ദ യംഗ് മദർ
ഈ ലേഖനത്തിന്റെ യാന്ത്രികവിവർത്തനത്തിന്റെ പ്രശ്നങ്ങൾ ശരിയാക്കാൻ തിരുത്തലുകൾ വേണ്ടിവന്നേയ്ക്കും. (2023 ഒക്ടോബർ) |
1658-ൽ ഡച്ച് കലാകാരനായ ഗെറിറ്റ് ഡൗ വരച്ച എണ്ണച്ചായ ചിത്രമാണ് ദ യംഗ് മദർ. 1822 മുതൽ ഹേഗിലെ മൗറിറ്റ്ഷൂയികളുടെ ശേഖരണത്തിന്റെ ഭാഗമാണ് ഈ ചിത്രം.[1][2][3]
ദ യംഗ് മദർ | |
---|---|
കലാകാരൻ | Gerrit Dou |
വർഷം | 1658 |
Medium | Oil on panel |
അളവുകൾ | 73.5 cm × 55.5 cm (28.9 ഇഞ്ച് × 21.9 ഇഞ്ച്) |
സ്ഥാനം | Mauritshuis, The Hague |
ചരിത്രം
തിരുത്തുകഅടുത്തകാലത്തായി അധികാരത്തിൽ വന്ന ഇംഗ്ലീഷ് രാജാവായ ചാൾസ് രണ്ടാമനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്നതിനായി, നെതർലാൻഡ്സിലെ സ്റ്റേറ്റ് ജനറൽ, ഹോളണ്ടിലെയും, വെസ്റ്റ് ഫ്രൈസ്ലാന്റിലെയും സംസ്ഥാനങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിന് 25 ഓളം പെയിന്റിംഗുകൾ ഉൾപ്പെടെ ധാരാളം സമ്മാനങ്ങൾ വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. ഈ ഡച്ച് സമ്മാനത്തിന്റെ ഭാഗമായിരുന്നു ദ യംഗ് മദർ. പെയിന്റിംഗിന്റെ വിഷയത്തിൽ രാജാവിന്റെ സഹോദരിയും ഓറഞ്ചിലെ വില്യം രണ്ടാമന്റെ വിധവയുമായ മേരി ഹെൻറിറ്റ സ്റ്റുവർട്ടിനെ വരച്ചിരിക്കുന്നതായി കാണാം. ദുഷ്കരമായ രാഷ്ട്രീയ സാഹചര്യങ്ങളിൽ അവർക്ക് തന്റെ മകന്റെ താൽപ്പര്യങ്ങൾ നിരീക്ഷിക്കേണ്ടിവന്നു. ചാൾസ് രണ്ടാമൻ ഡൗ വരച്ച ചിത്രത്തിൽ അതീവ സന്തുഷ്ടനാകുകയും ചിത്രകാരനെ ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാൻ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നിരുന്നാലും, ഡൗ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ക്ഷണം സ്വീകരിച്ചില്ല.[4][5]
വിവരണം
തിരുത്തുകറെംബ്രാൻഡിന്റെ ശിഷ്യനായിരുന്നുവെങ്കിലും ഡൗ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചിത്രരചനാ ശൈലി സ്വീകരിച്ചിരുന്നില്ല. നൂതനവും മിനുക്കിയതുമായ ഒരു സാങ്കേതികത ഡൗ വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു. അത് സമഗ്രമായ വിശേഷാൽ പെയിന്റിംഗുകൾ സൃഷ്ടിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തെ പ്രാപ്തമാക്കി. അതിനാൽ, അതിസൂക്ഷ്മ റിയലിസ്റ്റിക് പെയിന്റിംഗുകൾ ലൈഡൻ ഫിജ്സ്ചിൽഡറിന്റെ വ്യാപാരമുദ്രയാണ്. അതിൽ നേതാവ് ഡൗ ആയിരുന്നു.
ദ യംഗ് മദറിൽ, ഒരു യുവതി ജനാലയ്ക്കരികിൽ ഇരുന്ന് സൂചി വർക്ക് ചെയ്യുന്നു. അവർ തന്റെ ജോലിയിൽ നിന്ന് ഇടയ്ക്കിടെ കാഴ്ചക്കാരനെ നോക്കുന്നുണ്ട്. അവരുടെ അരികിൽ ഒരു വേലക്കാരിയുടെ പരിചരണത്തിൽ ചൂരൽവള്ളി കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച ഒരു തൊട്ടിലിൽ അവരുടെ കുട്ടികിടക്കുന്നുണ്ട്. ജാലകത്തിലൂടെ വീഴുന്ന സൂര്യപ്രകാശത്താൽ പ്രകാശിക്കുന്ന ഇന്റീരിയറിൽ, ശ്രദ്ധേയമായ നിരവധി വസ്തുക്കൾ കാണാം. ജാലകത്തിനരികിൽ വീണുകിടക്കുന്ന തകരപ്പാത്രത്തിന്റെ അരികിൽ മുയലിന്റെ ശവമുള്ള ഒരു കൊട്ടയുടെ ഒരു ചെറിയ നിശ്ചലദൃശ്യമുണ്ട്. താഴെ വലത് കോണിൽ, കലാകാരൻ കൂടുതൽ വസ്തുക്കൾ കാണിക്കുന്നു. വീണുകിടക്കുന്ന വിളക്ക്, ഒരു ചൂൽ, ഒരു കൂട്ടം കാരറ്റ്, ഒരു തളികയിൽ ഒരു മത്സ്യം, ചത്ത പക്ഷി എന്നിവ അലങ്കോലപ്പെട്ട് കിടക്കുന്നതായി ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. പശ്ചാത്തലത്തിൽ, പുകയുന്ന തീയ്ക്കരികിൽ രണ്ടുപേരെ ഇപ്പോഴും അവ്യക്തമായി കാണാം.
പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ നിന്നുള്ള കലാരൂപങ്ങൾ പലപ്പോഴും പ്രതീകാത്മകത നിറഞ്ഞതാണ്. എന്നിരുന്നാലും സമകാലിക കാഴ്ചക്കാർക്ക് ഇത് എല്ലായ്പ്പോഴും പെട്ടെന്ന് ദൃശ്യമാകില്ല. ഉദാഹരണത്തിന്, യുവതിയുടെ പാവാടയിൽ പൂർണ്ണമായും മൂടിയിരിക്കുന്ന പാദസ്വരം പോലെ, യുവതിയായ അമ്മയുടെ കരകൗശല ധർമ്മത്തെ പ്രതീകപ്പെടുത്തുന്നു. സ്ത്രീയുടെ പിന്നിലെ തൂണിൽ ഒരു കാമദേവനെ കാണാം. അത് സ്നേഹത്തിന്റെ ഫലമായ (ദാമ്പത്യ) കുഞ്ഞിനെ പരാമർശിക്കുന്നു. ഭർത്താവിന്റെ മേലങ്കിയും വാളും ഒരേ തൂണിൽ തൂക്കിയിരിക്കുന്നു. നിലത്തെ സ്ലിപ്പറും തൂണിലെ പക്ഷിക്കൂടും ശൃംഗാര ചിഹ്നങ്ങളാണ്.
ഇന്റീരിയറിലെ വിവിധ സ്ഥലങ്ങളിൽ, ജാലകത്തിലൂടെ കാണാൻ കഴിയുന്ന ലാൻഡ്സ്കേപ്പിനൊപ്പം, പെയിന്റിംഗിന് തീവ്രത നൽകുന്ന തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന മൂടുശീലകൾ ഡൗ വരച്ചിരിക്കുന്നു.[6][7]
പ്രൊവെനൻസ്
തിരുത്തുകപെയിന്റിംഗ് പതിറ്റാണ്ടുകളായി ഇംഗ്ലീഷ് രാജകൊട്ടാരങ്ങളിലൊന്നിൽ തൂക്കിയിട്ട ശേഷം, ഓറഞ്ചിലെ സ്റ്റാറ്റ് ഹോൾഡർ വില്യം മൂന്നാമൻ ഈ സൃഷ്ടി നെതർലാൻഡിലേക്ക് തിരികെ കൊണ്ടുവന്നു. ഇവിടെ അത് റെംബ്രാൻഡ് വരച്ച സിമിയോണിന്റെ ദി സോംഗ് ഓഫ് പ്രെയ്സിന്റെ പ്രതിരൂപമായി ഹെറ്റ് ലൂ കൊട്ടാരത്തിൽ സ്ഥാപിച്ചു. കുറച്ച് അലഞ്ഞുതിരിയലിനുശേഷം, 1774-ൽ ഹേഗിലെ പ്രിൻസ് വില്യം വി ഗാലറിയിൽ ഈ പെയിന്റിംഗ് എത്തി. നെപ്പോളിയന്റെ കാലത്ത് പെയിന്റിംഗ് ലൂവ്റിലേക്ക് പോയി. ഇത് തിരികെ ലഭിച്ചതിനുശേഷം, ഇത് ആദ്യം പ്രിൻസ് വില്യം വി ഗാലറിയിലും പിന്നീട് മൗറിറ്റ്ഷൂയിസിലും 1822 മുതൽ പ്രദർശിപ്പിച്ചു.
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ The Young Mother, Mauritshuis
- ↑ Quentin Buvelot and Epco Runia (red.), Meesters uit het Mauritshuis, The Hague, 2012 (Dutch)
- ↑ Ann Sutherland Harris, Seventeenth-century Art and Architecture, Laurence King Publishing, 2005
- ↑ Quentin Buvelot and Epco Runia (red.), Meesters uit het Mauritshuis, The Hague, 2012 (Dutch)
- ↑ Ann Sutherland Harris, Seventeenth-century Art and Architecture, Laurence King Publishing, 2005
- ↑ Quentin Buvelot and Epco Runia (red.), Meesters uit het Mauritshuis, The Hague, 2012 (Dutch)
- ↑ Ann Sutherland Harris, Seventeenth-century Art and Architecture, Laurence King Publishing, 2005