ദി പൈഡ് പൈപ്പർ ഓഫ് ഹാമെലിൻ

ജർമ്മനിയിലെ ലോവർ സാക്‌സോണിയിലെ ഹാമെലിൻ (ഹാമെൽൻ) പട്ടണത്തിൽ നിന്നുള്ള ഒരു ഇതിഹാസത്തിന്റെ ശീർഷക കഥാപാത്രമാണ് ദി പൈഡ് പൈപ്പർ ഓഫ് ഹാമെലിൻ (ജർമ്മൻ: ഡെർ റാറ്റൻഫംഗർ വോൺ ഹാമെൽൻ, പാൻ പൈപ്പർ അല്ലെങ്കിൽ Rat-Catcher of Hamelin എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു) .

1592 painting of the Pied Piper copied from the glass window of Marktkirche in Hamelin

Postcard "Gruss aus Hameln" featuring the Pied Piper of Hamelin, 1902

ഈ ഇതിഹാസം മധ്യകാലഘട്ടത്തിലാണ്, ഒരു പൈപ്പർ വിവരിക്കുന്ന ആദ്യകാല പരാമർശങ്ങൾ ബഹുവർണ്ണ ("പൈഡ്") വസ്ത്രം ധരിച്ചു, തന്റെ മാന്ത്രിക പൈപ്പ് ഉപയോഗിച്ച് എലികളെ വശീകരിക്കാൻ നഗരം വാടകയ്‌ക്കെടുത്ത എലിപിടുത്തക്കാരനായിരുന്നു. വാഗ്ദാനം ചെയ്തതുപോലെ ഈ സേവനത്തിന് പണം നൽകാൻ പൗരന്മാർ വിസമ്മതിക്കുമ്പോൾ, തന്റെ ഉപകരണത്തിന്റെ മാന്ത്രിക ശക്തി അവരുടെ കുട്ടികളിൽ ഉപയോഗിച്ചുകൊണ്ട് അയാൾ പ്രതികാരം ചെയ്യുന്നു. കഥയുടെ ഈ പതിപ്പ് നാടോടിക്കഥകളായി പ്രചരിക്കുകയും യൊഹാൻ വുൾഫ്ഗാങ്ങ് വോൺ ഗോയ്‌ഥേ, ഗ്രിം സഹോദരന്മാർ, റോബർട്ട് ബ്രൗണിങ് തുടങ്ങിയവരുടെ രചനകളിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയും ചെയ്തു.

പൈഡ് പൈപ്പറിനെക്കുറിച്ച് പരസ്പരവിരുദ്ധമായ നിരവധി സിദ്ധാന്തങ്ങളുണ്ട്. പ്ലേഗ് ബാധിച്ച ഹാമലിനിലെ ജനങ്ങൾക്ക് അദ്ദേഹം പ്രതീക്ഷയുടെ പ്രതീകമായിരുന്നുവെന്ന് ചിലർ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. അദ്ദേഹം എലികളെ ഹാമലിനിൽ നിന്ന് ഓടിച്ചു. പകർച്ചവ്യാധിയിൽ നിന്ന് ആളുകളെ രക്ഷിച്ചു.

1909 Maxfield Parrish mural of the Pied Piper of Hamlin at the Palace Hotel, San Francisco

ഈ കഥയുടെ ആദ്യകാല രേഖ ഉത്ഭവിക്കുന്നത് ഹാമെലിൻ പട്ടണത്തിൽ നിന്നാണ്, ഹാമെലിൻ പള്ളിക്ക് വേണ്ടി നിർമ്മിച്ച ഒരു സ്റ്റെയിൻ ഗ്ലാസ് ജാലകത്തിൽ ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു, ഇത് ഏകദേശം 1300 കാലഘട്ടത്തിലാണ്. 1660-ൽ പള്ളി നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടെങ്കിലും, കഥയുടെ നിരവധി രേഖാമൂലമുള്ള വിവരണങ്ങൾ നിലനിൽക്കുന്നു. .

പ്ലോട്ട്

1284-ൽ, ഹാമെലിൻ പട്ടണം എലിശല്യം മൂലം കഷ്ടപ്പെടുമ്പോൾ, എലിപിടുത്തക്കാരൻ എന്ന് അവകാശപ്പെടുന്ന ഒരു പൈപ്പർ ബഹുവർണ്ണ ("പൈഡ്") വസ്ത്രം ധരിച്ച് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. എലികളുമായുള്ള അവരുടെ പ്രശ്‌നത്തിന് പരിഹാരം കാണുമെന്ന് അദ്ദേഹം മേയർക്ക് വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. എലികളെ നീക്കം ചെയ്യുന്നതിനുള്ള പണം നൽകാമെന്ന് മേയർ വാഗ്ദാനം ചെയ്തു (1,000 ഗിൽഡറുകളാണ് വാഗ്ദാനം ചെയ്ത തുക). എലികളെ വശീകരിക്കാൻ കുഴലൂത്തുകാരൻ തന്റെ പൈപ്പ് വായിച്ചു. അവിടെ എല്ലാ എലികളും മുങ്ങിമരിച്ചു.

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്

• Marco Bergmann: Dunkler Pfeifer – Die bisher ungeschriebene Lebensgeschichte des "Rattenfängers von Hameln", BoD, 2. Auflage 2009, ISBN 978-3-8391-0104-9.
• Hans Dobbertin: Quellensammlung zur Hamelner Rattenfängersage. Schwartz, Göttingen 1970.
• Hans Dobbertin: Quellenaussagen zur Rattenfängersage. Niemeyer, Hameln 1996 (erw. Neuaufl.). ISBN 3-8271-9020-7.
• Stanisław Dubiski: Ile prawdy w tej legendzie? (How much truth is there behind the Pied Piper Legend?). [In:] "Wiedza i Życie", No 6/1999.
• Radu Florescu: In Search of the Pied Piper. Athena Press 2005. ISBN 1-84401-339-1.
• Norbert Humburg: Der Rattenfänger von Hameln. Die berühmte Sagengestalt in Geschichte und Literatur, Malerei und Musik, auf der Bühne und im Film. Niemeyer, Hameln 2. Aufl. 1990. ISBN 3-87585-122-6.
• Peter Stephan Jungk: Der Rattenfänger von Hameln. Recherchen und Gedanken zu einem sagenhaften Mythos. [In:] "Neue Rundschau", No 105 (1994), vol.2, pp. 67–73.
• Ullrich Junker: Rübezahl – Sage und Wirklichkeit. [In:] „Unser Harz. Zeitschrift für Heimatgeschichte, Brauchtum und Natur". Goslar, December 2000, pp. 225–228.
• Wolfgang Mieder: Der Rattenfänger von Hameln. Die Sage in Literatur, Medien und Karikatur. Praesens, Wien 2002. ISBN 3-7069-0175-7.
• Aleksander R. Michalak: Denar dla Szczurołapa, Replika 2018. ISBN 978-83-7674-703-3.
• Heinrich Spanuth: Der Rattenfänger von Hameln. Niemeyer Hameln 1951.
• Izabela Taraszczuk: Die Rattenfängersage: zur Deutung und Rezeption der Geschichte. [In:] Robert Buczek, Carsten Gansel, Paweł Zimniak, eds.: Germanistyka 3. Texte in Kontexten. Zielona Góra: Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego 2004, pp. 261–273. ISBN 83-89712-29-6.
• Jürgen Udolph: Zogen die Hamelner Aussiedler nach Mähren? Die Rattenfängersage aus namenkundlicher Sicht. [In:] Niedersächsisches Jahrbuch für Landesgeschichte 69 (1997), pp. 125–183. ISSN 0078-0561

പുറംകണ്ണികൾ

ഈ ലേഖനത്തിലെ വിഷയത്തെ സംബന്ധിക്കുന്ന കൃതി വിക്കിഗ്രന്ഥശാലയിലെ ദി പൈഡ് പൈപ്പർ ഓഫ് ഹാമെലിൻ എന്ന താളിലുണ്ട്.

• The Lüneburg Manuscript – The original manuscript published digitally
• Chronica Ecclesiæ Hamelensis (1384) by Joannem de Polda, Seniorem Ecclesiæ, in Rerum Germanicarum tomi III : I. Historicos Germanicos (1688) by Heinrich Meibom
• D. L. Ashliman of the University of Pittsburgh quotes the Grimm's "Children of Hamelin" in full, as well as a number of similar and related legends.
• An 1888 illustrated version of Robert Browning's poem (Illustrated by Kate Greenaway)
• The 725th anniversary of the Pied Piper in 2009
• The Pied Piper of Hamelin From the Collections at the Library of Congress
• A Translation of Grimm's Saga No. 245 "The Children of Hameln"
• A version of the legend from Howel's Famous Letters
• Uri Avnery, "The Pied Piper of Zion", Gush Shalom website. 30 January 2016. About Israeli Prime Minister Binyamin Netanyahu and contemporary Israel.