വിക്കിപീഡിയ

താമര കർസവിന

സൗന്ദര്യത്തിന് പേരുകേട്ട ഒരു റഷ്യൻ പ്രഥമ ബാലെ നർത്തകിയായിരുന്നു താമര കർസവിന (റഷ്യൻ: Тама́ра Плато́новна Карса́вина, 10 മാർച്ച് 1885 - 26 മെയ് 1978). ഇംപീരിയൽ റഷ്യൻ ബാലെയുടെയും പിന്നീട് സെർജി ഡയാഗിലേവിന്റെ ബാലെ റസ്സസിലെയും പ്രധാന കലാകാരിയും ആയിരുന്നു. ലണ്ടനിലെ ഹാംപ്‌സ്റ്റെഡിൽ ബ്രിട്ടനിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കിയ ശേഷം, ബാലെ പ്രൊഫഷണലായി പഠിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി. ആധുനിക ബ്രിട്ടീഷ് ബാലെയുടെ സ്ഥാപകരിലൊരാളായി അവർ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടു. ദി റോയൽ ബാലെ സ്ഥാപിക്കുന്നതിൽ സഹായിച്ച അവർ ഇപ്പോൾ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ നൃത്ത-അദ്ധ്യാപന സംഘടനയായ റോയൽ അക്കാദമി ഓഫ് ഡാൻസിന്റെ സ്ഥാപക അംഗമായിരുന്നു.

താമര കർസവിന
താമര കർസവിന (c. 1912)
ജനനം
താമര പ്ലാറ്റോനോവ്ന കർസവിന

10 മാർച്ച്1885
സെന്റ് പീറ്റേഴ്‌സ്ബർഗ്, റഷ്യൻ സാമ്രാജ്യം
മരണം26 മേയ് 1978(1978-05-26) (പ്രായം 93)
ബീക്കൺസ്‌ഫീൽഡ്, ബക്കിംഗ്ഹാംഷെയർ, യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡം
തൊഴിൽബാലെ നർത്തകി
ജീവിതപങ്കാളി(കൾ)വാസിലി വാസിലീവിച്ച് മുഖിൻ (m. 1907; div. 1917)
ഹെൻറി ജെയിംസ് ബ്രൂസ് (m. 1918)
കുട്ടികൾ1

കുടുംബവും ആദ്യകാല ജീവിതവും

തിരുത്തുക

പ്ലേറ്റൺ കോൺസ്റ്റാന്റിനോവിച്ച് കർസാവിന്റെയും ഭാര്യ അന്ന ഇയോസിഫോവ്നയുടെയും (നീ ഖോമിയാക്കോവ) മകളായി സെന്റ് പീറ്റേഴ്‌സ്ബർഗിലാണ് താമര കർസവിന ജനിച്ചത്.[1][2] ഇംപീരിയൽ ബാലെയിലെ പ്രധാന നർത്തകനും മൈമും ആയ പ്ലാറ്റൺ ഇംപീരിയൽ ബാലെ സ്കൂളിൽ (വാഗനോവ ബാലെ അക്കാദമി) അദ്ധ്യാപകനായും പഠിപ്പിച്ചു. ഭാവിയിലെ നൃത്ത പങ്കാളിയും മകളുടെ ജാരനുമായ മൈക്കൽ ഫോക്കിൻ തന്റെ വിദ്യാർത്ഥികളിൽ ഒരാളായി അദ്ദേഹം കണക്കാക്കി.[3][4]

കർസവിനയുടെ ജ്യേഷ്ഠൻ ലെവ് പ്ലാറ്റോനോവിച്ച് കർസവിൻ (1882–1952) ഒരു മത ദാർശനികനും മധ്യകാല ചരിത്രകാരനുമായി. [5]അവളുടെ മരുമകൾ മരിയാന കർസവിന (1910-1993) ഉക്രേനിയൻ എഴുത്തുകാരനും കലാ രക്ഷാധികാരിയുമായ പ്യോട്ടർ സുവ്ചിൻസ്കിയെ വിവാഹം കഴിച്ചു. [6] അമ്മയിലൂടെ, കർസവിന മതകവിയും സ്ലാവോഫിലിയ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ സഹസ്ഥാപകനുമായ അലക്സി ഖോമിയാക്കോവുമായി വിദൂര ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു.[7]

അദ്ധ്യാപകനും നൃത്തസംവിധായകനുമായ മരിയസ് പെറ്റിപയുടെ പ്രിയപ്പെട്ട ശിഷ്യനായിരുന്നു കർസവിനയുടെ പിതാവ്. എന്നാൽ പിന്നീടുള്ള വർഷങ്ങളിൽ ഇവരുടെ ബന്ധം വഷളായി. [8] രാഷ്ട്രീയ ഗൂഢാലോചനയ്ക്ക് പിന്നിൽ പെറ്റിപ്പയാണെന്ന് കർസവിന സംശയിച്ചു. ഇത് അവളുടെ പിതാവിനെ നേരത്തെ വിരമിക്കാൻ നിർബന്ധിതനാക്കി. [9] പ്ലാറ്റൺ ഇംപീരിയൽ ബാലെ സ്കൂളിൽ അദ്ധ്യാപനം തുടർന്നെങ്കിലും ചില സ്വകാര്യ വിദ്യാർത്ഥികളെ നിലനിർത്തിയിരുന്നെങ്കിലും, ഈ അനുഭവം അദ്ദേഹത്തെ നിരാശപ്പെടുത്തി.[10]

വിദ്യാഭ്യാസം

തിരുത്തുക

സ്വന്തം കയ്പേറിയ അനുഭവങ്ങൾ കാരണം, പ്ലേറ്റൺ ആദ്യം കർസവിനയെ ബാലെ പഠിക്കാൻ അനുവദിച്ചില്ല. പക്ഷേ അമ്മ ശുപാർശ ചെയ്തു.

"" എന്നെ നർത്തകിയാക്കുക എന്നതായിരുന്നു അമ്മയുടെ ആഗ്രഹം, "കർസവിന പിന്നീട് എഴുതി." "ഇത് ഒരു സ്ത്രീയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം മനോഹരമായ ഒരു കരിയറാണ്," അവർ പറയും, "കുട്ടിക്ക് സ്റ്റേജിലേക്ക് ഒരു ചായ്‌വ് ഉണ്ടായിരിക്കണമെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു. എല്ലായ്പ്പോഴും അവൾ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി വസ്ത്രധാരണം ചെയ്യാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു.[11] "

പ്ലേറ്റന്റെ അനുമതി തേടാതെ, കർസവിനയുടെ അമ്മ ഒരു കുടുംബസുഹൃത്തായ വിരമിച്ച നർത്തകിയായ വെരാ ജൗക്കോവയുമായി പാഠം പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി. [12] തന്റെ മകൾ നൃത്ത പാഠങ്ങൾ ആരംഭിച്ചതായി മാസങ്ങൾക്കുശേഷം പ്ലേറ്റൺ അറിഞ്ഞപ്പോൾ, അദ്ദേഹം പ്രധാന അധ്യാപകനായി. [13] എന്നിരുന്നാലും, മുൻ‌ഗണനാ ശിക്ഷണം ലഭിക്കുന്നതിനുപകരം, കർസവിന തന്റെ പിതാവിനെ "ഏറ്റവും കൃത്യമായ അധ്യാപകൻ ..." എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഫിഡലിന്റെ രാഗത്തിൽ ഞാൻ സ്വയം പരിശ്രമിച്ചു.[14]

കർശനമായ പരിശോധനയ്ക്ക് ശേഷം 1894-ൽ കർസവിനയെ ഇംപീരിയൽ ബാലെ സ്കൂളിൽ സ്വീകരിച്ചു.[15] അമ്മയുടെ നിർബന്ധപ്രകാരം 1902 ന്റെ തുടക്കത്തിൽ കർസവിന ബിരുദം നേടാൻ തീരുമാനിച്ചു. [16]പതിനെട്ട് വയസ്സിന് മുമ്പ് സ്ത്രീകൾ പ്രൊഫഷണലായി നൃത്തം ആരംഭിക്കുന്നത് അക്കാലത്ത് കേട്ടിട്ടില്ലായിരുന്നു. എന്നാൽ 1896-ൽ അവളുടെ പിതാവിന് സ്കൂളിൽ അദ്ധ്യാപന സ്ഥാനം നഷ്ടപ്പെട്ടു. ഇത് കുടുംബത്തെ സാമ്പത്തികമായി പ്രതിസന്ധിയിലാക്കി. [17] കോർപ്സ് ഡി ബാലെക്കൊപ്പം നർത്തകിയെന്ന നിലയിൽ കർസവിനയ്ക്ക് ലഭിക്കുന്ന ചെറിയ വരുമാനം അവർക്ക് വളരെ ആവശ്യമായിരുന്നു. [18]

ഇംപീരിയൽ ബാലെ സ്കൂളിൽ നിന്ന് ബിരുദം നേടിയ ശേഷം, കർസവിന റാങ്കുകളിലൂടെ മികച്ച മുന്നേറ്റം നടത്തി, ഇംപീരിയൽ ബാലെയിൽ ഒരു പ്രമുഖ ബാലെ നർത്തകിയായി. പെറ്റിപ നാടകശേഖരത്തിൽ അവൾ നൃത്തം ചെയ്തു.[19]

അവലംബം

തിരുത്തുക
  1. ↑ Horowitz, Dawn Lille. Michel Fokine, New York: Twayne Publishers, 1985: p. 4.
  2. ↑ Eliot, Karen. Dancing Lives: Five Female Dancers from the Ballet d'Action to Merce Cunningham, Urbana, IL: University of Illinois Press, 2007.
  3. ↑ Horowitz, 1985.
  4. ↑ Eliot, 2007.
  5. ↑ Taruskin, Richard. Stravinsky and the Russian Traditions, Vol II, University of California Press: Los Angeles, 1996.
  6. ↑ Taruskin, 1996.
  7. ↑ Chamberlain, Lesley. Lenin's Private War: The Voyage of the Philosophy Steamer and the Exile of the Intelligentsia, New York: Atlantic Books, 2006.
  8. ↑ Eliot, 2007.
  9. ↑ Eliot, 2007.
  10. ↑ Eliot, 2007
  11. ↑ Karsavina, Theatre Street (2nd edition), p. 25.
  12. ↑ Karsavina, Theatre Street (2nd edition), p. 27.
  13. ↑ Eliot, 2007.
  14. ↑ Karsavina, Theatre Street (2nd edition), p. 36.
  15. ↑ Eliot, 2007.
  16. ↑ Eliot, 2007.
  17. ↑ Eliot, 2007.
  18. ↑ Eliot, 2007.
  19. ↑ Eliot, 2007.

പരാമർശിച്ചിരിക്കുന്ന കൃതികൾ

തിരുത്തുക
  • d'Abo, Lady Ursula (2014). Watkin, David (ed.). The Girl with the Widow's Peak: The Memoirs. London: d'Abo Publications. ISBN 978-1907991097.

പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
 
Tamara Karsavina എന്ന വിഷയവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചിത്രങ്ങൾ വിക്കിമീഡിയ കോമൺസിലുണ്ട്.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=താമര_കർസവിന&oldid=3779532" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്