വിക്കിപീഡിയ

ഡേവിഡ് ഡഗ്ലസ്

സസ്യശാസ്ത്രജ്ഞൻ

ഡേവിഡ് ഡഗ്ലസ് (David Douglas) (ജീവിതകാലം: ജൂൺ 25, 1799 - ജൂലൈ 12, 1834) ഒരു ബ്രിട്ടീഷ് സസ്യശാസ്ത്രജ്ഞനായിരുന്നു. ഡഗ്ലസ് ഫിർ എന്ന പേരിലാണ് അദ്ദേഹം അറിയപ്പെടുന്നത്. ഒരു ഉദ്യാനപാലകനായി പ്രവർത്തിച്ചിരുന്ന അദ്ദേഹം സ്കോട്ടിഷ് ഹൈലാൻഡ്സ്, വടക്കേ അമേരിക്ക, ഹവായി എന്നിവിടങ്ങളിൽ പര്യവേക്ഷണം നടത്തുകയും അവിടെ വച്ച് മരിക്കുകയും ചെയ്തു.[1] Douglas എന്നാണ് സസ്യശാസ്ത്രസംബന്ധിയായ കാര്യങ്ങളിൽ ഇദ്ദേഹത്തെ പരാമർശിക്കുമ്പോൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന ചുരുക്കെഴുത്ത്.[2]

ഡേവിഡ് ഡഗ്ലസ്
ജനനം(1799-06-25)25 ജൂൺ 1799
സ്കോൺ, പെർത്ത്ഷെയർ, സ്കോട്ട്‍ലാന്റ്
മരണം12 ജൂലൈ 1834(1834-07-12) (പ്രായം 35)
Laupāhoehoe, Mauna Kea, Hawaii
അന്ത്യ വിശ്രമംഹോണോലുലു, ഹാവായ്
ദേശീയതസ്കോട്ടിഷ്
പൗരത്വംയു.കെ.
കലാലയംയൂണിവേഴ്സിറ്റി ഓഫ് ഗ്ലാസ്ഗോ
ശാസ്ത്രീയ ജീവിതം
പ്രവർത്തനതലംബോട്ടണി
സ്ഥാപനങ്ങൾഗ്ലാസ്ഗോ ബൊട്ടാണിക് ഗാർഡൻസ്, റോയൽ ഹോർട്ടികൾച്ചർ സൊസൈറ്റി
സ്വാധീനങ്ങൾവില്ല്യം ജാക്സൺ ഹൂക്കർ
രചയിതാവ് abbrev. (botany)ഡഗ്ലസ്
Coast Douglas-fir cone, from a tree grown from seed collected by David Douglas in 1826

മുൻകാലജീവിതം

തിരുത്തുക

കല്ലാശാരിയായ ജോൺ ഡഗ്ലസ്, ജീൻ ഡ്രമ്മോണ്ട് എന്നിവരുടെ രണ്ടാമത്തെ മകനായി പെർത്ത്‌ഷെയറിലെ സ്‌കോണിലാണ് ഡഗ്ലസ് ജനിച്ചത്. അദ്ദേഹം കിന്നൗൾ സ്കൂളിൽ പഠനത്തിനായി ചേർന്നു. സ്കൂൾ വിട്ട ശേഷം മാൻ‌സ്ഫീൽഡിലെ ഏൽ‌ലിൻറെ ആസ്ഥാനമായ സ്‌കോൺ‌ പാലസിലെ ഹെഡ് ഗാർ‌ഡനറായ വില്യം ബീറ്റിയുടെ പരിശീലകനായി ജോലി കണ്ടെത്തി. അപ്രന്റീസ്ഷിപ്പ് പൂർത്തിയാക്കിയ അദ്ദേഹം ഏഴ് വർഷം ഈ സ്ഥാനത്ത് ചെലവഴിച്ചു. തുടർന്ന് പെർത്തിലെ ഒരു കോളേജിൽ ഒരു ശൈത്യകാലം ചെലവഴിച്ചു. സസ്യസംസ്കാരത്തിന്റെ ശാസ്ത്രീയവും ഗണിതശാസ്ത്രപരവുമായ വശങ്ങൾ കൂടുതലറിയാൻ ഫൈഫിലെ വാലിഫീൽഡ് ഹൗസിൽ കൂടുതൽ ജോലി ചെയ്തതിനുശേഷം [3] (അക്കാലത്ത് അദ്ദേഹത്തിന് ബൊട്ടാണിക്കൽ, സുവോളജിക്കൽ പുസ്തകങ്ങളുടെ ഒരു ലൈബ്രറിയിലേക്ക് പ്രവേശനമുണ്ടായിരുന്നു) ഗ്ലാസ്ഗോ സർവകലാശാലയിലെ ബൊട്ടാണിക്കൽ ഗാർഡനിലേക്ക് മാറി സസ്യശാസ്ത്ര പ്രഭാഷണങ്ങളിൽ പങ്കെടുത്തു. ഗാർഡൻ ഡയറക്ടറും ബോട്ടണി പ്രൊഫസറുമായിരുന്ന വില്യം ജാക്സൺ ഹുക്കർ അദ്ദേഹത്തെ വളരെയധികം ആകർഷിക്കുകയും ലണ്ടനിലെ റോയൽ ഹോർട്ടികൾച്ചറൽ സൊസൈറ്റിയിലേക്ക് ശുപാർശ ചെയ്യുന്നതിന് മുമ്പ് അദ്ദേഹത്തെ ഹൈലാൻഡിലേക്കുള്ള ഒരു യാത്രയിൽ പങ്കെടുപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. [4]

പര്യവേഷണങ്ങൾ

തിരുത്തുക

ബ്രിട്ടനിൽ നിന്ന് വടക്കേ അമേരിക്കയിലേക്ക് ഡഗ്ലസ് മൂന്ന് വ്യത്യസ്ത യാത്രകൾ നടത്തി. 1823 ലെ ശരത്കാലത്തിന്റെ അവസാനത്തോടെ കിഴക്കൻ വടക്കേ അമേരിക്കയിലേക്കുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യ യാത്ര 1823 ജൂൺ 3 ന് ആരംഭിച്ചു. രണ്ടാമത്തേത് 1824 ജൂലൈ മുതൽ പസഫിക് വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ ഭാഗത്തേക്കായിരുന്നു. 1827 ഒക്ടോബറിൽ തിരിച്ചെത്തി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മൂന്നാമത്തെയും അവസാനത്തെയും യാത്ര 1829 ഒക്ടോബറിൽ ഇംഗ്ലണ്ടിൽ ആരംഭിച്ചു. അവസാന യാത്രയിൽ അദ്ദേഹം ആദ്യം കൊളംബിയ നദിയിലേക്കും പിന്നീട് സാൻ ഫ്രാൻസിസ്കോയിലേക്കും 1832 ഓഗസ്റ്റിൽ ഹവായിയിലേക്കും പോയി. 1832 ഒക്ടോബറിൽ അദ്ദേഹം കൊളംബിയ നദി പ്രദേശത്തേക്ക് മടങ്ങി. ഒരു വർഷത്തിനുശേഷം, 1833 ഒക്ടോബറിൽ അദ്ദേഹം ഹവായിയിലേക്ക് മടങ്ങി, 1834 ജനുവരി 2 ന് എത്തി. [5] 1824 ൽ ആരംഭിച്ച രണ്ടാമത്തെ പര്യവേഷണം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും വിജയകരമായിരുന്നു. റോയൽ ഹോർട്ടികൾച്ചറൽ സൊസൈറ്റി [6] അദ്ദേഹത്തെ പസഫിക് വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ ഭാഗത്തെ സസ്യം തിരയുന്നതിനായി മടക്കി അയച്ചു. അത് മികച്ച ബൊട്ടാണിക്കൽ പര്യവേഷണങ്ങളിൽ ഒന്നായി കണക്കാക്കുന്നു.

1826-ലെ വസന്തകാലത്ത്, ഡേവിഡ് ഡഗ്ലസ് കാഴ്ചകൾ കാണാനായി അതബാസ്ക ചുരത്തിനടുത്തുള്ള ഒരു കൊടുമുടി (മൗണ്ട് ബ്രൗൺ, പുരാണ ജോഡി ഹുക്കർ ആന്റ് ബ്രൗൺ) കയറാൻ നിർബന്ധിതനായി. അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോൾ, വടക്കേ അമേരിക്കയിൽ ഒരു "പർവതാരോഹകൻ" ആയ ആദ്യത്തെ യൂറോപ്യന്മാരിൽ ഒരാളായിരിക്കാം അദ്ദേഹം. [7] 1827-ൽ അദ്ദേഹം കൃഷിക്ക് ഡഗ്ലസ് ഫിർ (ഡഗ്ലസ്-ഫിർ) പരിചയപ്പെടുത്തി. മറ്റ് ശ്രദ്ധേയമായ പരിചയപ്പെടുത്തലിൽ സിറ്റ്ക സ്പ്രൂസ്, ഷുഗർ പൈൻ, വെസ്റ്റേൺ വൈറ്റ് പൈൻ, പോണ്ടെറോസ പൈൻ, ലോഡ്ജ്പോൾ പൈൻ, മോണ്ടെറി പൈൻ, ഗ്രാൻഡ് ഫിർ, നോബിൾ ഫിർ, മറ്റ് നിരവധി കോണിഫറുകൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. ബ്രിട്ടീഷ് ലാൻഡ്സ്കേപ്പിനെയും തടി വ്യവസായത്തെയും മാറ്റിമറിച്ച മറ്റ് നിരവധി കോണിഫറുകൾ, ഉണക്കമുന്തിരി, സലാൽ, ലുപിൻ, പെൻസ്റ്റെമോൺ, കാലിഫോർണിയ പോപ്പി എന്നിവ പോലുള്ള നിരവധി പൂന്തോട്ട കുറ്റിച്ചെടികളും സസ്യങ്ങളും ഉൾപ്പെടുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിജയം പ്രതീക്ഷകൾക്ക് അപ്പുറമായിരുന്നു; ഹുക്കറിന് എഴുതിയ ഒരു കത്തിൽ അദ്ദേഹം എഴുതി, "എന്റെ ഇഷ്ടപ്രകാരം ഞാൻ പൈൻസ് നിർമ്മിക്കുമെന്ന് നിങ്ങൾ ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങും". 240 ഓളം ഇനം സസ്യങ്ങളെ അദ്ദേഹം ബ്രിട്ടനിലേക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തി.

1830-ൽ പസഫിക് വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ ഭാഗത്തേക്കുള്ള യാത്രയിൽ അദ്ദേഹം ആദ്യമായി ഹവായ് സന്ദർശിച്ചു. മൂന്നുമാസം ശീതകാലം അവിടെ ചെലവഴിക്കാൻ ഉദ്ദേശിച്ച് 1833 ഡിസംബറിൽ അദ്ദേഹം വീണ്ടും മടങ്ങി. മൗണ ലോവ അഗ്നിപർവ്വതത്തിന്റെ കൊടുമുടിയിലെത്തിയ രണ്ടാമത്തെ യൂറോപ്യനാണ് അദ്ദേഹം. [8]

മരണം

തിരുത്തുക

1834 ൽ 35 ആം വയസ്സിൽ ഹവായിയിലെ മൗന കീ കയറുന്നതിനിടെ ദുരൂഹസാഹചര്യത്തിൽ ഡഗ്ലസ് മരിച്ചു. [9]ഡഗ്ലസ് ഒരു കുഴി കെണിയിൽ വീഴുകയും അവിടെവെച്ച് ഒരു കാള അദ്ദേഹത്തെ കൊന്നു. കാളവേട്ടക്കാരനായ എഡ്വേർഡ് "നെഡ്" ഗർണിയുടെ കുടിലിലാണ് അദ്ദേഹത്തെ അവസാനമായി ജീവനോടെ കണ്ടത്. ഡർഗ്ലസിന്റെ മരണത്തിലും ഗർനിയെ സംശയിച്ചിരുന്നു. കാരണം ഗർണി മൃതദേഹവുമായി കൈമാറിയതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ പണം ഡഗ്ലസ് വഹിച്ചിരുന്നതായി പറയപ്പെടുന്നു. മറ്റുള്ളവർ അദ്ദേഹത്തെ രണ്ട് സ്വദേശികളായ ഹവായിക്കാർ കൊള്ളയടിച്ച് കൊലപ്പെടുത്തിയിരിക്കാമെന്ന് അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. എന്നിരുന്നാലും, ഗർണിയുടെ കഥയ്ക്ക് വിരുദ്ധമായ തെളിവുകളൊന്നും കണ്ടെത്തിയില്ല. [10]

ഹവായിയിലെ ഹൊനോലുലുവിലെ മിഷൻ ഹൗസിനടുത്തുള്ള അടയാളപ്പെടുത്താത്ത പൊതു ശവക്കുഴിയിലാണ് ഡഗ്ലസിനെ സംസ്കരിച്ചത്. [11] പിന്നീട്, 1856-ൽ കവായാഹാവോ പള്ളിയിൽ (കവയാഹാവോ ചർച്ച് സെമിത്തേരി) പുറത്തെ മതിലിൽ ഒരു മാർക്കർ സ്ഥാപിച്ചു. ഡേവിഡ് മക് ഹാറ്റി ഫോർബ്സ് ഉൾപ്പെടെയുള്ള ഹിലോ ബേൺസ് സൊസൈറ്റി അംഗങ്ങൾ ഡഗ്ലസ് മരിച്ച സ്ഥലത്ത് ഒരു സ്മാരകം നിർമ്മിച്ചു. ഹവായ് ദ്വീപിലെ മാനെ റോഡിൽ നിന്ന് (19 ° 53′17 ″ N 155 ° 20′17 ″ W) കാ ലുവ കൗക (ഹവായിയൻ ഭാഷയിൽ "ഡോക്ടർമാരുടെ കുഴി") എന്നാണ് ഇതിനെ വിളിക്കുന്നത്. [12] ഡഗ്ലസ് സരളവൃക്ഷങ്ങളുടെ ഒരു ചെറിയ സ്റ്റാൻഡ് അവിടെ നട്ടുപിടിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. [13]

പാരമ്പര്യം

തിരുത്തുക

"ഡഗ്ലസ് ഫിർ" എന്ന പൊതുനാമം അദ്ദേഹത്തെ പരാമർശിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും വൃക്ഷത്തിന്റെ ശാസ്ത്രീയനാമം സ്യൂഡോട്‌സുഗ മെൻസീസി ഒരു എതിരാളി സസ്യശാസ്ത്രജ്ഞനായ ആർക്കിബാൾഡ് മെൻസിയെ ബഹുമാനിക്കുന്നു. മുമ്പത്തെ ടാക്സോണമിയിൽ നിരവധി ഹവായിയൻ സസ്യങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേരിലായിരുന്നു. ഹവായ് ഭാഷയിൽ ഹാല എന്നറിയപ്പെടുന്ന പാൻഡനസ് ടെക്റ്റോറിയസിന് പാൻഡനസ് ഡഗ്ലാസി എന്ന പേര് നൽകിയിരുന്നു. [13]"കൊമ്പുള്ള തവള", ഫ്രൈനോസോമ ഡഗ്ലാസിക്ക് ഡേവിഡ് ഡഗ്ലസിന്റെ ബഹുമാനാർത്ഥം പേര് നൽകിയിട്ടുണ്ട്. [14] അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബഹുമാനാർത്ഥം എൺപതിലധികം സസ്യങ്ങളും മൃഗങ്ങളും അവയുടെ ശാസ്ത്രീയ നാമങ്ങളിൽ ഡഗ്ലാസിയുണ്ട്. അദ്ദേഹം നൂറുകണക്കിന് സസ്യങ്ങൾ ഗ്രേറ്റ് ബ്രിട്ടനിലും യൂറോപ്പിലും അവതരിപ്പിച്ചു. [15] ഡേവിഡ് ഡഗ്ലസിന്റെ ജന്മസ്ഥലമായ സ്‌കോണിൽ അദ്ദേഹത്തിന് ഒരു സ്മാരകം ഉണ്ട്. ഡേവിഡ് ഡഗ്ലസ് ഹൈസ്കൂളിനും ഒറിഗോണിലെ പോർട്ട്‌ലാൻഡിലെ ഡേവിഡ് ഡഗ്ലസ് സ്കൂൾ ഡിസ്ട്രിക്റ്റിനും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേരാണ് നൽകിയിരിക്കുന്നത്. ഡേവിഡ് ഡഗ്ലസ് നിർമ്മിച്ച ഒരു ഹരിതഗൃഹത്തിന്റെ അവശിഷ്ടങ്ങൾ സർറേയിലെ വുഡ് സ്ട്രീറ്റ് വില്ലേജിൽ കാണാം.

വാഷിംഗ്ടണിലെ വാൻ‌കൂവറിൽ‌, ഡേവിഡ് ഡഗ്ലസ് പാർക്ക് വഴി അദ്ദേഹത്തെ ഓർമിക്കുന്നു. രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്ത് ചെറിയ വെള്ളി ട്രെയിലറുകളിൽ താമസിക്കുന്ന കൈസർ ഷിപ്പ് യാർഡ് തൊഴിലാളികൾ ഇടക്കാല ഭവനമായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ഈ പ്രദേശത്തിന് "ട്രെയിലർ ടെറസ് പാർക്ക്" എന്ന വിളിപ്പേര് നൽകി. [16]

സിബിഎസ് സാഹചര്യ കോമഡി സീരീസായ ഗ്രീൻ ഏക്കറിൽ കൗണ്ടി ഏജന്റ് ഹാങ്ക് കിമ്പാൽ ആയി അഭിനയിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ആൽവി മൂർ എന്ന നടൻ സ്റ്റാൻലി ആൻഡ്രൂസ് ഹോസ്റ്റുചെയ്ത ഡെത്ത് വാലി ഡെയ്‌സ് എന്ന സിൻഡിക്കേറ്റഡ് ടെലിവിഷൻ ആന്തോളജി സീരീസിന്റെ "ദി ഗ്രാസ് മാൻ" എന്ന എപ്പിസോഡിൽ 1962 ൽ ഡഗ്ലസായി അഭിനയിച്ചു. ഡഗ്ലസിന്റെ സുഹൃത്തായ ജോഷ് ടാവേഴ്സായി കീനൻ വിൻ അഭിനയിച്ചു. അയൺ ഐസ് കോഡി ഒരു ഇന്ത്യൻ മേധാവിയായി അഭിനയിക്കുകയും ഡഗ്ലസിനെയും ടാവേഴ്സിനെയും കൊല്ലുമെന്ന് ഭീഷണിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. [17]

രചനകൾ

തിരുത്തുക
  • Douglas, David (1914). Journal kept by David Douglas during his travels in North America 1823–1827 : together with a particular description of thirty-three species of American oaks and eighteen species of Pinus, with appendices containing a list of the plants introduced by Douglas and an account of his death in 1834. W. Wesley & Son under the direction of the Royal Horticultural Society. Available online through the Washington State Library's Classics in Washington History collection

ഫിലിമോഗ്രാഫി

തിരുത്തുക

ഒരു ഡോക്യുമെന്ററി ഫിലിം, ഫൈൻഡിംഗ് ഡേവിഡ് ഡഗ്ലസ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതത്തിന്റെയും നേട്ടങ്ങളുടെയും കഥ പറയുന്നു. [18]

കുടുംബം

തിരുത്തുക

ഡേവിഡ് ഡഗ്ലസിന് ഡേവിഡ് ഫിൻലെ എന്നൊരു മകനുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു വ്യാഖ്യാതാവായി രേഖപ്പെടുത്തിയിരുന്ന ഡേവിഡ് ഫിൻ‌ലെ 1850 ഏപ്രിലിൽ ബ്ലാക്ക്-ഫുട്ട് റൈഡേഴ്സിന്റെ കയ്യിൽ വച്ച് മരിച്ചു. 20 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ഡഗ്ലസ് വളരെക്കാലം ചെലവഴിച്ച പ്രദേശമായ മൊണ്ടാനയിലാണ് അദ്ദേഹം താമസിച്ചിരുന്നത്. ഇത് 22 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ മരണമടഞ്ഞ മകന്റെ പ്രായവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഡേവിഡ് ഡഗ്ലസ് ഒരു കുട്ടിയെ ജനിപ്പിച്ചുവെന്ന് അറിഞ്ഞിരുന്നോ എന്ന് അറിയില്ല. [19]

റഫറൻസുകൾ

തിരുത്തുക
  1. ↑ "DOUGLAS, DAVID". University of Toronto/Université Laval. Retrieved 25 September 2013.
  2. ↑ "Author Query for 'Douglas'". International Plant Names Index.
  3. ↑ "Walk of the week: Valleyfield Wood, Fife". www.scotsman.com.
  4. ↑ Nisbet 2009, pp. 4–6.
  5. ↑ Douglas, David; Royal Horticultural Society (Great Britain) (1914). Journal kept by David Douglas during his travels in North America 1823-1827, together with a particular description of thirty-three species of American oaks and eighteen species of Pinus, with appendices containing a list of the plants introduced by Douglas and an account of his death in 1834. Published under the direction of the Royal Horticultural Society. University of California Libraries. London : W. Wesley & Son. p. 296.
  6. ↑ നിസ്‌ബെറ്റ് 2009, p. 7.
  7. ↑ "who was david douglas?" (PDF). DavidDouglasSociety. Archived from the original (PDF) on 2015-09-08. Retrieved 23 December 2016.
  8. ↑ Walther M. Barnard (1991). "Earliest Ascents of Mauna Loa Volcano, Hawai'i". Hawaiian Journal of History. 25. Hawaiian Historical Society, Honolulu. hdl:10524/599.
  9. ↑ Lyman, Sarah Joiner. Sarah Joiner Lyman of Hawaii: Her Own Story.Ed. Margaret Greer Martin. Hilo: Lyman Museum, 2009. 67–69.
  10. ↑ Nisbet 2009, pp. 294–5.
  11. ↑ "David Douglas". Find a Grave web site.
  12. ↑ U.S. Geological Survey Geographic Names Information System: Kaluakauka
  13. ↑ 13.0 13.1 Jean Greenwell (1988). "Kaluakauka Revisited: the Death of David Douglas in Hawaii". Hawaiian Journal of History. 22. Hawaiian Historical Society, Honolulu: 147–169. hdl:10524/246.
  14. ↑ Beolens, Bo; Watkins, Michael; Grayson, Michael (2011). The Eponym Dictionary of Reptiles. Baltimore: Johns Hopkins University Press. xiii + 296 pp. ISBN 978-1-4214-0135-5. ("Douglas, D.", p. 75).
  15. ↑ Nisbet 2009, p. 252.
  16. ↑ Jolotta, Pat. Naming Clark County. Vancouver: Fort Vancouver Historical Society, 1993. Print. p.15.
  17. ↑ "The Grass Man in Death Valley Days". Internet Movie Data Base. November 13, 1962. Retrieved July 17, 2019.
  18. ↑ "Home - Finding David Douglas Film Project". findingdaviddouglas.org. Retrieved 2021-06-08.
  19. ↑ Nisbet 2009.

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്

തിരുത്തുക
  • Nisbet, Jack. The Collector: David Douglas and the Natural History of the Northwest (2009) Sasquatch Books. ISBN 1-57061-613-2
  • Harvey, Athelstan George. Douglas Of The Fir: A Biography Of David Douglas Botanist (1947) Harvard University Press.

പുറം കണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഡേവിഡ്_ഡഗ്ലസ്&oldid=3920154" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്