ഡയൽ അപ്പ് ഇന്റർനെറ്റ് ആക്‌സസ്

ടെലിഫോൺ കമ്പികളിലൂടെയുള്ള ഇന്റർനെറ്റ് ആക്സസ് ആണ് ഡയൽ അപ്പ്. മോഡം ഉപയോഗിച്ചാണ്‌ കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ ടെലിഫോൺ ലൈനുകൾ വഴി സേവന ദാതാവിന്റെ നോഡിലേക്കു ബന്ധപ്പെടുന്നത്.[2]ഒരു നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്താണ് ഇന്റർനെറ്റ് ബന്ധം സ്ഥാപിക്കുന്നത്. വളരെ കുറഞ്ഞ വേഗതയിലുള്ള സേവനമാണിത്. ആദ്യകാലങ്ങളിൽ വെബ്സൈറ്റുകൾ മിക്കതും സ്റ്റാറ്റിക് ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് ഇത് പ്രശ്നമല്ലായിരുന്നു. ഒരു പരമ്പരാഗത ടെലിഫോൺ ലൈനിൽ ഒരു ടെലിഫോൺ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തുകൊണ്ട് ഒരു ഇന്റർനെറ്റ് സേവന ദാതാവിലേക്ക് (ISP) ഒരു കണക്ഷൻ സ്ഥാപിക്കുന്നതിന് പൊതു സ്വിച്ച്ഡ് ടെലിഫോൺ നെറ്റ്‌വർക്കിന്റെ (PSTN) സൗകര്യങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഇന്റർനെറ്റ് ആക്‌സസ്സിന്റെ ഒരു രൂപമാണ്.[3]ഡയൽ-അപ്പ് കണക്ഷനുകൾ ഒരു റൂട്ടറിലേക്കോ കമ്പ്യൂട്ടറിലേക്കോ അയയ്‌ക്കുന്നതിന് ഓഡിയോ സിഗ്നലുകൾ ഡാറ്റയിലേക്ക് ഡീകോഡ് ചെയ്യാനും മറ്റൊരു മോഡത്തിലേക്ക് അയയ്‌ക്കുന്നതിന് പിന്നീടുള്ള രണ്ട് ഉപകരണങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള സിഗ്നലുകൾ എൻകോഡ് ചെയ്യാനും മോഡം ഉപയോഗിക്കുന്നു.

സജീവ മോഡമായ യുഎസ്റോബോട്ടിക്സ് courer 28800-bit/s
ഡയൽ-ഇൻ സെർവർ [1]

ചരിത്രം

തിരുത്തുക

1979-ൽ ഡ്യൂക്ക് സർവ്വകലാശാലയിലെ ബിരുദവിദ്യാർത്ഥികളായിരുന്ന ടോം ട്രൂസ്കോട്, സ്റ്റീവ് ബെല്ലോവീൻ എന്നിവർ ചേർന്ന് ഡയൽ അപ്പ് നെറ്വർക്കിന്റെ മുൻഗാമി എന്ന് വിളിക്കാവുന്ന യൂസ്നെറ്റ്‌ അവതരിപ്പിച്ചു. [4].ടെലിഫോൺ മോഡം വഴി ഡാറ്റ കൈമാറാൻ ഡയൽ-അപ്പ് കണക്ഷൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന യുണിക്സ്(UNIX) അധിഷ്ഠിത സംവിധാനമായിരുന്നു യൂസ്നെറ്റ്(USENET).[5] എൻഎസ്എഫ്നെറ്റ്(NSFNET)-ലിങ്ക്ഡ് സർവ്വകലാശാലകൾ പോലെയുള്ള പൊതു ദാതാക്കൾ വഴി 1980-കൾ മുതൽ ഡയൽ-അപ്പ് ഇന്റർനെറ്റ് നിലവിലുണ്ട്. 1989-ൽ യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡത്തിലെ ബ്രൂണൽ യൂണിവേഴ്‌സിറ്റി വഴി ബിബിസി ഇന്റർനെറ്റ് ആക്‌സസ് സ്ഥാപിച്ചു. 1992-ൽ യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡത്തിലെ പിപെക്സും യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സിലെ സ്പ്രിന്റും ആണ് ഡയൽ-അപ്പ് ആദ്യമായി വാണിജ്യപരമായി വാഗ്ദാനം ചെയ്തത്.[6][7] 1990-കളുടെ അവസാനത്തിൽ വാണിജ്യ ബ്രോഡ്‌ബാൻഡ് അവതരിപ്പിച്ചതിന് ശേഷം,[8] ഡയൽ-അപ്പ് ഇന്റർനെറ്റ് ആക്‌സസ്സ് 2000-കളുടെ മധ്യത്തോടെ ജനപ്രിയമായില്ല. ചില ഗ്രാമങ്ങളിലോ വിദൂര പ്രദേശങ്ങളിലോ ഉള്ളതുപോലെ, മറ്റ് ഫോമുകൾ ലഭ്യമല്ലാത്ത സ്ഥലങ്ങളിലോ ചെലവ് വളരെ കൂടുതലുള്ളിടത്തോ ഇത് ഇപ്പോഴും ഉപയോഗിക്കുന്നു.

ടെലിഫോൺ ശൃംഖലയും ഡയലപ്പ് മോഡവുമാണ് ഇതിന് വേണ്ടത്. വേറെ സഞ്ജീകരണങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെ ഈ സേവനം ഉപയോഗിക്കാൻ വേണ്ട.

ഡയൽ അപ്പ് സ്പീഡ്സ് ലിസ്റ്റ്

തിരുത്തുക
Connection Bitrate
മോഡം 110 baud 0.1 kbit/s
മോഡം 300 (300 baud) (Bell 103 or V.21) 0.3 kbit/s
മോഡം 1200 (600 baud) (Bell 212A or V.22) 1.2 kbit/s
മോഡം 2400 (600 baud) (V.22bis) 2.4 kbit/s
മോഡം 2400 (1200 baud) (V.26bis) 2.4 kbit/s
മോഡം 4800 (1600 baud) (V.27ter) 4.8 kbit/s
മോഡം 9600 (2400 baud) (V.32) 9.6 kbit/s
മോഡം 14.4 (2400 baud) (V.32bis) 14.4 kbit/s
മോഡം 28.8 (3200 baud) (V.34) 28.8 kbit/s
മോഡം 33.6 (3429 baud) (V.34) 33.6 kbit/s
മോഡം 56k (8000/3429 baud) (V.90) 56.0/33.6 kbit/s
മോഡം 56k (8000/8000 baud) (V.92) 56.0/48.0 kbit/s
ഹാർഡ്വെയർ കംപ്രഷൻ (variable) (V.90/V.42bis) 56.0-220.0 kbit/s
ഹാർഡ്വെയർ കംപ്രഷൻ (variable) (V.92/V.44) 56.0-320.0 kbit/s
സെർവർ സൈഡ് വെബ് കംപ്രഷൻ (variable) (Netscape ISP) 100.0-1000.0 kbit/s
  1. "Dial-in server". youtube.com.
  2. https://www.techopedia.com/definition/25953/dial-up-connection
  3. https://www.techtarget.com/searchnetworking/definition/PSTN
  4. Hauben, Michael; Hauben, Rhonda (1997). Netizens: On the History and Impact of Usenet and the Internet (1st ed.). Los Alamitos, CA: IEEE Computer Society Press. pp. 161–200. ISBN 0-8186-7706-6. Retrieved 25 February 2017.
  5. "BBC Internet Services - History". support.bbc.co.uk. Retrieved 2019-09-19.
  6. "How the UK got connected". The Telegraph (in ബ്രിട്ടീഷ് ഇംഗ്ലീഷ്). 2016-10-27. ISSN 0307-1235. Archived from the original on 2022-01-12. Retrieved 2019-09-17; "About PIPEX". GTNet. Archived from the original on 2012-11-01. Retrieved 2012-06-30.
  7. "H-Net Discussion Networks – SprintLink Commercial Availability Announced (fwd)". h-net.msu.edu. 31 July 1992. Archived from the original on 5 March 2016. Retrieved 16 October 2015.
  8. "Who invented broadband? How copper telephone lines became high-speed internet connections". BT. 25 July 2018. Archived from the original on 24 January 2021. Retrieved 19 September 2019.