ജൈവരാഷ്ട്രീയം എന്നത് പരിസ്ഥിതിക്കുള്ള പ്രാധാന്യം, അക്രമരാഹിത്യം, സാമൂഹിക നീതി, ഗ്രാസ് റൂട്ട് ജനാധിപത്യം എന്നിവയിൽ ഊന്നിയുള്ള, പരിസ്ഥിതിപരമായി നിലനിൽക്കുന്ന ഒരു സമൂഹത്തെ വാർത്തെടുക്കുക എന്നു ലക്ഷ്യം വെയ്ക്കുന്ന ഒരു രാഷ്ട്രീയ പ്രത്യയശാസ്ത്രമാണ്. 1970 കളിലാണ് പശ്ചിമലോകത്ത് ഇത് രൂപം കൊള്ളാൻ ആരംഭിക്കുന്നത്. ഇതിനുശേഷം, ലോകവ്യാപകമായി ഗ്രീൻ പാർട്ടികളുടെ രൂപീകരണവും സ്ഥാപനവും നടന്നു. അവ ചില തിരഞ്ഞെടുപ്പ് വിജയങ്ങളും കരസ്ഥമാക്കി.

ആഗോളതലത്തിൽ അംഗീകരിച്ച ജൈവരാഷ്രീയത്തിന്റെ ഒരു പ്രതീകമാണ് സൂര്യകാന്തി.[1]

ഇതും കാണുക

തിരുത്തുക

കുറിപ്പുകൾ

തിരുത്തുക
  1. Roussopoulos, Dimitrios (1993). Political ecology: beyond environmentalism. Montreal: Black Rose Books. p. 114. ISBN 1-895431-80-8. Not surprisingly the colours green and yellow are used widely in the symbols of ecologists, the former evoking vegetation and the latter the sun. The sunflower, a popular symbol, embodies both colours, and turns towards the sun, the source of renewable energy. The bicycle is another important icon as bicycle transportation is regarded as one of the means to re-humanise society.

1. Biopolitics Wikipedia

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Biopolitics

2. Wall, Derek (2010). The No-Nonsense Guide to Green Politics. Oxford: New Internationalist Publications. ISBN 978-1-906523-39-8. {{cite book}}: Cite has empty unknown parameter: |nopp= (help)

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്

തിരുത്തുക

1. Research in Biopolitics: Volume 1: Sexual Politics and Political Feminism Editor Albert Somit (1991)


2. Research in Biopolitics: Volume 2: Biopolitics and the Mainstream: Contributions of Biology to Political Science Editor Albert Somit (1994)


3. Research in Biopolitics: Volume 3: Human Nature and Politics Editors Steven A. Peterson Albert Somit (1995)


4. Research in Biopolitics: Volume 4: Research in Biopolitics Editors Albert Somit Steven A. Peterson (1996)


5. Research in Biopolitics: Volume 5: Recent Explorations in Biology and Politics Editors Albert Somit Steven A. Peterson (1997)


6. Research In Biopolitics: Volume 6: Sociobiology and Politics Editors Albert Somit Steven A. Peterson (1998)


7. Research In Biopolitics: Volume 7: Ethnic Conflicts Explained By Ethnic Nepotism Editors Albert Somit Steven A. Peterson (1999)


8. Research In Biopolitics: Volume 8: Evolutionary Approaches In The Behavioral Sciences: Toward A Better Understanding of Human Nature Editors Steven A. Peterson Albert Somit (2001)


9. Research In Biopolitics: Volume 9: Biology and Political Behavior: The Brain, Genes and Politics - the Cutting Edge; Editor Albert Somit (2011)


10. Dobson, Andrew (2007). Green Political Thought. 4. Edition (1. Edition 1980), London/ New York: Routledge. ISBN 0-415-40351-0 (Hardcover)


11. Gilk, Paul (2009). "Green Politics is Eutopian". The Lutterworth Press. Archived from the original on 2019-06-17.


12. Spretnak, Charlene (1986). The Spiritual Dimension of Green Politics. Santa Fe, N.M.: Bear & Co. 95 p. ISBN 0-939680-29-7

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ജൈവരാഷ്ട്രീയം&oldid=3797284" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്