ജയന്റ്സ് കെറ്റിൽ
ആഴത്തിലുള്ള മൗലിനിൽ നിന്ന് താഴേക്കിറങ്ങുന്ന ജലത്തിലൂടെയോ അല്ലെങ്കിൽ സബ്ഗ്ലേഷ്യൽ മെൽറ്റ് വാട്ടർ സ്ട്രീമിലെ കറങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നതോ ആയ ഹിമപാതത്തിന് അടിയിൽ കട്ടിയുള്ള പാറയിൽ തുളച്ചുകയറുന്ന വലിയ പൈപ്പാകൃതിയിലുള്ള ഒരു ഗർത്തം ആണ് ഭീമൻ കോൾഡ്രൺ, മൗലിൻ ഗർത്തം അല്ലെങ്കിൽ ഗ്ലേഷ്യൽ ഗർത്തം എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന ജയന്റ്സ് കെറ്റിൽ. [1]
ഒരു നീർക്കുഴിയിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി ഗർത്തത്തിന്റെ ഇന്റീരിയർ മിനുസമാർന്നതും ക്രമീകൃതവുമാണ്. പെൻസിൽവാനിയയിലെ ആർച്ച്ബാൾഡിൽ ആർച്ച്ബാൾഡ് പോത്തോൾ സ്റ്റേറ്റ് പാർക്കിൽ കണ്ടെത്തിയ വലിയ ഗർത്തം ഒരു ഉദാഹരണം ആണ്.
രൂപീകരണം
തിരുത്തുകബെഡ്റോക്കിന്റെ ഉപരിതലം ഒരു ഹിമാനിയാൽ മൂടപ്പെട്ടിരിക്കുമ്പോഴും ജയന്റ് കെറ്റിൽ രൂപം കൊള്ളുന്നു. മഞ്ഞിന്റെയും ഹിമത്തിന്റെയും ഉരുകിയ ജലം ഹിമാനിയുടെ ഉപരിതലത്തിൽ അരുവികളുണ്ടാക്കുന്നു. ഇത് അവയുടെ പ്രവാഹങ്ങളിൽ ഒരു നിശ്ചിത അളവിലുള്ള മൊറൈനിക് അവശിഷ്ടങ്ങൾ ശേഖരിക്കുന്നു. ഒടുവിൽ ഒരു വിള്ളലിലൂടെ നീർചുഴി അല്ലെങ്കിൽ മൗലിൻ ആയി താഴേക്ക് ഒഴുകുന്നു. ഹിമപ്പരപ്പിലുള്ള വിടവ് തേയ്മാനപ്പെടുമ്പോൾ ഹിമത്തിൽ ഒരു ലംബ ഷാഫ്റ്റ് രൂപം കൊള്ളുന്നു.[2]മണ്ണൊലിപ്പ് ഹിമാനിയുടെ അടിത്തട്ടിലേക്ക് തുടരാം. ഐസ് ഭാഗം വിട്ടുപോയപ്പോൾ, ഭീമാകാരമായ കെറ്റിൽ ഒരു ശൂന്യമായ ഷാഫ്റ്റായോ ചരൽ, മണൽ അല്ലെങ്കിൽ പാറകൾ നിറഞ്ഞ പൈപ്പായോ കാണുന്നു. അത്തരം അറകളും പൈപ്പുകളും ഹിമാനികളുടെ മുൻ വ്യാപ്തിക്ക് വിലപ്പെട്ട തെളിവുകൾ നൽകുന്നു.
നദീതീരങ്ങളിലും ഗ്ലേഷ്യൽ പൊട്ടിപ്പുറപ്പെടുന്ന വെള്ളപ്പൊക്കത്താൽ ചാനൽഡ് സ്കാബ്ലാന്റുകളിലും സമാനമായ കുഴികൾ കാണപ്പെടുന്നു.[3]
ശ്രദ്ധേയമായ ജയന്റ്സ് കെറ്റിൽ
തിരുത്തുകജയന്റ്സ് കെറ്റിലുകൾക്ക് പേരുകേട്ട ലൂസെർണിലെ (സ്വിറ്റ്സർലൻഡിലെ) ഗ്ലെറ്റ്ഷെർഗാർട്ടൻ 32 എണ്ണം ഉണ്ട്. ഏറ്റവും വലുത് 8 മീറ്റർ (26 അടി) വീതിയും 9 മീറ്റർ (30 അടി) ആഴവുമാണ്. ജർമ്മനി, നോർവെ (ജെറ്റെഗ്രൈറ്റ്), സ്വീഡൻ (ജാറ്റെഗ്രിറ്റ), ഫിൻലാൻഡ് (ഹൈഡെൻകിർനു; ഹൈസിസ് ചേൺ), യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സിലെ മോസ് ദ്വീപ് എന്നിവിടങ്ങളിലും ഇവ സാധാരണമാണ്.
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ Neuendorf, K.K.E., J.P. Mehl, Jr., and J.A. Jackson, eds. (2005) Glossary of Geology (5th ed.). Alexandria, Virginia, American Geological Institute. 779 pp. ISBN 0-922152-76-4
- ↑ "Archived copy" (PDF). Bulletin of the Massachusetts Archaeological Society. XIV (4): 112. July 1953. Archived from the original (PDF) on 30 January 2016. Retrieved 12 July 2010.
{{cite journal}}
: CS1 maint: archived copy as title (link) - ↑ Baker, Victor (2010). Migon, Piotr (ed.). Channeled Scablands: A Megaflood Landscape, in Geomorphological Landscapes of the World. Springer. pp. 21–28. ISBN 9789048130542.
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ
തിരുത്തുകThis article incorporates text from the Encyclopædia Britannica Eleventh Edition, a publication now in the public domain.