പുരാതന കാലഘട്ടത്തിൽ നിന്ന് ഹെല്ലനിസ്റ്റിക്, റോമൻ കാലഘട്ടങ്ങളിലൂടെ ഉടലെടുത്ത ഗണിതശാസ്ത്ര ഗ്രന്ഥങ്ങളെയും ആശയങ്ങളെയുമാണ് ഗ്രീക്ക് ഗണിതശാസ്ത്രം എന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ബിസി ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനം മുതൽ എഡി ആറാം നൂറ്റാണ്ട് വരെ ഗ്രീക്ക് ഗണിതശാസ്ത്രകാലഘട്ടം. .അനറ്റോലിയ മുതൽ ഇറ്റലി, വടക്കേ ആഫ്രിക്ക വരെയുള്ള മുഴുവൻ പ്രദേശങ്ങളിലും വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന നഗരങ്ങളിലാണ് ഗ്രീക്ക് ഗണിതശാസ്ത്രജ്ഞർ താമസിച്ചിരുന്നത്.ഗ്രീക്ക് സംസ്കാരവും ഗ്രീക്ക് ഭാഷയും ഗ്രീക്ക് ഗണിതശാസ്ത്രത്തിൽ അവരെ ഒന്നിപ്പിച്ചു[1]. ഗണിതശാസ്ത്രത്തെ ഒരു സൈദ്ധാന്തിക അച്ചടക്കമായി വികസിപ്പിക്കുന്നതും തെളിവുകളുടെ ഉപയോഗവും ഗ്രീക്ക് നാഗരികതയും മുൻ നാഗരികതകളും തമ്മിലുള്ള ഒരു പ്രധാന വ്യത്യാസമാണ്.[2][3]

പൈതഗോറിയൻ സിദ്ധാന്തത്തിന്റെ യൂക്ലിഡിന്റെ തെളിവിന്റെ ഒരു ചിത്രം

"പഠിക്കാൻ" എന്ന ക്രിയയിൽ നിന്നാണ്: μάθημα, romanized: máthēma, Attic Greek: [má.tʰɛː.ma] കൊയ്‌നെ ഗ്രീക്ക്: [ˈma.θi.ma],manthanein ഗ്രീക്ക് mathēmatikē ("ഗണിതശാസ്ത്രം") എന്ന വാക്ക് ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്.പുരാതന കാലം മുതൽ ചില ശാസ്ത്രശാഖകൾക്ക് (പ്രധാനമായും ഗണിതശാസ്ത്രം, ജ്യാമിതി, ജ്യോതിശാസ്ത്രം, ഹാർമോണിക്സ്) പ്രത്യേക പദവി നൽകിയിരുന്നു.[4][5]

ഗ്രീക്ക് ഗണിതത്തിന്റെ ഉത്ഭവം കൃത്യമായി രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടിട്ടില്ല.[6][7] ഗ്രീസിലെയും യൂറോപ്പിലെയും ആദ്യകാല വികസിത നാഗരികതകൾ മിനോവനും പിന്നീട് മൈസീനിയൻ നാഗരികതകളുമായിരുന്നു, ഇവ രണ്ടും ബിസി രണ്ടാം സഹസ്രാബ്ദത്തിൽ അഭിവൃദ്ധിപ്പെട്ടു. ഈ നാഗരികതകൾക്ക് എഴുത്തും നൂതന എഞ്ചിനീയറിംങ്ങിലും അറിവുണ്ടായിരുന്നു., തേനീച്ചക്കൂട്മാതൃകയിലുള്ള ശവകുടീരങ്ങൾഡ്രെയിനേജ് സംവിധാനങ്ങളുള്ള നാല് നില കൊട്ടാരങ്ങൾ എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള നിർമാണത്തിനാവശ്യമായ ഗണിതശാസ്ത്ര രേഖകളൊന്നും അവശേഷിക്കുന്നില്ല .

നേരിട്ടുള്ള തെളിവുകളൊന്നും ലഭ്യമല്ലെങ്കിലും, അയൽരാജ്യങ്ങളായ ബാബിലോണിയൻ, ഈജിപ്ഷ്യൻ നാഗരികതകൾ യുവ ഗ്രീക്ക് പാരമ്പര്യത്തിൽ സ്വാധീനം ചെലുത്തിയെന്നാണ് പൊതുവെ കരുതപ്പെടുന്നത്.[8][9][6] ബിസി 800 മുതൽ 600 വരെയുള്ള കാലഘട്ടത്തിലെ ഗ്രീക്ക് സാഹിത്യത്തി - മിക്കവാറും എല്ലാ വിവരങ്ങളും ബിസി നാലാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മധ്യത്തിൽ ആരംഭിച്ച് പിൽക്കാല എഴുത്തുകാർ വഴി നിലവിലെ അറിവുകൾ കൈമാറി വന്നത്.ആദ്യ കാലഘട്ടത്തിലെ ഗ്രീക്ക് ഗണിതത്തെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ അറിവില്ല.[10][11]

പ്രക്ഷേപണവും കൈയെഴുത്തുപ്രതി പാരമ്പര്യവും

തിരുത്തുക
 
ഡയോക്കിൾസ്

, കത്തുന്ന കണ്ണാടികളിൽ

  • ഡയോഫാന്റസ്, അരിത്മെറ്റിക്ക പുസ്തകങ്ങൾ IV മുതൽ VII വരെ
  • യൂക്ലിഡ്, കണക്കുകളുടെ ഡിവിഷനുകളിൽ
  • യൂക്ലിഡ്, ഓൺ വെയ്റ്റ്സ്
  • ഹീറോ, കാറ്റോപ്ട്രിക്ക
  • ഹീറോ, മെക്കാനിക്ക
  • മെനെലസ് ഓഫ് അലക്സാണ്ട്രിയ|മെനെലസ്, സ്ഫേറിക്ക
  • പാപ്പസ്, യൂക്ലിഡിന്റെ മൂലകങ്ങളുടെ പുസ്തകം X-ന്റെ വ്യാഖ്യാനം

ടോളമി, ഒപ്റ്റിക്സ് (ടോളമി)|ഒപ്റ്റിക്സ് (ഗ്രീക്കിന്റെ അറബി പരിഭാഷയിൽ നിന്ന് ലാറ്റിനിൽ നിലനിൽക്കുന്നു) ടോളമി, പ്ലാനിസ്ഫേറിയം

  1. Boyer, C.B. (1991). A History of Mathematics (2nd ed.). New York: Wiley. p. 48. ISBN 0-471-09763-2.
  2. Knorr, W. (2000). Mathematics. Greek Thought: A Guide to Classical Knowledge: Harvard University Press. pp. 386–413.
  3. Schiefsky, Mark (2012-07-20), "The Creation of Second-Order Knowledge in Ancient Greek Science as a Process in the Globalization of Knowledge", The Globalization of Knowledge in History, MPRL – Studies (in english), Berlin: Max-Planck-Gesellschaft zur Förderung der Wissenschaften, ISBN 978-3-945561-23-2, retrieved 2021-03-27{{citation}}: CS1 maint: unrecognized language (link)
  4. Heath (1931). "A Manual of Greek Mathematics". Nature. 128 (3235): 5. Bibcode:1931Natur.128..739T. doi:10.1038/128739a0. S2CID 3994109.
  5. Furner, J. (2020). "Classification of the sciences in Greco-Roman antiquity". www.isko.org. Retrieved 2023-01-09.
  6. 6.0 6.1 Hodgkin, Luke (2005). "Greeks and origins". A History of Mathematics: From Mesopotamia to Modernity. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-852937-8.
  7. Knorr, W. (1981). On the early history of axiomatics: The interaction of mathematics and philosophy in Greek Antiquity. D. Reidel Publishing Co. pp. 145–186. Theory Change, Ancient Axiomatics, and Galileo's Methodology, Vol. 1
  8. Kahn, C. H. (1991). Some remarks on the origins of Greek science and philosophy. Science and Philosophy in Classical Greece: Garland Publishing Inc. pp. 1–10.
  9. ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; OJS എന്ന പേരിലെ അവലംബങ്ങൾക്ക് എഴുത്തൊന്നും നൽകിയിട്ടില്ല.
  10. Zhmud, Leonid (2008-08-22). The Origin of the History of Science in Classical Antiquity. Peripatoi (in ഇംഗ്ലീഷ്). De Gruyter. pp. 23–44. doi:10.1515/9783110194326. ISBN 978-3-11-019432-6.
  11. Boyer & Merzbach (2011) pp. 40–89.
  12. J J O'Connor and E F Robertson (October 1999). "How do we know about Greek mathematics?". The MacTutor History of Mathematics archive. University of St. Andrews. Archived from the original on 30 January 2000. Retrieved 18 April 2011.
  13. Lorch, Richard (June 2001). "Greek-Arabic-Latin: The Transmission of Mathematical Texts in the Middle Ages". Science in Context. 14 (1–2): 313–331. doi:10.1017/S0269889701000114. S2CID 146539132.
  14. Toomer, G. J. (January 1984). "Lost greek mathematical works in arabic translation". The Mathematical Intelligencer. 6 (2): 32–38. doi:10.1007/BF03024153.

പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
 
വിക്കിചൊല്ലുകളിലെ Ancient Greek mathematics എന്ന താളിൽ ഈ ലേഖനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചൊല്ലുകൾ ലഭ്യമാണ്‌:

ലുവ പിഴവ് package.lua-ൽ 80 വരിയിൽ : module 'Module:Navbox with collapsible groups/configuration' not found

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഗ്രീക്ക്_ഗണിതശാസ്ത്രം&oldid=3999082" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്