ഗോർഡൻ കിംഗ്
ഹോങ്കോംഗ്, ചൈന, ഓസ്‌ട്രേലിയ, കെനിയ എന്നിവിടങ്ങളിൽ പഠിപ്പിച്ചിരുന്ന ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റായിരുന്നു ഗോർഡൻ കിംഗ് FRCOG FRCS OBE FRACS (7 ജൂലൈ 1900 - 4 ഒക്ടോബർ 1991)ചൈനീസ് നാമം വാങ് ഗുഡോംഗ് (ചൈനീസ്: 王國棟).
ജീവചരിത്രം
തിരുത്തുക1900 ജൂലൈ 7-ന് ഇംഗ്ലീഷുകാരനായ ഫ്രെഡറിക് ഹെൻറി കിംഗിന്റെയും സ്‌കോട്ട് മിനി എലിസബത്ത് വേക്കഹാമിന്റെയും മകനായി ജനിച്ച ലണ്ടൻ സ്വദേശിയായ ഗോർഡൻ കിംഗ് ബ്രിസ്റ്റോൾ ഗ്രാമർ സ്‌കൂളിലും ലിവർപൂൾ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഫോർ ബോയ്‌സിലുമാണ് വിദ്യാഭ്യാസം നേടിയത്. കിംഗ് ലണ്ടൻ ഹോസ്പിറ്റൽ മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിൽ പരിശീലനം തേടി. 1926-ൽ റോയൽ കോളേജ് ഓഫ് സർജന്റെ ഫെലോഷിപ്പിലേക്ക് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. നാല് വർഷത്തിന് ശേഷം, കിംഗ് റോയൽ കോളേജ് ഓഫ് ഒബ്‌സ്റ്റട്രിക്‌സ് ആൻഡ് ഗൈനക്കോളജിയുടെ ഫൗണ്ടേഷൻ ഫെലോ ആയി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു.[1]
കിംഗ് തന്റെ മെഡിക്കൽ യോഗ്യത നേടിയ ശേഷം, പീക്കിംഗ് യൂണിയൻ മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ പഠിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി. 1931-ൽ മഞ്ചൂറിയയിലെ ജാപ്പനീസ് അധിനിവേശത്തിനു ശേഷം, രാജാവ് ചീലൂ സർവകലാശാലയിൽ പ്രസവചികിത്സയുടെയും ഗൈനക്കോളജിയുടെയും പ്രൊഫസറായി മാറി. 1938 മുതൽ അദ്ദേഹം ഹോങ്കോംഗ് സർവകലാശാലയിൽ തത്തുല്യമായ പദവി വഹിച്ചു. 1940-ൽ കിംഗിനെ മെഡിസിൻ ഫാക്കൽറ്റിയുടെ ഡീൻ ആയി തിരഞ്ഞെടുത്തു. 1941 ഡിസംബറിൽ ഹോങ്കോംഗ് യുദ്ധം ആരംഭിച്ചപ്പോൾ, തടസ്സങ്ങൾക്കിടയിലും കിംഗ് യൂണിവേഴ്സിറ്റി നൽകേണ്ട ബിരുദങ്ങൾ എണ്ണിത്തിട്ടപ്പെടുത്താൻ തുടങ്ങി. രാജാവിനെ സ്റ്റാൻലി ഇന്റേൺമെന്റ് ക്യാമ്പിൽ പാർപ്പിച്ചിരുന്നില്ല, സാൻ യുക് ഹോസ്പിറ്റലിലും ക്വീൻ മേരി ഹോസ്പിറ്റലിലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ തസ്തികകളിൽ തുടർന്നു. ഏകദേശം 140 എച്ച്‌കെയു മെഡിക്കൽ വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് ചൈനയിലെ സ്ഥാപനങ്ങളിൽ പഠനം തുടരാനും അദ്ദേഹം ക്രമീകരിച്ചു. രാജാവ് തന്നെ ഷാങ്ഹായ് മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ വിസിറ്റിംഗ് പ്രൊഫസർ സ്ഥാനം ഏറ്റെടുത്തു. രണ്ടാം ചൈന-ജാപ്പനീസ് യുദ്ധത്തിന്റെ അവസാനത്തോട് അടുത്ത് 1945 ഓഗസ്റ്റിൽ കിംഗ് ഹോങ്കോങ്ങിലേക്ക് മടങ്ങി. അദ്ദേഹം എച്ച്‌കെയുവിൽ അദ്ധ്യാപനം പുനരാരംഭിക്കുകയും ഹോങ്കോങ്ങിന്റെ ആരോഗ്യ സംവിധാനത്തിന്റെ പുനഃസംഘടനയെ സഹായിക്കുകയും ചെയ്തു. 1951-നും 1954-നും ഇടയിൽ ആ സ്ഥാനം തിരിച്ചുപിടിക്കാനായി 1949-ൽ രാജാവ് മഠാധിപതിയായി. 1954 നും 1955 നും ഇടയിൽ അദ്ദേഹം ഹോങ്കോംഗ് സർവകലാശാലയുടെ പ്രോ വൈസ് ചാൻസലറായിരുന്നു.[1][2]
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 Allbrook, Malcolm (2017). "King, Gordon (1900–1991)". Australian Dictionary of National Biography.
- ↑ Evans, Dafydd Emrys; Matthews, Clifford; Cheung, Oswald (1998). Dispersal and Renewal. Hong Kong University Press. pp. 170–172. ISBN 9789622094727.