കൊമോറോ കാസിൽ

ഒരു ജാപ്പനീസ് കോട്ട

ജപ്പാനിലെ സെൻട്രൽ നാഗാനോ പ്രിഫെക്ചറിലെ കൊമോറോ നഗരത്തിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഒരു ജാപ്പനീസ് കോട്ടയാണ് കൊമോറോ കാസിൽ (小諸城, Komoro-jō) . എഡോ കാലഘട്ടത്തിന്റെ അവസാനത്തിൽ, കൊമോറോ ഡൊമെയ്‌നിലെ ഡൈമിയോ മക്കിനോ വംശത്തിന്റെ ജൂനിയർ ബ്രാഞ്ചിന്റെ ആസ്ഥാനമായിരുന്നു കൊമോറോ കാസിൽ. അന-ജോ (穴城, ജകമാച്ചിയേക്കാൾ താഴ്ന്ന സ്ഥലത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന കോട്ട) അല്ലെങ്കിൽ ഹകത്സുരു-ജോ (白鶴城, വൈറ്റ് ക്രെയിൻ കാസിൽ) എന്നും ഇത് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നു. ഇന്ന്, ഇത് കൈക്കോൻ(懐古園) എന്ന പേരിൽ പൊതുജനങ്ങൾക്കായി തുറന്നിരിക്കുന്നു.

Komoro Castle
小諸城
Komoro, Nagano Prefecture, Japan
San-no-mon gate of Komoro Castle
Coordinates 36°19′38.41″N 138°25′2.09″E / 36.3273361°N 138.4172472°E / 36.3273361; 138.4172472
തരം hirayama-style Japanese castle
Site information
Open to
the public
yes
Site history
Built 1554
In use Sengoku-Edo period
നിർമ്മിച്ചത് Takeda Shingen or Yamamoto Kansuke (general)
Plan of Komoro Castle. The red square = Remains of Tenshukaku

ചരിത്രം

തിരുത്തുക

മുറോമാച്ചിയുടെ കാലഘട്ടത്തിൽ, പിന്നീട് കൊമോറോ നഗരമായി മാറിയ പ്രദേശം ഒരു പ്രാദേശിക യുദ്ധപ്രഭുവായ ഓയ് മിത്സുതാഡയുടെ നിയന്ത്രണത്തിലായിരുന്നു. അദ്ദേഹം കൊമോറോ കോട്ടയുടെ സ്ഥലത്ത് ഒരു കോട്ട നിർമ്മിച്ചു. 1554-ഓടെ ഈ പ്രദേശം ടകെഡ ഷിംഗന്റെ നിയന്ത്രണത്തിലായതിനുശേഷം, ഷിംഗന്റെ മാസ്റ്റർ തന്ത്രജ്ഞനായ യമമോട്ടോ കൻസുകിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ കോട്ട പൂർണ്ണമായും ഒരു കോട്ടയായി പുനർനിർമ്മിച്ചു. 1582-ൽ ഒഡ നോബുനാഗ ടകെഡ വംശത്തെ നശിപ്പിച്ചതിനെത്തുടർന്ന്, കോട്ട നോബുനാഗയുടെ ജനറൽമാരിൽ ഒരാളായ തകിഗാവ കസുമാസുവിനു നൽകി. ഹൊനോ-ജി സംഭവത്തിൽ നൊബുനാഗ കൊല്ലപ്പെട്ടതിനുശേഷം, ഒഡവാരയിലെ പിന്നീടുള്ള ഹോജോ വംശത്തിന്റെ നിയന്ത്രണത്തിലായി.

1590-ന് ശേഷം, ഒഡവാര യുദ്ധത്തെത്തുടർന്ന്, കൊമോറോ ടോകുഗാവ ഇയാസുവിന്റെ നിയന്ത്രണത്തിലായി. അദ്ദേഹം തന്റെ ജനറൽ സെൻഗോകു ഹിഡെഹിസയെ കൊമോറോ ഡൊമെയ്‌നിലെ ഡെയ്മിയോ ആയി നിയോഗിച്ചു. പിന്നീട് ടോക്കുഗാവ ഷോഗുണേറ്റിന്റെ കീഴിൽ 50,000 കൊക്കു കൈവശം വച്ചു. അദ്ദേഹം മതിലുകൾ ശക്തിപ്പെടുത്തുകയും വടക്കും തെക്കും ബെയ്‌ലിയാൽ ചുറ്റപ്പെട്ട ഒരു സെൻട്രൽ ബെയ്‌ലിക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ഘടന പുനഃക്രമീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. അദ്ദേഹത്തിന് പിന്നാലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകൻ സെൻഗോകു തദമാസയും വന്നു. തദാമാസ കോട്ട മെച്ചപ്പെടുത്തി, മൂന്ന് നിലകളുള്ള ടെൻഷുകാകുവിന്റെ അടിത്തറ ഈ സമയം മുതലുള്ളതാണ്.

1624-1648 കാലഘട്ടത്തിൽ ഈ ഡൊമെയ്ൻ മാറ്റ്സുദൈറ വംശത്തിന്റെ ഹിസാമത്സു ശാഖയിലേക്ക് മാറ്റി. 1626-ൽ ഡോൺജോൺ ഇടിമിന്നലേറ്റ് കത്തി നശിച്ചു. ഇത് ഒരിക്കലും പുനർനിർമിച്ചിട്ടില്ല.[1]ഡൊമെയ്‌നും കോട്ടയും പിന്നീട് നിരവധി വംശങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോയി: 1648-1662 മുതൽ അയോമ, 1662-1679 മുതൽ സകായ്, 1679-1682 മുതലുള്ള നിഷിയോ, 1682-1702 മുതൽ ഇഷികാവ വംശം. 1702-ൽ, മക്കിനോ വംശത്തിന്റെ ഒരു ജൂനിയർ ബ്രാഞ്ചിന് കൊമോറോ ലഭിച്ചു. എഡോ കാലഘട്ടത്തിന്റെ അവസാനം വരെ അവരുടെ നിയന്ത്രണത്തിൽ തുടർന്നു. 1742-ലെ വെള്ളപ്പൊക്കത്തിൽ കോട്ടയ്ക്ക് കേടുപാടുകൾ സംഭവിച്ചു.

മൈജി പുനരുദ്ധാരണത്തെത്തുടർന്ന് കൊമോറോ കാസിൽ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടു. 1871-ൽ ഹാൻ സമ്പ്രദായം നിർത്തലാക്കിയതോടെ, ബാക്കിയുള്ള മിക്ക ഘടനകളും പൊളിക്കുകയോ അടുത്തുള്ള ബുദ്ധക്ഷേത്രങ്ങൾക്കും ഒരു കച്ചവട സ്ഥാപനത്തിനും നൽകുകയോ ചെയ്തു.

കൈക്കോൻ (懐古園)

തിരുത്തുക

നിലവിൽ, കോട്ടയുടെ അവശിഷ്ടങ്ങൾ കൈക്കോൻ (懐古園)എന്ന പേരിൽ പൊതുജനങ്ങൾക്കായി തുറന്നിരിക്കുന്നു. അതായത് ഗൃഹാതുരമായ പാർക്ക്, അതിജീവിക്കുന്ന രണ്ട് ഗേറ്റുകൾ, ഓറ്റെമോൺ (നാലാമത്തെ ഗേറ്റ്), സാൻ-നോ-മോൺ (മൂന്നാം ഗേറ്റ്), ഇവ രണ്ടും പ്രധാന സാംസ്കാരിക സ്വത്തുക്കളായി പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെട്ടു.[2] ആദ്യകാല എഡോ കാലഘട്ടത്തിലെ യഥാർത്ഥ ഘടനകളിലൊന്നാണ് ഒറ്റെമോൺ. 1742-ലെ വെള്ളപ്പൊക്കത്തിന് ശേഷം 1765-ൽ സാൻ-നോ-മോൺ പുനർനിർമ്മിച്ചു. കൂടാതെ, കൊമോറോ നഗരത്തിനുള്ളിലെ ബുദ്ധക്ഷേത്രങ്ങളിൽ മറ്റ് രണ്ട് കവാടങ്ങൾ നിലനിൽക്കുന്നു. കൂടാതെ കേന്ദ്ര കൊട്ടാര ഘടനയുടെ ഒരു ഭാഗം ടോമി നഗരത്തിൽ സ്വകാര്യ കൈകളിലാണ്. മനോഹരമായ ചെറി പൂക്കൾക്കും ശരത്കാല ഇലകൾക്കും കൈക്കോൻ പ്രശസ്തമാണ്. ഷിനാനോ റെയിൽവേ ലൈൻ കോട്ടയുടെ മൈതാനത്തിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നു. ഇത് ബാക്കിയുള്ള മറ്റ് ഘടനകളിൽ നിന്ന് ഒറ്റെമോണിനെ ഒറ്റപ്പെടുത്തുന്നു.

1926-ൽ തുറന്ന ഒരു അമ്യൂസ്‌മെന്റ് പാർക്ക്, ഷിമാസാക്കി ടോസണിന് സമർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു മ്യൂസിയം എന്നിവ മുൻ കാസിൽ ഗ്രൗണ്ടിനുള്ളിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നു.[3]

2006-ൽ ജപ്പാൻ കാസിൽ ഫൗണ്ടേഷൻ ജപ്പാനിലെ 100 ഫൈൻ കാസിലുകളിൽ ഒന്നായി കൊമോറോ കാസിൽ പട്ടികപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.

സാഹിത്യം

തിരുത്തുക
  • Takada, Tōru: Komoro-jo in: Miura, Masayuki (eds): Shiro to jin'ya. Tokoku-hen. Gakken, 2006. ISBN 978-4-05-604378-5, S. 100th
  • Nishigaya, Yasuhiro (eds): Komoro-jo. In: Nihon Meijo Zukan, Rikogaku-sha, 1993. ISBN 4-8445-3017-8.
  • Schmorleitz, Morton S. (1974). Castles in Japan. Tokyo: Charles E. Tuttle Co. pp. 144–145. ISBN 0-8048-1102-4.
  • Motoo, Hinago (1986). Japanese Castles. Tokyo: Kodansha. p. 200 pages. ISBN 0-87011-766-1.
  • Mitchelhill, Jennifer (2004). Castles of the Samurai: Power and Beauty. Tokyo: Kodansha. p. 112 pages. ISBN 4-7700-2954-3.
  • Turnbull, Stephen (2003). Japanese Castles 1540–1640. Osprey Publishing. p. 64 pages. ISBN 1-84176-429-9.

പുറംകണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=കൊമോറോ_കാസിൽ&oldid=3803522" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്