കുട്ടികളിലെ ലിംഗപരമായ ഡിസ്ഫോറിയ

നിയുക്ത ലൈംഗികതയും ലിംഗ സ്വത്വവും തമ്മിലുള്ള പൊരുത്തക്കേട് കാരണം കാര്യമായ അസംതൃപ്തി (ജെൻഡർ ഡിസ്‌ഫോറിയ) അനുഭവിക്കുന്ന കുട്ടികൾക്കുള്ള ഔപചാരിക രോഗനിർണയമാണ് കുട്ടികളിലെ ലിംഗ ഐഡന്റിറ്റി ഡിസോർഡർ അല്ലെങ്കിൽ കുട്ടിക്കാലത്തെ ലിംഗപരമായ പൊരുത്തക്കേട് എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന കുട്ടികളിലെ ലിംഗപരമായ ഡിസ്ഫോറിയ.

കുട്ടികളിലെ ലിംഗപരമായ ഡിസ്ഫോറിയ
മറ്റ് പേരുകൾGender identity disorder in children, gender incongruence of childhood
സ്പെഷ്യാലിറ്റിസൈക്യാട്രി Edit this on Wikidata
സാധാരണ തുടക്കംChildhood

1980-ൽ ഡയഗ്നോസ്റ്റിക് ആൻഡ് സ്റ്റാറ്റിസ്റ്റിക്കൽ മാനുവൽ ഓഫ് മെന്റൽ ഡിസോർഡേഴ്സിന്റെ (DSM-III) മൂന്നാമത്തെ പുനരവലോകനത്തിലാണ് ജി.ഐ.ഡി.സി ഔപചാരികമാക്കിയത്. കൂടാതെ പ്രാഥമികമായി ലിംഗഭേദം പാലിക്കാത്ത പെരുമാറ്റങ്ങളെ ഇതിൽ പരാമർശിക്കുന്നു..[1]1980 മുതൽ 2013 വരെ GIDC ഡി‌എസ്‌എമ്മിൽ തുടർന്നു. അഞ്ചാമത്തെ പുനരവലോകനത്തിൽ (ഡി‌എസ്‌എം -5) "ജെൻഡർ ഡിസ്‌ഫോറിയ" എന്ന രോഗനിർണയം ഉപയോഗിച്ച് ലിംഗവ്യത്യാസവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട അപമാനം കുറയ്ക്കുന്നതിനായി ലിംഗഭേദം നിർണ്ണയിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. ഹോർമോൺ തെറാപ്പി, ശസ്ത്രക്രിയ തുടങ്ങിയ മെഡിക്കൽ ചികിത്സകൾ ഈ അവസ്ഥയെ സ്ഥിരീകരിക്കുന്നു.[2]

ക്രോസ്-ജെൻഡർ ഐഡന്റിറ്റിയുടെയും പെരുമാറ്റങ്ങളുടെയും, പ്രത്യേകിച്ച് കുട്ടികളിൽ, രോഗനിർണയവും ചികിത്സയും സംബന്ധിച്ച തർക്കം 1980 മുതൽ സാഹിത്യത്തിൽ പ്രകടമാണ്.[1]ചികിത്സാ ഇടപെടൽ കുട്ടികളെ കൂടുതൽ സുഖകരമായിരിക്കാൻ സഹായിക്കുന്നുവെന്നും മുതിർന്നവരുടെ ലിംഗ ഐഡന്റിറ്റി ഡിസോർഡർ തടയാൻ കഴിയുമെന്നും കൂടുതൽ വ്യാപകമായ ജി‌ഐ‌ഡി‌സി രോഗനിർണയത്തിന്റെ വക്താക്കൾ വാദിക്കുന്നു. സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികളുമായും ലെസ്ബിയൻ‌മാരുമായും തുല്യമായ ചികിത്സാ ഇടപെടലുകളെ (പരിവർത്തനം അല്ലെങ്കിൽ റിപ്പാരേറ്റീവ് തെറാപ്പി എന്ന് പേരിട്ടിരിക്കുന്നു) അമേരിക്കൻ സൈക്കോളജിക്കൽ അസോസിയേഷൻ, അമേരിക്കൻ സൈക്കിയാട്രിക് അസോസിയേഷൻ, അമേരിക്കൻ അസോസിയേഷൻ ഓഫ് സോഷ്യൽ വർക്കേഴ്സ്, അമേരിക്കൻ അക്കാദമി ഓഫ് പീഡിയാട്രിക്സ് എന്നിവ ഇതിനെ ശക്തമായി ചോദ്യം ചെയ്യുകയോ അനീതി നിറഞ്ഞതായി പ്രഖ്യാപിക്കുകയോ ചെയ്തു.[3] ജനനസമയത്ത് നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ള ലൈംഗികതയുമായി കൂടുതൽ യോജിക്കുന്നതിനായി ഒരു വ്യക്തിയുടെ ലിംഗ സ്വത്വവും ആവിഷ്‌ക്കാരവും മാറ്റാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ചികിത്സ നീതിശാസ്ത്രപരമായി കണക്കാക്കില്ല എന്നാണ് വേൾഡ് പ്രൊഫഷണൽ അസോസിയേഷൻ ഫോർ ട്രാൻസ്‌ജെൻഡർ ഹെൽത്ത് (WPATH) പറയുന്നത്.[4]ജി‌ഐ‌ഡി‌സി രോഗനിർണയവും അനുബന്ധ ചികിത്സാ ഇടപെടലുകളും പ്രായപൂർത്തിയായ ഒരു ട്രാൻസ്സെക്ഷ്വൽ ഐഡന്റിറ്റി അഭികാമ്യമല്ലെന്ന അനുമാനത്തെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നുവെന്നും വിമർശകർ വാദിക്കുന്നു. ഈ അനുമാനത്തെ വെല്ലുവിളിക്കുകയും ക്ലിനിക്കൽ ഡാറ്റയുടെ അഭാവവും ഫലങ്ങളും ഫലപ്രാപ്തിയും പിന്തുണയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

കുട്ടികളിലെ ലിംഗവൈകല്യത്തിന് മുതിർന്നവർക്കുള്ള ട്രാൻസ്സെക്ഷ്വലിസത്തേക്കാൾ മുതിർന്ന സ്വവർഗ്ഗലൈംഗികതയുമായി കൂടുതൽ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇതിന്റെ പരിമിതമായ പഠനങ്ങൾ കാണിക്കുന്നത് ലിംഗപരമായ ഡിസ്ഫോറിയ രോഗനിർണയം നടത്തുന്ന കുട്ടികളിൽ ഭൂരിഭാഗവും പ്രായപൂർത്തിയാകുമ്പോൾ മറ്റ് ലിംഗഭേദം കാണിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. മിക്കവരും സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികളോ ലെസ്ബിയനോ ആണെന്ന് ചികിത്സകൾക്കൊപ്പമോ അല്ലാതെയോ തിരിച്ചറിഞ്ഞുകൊണ്ട് വളരുന്നു.[5][6]

വർഗ്ഗീകരണം

തിരുത്തുക

ലിംഗപരമായ ഡിസ്ഫോറിയ ഇല്ലാത്ത കുട്ടികളെ അപേക്ഷിച്ച് കുട്ടിക്കാലത്ത് നിരന്തരമായ ലിംഗവൈകല്യമുള്ള കുട്ടികൾക്ക് സ്വഭാവ സവിശേഷതകളുണ്ട്.[7][8]ചില (എന്നാൽ എല്ലാം അല്ല) ലിംഗ വൈവിധ്യമാർന്ന / ലിംഗ സ്വതന്ത്ര / ജെൻഡർ ഫ്ലൂയിഡ് യുവാക്കൾക്ക് പരിവർത്തനം ആവശ്യമുണ്ട് അല്ലെങ്കിൽ ആവശ്യമാണ്. കൂടാതെ അതിൽ സാമൂഹിക പരിവർത്തനം (വസ്ത്രധാരണം, പേര്, സർ‌വനാമം എന്നിവ മാറ്റുക) ഉൾപ്പെടാം. പ്രായമായ യുവാക്കൾക്കും കൗമാരക്കാർക്കും മെഡിക്കൽ പരിവർത്തനം (ഹോർമോൺ, സർജിക്കൽ ഇടപെടൽ) ആവശ്യമാണ്. ചികിത്സ പുബെർട്ടി ബ്ലോക്കറുകളായ ല്യൂപ്രോറെലിൻ, അല്ലെങ്കിൽ ക്രോസ്-സെക്സ് ഹോർമോണുകൾ (അതായത്, ജനിക്കുമ്പോൾ ഒരു നിശ്ചിത പുരുഷന് ഈസ്ട്രജൻ അല്ലെങ്കിൽ ജനനസമയത്ത് ഒരു നിശ്ചിത പെണ്ണിന് ടെസ്റ്റോസ്റ്റിറോൺ നൽകുന്നത്), അല്ലെങ്കിൽ ഒരാളുടെ ഭൗതിക ശരീരം അവരുടെ ലിംഗഭേദം അനുസരിച്ച് കൊണ്ടുവരികയെന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെയുള്ള ശസ്ത്രക്രിയ (അതായത്, മാസ്റ്റെക്ടോമീസ്, സാൽഫിംഗോ-ഓഫോറെക്ടോമീസ് / ഹിസ്റ്റെരെക്ടമി, ഫീമേൽ-ടു-മേൽ ട്രാൻസ്സെക്ഷ്വലുകൾ, ഓർക്കിയക്ടോമികൾ, സ്തനവളർച്ച, ഫേഷ്യൽ ഫെമിനൈസേഷൻ ശസ്ത്രക്രിയ, ആൺ-പെൺ ട്രാൻസ്സെക്ഷ്വലുകളിൽ നിയോവജൈനയുടെ സൃഷ്ടി) രൂപമാകാം. ലിംഗവൈകല്യത്തിന്റെ ചികിത്സയിൽ ചിലപ്പോൾ പരിവർത്തനത്തിനുള്ള കഴിവ്(സാമൂഹികമായും വൈദ്യപരമായും) ആവശ്യമാണ്.

  1. 1.0 1.1 Bartlett, NH; Vasey, PL; Bukowski, WM (2000). "Is Gender Identity Disorder in Children a Mental Disorder?". Sex Roles. 43 (11/12): 753–785. doi:10.1023/a:1011004431889.
  2. Moran, Mark (5 April 2013). "New Gender Dysphoria Criteria Replace GID". Psychiatric News. 48 (7): 9. doi:10.1176/appi.pn.2013.4a19. Archived from the original on 2014-10-29. Retrieved 2019-06-21 – via psychnews.psychiatryonline.org.
  3. Advancing Science Serving Society. (December 14, 1998).[1] Archived 2019-07-01 at the Wayback Machine. "American Psychiatric Association Rebukes Reparative Therapy".
  4. World Professional Association for Transgender Health (2011). Standards of Care for the Health of Transsexual, Transgender, and Gender Nonconforming People, Version 7. Archived 2012-03-03 at the Wayback Machine.
  5. Jameson L, de Kretser DM, Marshall JC, De Groot LJ (2013). Endocrinology Adult and Pediatric: Reproductive Endocrinology. Elsevier Health Sciences. p. 483. ISBN 0323221521. Retrieved August 4, 2018.
  6. Marcdante K, Kliegman RM (2014). Nelson Essentials of Pediatrics E-Book. Elsevier Health Sciences. p. 75. ISBN 0323226981. Retrieved August 4, 2018.
  7. Wallien, M. S. C.; Cohen-Kettenis, P. T. (2008). "Psychosexual Outcome of Gender-Dysphoric Children". Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. 47 (12): 1413–1423. doi:10.1097/chi.0b013e31818956b9.
  8. Steensma TD; McGuire JK; Kreukels BP; Beekman AJ; Cohen-Kettenis PT (2013). "Factors associated with desistence and persistence of childhood gender dysphoria: a quantitative follow-up study". Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. 52 (6): 582–90. doi:10.1016/j.jaac.2013.03.016. PMID 23702447.

പുറം കണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
Classification
External resources