ഇനെസ് ഹെയ്ൻസ് ഇർവിൻ

അമേരിക്കൻ ഫെമിനിസ്റ്റും എഴുത്തുകാരിയും പത്രപ്രവർത്തകയും നാഷണൽ വിമൻസ് പാർട്ടി അംഗവും

ഒരു അമേരിക്കൻ ഫെമിനിസ്റ്റും എഴുത്തുകാരിയും പത്രപ്രവർത്തകയും നാഷണൽ വിമൻസ് പാർട്ടി അംഗവും ഓതേഴ്സ് ഗിൽഡിന്റെ പ്രസിഡന്റുമായിരുന്നു ഇനെസ് ഹെയ്ൻസ് ഇർവിൻ (മാർച്ച് 2, 1873 - സെപ്റ്റംബർ 25, 1970). [2] അവരുടെ പല കൃതികളും ഇനെസ് ഹെയ്ൻസ് ഗിൽ‌മോർ എന്ന അവരുടെ മുൻ പേരിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. 40-ലധികം പുസ്തകങ്ങൾ എഴുതിയ അവർ 1900 കളുടെ തുടക്കത്തിൽ വോട്ടവകാശ പ്രസ്ഥാനത്തിൽ സജീവമായിരുന്നു. "മത്സരിയും ധൈര്യവുമുള്ള സ്ത്രീ" ആയിരുന്നു ഇർവിൻ.[2]എന്നാൽ "സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട മനുഷ്യരിൽ ഏറ്റവും ഭീരുത്വമുള്ളവൾ" എന്ന് അവർ സ്വയം വിശേഷിപ്പിച്ചു. [3] 97-ാം വയസ്സിൽ അവർ മരിച്ചു.[4]

ഇനെസ് ഹെയ്ൻസ് ഇർവിൻ
1923 ൽ ഇനെസ് ഹെയ്ൻസ് ഇർവിൻ.
1923 ൽ ഇനെസ് ഹെയ്ൻസ് ഇർവിൻ.
ജനനം(1873-03-02)മാർച്ച് 2, 1873
റിയോ ഡി ജനീറോ, ബ്രസീൽ
മരണംസെപ്റ്റംബർ 25, 1970(1970-09-25) (പ്രായം 97)
Scituate, മസാച്ചുസെറ്റ്സ്, യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ്
തൂലികാ നാമംഇനെസ് ഹെയ്ൻസ് ഗിൽമോർ
തൊഴിൽഎഴുത്തുകാരി, പത്രപ്രവർത്തക, ഫെമിനിസ്റ്റ്
ദേശീയതയുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ്
അവാർഡുകൾഒ. ഹെൻ‌റി അവാർഡ്
ബന്ധുക്കൾലോറെൻസ ഹെയ്ൻസ് (aunt)[1]

അമേരിക്കൻ ഫെമിനിസ്റ്റ് എഴുത്തുകാരിയായ മേരി മക്ലെയ്ന്റെ ഉറ്റസുഹൃത്തായിരുന്നു ഇർവിൻ, 1910 ൽ മൊണ്ടാനയിലെ ബ്യൂട്ട് എന്ന പത്രത്തിലെ ലേഖനങ്ങളിൽ ഇർവിന്റെ വർണ്ണാഭമായ വ്യക്തിത്വ ഛായാചിത്രം ഉൾപ്പെടുത്തിയിരുന്നു.

ആദ്യകാലവർഷങ്ങളും വിദ്യാഭ്യാസവും

തിരുത്തുക

1873 മാർച്ച് 2 ന് ബ്രസീലിലെ റിയോ ഡി ജനീറോയിൽ ഗിദിയോൻ ഹെയ്ൻസ്, എമ്മ ജെയ്ൻ ഹോപ്കിൻസ് ഹെയ്ൻസ് എന്നിവരുടെ മകളായി ഇനെസ് ഹെയ്ൻസ് ജനിച്ചു. [5] അവരുടെ മാതാപിതാക്കൾ അമേരിക്കയിലെ ബോസ്റ്റണിൽ നിന്നുള്ളവരായിരുന്നു. പക്ഷേ പിതാവിന്റെ ബിസിനസ്സ് പ്രശ്നങ്ങൾ കാരണം ബ്രസീലിൽ താമസിക്കുകയായിരുന്നു. ഭർത്താവിനെക്കാൾ 24 വയസ്സ് കുറവുള്ള പിതാവിന്റെ രണ്ടാമത്തെ ഭാര്യയായ അവരുടെ അമ്മ 17 കുട്ടികളുള്ള ഒരു കുടുംബത്തെ വളർത്തേണ്ടിവന്നു (അവരിൽ 10 പേർ അവരുടെ സ്വന്തം). [2]കുടുംബം ബോസ്റ്റണിലേക്ക് മടങ്ങി. അവിടെ ഇനെസ് ഹെയ്ൻസ് വളർന്നു. നാല് പബ്ലിക് സ്കൂളുകളിലും 1897 നും 1900 നും ഇടയിൽ റാഡ്ക്ലിഫ് കോളേജിലും ആയി പഠിച്ചു. അക്കാലത്ത് റാഡ്ക്ലിഫ് ഒരു "വോട്ടവകാശ വികാരത്തിന്റെ കേന്ദ്രമായിരുന്നു"[6]ഇനെസ് ഹെയ്ൻസും മൗഡ് വുഡ് പാർക്കും കോളേജ് ഈക്വൽ സഫ്രേജ് ലീഗ് സ്ഥാപിച്ചു. പിന്നീട് ഇത് നാഷണൽ കോളേജ് ഈക്വൽ സഫ്രേജ് ലീഗായി മാറി.[6]

1897 ഓഗസ്റ്റിൽ, ഇനെസ് ഹെയ്ൻസ് ഒരു പത്രത്തിന്റെ എഡിറ്ററായ റൂഫസ് എച്ച്. ഗിൽമോറിനെ വിവാഹം കഴിക്കുകയും ഇനെസ് ഹെയ്ൻസ് ഗിൽമോർ എന്ന പേര് സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. യുദ്ധത്തിനു മുമ്പുള്ള യൂറോപ്പ് സന്ദർശിച്ച ഗിൽമോർസ് റഷ്യൻ വിപ്ലവകാരികളെയും ഫ്രഞ്ച് ഇംപ്രഷനിസ്റ്റ് ചിത്രകാരന്മാരെയും കണ്ടുമുട്ടി.[2] ഭർത്താവ് അവരുടെ ഫെമിനിസത്തെ പിന്തുണച്ചെങ്കിലും അവർ പിന്നീട് വിവാഹമോചനം നേടി. അവൾ 1908-ൽ തന്റെ ആദ്യ നോവൽ ജൂൺ ജിയോപാർഡി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. താമസിയാതെ ഇടതുപക്ഷ മാസികയായ ദി മാസസിന്റെ ഫിക്ഷൻ എഡിറ്ററായി. 1916 ജനുവരിയിൽ, അവൾ എഴുത്തുകാരനായ വില്യം ഹെൻറി ഇർവിനെ വിവാഹം കഴിച്ചു. അവരുടെ പേര് ഇനെസ് ഹെയ്ൻസ് ഇർവിൻ എന്നായി മാറി. എന്നിരുന്നാലും അവരുടെ മുൻ നാമമായ ഇനെസ് ഹെയ്ൻസ് ഗിൽമോർ എന്ന പേരിൽ പ്രസിദ്ധീകരണം തുടർന്നു. 1900-കളുടെ തുടക്കത്തിൽ മസാച്യുസെറ്റ്‌സിലെ സ്ക്യൂട്ടേറ്റിൽ ഇർവിൻസ് വേനൽക്കാലം കഴിച്ചു.[7] ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്ത് ഇർവിൻസ് യൂറോപ്പിൽ താമസിച്ചു. അവിടെ അവർ ഇംഗ്ലണ്ട്, ഫ്രാൻസ്, ഇറ്റലി എന്നിവിടങ്ങളിൽ യുദ്ധ ലേഖികയായി പ്രവർത്തിച്ചു.[2] 500,000-നും 750,000-നും ഇടയിൽ സ്ത്രീകൾ യുദ്ധത്തിൽ കൊല്ലപ്പെട്ടതായി ഇനെസ് ഹെയ്ൻസ് കണക്കാക്കുന്നു.[8] വില്യം ഹെൻറി 1948-ൽ മരിച്ചു. അവൾ മസാച്യുസെറ്റ്സിലെ സിയുവേറ്റിലേക്ക് മാറി. 1970 സെപ്റ്റംബർ 25-ന് 97-ആം വയസ്സിൽ മരിക്കുന്നതുവരെ അവിടെ തുടർന്നു.[4][5]

എഴുത്ത് ജീവിതം

തിരുത്തുക

മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ച നോൺ-ഫിക്ഷൻ കൃതികൾക്ക് പുറമെ, ഉന്നതമായ സ്ത്രീകൾ അധിനിവേശമുള്ള ഒരു ദ്വീപിൽ കുടുങ്ങിപ്പോയ ഒരു കൂട്ടം പുരുഷന്മാരെക്കുറിച്ചുള്ള "റാഡിക്കൽ ഫെമിനിസ്റ്റ് സ്വിഫ്റ്റിയൻ ഫാന്റസി" എയ്ഞ്ചൽ ഐലൻഡ് (1914) ഉൾപ്പെടെ 30-ലധികം നോവലുകൾ അവർ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.[9][10]സയൻസ് ഫിക്ഷനും ഫാന്റസി രചയിതാവുമായ ഉർസുല കെ. ലെ ഗ്വിൻ ആമുഖത്തോടെ "ആദ്യകാല ഫെമിനിസ്റ്റ് സാഹിത്യത്തിന്റെ ക്ലാസിക്" ആയി 1988-ൽ ഏഞ്ചൽ ഐലൻഡ് പുനഃപ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.[10]അവളുടെ ഫിക്ഷൻ പലപ്പോഴും ഫെമിനിസ്റ്റ് പ്രശ്നങ്ങളും വിവാഹമോചനം, അവിവാഹിതരായ രക്ഷാകർതൃത്വം, ജോലിസ്ഥലത്തെ പ്രശ്നങ്ങൾ എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള സ്ത്രീകളുടെ ദുരവസ്ഥയെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്നു.[11]

അവളുടെ 15-പുസ്‌തകമായ "മൈദ" എന്ന കുട്ടികളുടെ പുസ്തക പരമ്പര 45 വർഷത്തിനിടെ എഴുതിയതാണ്, കൂടാതെ അമ്മ മരിച്ചതും പിതാവ് വളരെ സമ്പന്നനുമായ ഒരു സ്കൂൾ പെൺകുട്ടിയുടെ കഥയാണ് പറയുന്നത്.[11]

അവൾ മാസികകൾക്കായി ചെറുകഥകളും എഴുതി. അതിലൊന്ന്, "സ്പ്രിംഗ് ഫ്ലൈറ്റ്", 1924-ൽ ഒ. ഹെൻറി മെമ്മോറിയൽ സമ്മാനം നേടി.

  1. North American Company (1923). Everybody's Magazine. North American Company. pp. 5–.
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Showalter, Elaine (1989). These modern women: autobiographical essays from the twenties. Feminist Press. p. 33. ISBN 1-55861-007-3. Retrieved September 2, 2010.
  3. Showalter (1989). p. 35.
  4. 4.0 4.1 "Inez Haynes Irwin, author, Feminist, 97". The New York Times. May 14, 1918. Retrieved September 2, 2010.
  5. 5.0 5.1 "An Inez Haynes Gillmore Irwin Bibliography". Feminist Science Fiction, Fantasy and Utopia. Archived from the original on 2020-04-09. Retrieved September 2, 2010.
  6. 6.0 6.1 "Irwin, Inez Haynes". Novel Guide. Archived from the original on October 12, 2011. Retrieved September 2, 2010.
  7. Harold Howard, compiler, Towns of Scituate and Marshfield Massachusetts Directory 1918: Containing an Alphabetical List of the Inhabitants, a Summer Resident Directory … (Boston: Harold Howard, 1918), 79.
  8. "Women Killed in the War.; Estimated at 500,000 to 750,000 by Mrs. Inez Haynes Irwin". The New York Times. May 14, 1918. Retrieved September 2, 2010.
  9. Davin, Eric Leif (2006). Partners in wonder: women and the birth of science fiction, 1926–1965. Lexington Books. p. 232. ISBN 0-7391-1267-8. Retrieved September 2, 2010.
  10. 10.0 10.1 Davin (2006). p. 383.
  11. 11.0 11.1 "Eastham, Wellfleet and beyond". Cape Cod History. Archived from the original on 2020-04-09. Retrieved September 2, 2010.

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്

തിരുത്തുക
  • Trigg, Mary K. Feminism as Life's Work: Four Modern American Women through Two World Wars (Rutgers University Press, 2014) xii + 266 pp. online review
  • Nyberg, Lyle Summer Suffragists: Woman Suffrage Activists in Scituate, Massachusetts (Scituate, MA: by author, 2020) + 284 pp., ch. 2

പ്രാഥമിക ഉറവിടങ്ങൾ

തിരുത്തുക

പുറംകണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഇനെസ്_ഹെയ്ൻസ്_ഇർവിൻ&oldid=4009447" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്