അർജന്റീനയിലെ ഒരു ഫിസിഷ്യനും രാഷ്ട്രീയക്കാരിയും സമാധാനവാദിയും മനുഷ്യാവകാശ പ്രവർത്തകയുമായിരുന്നു അലീഷ്യ മൊറൊ ഡി ജസ്റ്റോ (ഒക്ടോബർ 11, 1885 - മെയ് 12, 1986). അർജന്റീനയിലെ ഫെമിനിസത്തിലും സോഷ്യലിസത്തിലും ഒരു പ്രധാന വ്യക്തിയായിരുന്നു അവർ. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കം മുതൽ, സ്ത്രീകൾക്കുള്ള അവകാശങ്ങൾ തുറക്കുന്നതിനുള്ള പൊതു അവകാശവാദങ്ങളിൽ അവർ ഏർപ്പെട്ടു. 1902-ൽ സഹപ്രവർത്തകരുമായി ചേർന്ന് അവർ അർജന്റീനയിലെ ഫെമിനിസ്റ്റ് സോഷ്യലിസ്റ്റ് സെന്ററും അർജന്റീനയിലെ ഫെമിനിൻ വർക്ക് യൂണിയനും സ്ഥാപിച്ചു.[1]

Alicia Moreau in 1972.

ജീവിതരേഖ

തിരുത്തുക

ഫണ്ടാസിയൻ ലൂസിൽ [ലൈറ്റ് ഫൗണ്ടേഷൻ] അവർ കോൺഫറൻസുകൾ സംഘടിപ്പിച്ചു, ഒപ്പം അവരുടെ പിതാവിനോടൊപ്പം അറ്റെനിയോ പോപ്പുലർ [പീപ്പിൾസ് അഥീനിയം] സ്ഥാപിച്ചു. ഹ്യൂമാനിഡാഡ് ന്യൂവ [ന്യൂ ഹ്യുമാനിറ്റി], ജേണലിന്റെ ചീഫ് എഡിറ്ററും ന്യൂസ്ട്ര കോസ [Our Cause] പ്രസിദ്ധീകരണത്തിന്റെ ഡയറക്ടറുമായിരുന്നു. 1914 ൽ കോളേജിൽ നിന്ന് മെഡിക്കൽ ഡോക്ടറായി ബിരുദം നേടി. കുറച്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം അവർ സോഷ്യലിസ്റ്റ് പാർട്ടിയിൽ ചേർന്നു. താമസിയാതെ ജുവാൻ ബി. ജസ്റ്റോ എന്ന രാഷ്ട്രീയക്കാരനെ അവർ വിവാഹം കഴിച്ചു. അവർക്ക് മൂന്ന് മക്കളുണ്ടായി.[2]

1918-ഓടെ, അവർ യൂണിയൻ ഫെമിനിസ്റ്റ നാഷണൽ [നാഷണൽ ഫെമിനിസ്റ്റ് യൂണിയൻ] സ്ഥാപിച്ചു. 1928-ൽ തന്റെ ഭർത്താവ് മരിച്ചതിന് ശേഷം[3] അവർ സ്ത്രീകളെ സംരക്ഷിക്കുന്ന രാഷ്ട്രീയ പ്രവർത്തനം പ്രത്യേകിച്ച് സ്ത്രീകളുടെ വോട്ടവകാശം, ശമ്പളം നൽകുന്ന ജീവനക്കാരുടെ തൊഴിൽ അവകാശങ്ങൾ, പൊതുജനാരോഗ്യം, പൊതുവിദ്യാഭ്യാസം എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വിഷയങ്ങളിൽ തുടർന്നു. 1932-ൽ, സ്ത്രീകളുടെ വോട്ടവകാശം സ്ഥാപിക്കുന്നതിനായി അവർ ഒരു കരട് നിയമം സൃഷ്ടിച്ചു. അത് 1947 വരെ അർജന്റീനയിൽ അനുവദിച്ചിരുന്നില്ല.[4] സ്പാനിഷ് ആഭ്യന്തരയുദ്ധസമയത്ത് അവർ രണ്ടാം സ്പാനിഷ് റിപ്പബ്ലിക്കിനെ പിന്തുണച്ചു. കൂടാതെ പെറോണിസത്തിന്റെ സ്ഥിരം വിമർശകയായിരുന്നു. അത് ജനാധിപത്യവിരുദ്ധമായി അവർ വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. [1]1958-ൽ, സോഷ്യലിസ്റ്റ് പാർട്ടിയുടെ വിഭജനത്തിലും അർജന്റീനിയൻ സോഷ്യലിസ്റ്റ് പാർട്ടിയുടെ സ്ഥാപനത്തിലും അവർ പങ്കെടുത്തു. 1960 വരെ ലാ വാൻഗ്വാർഡിയ എന്ന പത്രത്തിന്റെ ഡയറക്ടർ സ്ഥാനം സ്വീകരിച്ചു. [5] തന്റെ അവസാന വർഷങ്ങൾ വരെ അവർ ജോലി തുടർന്നു. 1975-ൽ മനുഷ്യാവകാശങ്ങൾക്കായുള്ള സ്ഥിരം അസംബ്ലിയുടെ സ്ഥാപകരിൽ ഒരാളായിരുന്നു.[6]

അർജന്റീനിയൻ ഫെമിനിസ്റ്റ് യൂണിയൻ

തിരുത്തുക

അവർ അർജന്റീനയിൽ നാഷണൽ ഫെമിനിസ്റ്റ് യൂണിയൻ സ്ഥാപിച്ചു, അക്കാലത്ത് അർജന്റീനയിൽ നിലനിന്നിരുന്ന വ്യത്യസ്‌ത ഫെമിനിസ്റ്റ് സംഘടനകളെ ഒന്നിപ്പിക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെയായിരുന്നു അത്.[7]അവയിൽ ചിലത്: ഫെമിനിസ്റ്റ് സോഷ്യലിസ്റ്റ് സെന്റർ, ഫെമിനിൻ സോഷ്യലിസ്റ്റ് ഗാതറിംഗ്, നാഷണൽ കൗൺസിൽ ഓഫ് വിമൻ. സ്ത്രീകളുടെ അവകാശങ്ങളും സ്ത്രീകളുടെ തൊഴിൽ സംരക്ഷണവും അംഗീകരിക്കുന്ന നിരവധി നിയമങ്ങൾ അംഗീകരിക്കുന്നതിനും അവിവാഹിതരായ അമ്മമാരെ സംരക്ഷിക്കുന്നതിനും എൻഎഫ്‌യുവിന്റെ രാഷ്ട്രീയ പ്രവർത്തനം പ്രധാനമായിരുന്നു. ഈ സംഘടന അവരുടെ ആശയങ്ങൾ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനും തിരഞ്ഞെടുപ്പ് റാലികളിൽ വനിതാ ആക്ടിവിസ്റ്റുകളെ സംഘടിപ്പിക്കുന്നതിനുമായി ന്യൂസ്ട്ര കോസ എന്ന മാസിക പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.[8]

  1. 1.0 1.1 Muñoz Pace, Fernando (2010). Triunfo radical y conflictos de la democracia. Argentina: Artes Gráficas Rioplatense S.A. pp. 54–55. ISBN 978-987-07-0871-1.
  2. Rocca, Carlos José (1999). Juan B. Justo y su entorno. Argentina: Editorial Universitaria de La Plata. ISBN 9879160266.
  3. "Alicia Moreau de Justo". Diario La Nación. 10 May 2001. Retrieved 3 December 2010.[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി]
  4. "El voto femenino en Argentina cumplió 60 años". Infobae. NA & Reuters. 24 September 2007. Retrieved 30 January 2011.
  5. Guerstein, Benito Mario. "Historias que hacen historia: Alicia Moreau". Revista de Psicogerontología. Archived from the original on 2016-03-06. Retrieved 12 February 2011.
  6. "Sitio web de la Asamblea Permanente por los Derechos Humanos". Archived from the original on 22 April 2006. Retrieved 3 December 2010.
  7. Argentina, Diario La Nación (May 10, 2001). "Alicia Moreau de Justo". Retrieved December 3, 2010.[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി]
  8. "Biografia de Alicia Moreau de Justo Una Mujer Incansable Voto Femenino". www.portalplanetasedna.com.ar. Archived from the original on 2015-04-06. Retrieved 2016-11-28.

പുറംകണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=അലീഷ്യ_മോറെ_ഡി_ജസ്റ്റോ&oldid=4115127" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്