അയൺ ജോൺ
ഗ്രിം സഹോദരന്മാരുടെ ശേഖരത്തിലുള്ള ഒരു ജർമ്മൻ യക്ഷിക്കഥയാണ് "അയൺ ജോൺ" (AKA "അയൺ ഹാൻസ്" അല്ലെങ്കിൽ "ഡെർ ഐസൻഹാൻസ്" കഥ നമ്പർ 136). കാട്ടിലുള്ള ഇരുമ്പ് തൊലിയുള്ള മനുഷ്യനെയും ഒരു രാജകുമാരനെയും കുറിച്ച് പറയുന്ന കഥയാണിത്. ഐസൻ "ഇരുമ്പ്", ഹാൻസ് ( ഇംഗ്ലീഷ് വ്യക്തിഗത നാമമായ ജോഹന്നാസ് എന്നതിന്റെ പൊതുവായ ഹ്രസ്വരൂപം ആയ ജോൺ പോലെ) എന്നിവയുടെ സംയുക്തമായ ഐസൻഹാൻസ് എന്നാണ് യഥാർത്ഥ ജർമ്മൻ തലക്കെട്ട്. ഇത് ആർനെ-തോംസൺ ടൈപ്പ് 502, "ദി വൈൽഡ് മാൻ ആസ് എ ഹെൽപ്പർ" എന്നതിനെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു.[1]
| അയൺ ജോൺ | |
|---|---|
 Eisenhans in the cage | |
| Folk tale | |
| Name | അയൺ ജോൺ |
| Data | |
| Aarne-Thompson grouping | 502 (The Wild Man as Helper) |
| Country | Germany |
| Published in | Grimms' Fairy Tales |
ഒരു ആൺകുട്ടി പ്രായപൂർത്തിയാകുന്നതിന്റെ ഉപമയായാണ് മിക്ക ആളുകളും ഈ കഥയെ കാണുന്നത്. ദി ന്യൂയോർക്ക് ടൈംസിന്റെ ബെസ്റ്റ് സെല്ലർ ലിസ്റ്റിൽ 62 ആഴ്ചകൾ ചെലവഴിച്ചതിന് ശേഷം 1990 കളുടെ തുടക്കത്തിൽ മിത്തോപോറ്റിക് പുരുഷ പ്രസ്ഥാനത്തിന് തുടക്കമിട്ട റോബർട്ട് ബ്ലൈയുടെ അയൺ ജോൺ: എ ബുക്ക് എബൗട്ട് മെൻ എന്ന പുസ്തകത്തിനും ഈ കഥ അടിസ്ഥാനമായി.[2]
ഉത്ഭവം
തിരുത്തുകഗ്രിം സഹോദരന്മാർ അവരുടെ സമാഹാരത്തിൽ കഥ നമ്പർ 17 ഐസെർൺ ഹാൻസിൻറെ ഉത്ഭവം ഫ്രൈഡ്മണ്ട് വോൺ ആർനിമിന്റെ പുസ്തകമാണെന്ന് സൂചിപ്പിച്ചു. [3][4]
സംഗ്രഹം
തിരുത്തുക
ഒരു രാജാവ് ഒരു വേട്ടക്കാരനെ അടുത്തുള്ള വനത്തിലേക്ക് അയയ്ക്കുന്നു, വേട്ടക്കാരൻ ഒരിക്കലും മടങ്ങിവരുന്നില്ല. രാജാവ് കൂടുതൽ ആളുകളെ കാട്ടിലേക്ക് അയക്കുന്നു. അവിടെ അവർ ഓരോരുത്തരും ഒരേ വിധിയുമായി കണ്ടുമുട്ടുന്നു. രാജാവ് തന്റെ ശേഷിക്കുന്ന എല്ലാ വേട്ടക്കാരെയും ഒരു ഗ്രൂപ്പായി അയക്കുന്നു. പക്ഷേ വീണ്ടും ആരും മടങ്ങിവരുന്നില്ല. കാടുകൾ അപകടകരവും എല്ലാവർക്കും പരിമിതവുമാണെന്ന് രാജാവ് പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു.
കുറച്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം, ഒരു നായയുടെ അകമ്പടിയോടെ അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന ഒരു പര്യവേക്ഷകൻ ഈ അപകടകരമായ കാടുകളെ കുറിച്ച് കേൾക്കുകയും മറ്റ് വേട്ടക്കാരുടെ ഗതി തനിക്ക് കണ്ടെത്താനാകുമെന്ന് അവകാശപ്പെടുകയും വനത്തിൽ വേട്ടയാടാൻ അനുവാദം ചോദിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. മനുഷ്യനും അവന്റെ നായയ്ക്കും പ്രവേശനം അനുവദിച്ചു. അവർ കാടിന്റെ നടുവിലുള്ള ഒരു തടാകത്തിലേക്ക് വരുമ്പോൾ, നായയെ ഒരു ഭീമാകാരമായ കൈകൊണ്ട് വെള്ളത്തിനടിയിലേക്ക് വലിച്ചിടുന്നു. വേട്ടക്കാരൻ അടുത്ത ദിവസം തടാകം ശൂന്യമാക്കാൻ ഒരു കൂട്ടം ആളുകളുമായി കാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുന്നു. ഇരുമ്പ് പോലെയുള്ള ചർമ്മവും ദേഹമാസകലം നീണ്ട രോമവും ഉള്ള നഗ്നനായ ഒരു മനുഷ്യനെ അവർ കണ്ടെത്തുന്നു. അവർ അവനെ പിടികൂടി. ഒരു കൗതുകമെന്ന നിലയിൽ മുറ്റത്തെ ഒരു കൂട്ടിൽ അടച്ചു. കാട്ടു മനുഷ്യനെ മോചിപ്പിക്കാൻ ആരെയും അനുവദിക്കില്ലെന്നും അല്ലെങ്കിൽ അവർ വധശിക്ഷ അനുഭവിക്കുമെന്നും രാജാവ് പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു.
വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം, യുവാവായ രാജകുമാരൻ മുറ്റത്ത് പന്തുമായി കളിക്കുന്നു. പന്ത് അബന്ധത്തിൽ കാട്ടു ഇരുമ്പിന്റെ തൊലിയുള്ള മനുഷ്യൻ കിടക്കുന്ന കൂട്ടിലേക്ക് ഉരുണ്ടുവീണു. കൂടിന്റെ ഒരേയൊരു താക്കോൽ രാജ്ഞിയുടെ തലയിണയ്ക്കടിയിൽ മറച്ചിരിക്കുകയാണെന്നും അവനെ സ്വതന്ത്രനാക്കിയാൽ മാത്രമേ അത് തിരികെ നൽകൂവെന്നും അദ്ദേഹം പറയുന്നു.
രാജകുമാരൻ ആദ്യം മടിച്ചെങ്കിലും, ഒടുവിൽ അമ്മയുടെ മുറിയിൽ കയറി താക്കോൽ മോഷ്ടിക്കാനുള്ള ധൈര്യം സംഭരിക്കുന്നു. അയൺ ജോൺ (അല്ലെങ്കിൽ വിവർത്തനത്തെ ആശ്രയിച്ച് അയൺ ഹാൻസ്) എന്ന് തന്റെ പേര് വെളിപ്പെടുത്തുന്ന ഇരുമ്പ് തൊലിയുള്ള മനുഷ്യനെ അദ്ദേഹം വിട്ടയച്ചു. അയൺ ജോണിനെ മോചിപ്പിച്ചതിന് താൻ കൊല്ലപ്പെടുമെന്ന് രാജകുമാരൻ ഭയപ്പെടുന്നു. അതിനാൽ രാജകുമാരനെ തന്നോടൊപ്പം കാട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകാൻ അയൺ ജോൺ സമ്മതിക്കുന്നു.
അയൺ ജോൺ ഒരു ശക്തനാണ്. കൂടാതെ അദ്ദേഹത്തിന് കാവൽ നിൽക്കുന്ന നിരവധി നിധികളുണ്ട്. അവൻ രാജകുമാരനെ തന്റെ കിണർ നിരീക്ഷിക്കാൻ സജ്ജമാക്കുന്നു. പക്ഷേ ഒന്നും അതിൽ തൊടാനോ വീഴാനോ അനുവദിക്കരുതെന്ന് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു. കാരണം അത് തൽക്ഷണം സ്വർണ്ണമായി മാറും. രാജകുമാരൻ ആദ്യം അനുസരിച്ചു. പക്ഷേ കിണറ്റിൽ കളിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു. ഒടുവിൽ അവന്റെ മുടി മുഴുവൻ സ്വർണ്ണമായി മാറുന്നു. ആൺകുട്ടിയുടെ പരാജയത്തിൽ നിരാശനായ അയൺ ജോൺ അവനെ ദാരിദ്ര്യവും പോരാട്ടവും അനുഭവിക്കാൻ അയച്ചു. തനിക്ക് എപ്പോഴെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിൽ, അയൺ ജോണിന്റെ പേര് മൂന്ന് തവണ വിളിക്കണമെന്ന് അയൺ ജോൺ രാജകുമാരനോട് പറയുന്നു.
രാജകുമാരൻ ഒരു ദൂരദേശത്തേക്ക് യാത്ര ചെയ്യുകയും അവിടുത്തെ രാജാവിന് തന്റെ സേവനം നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു. തന്റെ സ്വർണ്ണ മുടിയിൽ ലജ്ജിക്കുന്നതിനാൽ, രാജാവിന്റെ മുമ്പാകെ തന്റെ തൊപ്പി നീക്കം ചെയ്യാൻ വിസമ്മതിക്കുകയും തോട്ടക്കാരനെ സഹായിക്കുകയും ചെയ്തു.
യുദ്ധം രാജ്യത്തു വരുമ്പോൾ, രാജകുമാരൻ തനിക്കായി ഒരു പേര് ഉണ്ടാക്കാനുള്ള അവസരം കാണുന്നു. ഒരു കുതിരയും കവചവും ഇരുമ്പ് യോദ്ധാക്കളുടെ ഒരു സൈന്യവും തന്നോടൊപ്പം യുദ്ധം ചെയ്യാൻ അയൺ ജോണിനെയും അദ്ദേഹം വിളിക്കുന്നു. രാജകുമാരൻ തന്റെ പുതിയ മാതൃരാജ്യത്തെ വിജയകരമായി പ്രതിരോധിക്കുന്നു. എന്നാൽ തന്റെ മുൻ സ്ഥാനത്തേക്ക് മടങ്ങുന്നതിന് മുമ്പ് അയൺ ജോണിന് കടം വാങ്ങിയതെല്ലാം തിരികെ നൽകുന്നു.
ആഘോഷവേളയിൽ, രാജാവ് ഒരു വിരുന്ന് പ്രഖ്യാപിക്കുകയും അവരുടെ നടുവിലേക്ക് എറിയുന്ന ഒരു സ്വർണ്ണ ആപ്പിൾ പിടിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഏതെങ്കിലും യോദ്ധാവിന് തന്റെ മകളെ വിവാഹം കഴിച്ചു നൽകാമെന്ന് വാഗ്ദാനം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു. രാജ്യം രക്ഷിച്ച നിഗൂഢനായ യോദ്ധാവ്‌ അത്തരമൊരു സമ്മാനത്തിനായി സ്വയം കാണിക്കുമെന്ന് രാജാവ് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. രാജകുമാരൻ വീണ്ടും അയൺ ജോണിനോട് സഹായം ചോദിക്കുന്നു, വീണ്ടും അയൺ ജോൺ രാജകുമാരനെ നിഗൂഢനായ യോദ്ധാവ്‌ ആയി വേഷംമാറ്റി. രാജകുമാരൻ സ്വർണ്ണ ആപ്പിൾ പിടിച്ച് രക്ഷപ്പെടുകയും രണ്ട് തവണ കൂടി അങ്ങനെ ചെയ്യുകയും ചെയ്തെങ്കിലും ഒടുവിൽ അവനെ കണ്ടെത്തി.
രാജകുമാരൻ തന്റെ മുൻ താവളത്തിലേക്ക് മടങ്ങി. രാജകുമാരിയെ വിവാഹം കഴിക്കുകയും മാതാപിതാക്കളുമായി സന്തോഷത്തോടെ വീണ്ടും ഒന്നിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അയൺ ജോണും വിവാഹത്തിന് വരുന്നു. ഇക്കുറി അവനെ ഭയപ്പെടുത്തുന്ന മുഷിഞ്ഞ മുടിയോ ഇരുമ്പ് തൊലിയോ ഇല്ലാതെയാണ് കാണുന്നത്. തന്നെ മോചിപ്പിക്കാൻ യോഗ്യനും ശുദ്ധഹൃദയനുമായ ഒരാളെ കണ്ടെത്തുന്നതുവരെ താൻ മയക്കത്തിലായിരുന്നുവെന്ന് അയൺ ജോൺ വെളിപ്പെടുത്തുന്നു.
വിശകലനം
തിരുത്തുകകഥയുടെ തരം
തിരുത്തുകഇന്റർനാഷണൽ ആർനെ-തോംസൺ-ഉതർ ഇൻഡക്സിൽ ഈ കഥയെ തരം ATU 502, "ദി വൈൽഡ് മാൻ ആസ് ഹെൽപ്പർ" എന്ന് തരം തിരിച്ചിരിക്കുന്നു.[5]
ഇറ്റാലിയൻ ഗ്വെറിനോയും സാവേജ് മാനും ആണ് സംരക്ഷിക്കപ്പെടേണ്ട ഏറ്റവും പഴയ വേരിയന്റ്.[6] ധീരമായ പ്രണയത്തിൽ, റോസ്വാളിലും ലിലിയനിലും യുക്തിസഹമായ രൂപത്തിലാണെങ്കിൽ തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയുന്ന തരത്തിൽ മോട്ടിഫ് ദൃശ്യമാകുന്നു.[7]
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ D.L. Ashliman, "The Grimm Brothers' Children's and Household Tales (Grimms' Fairy Tales)"
- ↑ Richard A. Shweder (January 9, 1994). "What Do Men Want? A Reading List For the Male Identity Crisis". New York Times.
- ↑ Grimm, Jacob, and Wilhelm Grimm. Kinder Und Hausmärchen: Gesammelt Durch Die Brüder Grimm. 3. aufl. Göttingen: Dieterich, 1856. pp. 218-219.
- ↑ von Arnim, Friedmund. Hundert neue Mährchen im Gebirge gesammelt. Bauer. 1844. pp. 112-121. [1]
- ↑ Aarne, Antti; Thompson, Stith. The types of the folktale: a classification and bibliography. Folklore Fellows Communications FFC no. 184. Helsinki: Academia Scientiarum Fennica, 1961. pp. 170–171.
- ↑ Paul Delarue, The Borzoi Book of French Folk-Tales, p 384, Alfred A. Knopf, Inc., New York 1956
- ↑ Hibbard, Laura A. Medieval Romance in England. New York: Burt Franklin, 1963. p. 291.
അടിക്കുറിപ്പുകൾ
തിരുത്തുകപുറംകണ്ണികൾ
തിരുത്തുക