അടിയന്തിരാവസ്ഥ

ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ ഭരണസംവിധാനത്തെയോ രാഷ്ട്രീയ-സാമൂഹ്യക്രമത്തെയോ സമ്പദ്ഘടനയെയോ അട്ടിമറിച്ചേക്കാവുന്ന അവിചാരിതമായി സംഭവിക്കുന്നതും അടിയന്തര പരിഹാരം ആവശ്യമായതുമായ സന്നിഗ്ധഘട്ടത്തിൽ ആ രാജ്യത്തെ ഭരണകൂടം രാജ്യത്തെ ഭരണഘടനയിലെ വകുപ്പുകളനുസരിച്ച് ഭരണസം‌വിധാനം താത്കാലികമായി റദ്ദുചെയ്ത്, പൗരരുടേയും ഭരണസം‌വിധാനത്തിന്റേയും അവകാശങ്ങളിൽ മാറ്റം വരുത്തി അപ്പോഴത്തെ പ്രത്യേക അവസ്ഥയെ നേരിടാൻ രാജ്യത്തെ പ്രാപ്തമാക്കുന്നതിനു അടിയന്തരാവസ്ഥ എന്നു പറയുന്നു.ആഭ്യന്തര കലാപം,പ്രകൃതി ക്ഷോഭം,യുദ്ധപ്രഖ്യാപനം മുതലായവയെ തുടർന്നാണ്‌ സാധാരണ അടിയന്തരാവസ്ഥ പ്രഖ്യാപിക്കുന്നത്. 1975-ൽ ഇന്ദിരാ ഗാന്ധി ഇന്ത്യയിൽ അടിയന്തരാവസ്ഥ പ്രഖ്യാപിച്ചിരുന്നു.

ഇന്ത്യയിൽ

മറ്റു രാജ്യങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് അതിവിപുലമായ അധികാരങ്ങളാണ് ഇക്കാര്യത്തിൽ ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടന എക്സിക്യൂട്ടീവിന് നൽകുന്നത്. ഇതനുസരിച്ച്, നിയമനിർമ്മാണം മുതൽ ഭരണത്തെ സമഗ്രമായി ബാധിക്കുന്ന മറ്റു കാര്യങ്ങളിൽവരെ അതിന് ഇടപെടാനാകും.

അടിയന്തരാധികാരങ്ങളിൽ സുപ്രധാനമാണ് ഒരു നിശ്ചിത കാലയളവിലേക്ക് നിയമനിർമ്മാണം നടത്താനുള്ള രാഷ്ട്രപതിയുടെ അധികാരം. 123-ാം വകുപ്പനുസരിച്ച്, പാർലമെന്റ് സമ്മേളനത്തിൽ ഇല്ലാത്ത അവസരങ്ങളിൽ സംജാതമാകുന്ന അടിയന്തരഘട്ടങ്ങൾ തരണം ചെയ്യാൻ അദ്ദേഹത്തിന് ഓർഡിനൻസ് (Ordinance) പുറപ്പെടുവിക്കാവുന്നതാണ്. ഇതിന് സാധാരണ നിയമത്തിന്റെ എല്ലാ സാധുതയും ഉണ്ടായിരിക്കുമെങ്കിലും അതിനെ തൊട്ടടുത്ത് ചേരുന്ന പാർലമെന്റ് സമ്മേളനത്തിൽ അവതരിപ്പിക്കേണ്ടതും ആറാഴ്ചക്കുള്ളിൽ ഇരുസഭകളുടെയും അംഗീകാരം നേടിയിരിക്കേണ്ടതുമാണ്. 213-ാം വകുപ്പ് പ്രകാരം ഇതേ അധികാരം, അല്പം ചില ഭേദഗതികളോടെ, സംസ്ഥാന ഗവർണർമാർക്കും വിനിയോഗിക്കാവുന്നതാണ്.

പ്രതിസന്ധി ഘട്ടങ്ങൾ നേരിടേണ്ടിവരുമ്പോൾ ആഭ്യന്തര ഭദ്രത നിലനിർത്തുന്നതിന് ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടനയിൽ വ്യവസ്ഥകളുണ്ട്. ഭരണഘടനയുടെ 18-ാം ഭാഗത്തിൽ ഇത് പ്രതിപാദിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇതനുസരിച്ച് മൂന്നുതരം അടിയന്തരാവസ്ഥകളാണ് രാഷ്ട്രപതിക്ക് പ്രഖ്യാപിക്കാനാകുന്നത്. ദേശീയാടിയന്തിരാവസ്ഥ, സംസ്ഥാനാടിയന്തിരാവസ്ഥ അഥവാ രാഷ്ട്രപതിഭരണം, സാമ്പത്തികാടിയന്തിരാവസ്ഥ.

ദേശീയാടിയന്തിരാവസ്ഥ

വിദേശാക്രമണം മൂലമോ ആഭ്യന്തര സായുധകലാപങ്ങൾ മൂലമോ ഉണ്ടാകുന്ന അരക്ഷിതാവസ്ഥ നേരിടുക എന്നതാണ് ഇതിന്റെ ലക്ഷ്യം. ഭരണഘടനയുടെ 250, 352, 353, 354, 355, 358, 359 തുടങ്ങിയ വകുപ്പുകൾ ഇതിന്റെ വിശദാംശങ്ങൾ പ്രതിപാദിക്കുന്നു. 352-ാം വകുപ്പുപ്രകാരം രാഷ്ട്രപതി പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന ഇത്തരം അടിയന്തരാവസ്ഥ കേന്ദ്രമന്ത്രിസഭയുടെ രേഖാമൂലമുള്ള നിർദ്ദേശപ്രകാരം ആയിരിക്കണമെന്നും അതിന് 30 ദിവസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ പാർലമെന്റിന്റെ അംഗീകാരം ലഭിക്കുകയും വേണമെന്ന് ഭരണഘടന അനുശാസിക്കുന്നു. ഈവിധം പ്രഖ്യാപിക്കുന്ന അടിയന്തരാവസ്ഥയുടെ കാലാവധി ആറു മാസത്തേക്കാണെങ്കിലും പാർലമെന്റ് അനുവദിക്കുന്നപക്ഷം ആറുമാസം വച്ച് അതിനെ അനിശ്ചിതമായി ദീർഘിപ്പിച്ചുകൊണ്ടുപോകാവുന്നതാണ്.

ഇത്തരമൊരു അടിയന്തരാവസ്ഥ നിലനിൽക്കുമ്പോൾ, കേന്ദ്ര-സംസ്ഥാന ബന്ധങ്ങളിലും പൗരാവകാശങ്ങളിലും ദൂരവ്യാപകമായ ഫലങ്ങൾ ഉളവാക്കാൻ പര്യാപ്തമായ പല അധികാരങ്ങളും കേന്ദ്ര ഗവൺമെന്റിന് ലഭ്യമാകുന്നു. സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ ഭരണനടത്തിപ്പിനാവശ്യമായ മാർഗനിർദ്ദേശങ്ങൾ നൽകുക (353-ാം വകുപ്പ്); കേന്ദ്ര-സംസ്ഥാന ധനകാര്യബന്ധങ്ങളിൽ, വിശേഷിച്ച് 268 മുതൽ 279 വരെയുള്ള വകുപ്പുകളിൽ, അവശ്യം വേണ്ടുന്ന മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തുക (354-ാം വകുപ്പ്), 20-ഉം 21-ഉം വകുപ്പുകൾ ഒഴികെ മറ്റുവകുപ്പുകളിൽ പ്രതിപാദിച്ചിരിക്കുന്ന മൗലികാവകാശങ്ങൾ നടപ്പിലാക്കുന്നത് തടയുന്നതിനുവേണ്ടി 32-ാം വകുപ്പ് സസ്പെൻഡ് ചെയ്യുക (359-ാം വകുപ്പ്) തുടങ്ങിയവയാണ് ഇതിൽ പ്രധാനപ്പെട്ടത്: മാത്രമല്ല 19-ാം വകുപ്പിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന സ്വാതന്ത്യ്രങ്ങൾക്ക് സാധുത ഇല്ലാതെയും ആകുന്നു (358-ാം വകുപ്പ്). കൂടാതെ ലോക്‌സഭയുടെയും (83, 2-ാം വകുപ്പ്) സംസ്ഥാന നിയമസഭകളുടെയും (172-ാം വകുപ്പ്) കാലാവധി പാർലമെന്റിന്റെ അനുവാദത്തോടെ നീട്ടികൊടുക്കാവുന്നതുമാണ്, ഒരു പ്രാവശ്യം ഒരു വർഷം എന്ന കണക്കിൽ അടിയന്തരാവസ്ഥ പിൻവലിച്ച് ആറ് മാസം കഴിയുന്നതുവരെ.

ഇന്ത്യയിൽ ആകെ മൂന്ന് പ്രാവശ്യമാണ് അടിയന്തരാവസ്ഥ പ്രഖ്യാപിച്ചിട്ടുള്ളത്. 1962 ഒക്ടോബർ 26-നും 1971 ഡിസംബർ 3-നും, 1975 ജൂൺ 26-നും. ഇതിൽ ആദ്യത്തെ രണ്ടും വിദേശാക്രമണം മൂലമായിരുന്നെങ്കിൽ (യഥാക്രമം, ചൈനയുടെയും പാകിസ്താന്റെയും), മൂന്നാമത്തെത് ആഭ്യന്തര കാരണത്താലാണ് പ്രഖ്യാപിച്ചത്. അലഹബാദ് ഹൈക്കോടതി, അന്നത്തെ പ്രധാനമന്ത്രിയായിരുന്ന ഇന്ദിരാഗാന്ധിയുടെ തെരഞ്ഞെടുപ്പ് അസാധുവാക്കുകയും ജയപ്രകാശ് നാരായണന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ രാജ്യവ്യാപകമായി ജനാധിപത്യ പ്രക്ഷോഭം ആരംഭിക്കുകയും ചെയ്ത സാഹചര്യത്തിൽ പ്രസിഡന്റ് ഫക്രുദ്ദീൻ അലിഅഹമ്മദ് അടിയന്തരാവസ്ഥാ പ്രഖ്യാപനത്തിൽ ഒപ്പുവച്ചു.1975-ൽ നിലവിൽ വന്ന പ്രസ്തുത അടിയന്തരാവസ്ഥ 18 മാസങ്ങൾ നീണ്ടുനില്ക്കുകയും കേരളത്തിലുൾപ്പെടെ ഇന്ത്യയിലുടനീളം അനേകം മനുഷ്യാവകാശ ലംഘനങ്ങൾക്ക് വഴിവയ്ക്കുകയും ചെയ്തു.

സംസ്ഥാനാടിയന്തിരാവസ്ഥ അഥവാ രാഷ്ട്രപതിഭരണം

ഭരണഘടനയിൽ വിഭാവന ചെയ്തിട്ടുള്ള രണ്ടാമത്തെ അടിയന്തരാവസ്ഥ സംസ്ഥാനത്തെ ബാഹ്യമായ ആക്രമണത്തിലും ആഭ്യന്തരകലാപത്തിലും നിന്ന് സംരക്ഷിക്കേണ്ട ചുമതല യൂണിയൻ ഗവൺമെന്റിൽ നിക്ഷിപ്തമാക്കിക്കൊണ്ടുള്ളതാണ്. സംസ്ഥാനഭരണം ഭരണഘടനാ വ്യവസ്ഥകൾക്കനുസൃതമായി നിർവഹിക്കപ്പെടുന്നുവെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്താനുള്ള ചുമതലയും യൂണിയൻ ഗവൺമെന്റിനാണ്.

ഏതെങ്കിലും ഒരു സംസ്ഥാനത്ത് ഭരണഘടനയിലെ വ്യവസ്ഥകൾക്കനുസരണമായി ശക്തവും സുസ്ഥിരവുമായ ഭരണം നടത്താൻ സാധ്യമാകാത്ത സ്ഥിതിവിശേഷം ഉണ്ടായിരിക്കുന്നതായി പ്രസിഡന്റിന് ബോധ്യമായാൽ, സംസ്ഥാന ഗവർണറുടെ ഉപദേശമനുസരിച്ചോ, അല്ലാതെയോ, പ്രസിഡന്റിന് പ്രസ്തുത സംസ്ഥാനത്ത് അടിയന്തരാവസ്ഥ പ്രഖ്യാപിക്കുന്നതിനും അവിടത്തെ ഭരണം ഏറ്റെടുക്കുന്നതിനും ഭരണഘടന 356-ാം വകുപ്പിൽ വ്യവസ്ഥചെയ്യുന്നു. ഇതോടെ, ഹൈക്കോടതിയുടെ അധികാരം ഒഴികെ, സംസ്ഥാനത്തെ ഗവൺമെന്റിൽ നിക്ഷിപ്തമായിരിക്കുന്നതോ ഗവർണർമുഖേന നടത്തേണ്ടതോ ആയ എല്ലാ അധികാരങ്ങളും സ്വയം ഏറ്റെടുക്കുന്നതിന് പ്രസിഡന്റിന് അധികാരം ലഭിക്കുന്നു. ആയതിലേക്ക് ഗവർണറെയും പ്രത്യേക ഭരണോപദേഷ്ടാക്കളെയും നിയമിക്കുന്നതായിരിക്കും. സംസ്ഥാന നിയമസഭകൾ പിരിച്ചുവിടുന്നതിനും അവയുടെ പ്രവർത്തനം താത്കാലികമായി നിർത്തിവയ്ക്കുന്നതിനും പ്രസിഡന്റിന് അധികാരമുണ്ട്. പ്രസിഡന്റ് ഭരണത്തിലിരിക്കുന്ന സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ നിയമനിർമ്മാണാധികാരം കേന്ദ്രപാർലമെന്റിലാണ് നിക്ഷിപ്തമായിരിക്കുന്നത്. പ്രസിഡന്റിനെ ഉപദേശിക്കുവാൻ പാർലമെന്റ് അംഗങ്ങളടങ്ങിയ ഒരു ഉപദേശകസമിതിയും ഉണ്ടായിരിക്കും.

ഇത്തരത്തിലുള്ള വിളംബരം പാർലമെന്റിന്റെ ഇരു സഭകളിലും സമർപ്പിക്കേണ്ടതുണ്ട്. പ്രമേയങ്ങൾ വഴി ഈ വിളംബരം അംഗീകരിക്കാത്തപക്ഷം പുറപ്പെടുവിച്ച തീയതി മുതൽ രണ്ടു മാസത്തിനുശേഷം ഇത് സ്വയം ദുർബലമായിത്തീരുന്നതാണ്. ഇപ്രകാരം ഒരു വിളംബരം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നത് പാർലമെന്റ് സമ്മേളിക്കാത്ത സമയത്താണെങ്കിൽ അതിന് പ്രത്യേകവ്യവസ്ഥകളുണ്ട്. ഈ വിളംബരം പാർലമെന്റ് പ്രമേയംവഴി അംഗീകരിക്കുന്ന തീയതി മുതൽ ആറുമാസത്തെ കാലാവധിക്കുശേഷം, അതിനുമുൻപായി പിൻവലിക്കപ്പെടാത്ത പക്ഷമോ, വീണ്ടും ആറുമാസത്തേക്ക് പാർലമെന്റ് ആ വിളംബരത്തിന്റെ കാലാവധി തുടർന്നു നീട്ടാത്തപക്ഷമോ, പ്രവർത്തനരഹിതമായിത്തീരുന്നു. പ്രസിഡന്റുഭരണം ഒരു വർഷത്തിൽ കൂടുതൽ നീട്ടണമെങ്കിൽ രണ്ട് ഉപാധികൾ നിറവേറ്റേണ്ടതുണ്ട്. ദേശവ്യാപകമായോ ഏതെങ്കിലും സംസ്ഥാനങ്ങളിലോ അടിയന്തരാവസ്ഥ നിലനിൽക്കുക; തെരഞ്ഞെടുപ്പ് നടത്താനുള്ള സാഹചര്യം പ്രസ്തുത സംസ്ഥാനത്ത് നിലവിലില്ലെന്ന് ദേശീയ തെരഞ്ഞെടുപ്പു കമ്മീഷൻ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുക. എന്നാൽ അത്തരം ഒരു വിളംബരവും മൂന്നു കൊല്ലത്തിനു ശേഷം ഒരു കാരണവശാലും നിലനില്ക്കുന്നതല്ല.

352-ഉം 356-ഉം വകുപ്പുകൾ പ്രകാരമുള്ള അടിയന്തരാവസ്ഥകൾക്ക് ചില കാതലായ വ്യത്യാസങ്ങൾ ഉണ്ട്. 352-ാം വകുപ്പ് പ്രകാരം ഏതെങ്കിലും ഒരു സംസ്ഥാനത്തിന്റെ ഭരണം ഏറ്റെടുക്കാൻ പ്രസിഡന്റിന് അധികാരമില്ല. എന്നാൽ 356-ാം വകുപ്പ് പ്രകാരം ഈ അധികാരം അദ്ദേഹത്തിൽ നിക്ഷിപ്തമാണ്. മറ്റൊന്ന് ദേശീയാടിയന്തിരാവസ്ഥ മൌലികാവകാശങ്ങളെ സാരമായി ബാധിക്കുമ്പോൾ പ്രസിഡന്റു ഭരണം അപ്രകാരം ചെയ്യുന്നില്ല എന്നതാണ്. മാത്രമല്ല 356-ാം വകുപ്പ് പ്രകാരമുള്ള വിളംബരത്തിന് മൂന്ന് കൊല്ലത്തിനപ്പുറം നിലനില്പ്പില്ല. എന്നാൽ ഇത്തരം സമയപരിധി ദേശീയാടിയന്തിരാവസ്ഥയ്ക്ക് ഭരണഘടന ബാധകമാക്കിയിട്ടില്ല. തന്നെയുമല്ല ഇത്തരം അടിയന്തരാവസ്ഥ പ്രാബല്യത്തിൽ വരാൻ, പാർലമെന്റിന്റെ ഓരോ സഭയുടെയും മൊത്തം അംഗസംഖ്യയിൽ ഭൂരിപക്ഷവും (Majority of the total membership of the House), വോട്ടെടുപ്പു നടക്കുന്ന സമയത്ത് ഹാജരായിരിക്കുന്ന അംഗങ്ങളുടെ മൂന്നിൽ രണ്ടും (Two -third of members present and voting) പ്രമേയത്തിനെ അനുകൂലിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ പ്രസിഡന്റുഭരണത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഇത്തരമൊരു സാങ്കേതികത്ത്വം ഇല്ല. വിളംബരം വോട്ടിന് ഇടുമ്പോൾ ഹാജരായിരിക്കുന്ന അംഗങ്ങളുടെ ഭൂരിപക്ഷം അതിനെ അനുകൂലിച്ചാൽ മതിയാകും.

ഇന്ത്യയിൽ ഏറ്റവുമധികം ഉപയോഗിച്ചിട്ടുള്ള ഒന്നാണ് 356-ാം വകുപ്പ്. ഇതിനോടകം, നൂറിലധികം തവണ അത് ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്. കേരളത്തിൽ മാത്രം അത് ഒൻപതു പ്രാവശ്യം പ്രയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്; 1956-ൽ രണ്ടു പ്രാവശ്യവും തുടർന്ന് 1959, 1964, 1965, 1970, 1979, 1981, 1982 എന്നീ വർഷങ്ങളിൽ ഓരോ പ്രാവശ്യവും. ഒരുവേള, ഇന്ത്യയിൽ ഏറ്റവുമധികം തവണ 356-ാം വകുപ്പിന്റെ പ്രയോഗത്തിന് പാത്രീഭവിച്ച സംസ്ഥാനവും കേരളം തന്നെ.

ദേശീയ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ അനേകം വിവാദങ്ങൾക്ക് കളമൊരുക്കിയ ഒന്നാണ് പ്രസിഡന്റുഭരണം. കേന്ദ്ര-സംസ്ഥാന ബന്ധങ്ങളെ സംഘർഷഭരിതമാക്കിയതും മറ്റൊന്നല്ല. ഇതുനിമിത്തം, സർക്കാരിയ കമ്മീഷനും 1994-ൽ എസ്.ആർ. ബൊമ്മൈ കേസിൽ സുപ്രിംകോടതിയും 356-ാം വകുപ്പിന്റെ ഉപയോഗത്തെ നിയന്ത്രിക്കാനാവശ്യമായ ചില മാർഗനിർദ്ദേശങ്ങൾ മുന്നോട്ടു വയ്ക്കുകയുണ്ടായി.

സാമ്പത്തികാടിയന്തിരാവസ്ഥ

ഭരണഘടനയുടെ 360-ാം വകുപ്പിലാണ് ഇത്തരം അടിയന്തരാവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് പ്രതിപാദിച്ചിരിക്കുന്നത്. രാജ്യത്തിന്റെയോ, രാജ്യത്തിന്റെ ഏതെങ്കിലുമൊരു ഭാഗത്തിന്റെയോ സാമ്പത്തിക സുസ്ഥിരത അപകടത്തിലാണെന്ന് രാഷ്ട്രപതിക്ക് ബോധ്യമാകുന്നപക്ഷം അദ്ദേഹത്തിന് 360-ാം വകുപ്പ് പ്രകാരം വിളംബരം പുറപ്പെടുവിക്കാവുന്നതാണ്. എന്നാൽ ഇത്തരത്തിലുള്ള ഏതു വിളംബരവും അത് പുറപ്പെടുവിച്ച ദിവസം മുതൽ രണ്ടു മാസത്തിനുള്ളിൽ പാർലമെന്റിന്റെ ഇരു സഭകളിലും അവതരിപ്പിക്കപ്പെടേണ്ടതും അതിന് അവയുടെ അംഗീകാരം ലഭിച്ചിരിക്കേണ്ടതുമാണ്. കാലാവധിയുടെ കാര്യത്തിൽ, സാമ്പത്തികാടിയന്തിരാവസ്ഥയുടെ കാര്യത്തിലും ഭരണഘടന യാതൊരുവിധ സമയപരിധിയും കല്പിച്ചിട്ടില്ലെന്നത് ശ്രദ്ധേയമാണ്. ഒരിക്കൽ പാർലമെന്റിന്റെ അംഗീകാരം ലഭിച്ചാൽ അത് പിൻവലിക്കുന്നതുവരെ തുടരും എന്നു സാരം.

360-ാം വകുപ്പ് പ്രകാരമുള്ള വിളംബരം നിലവിലുള്ളിടത്തോളം സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ സാമ്പത്തിക ഇടപാടുകൾ നിയന്ത്രിക്കാനുള്ള അധികാരം കേന്ദ്രസർക്കാരിന് ഉണ്ടായിരിക്കും. മാത്രമല്ല, ഭരണഘടനയുടെ 207-ാം വകുപ്പിലെ വ്യവസ്ഥകൾ ബാധിക്കുന്നതും സംസ്ഥാന നിയമസഭകൾ പാസാക്കുന്നതുമായ എല്ലാ ധനബില്ലുകളും പ്രസിഡന്റിന്റെ അംഗീകാരത്തിനായി സമർപ്പിക്കേണ്ടതുമാണ്. ഇതിനും പുറമേ, സുപ്രിം കോടതി-ഹൈക്കോടതി ജഡ്ജിമാർ ഉൾപ്പെടെയുള്ള എല്ലാ സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാരുടെയും വേതനം വെട്ടിച്ചുരുക്കുന്നതിനും പ്രസിഡന്റിന് നിർദ്ദേശം പുറപ്പെടുവിക്കാം. 360-ാം വകുപ്പ് പ്രകാരമുള്ള അടിയന്തരാവസ്ഥ ഇതുവരെ ഇന്ത്യയിൽ പ്രഖ്യാപിച്ചിട്ടില്ല.

മറ്റു രാജ്യങ്ങളിൽ

ഇത്തരം അടിയന്തര ഘട്ടങ്ങൾ തരണം ചെയ്യാനുള്ള മാർഗങ്ങൾ എല്ലാ ഭരണഘടനകളിലും ഉണ്ട്. ഇതിനായി ചില സവിശേഷാധികാരങ്ങൾ അവ കാര്യനിർവഹണ വിഭാഗത്തിന് നൽകുന്നു. രാജ്യത്തിന്റെ മുഴുവൻ ശക്തിയും എക്സിക്യൂട്ടീവിൽ കേന്ദ്രീകരിച്ച് പ്രശ്നത്തെ നേരിടുക എന്നതാണ് ഉദ്ദേശ്യം. യുദ്ധകാല സാഹചര്യങ്ങൾ തരണം ചെയ്യുന്നതിന് ബ്രിട്ടനിൽ നിലനിൽക്കുന്ന ഓർഡർ-ഇൻ-കൌൺസിലും (Order - in- Council) യുദ്ധകാല ക്യാബിനറ്റും (War cabinet) ഇതിന്റെ ഉത്തമോദാഹരണങ്ങളാണ്. അമേരിക്കയിലാകട്ടെ, യുദ്ധം പ്രഖ്യാപിക്കാനുള്ള അധികാരം കോൺഗ്രസ്സിനാണെങ്കിലും (നിയമ നിർമ്മാണസഭ), അതിന്റെ നടത്തിപ്പിനാവശ്യമായ ചില സവിശേഷാധികാരങ്ങൾ പ്രസിഡന്റിനു നല്കിയിരിക്കുന്നു.ഫ്രഞ്ച് ഭരണഘടനയും (1958) ഇത്തരം ചില അധികാരങ്ങൾ പ്രസിഡന്റിനു നൽകിയിട്ടുള്ളതായി കാണാം.

വളരെ സൂക്ഷ്മതയോടെയും അവധാനതയോടെയും കൈകാര്യം ചെയ്യേണ്ട ഒന്നാണ് പ്രസിഡന്റിൽ നിക്ഷിപ്തമായിരിക്കുന്ന അടിയന്തരാധികാരങ്ങൾ. ഇക്കാര്യത്തിൽ സംഭവിക്കുന്ന ചെറിയ വീഴ്ചപോലും ജനാധിപത്യത്തെ ദോഷകരമായി ബാധിക്കും എന്നാണ് അനുഭവം നല്കുന്ന പാഠം.

അവലംബം

കടപ്പാട്: കേരള സർക്കാർ ഗ്നൂ സ്വതന്ത്ര പ്രസിദ്ധീകരണാനുമതി പ്രകാരം ഓൺലൈനിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച മലയാളം സർ‌വ്വവിജ്ഞാനകോശത്തിലെ അടിയന്തരാവസ്ഥ എന്ന ലേഖനത്തിന്റെ ഉള്ളടക്കം ഈ ലേഖനത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്. വിക്കിപീഡിയയിലേക്ക് പകർത്തിയതിന് ശേഷം പ്രസ്തുത ഉള്ളടക്കത്തിന് സാരമായ മാറ്റങ്ങൾ വന്നിട്ടുണ്ടാകാം.