സപിൻഡേസി സസ്യകുടുംബത്തിലെ പതിനെട്ട് ഇനം മരങ്ങളുടെയും കുറ്റിച്ചെടികളുടെയും ഒരു ജനുസ്സാണ് അടാലയ. 2013 ലെ കണക്കനുസരിച്ച്, ഓസ്‌ട്രേലിയയിലും അയൽരാജ്യമായ ന്യൂ ഗിനിയയിലും പതിനാല് ഇനം സ്വാഭാവികമായി വളരുന്നു. ശാസ്ത്രത്തിന് ഒരു പ്രാദേശിക ഇനം മാത്രമേ അറിയൂ. മൂന്ന് ഇനം ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിൽ സ്വാഭാവികമായി വളരുന്നതായി അറിയപ്പെടുന്നു. [1][2][3][4][5][6]

Atalaya
Atalaya salicifolia (type species) habit (above), foliage (below)
ശാസ്ത്രീയ വർഗ്ഗീകരണം e
കിങ്ഡം: സസ്യലോകം
ക്ലാഡ്: ട്രക്കിയോഫൈറ്റ്
ക്ലാഡ്: സപുഷ്പി
ക്ലാഡ്: യൂഡികോട്സ്
ക്ലാഡ്: റോസിഡുകൾ
Order: സാപ്പിൻഡേൽസ്
Family: Sapindaceae
Subfamily: Sapindoideae
Genus: Atalaya
Blume[1]
Type species
Atalaya salicifolia
(A.DC.) Blume[1]
Species

See text

Atalaya calcicola foliage
Atalaya hemiglauca foliage and flowers, Rockhampton, Queensland

ഓസ്‌ട്രേലിയയിൽ വളരുന്ന എ. സാലിസിഫോളിയ എന്ന ഒരു ഇനം, അടുത്തുള്ള ടിമോറിലൂടെയും പടിഞ്ഞാറ് ഭാഗത്തേക്ക് കുറച്ചുകൂടി ലെസ്സർ സുന്ദ ദ്വീപുകളിലൂടെയും (ഇന്തോനേഷ്യ) വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു.[2]ഈ സ്പീഷിസാണ് ഏറ്റവും വിശാലമായി വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഔപചാരികമായ ശാസ്ത്രീയ നാമവും വിവരണവും ജനുസ്സിനെ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന ആദ്യത്തേ ഇനമാണിത്.[7]

2013-ലെ കണക്കനുസരിച്ച്, ജൈവവൈവിധ്യത്താൽ സമ്പന്നമായ ന്യൂ ഗിനിയയിൽ പല പ്രദേശങ്ങളിലും പൂർണ്ണമായ ഔപചാരികമായ ശാസ്ത്രീയ ബൊട്ടാണിക്കൽ സർവേ നടന്നിട്ടില്ല. ഈ പശ്ചാത്തലത്തിൽ, അവിടെ സ്വാഭാവികമായി വളരുന്ന എ. പപ്പുവാനയെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവ് സയൻസ് എൻഡമിക് സ്പീഷിസായി രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു. പ്രാദേശികമായി വ്യാപകമായ എ. സാലിസിഫോളിയയ്ക്ക് ന്യൂ ഗിനിയയിൽ നിന്നുള്ള ശാസ്ത്രീയ രേഖകൾ ഉണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നില്ല, എന്നിരുന്നാലും വടക്കൻ ഓസ്‌ട്രേലിയയിലും തെക്ക്, പടിഞ്ഞാറൻ ന്യൂ ഗിനിയയ്ക്ക് അടുത്തുള്ള ടിമോർ പ്രദേശങ്ങളിലും ശാസ്ത്രം ഇത് നിരവധി തവണ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.[4][7]

ജൈവ ഭൂമിശാസ്ത്രം, ആവാസ വ്യവസ്ഥകൾ, സംരക്ഷണം

തിരുത്തുക

മരങ്ങൾ, കുറ്റിച്ചെടികൾ, മഴക്കാടുകൾ, ബ്രിഗലോ സ്‌ക്രബുകൾ, മൺസൂൺ വനങ്ങൾ , ഉഷ്ണമേഖലാ സവന്നകൾ, തീരപ്രദേശങ്ങളിലെ കുറ്റിച്ചെടികൾ, ചില വരണ്ട മരുഭൂമി പ്രദേശങ്ങൾ, ഉഷ്ണമേഖലാ പ്രദേശങ്ങളേക്കാൾ തെക്ക് സമാനമായ സസ്യ കൂട്ടായ്മകൾ തുടങ്ങി ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ ചൂടുള്ള പ്രദേശങ്ങളിൽ, ഔപചാരികമായ ബൊട്ടാണിക്കൽ വിവരണങ്ങൾ പ്രകാരം പന്ത്രണ്ട് സ്പീഷീസുകൾ അറിയപ്പെടുന്നു. ചില സ്പീഷീസുകൾ ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ നിയന്ത്രിത പ്രദേശങ്ങളിൽ സ്വാഭാവികമായി ഉയർന്ന പോഷക മണ്ണിൽ കാണപ്പെടുന്നു, ഉദാഹരണത്തിന്, ചുണ്ണാമ്പുകല്ലിൽ നിന്നോ ബസാൾട്ട് പാരന്റ് മെറ്റീരിയലുകളിൽ നിന്നോ നിർമ്മിച്ച മണ്ണ്. ശരാശരി ഓസ്‌ട്രേലിയൻ മണ്ണിനേക്കാൾ കൂടുതൽ ഫലഭൂയിഷ്ഠമായ മണ്ണുള്ള പ്രദേശങ്ങൾ, യൂറോപ്യൻ-ഓസ്‌ട്രേലിയൻ കാർഷിക രീതികളിലേക്ക് മണ്ണിനെ പരിവർത്തനം ചെയ്യുന്നതിനായി അവയുടെ തദ്ദേശീയ സസ്യ കൂട്ടായ്മകൾ നശിപ്പിച്ചതിൽ അതിശയിക്കാനില്ല.. ഇത് ആനുപാതികമായി ഈ മണ്ണിലെ പ്രത്യേക നാടൻ സസ്യങ്ങളുടെ നാശത്തിന് കാരണമായി.

പേരിടലും വർഗ്ഗീകരണവും

തിരുത്തുക

യൂറോപ്യൻ ശാസ്ത്രം 1847-ൽ അറ്റലയ ജനുസ്സിന് ഔപചാരികമായി പേരിടുകയും വിവരിക്കുകയും ചെയ്തു. അറ്റലയ സാലിസിഫോളിയ എന്ന ഇനത്തിന്റെ ടിമോർ മാതൃക ഉപയോഗിച്ച് കാൾ എൽ. ബ്ലൂം പ്രാമാണ്യപ്പെടുത്തി.[1]

1965-ൽ പീറ്റർ ഡബ്ല്യു. ലീൻഹൗട്ട്സ് ഫ്ലോറ മലേഷ്യനയിലെ സപിൻഡേസി കുടുംബത്തിന്റെ ഇടപെടലുകൾക്കായി രണ്ട് ഇനങ്ങളെ ഔപചാരികമായി വിവരിച്ചു.[8] 1981, 1985, 1991 എന്നീ വർഷങ്ങളിൽ, സാലി ടി. റെയ്നോൾഡ്സ് രണ്ട് ശാസ്ത്ര ജേണൽ ലേഖനങ്ങളിലും ഫ്ലോറ ഓഫ് ഓസ്ട്രേലിയയിലെ (സീരീസ്) അതാലയ വിഭാഗത്തിന്റെ രചനയിലും നിരവധി പുതിയ ഓസ്ട്രേലിയൻ സ്പീഷീസുകളെ ശാസ്ത്രീയമായി വിവരിച്ചു.[6][9][10]

സ്പീഷീസ്

തിരുത്തുക

ഓസ്‌ട്രേലിയൻ സസ്യ നാമ സൂചിക, ഓസ്‌ട്രേലിയൻ സസ്യ സെൻസസ്, [3] ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ട്രോപ്പിക്കൽ മഴക്കാടുകളുടെ വിവര സംവിധാനം,[11] ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ഉഷ്ണമേഖലാ മഴക്കാടുകളുടെ പഴങ്ങൾ,[5] ശാസ്ത്ര ജേർണൽ പേപ്പറുകൾ,[9][10]ന്യൂ സൗത്ത് വെയിൽസിലെ സസ്യജാലങ്ങളും,[12]ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ സസ്യജാലങ്ങളും.[6]എന്നിവയിൽ നിന്നാണ് ഓസ്‌ട്രേലിയൻ സ്പീഷിസ് വിവരങ്ങൾ ലഭിച്ചത്. ന്യൂ ഗിനിയ, മലേഷ്യ, ആഫ്രിക്ക എന്നിവിടങ്ങളിലെ ടാക്‌സയെ സംബന്ധിച്ച്, പാപുവ ന്യൂ ഗിനിയയിലെ വാസ്കുലർ സസ്യങ്ങളുടെ സെൻസസ്,[4]ഫ്ലോറ മലേഷ്യന,[7], ദക്ഷിണാഫ്രിക്കൻ നാഷണൽ ബയോഡൈവേഴ്‌സിറ്റി ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് വെബ്‌സൈറ്റുകൾ, IUCN എന്നിവ പോലുള്ള കുറച്ച് വിവര സ്രോതസ്സുകൾ മാത്രമേ കണ്ടെത്തിയിട്ടുള്ളൂ.

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 Blume, Carl L. von (1847). "Atalaya; Atalaya salicifolia". XXVIII. De Quibusdam Sapindaceis Maxima Parte Indiæ Orientali Propriis [28. On some Sapindaceae of the greater part of India and the East] (Digitised archive copy, online, from biodiversitylibrary.org). Rumphia. Vol. 3. pp. 186–87. Retrieved 26 November 2013.
  2. 2.0 2.1 Cowie, I. D.; Stuckey, B. (2012). "Atalaya brevialata (Sapindaceae) a new species from the Northern Territory, Australia" (PDF). Nuytsia. 22 (6). pp. 364–369, Figs 1–3.[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി]
  3. 3.0 3.1 "Atalaya%". Australian Plant Name Index (APNI), Integrated Botanical Information System (IBIS) database (listing by % wildcard matching of all taxa relevant to Australia). Centre for Plant Biodiversity Research, Australian Government. Archived from the original on 2023-11-19. Retrieved 22 December 2013.
  4. 4.0 4.1 4.2 Conn, Barry J. (2008). "Atalaya". Census of Vascular Plants of Papua New Guinea. (search result listing, matching all starting with "Atalaya", via www.pngplants.org). Retrieved 22 December 2013.
  5. 5.0 5.1 Cooper, Wendy; Cooper, William T. (June 2004). Fruits of the Australian Tropical Rainforest. Clifton Hill, Victoria, Australia: Nokomis Editions. pp. 478–480. ISBN 9780958174213. Retrieved 21 June 2021.
  6. 6.0 6.1 6.2 Reynolds (1985), പുറങ്ങൾ. 12–18.
  7. 7.0 7.1 7.2 Leenhouts (1994), പുറങ്ങൾ. 479–83.
  8. Leenhouts, P. W. (1965). "Florae Malesianae Precursores. XLI. Notes on Sapindaceae I. Atalaya". Blumea. 13 (1): 126.
  9. 9.0 9.1 Reynolds, S. T. (1981). "Notes on Sapindaceae in Australia, I". Austrobaileya. 1 (4): 388–419. JSTOR 41738625.
  10. 10.0 10.1 Reynolds, S. T. (1991). "New species and changes in Sapindaceae from Queensland". Austrobaileya. 3 (3): 489–501. JSTOR 41738788.
  11. F.A.Zich; B.P.M.Hyland; T.Whiffen; R.A.Kerrigan (2020). "Sapindaceae". Australian Tropical Rainforest Plants Edition 8 (RFK8). Centre for Australian National Biodiversity Research (CANBR), Australian Government. Retrieved 21 June 2021.
  12. Harden, Gwen J. (December 2003). "Atalaya – New South Wales Flora Online". PlantNET – The Plant Information Network System. 2.0. Sydney, Australia: The Royal Botanic Gardens and Domain Trust. Retrieved 22 December 2013.
  • Reynolds, S. T. (1985). "Atalaya" (online version). Flora of Australia: Volume 25. Flora of Australia series. CSIRO Publishing / Australian Biological Resources Study. pp. 12–18. ISBN 978-0-644-03724-2. Retrieved 22 December 2013.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=അടാലയ&oldid=4106392" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്