തൻജംഗ് പ്രിയോക്ക്
ഇന്തോനേഷ്യയിലെ വടക്കൻ ജക്കാർത്തയിലെ ഒരു ജില്ലയാണ് തൻജംഗ് പ്രിയോക്ക്. ഇത് നഗരത്തിന്റെ പ്രധാന തുറമുഖത്തിന്റെ പടിഞ്ഞാറൻ ഭാഗമാണ്. തൻജംഗ് പ്രിയോക്ക് തുറമുഖം (തൻജംഗ് പ്രിയോക്ക് ജില്ലയിലും കോജ ജില്ലയിലും സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു). തൻജംഗ് പ്രിയോക്ക് ജില്ലയുടെ അതിരുകൾ കിഴക്ക് ലക്ഷമാന യോസ് സുഡാർസോ ടോൾവേയും സണ്ടർ നദി കനാലും, കാളി ജപത്, കാളി അങ്കോൾ, തെക്ക് പടിഞ്ഞാറ് മുൻ കെമയോറൻ വിമാനത്താവളം, തെക്ക് സുന്തർ ജയ റോഡും, സന്തർ കെമയോറൻ റോഡും വടക്ക് ജക്കാർത്ത ഉൾക്കടൽ എന്നിവയുമാണ്.
ചരിത്രം
തിരുത്തുക
മനുഷ്യവികസനത്തിനുമുമ്പ്, ചതുപ്പും കണ്ടൽക്കാടുകളും ഉള്ള ഉപ്പുവെള്ളത്തിന്റെ പ്രദേശമായിരുന്നു ഇന്നത്തെ തൻജംഗ് പ്രിയോക്കിന്റെ തീരപ്രദേശം.
ജക്കാർത്തയിലെ പഴയ തുറമുഖം
തിരുത്തുകകൊളോണിയൽ കാലഘട്ടത്തിൽ ബറ്റാവിയ ആദ്യം ആശ്രയിച്ചിരുന്നത് സുന്ദ കേലപ തുറമുഖ പ്രദേശത്തെയായിരുന്നു. മറ്റ് പല നഗരങ്ങളെയും പോലെ ബറ്റാവിയയിലും ഒരു തുറമുഖ സംവിധാനം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നാണ് ഇതിനർത്ഥം. അതായത് നഗരത്തിൽ നിന്ന് കുറച്ച് അകലെ കടലിൽ ഒരു നങ്കൂരം, ചെറിയ കപ്പലുകൾക്ക് ഒരു കടവിൽ ചേരാൻ കഴിയുന്ന ഒരു നഗര തുറമുഖം. അതിനർത്ഥം ഡച്ച് ഈസ്റ്റ് ഇന്ത്യക്കാരെപ്പോലുള്ള വലിയ കപ്പലുകളും പിന്നീട് വന്ന കപ്പലുകളും ബറ്റാവിയയിൽ നിന്ന് കുറച്ച് അകലെ, ബറ്റാവിയയുടെ 'തുറമുഖം' എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന സ്ഥലത്ത് സുരക്ഷിതമായി നങ്കൂരമിട്ടിരുന്നു എന്നാണ്. യാത്രക്കാരെയും ചരക്കുകളും ചെറിയ കപ്പലുകളിൽ ട്രാൻസ്‌ലോഡ് ചെയ്യേണ്ടിവന്നു. വാസ്‌തവത്തിൽ അത് ബറ്റാവിയയിലെ കടവുകളിൽ ഒന്നിൽ ഇറക്കിയിരുന്നു.
സിംഗപ്പൂരിലെ പ്രകൃതിദത്ത തുറമുഖം എതിരാളിയായപ്പോൾ ബറ്റാവിയയുടെ 'ഔട്ടർ ഹാർബർ' സ്ഥിതി പ്രശ്‌നകരമായി. സിംഗപ്പൂരിൽ സമുദ്രത്തിൽ പോകുന്ന കപ്പലുകൾക്ക് ഒരു കടവിൽ നേരിട്ട് ഘടിപ്പിക്കാം. പല ഡച്ച് ഈസ്റ്റ്-ഇന്ത്യൻ ചരക്കുകൾക്കും, സിംഗപ്പൂരിലെ കൂടുതൽ ദൂരെയുള്ള തുറമുഖം വഴി കയറ്റി അയയ്ക്കുന്നത് വിലകുറഞ്ഞതായിരുന്നു. (ബറ്റാവിയയിൽ, സുരബായയിൽ നിന്ന് കടലിലേക്ക് പോകുന്ന ഒരു കപ്പൽ, ബറ്റാവിയയിലെ ഒരു കടവിലേക്ക് ശരിയായ രീതിയിൽ പോയ ബോട്ടുകളിൽ ചരക്ക് ഇറക്കേണ്ടി വന്നിരുന്നു. പിന്നീട് നെതർലൻഡ്‌സിലേക്ക് ചരക്ക് കപ്പലിൽ കയറ്റാൻ ഈ ബോട്ടുകൾ വീണ്ടും ഉപയോഗിക്കേണ്ടി വന്നിരുന്നു. അതേ കപ്പലിന് സിംഗപ്പൂരിലേക്ക് പോകാനും ഒരു കടവിൽ നേരിട്ട് ഇറക്കാനും കഴിയും. ഇത് ബോട്ടുകളിൽ കയറ്റുമതി ചെയ്യുന്നതിനുള്ള നടപടി ഒഴിവാക്കി.)
പുതിയ തുറമുഖത്തിനുള്ള പദ്ധതികൾ
തിരുത്തുകസമുദ്രത്തിൽ പോകുന്ന കപ്പലുകൾക്ക് ഒരു കടവിൽ ചേരാൻ കഴിയുന്ന ഒരു തുറമുഖം സൃഷ്ടിക്കുക എന്നതായിരുന്നു തൻജംഗ് പ്രിയോക്ക് തുറമുഖ പദ്ധതികളുടെ ലക്ഷ്യം. സൂയസ് കനാൽ തുറന്നതിന്റെ ഫലമായി ഉണ്ടായ വർധിച്ച ട്രാഫിക് ഈ പദ്ധതികൾക്ക് സഹായകമായി. എന്നാൽ ട്രാൻസ്-ലോഡിംഗിന്റെ ആവശ്യകത ഇല്ലാതാക്കുന്നതിലാണ് യുക്തി കേന്ദ്രീകരിച്ചത്. ഡച്ച് ഈസ്റ്റ് ഇൻഡീസിൽ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്ന ചരക്കുകൾ ബറ്റാവിയ ഗോഡൗണുകളിൽ കൂടുതൽ വിലക്കുറവിൽ കൊണ്ടുവരാൻ കഴിയുമെന്നതാണ് ഫലം. ഇത് ബറ്റാവിയയിൽ ഡച്ച് കപ്പലുകളെ സിംഗപ്പൂർ, ഇംഗ്ലീഷ് എന്നീ കപ്പലുകൾക്ക് തുല്യമായി എത്തിക്കും. അതാകട്ടെ, സ്കെയിൽ ഇഫക്റ്റുകളും, അതായത് ചരക്കുകളുടെ പതിവ് വിതരണം, ഡച്ച് ഷിപ്പിംഗിന്റെ ബാലൻസ് കൂടുതൽ പരിഹരിക്കും.
തൻജംഗ് പ്രിയോക്ക് തുറമുഖത്തിന്റെ നിർമ്മാണം
തിരുത്തുകപുതിയ തുറമുഖത്തിന്റെ നിർമ്മാണം 1877-ൽ ഗവർണർ ജനറൽ ജോഹാൻ വിൽഹെം വാൻ ലാൻസ്ബെർജ് (1875-1881) ആരംഭിച്ചു. പുതിയ തുറമുഖത്തിന് ടാൻഡ്‌ജോങ് പ്രിയോക്ക് എന്ന് പേരിട്ടു. തുറമുഖ നിർമാണം ഒരു പ്രധാന പദ്ധതിയായിരുന്നു.
പുതിയ തുറമുഖത്തിന്റെ പ്രവർത്തനത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നതിനായി നിരവധി സൗകര്യങ്ങൾ നിർമ്മിച്ചു. 4,000 ടൺ ഭാരമുള്ള തൻജംഗ് പ്രിയോക്ക് ഡോക്ക് റിപ്പയർ സൗകര്യങ്ങൾ നൽകി. തൻജംഗ് പ്രിയുക്ക് സ്റ്റേഷൻ (1914)[1] നിർമ്മിച്ച് നിലവിലുള്ള റെയിൽ ശൃംഖലയുമായി ബന്ധിപ്പിച്ച് ഒരു റെയിൽവേ കണക്ഷൻ സ്ഥാപിച്ചു.
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ Cobban, James L. 1985. "The ephemeral historic district in Jakarta". Geographical Review 75(3):300-318.
External links
തിരുത്തുക- Official site of Port of Tanjung Priok Archived 2008-12-18 at the Wayback Machine.