നർഹരി പരീഖ്
ഗുജറാത്തിലെ എഴുത്തുകാരൻ, ഇന്ത്യൻ സ്വാതന്ത്ര്യ പ്രവർത്തകൻ, സാമൂഹിക പരിഷ്കർത്താവ് എന്നീ നിലകളിൽ പ്രശസ്തനാണ് നർഹരി ദ്വാരകാദാസ് പരീഖ് ( ഗുജറാത്തി : ನರ್ರರಿ દ્રારકદદા પરીખ ). മഹാത്മാഗാന്ധിയുടെ സ്വാധീനത്തിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതകാലത്ത് ഗാന്ധിയൻ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടുകളിൽ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നു. ജീവചരിത്രങ്ങൾ അദ്ദേഹം എഴുതി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹപ്രവർത്തകരുടെ കൃതികൾ എഡിറ്റു ചെയ്യുകയും ചില കൃതികൾ വിവർത്തനം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു.സഹചാരികളുടെ രചനകൾ എന്നിവ അദ്ദേഹം രചിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ രചന ഗാന്ധിയൻ സ്വാധീനത്തെ പ്രതിഫലിപ്പിച്ചു.
Narhari Parikh | |
|---|---|
| ജന്മനാമം | નરહરિ દ્રારકાદાસ પરીખ |
| ജനനം | Narhari Dwarkadas Parikh 17 ഒക്ടോബർ 1891 Ahmedabad, Gujarat |
| മരണം | 15 ജൂലൈ 1957 (പ്രായം 65) Swaraj Ashram, Bardoli |
| തൊഴിൽ | writer, activist and social reformer |
| ഭാഷ | Gujarati |
| ദേശീയത | Indian |
| വിദ്യാഭ്യാസം |
|
| സാഹിത്യ പ്രസ്ഥാനം | Indian independence movement |
| ശ്രദ്ധേയമായ രചന(കൾ) |
|
| പങ്കാളി | Maniben |
| കുട്ടികൾ | Vanmala (daughter) Mohan (son) |
ജീവിതം
തിരുത്തുക1891 ഒക്ടോബർ 17 ന് അഹമ്മദാബാദിലാണ് പരീഖ് ജനിച്ചത്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുടുംബം കത് ലാൽ നിന്നുള്ളതാണ് (ഇപ്പോൾ ഖേഡ ജില്ലയിൽ) അഹമ്മദാബാദിൽ പഠിച്ച അദ്ദേഹം 1906 -ൽ മെട്രിക്കുലേഷൻ ചെയ്തു. 1911- ൽ ഹിസ്റ്ററി ആൻഡ് ഇക്കണോമിക്സിൽ ബാച്ചിലർ ഓഫ് ആർട്ട്സ് പൂർത്തിയാക്കുകയും ചെയ്തു. 1913- ൽ അദ്ദേഹം എൽ.എൽ.ബി. പൂർത്തിയാക്കുകയും തന്റെ സുഹൃത്തായ മഹാദേവ് ദേശായിയോടൊപ്പം അഭിഭാഷകനായി. 1916- ൽ സാമൂഹ്യ പരിഷ്കരണ പ്രസ്ഥാനങ്ങളിലും പിന്നീട് ഇന്ത്യൻ സ്വാതന്ത്ര്യ സമരത്തിലും മഹാത്മാഗാന്ധിയുമായി ചേർന്നു. തൊട്ടുകൂടായ്മ , മദ്യപാനം, നിരക്ഷരത എന്നിവയ്ക്കെതിരായി അദ്ദേഹം പ്രചാരണം നടത്തി. സ്ത്രീകളുടെയും, ശുചീകരണ, ആരോഗ്യപരിചരണങ്ങളുടെയും സ്കൂളുകൾക്ക് വേണ്ടി അദ്ദേഹം സ്വതന്ത്രമായി പ്രവർത്തിച്ചു. 1917- ൽ രാഷ്ട്രീയ ശാല (ദേശീയ സ്കൂൾ) യുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് സബർമതി ആശ്രമത്തിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ പ്രവർത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്. 1920 -ൽ ഗുജറാത്ത് വിദ്യാപീഠത്തിൽ ചേർന്ന അദ്ദേഹം ഹരിജൻ ആശ്രമം കൈകാര്യം ചെയ്തു. 1937- ൽ ബേസിക് എഡ്യൂക്കേഷൻ ബോർഡിന്റെ പ്രസിഡന്റായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. 1940- ൽ ഗ്രാമീണ വിദ്യാലയത്തിന്റെ പ്രിൻസിപ്പാളായിരുന്നു അദ്ദേഹം. ഏതാനും വർഷങ്ങളായി അദ്ദേഹം ഗാന്ധി സെക്രട്ടറിയുമായിരുന്നു. [1][2]അദ്ദേഹം നവജിവൻ ട്രസ്റ്റ് ചെയർമാനായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചിട്ടുണ്ട്. [3]
1947- ൽ അദ്ദേഹത്തിന് പക്ഷാഘാതം സംഭവിച്ചു. 1957 ജൂലൈ 15 ന് ബർദോലിയിലെ സ്വരാജ് ആശ്രമത്തിൽ അദ്ദേഹം അന്തരിച്ചു.[1][2]
ഗാന്ധിജിയുടെ മരണശേഷം അഹമ്മദാബാദിലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഹവേലിയിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചാരങ്ങൾ സബർമതി നദിയിൽ ഒഴുക്കിയിരുന്നു.[4]
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 "નરહરિ પરીખ" [Narhari Parikh]. Gujarati Sahitya Parishad (in ഗുജറാത്തി). Archived from the original on 2018-10-11. Retrieved 28 April 2017.
- ↑ 2.0 2.1 G.A. Natesan (1957). The Indian Review. Vol. 58. G.A. Natesan & Company. p. 384.
- ↑ Shah, Jumana (26 May 2013). "Where's Mahatma Gandhi's final will?". dna. Retrieved 28 April 2017.
- ↑ "Narhari Parikh's Haveli: Bapu's last link to walled city". The Times of India. 30 January 2012. Retrieved 28 April 2017.