ഹൗറ-സിബ്പൂർ ഗൂഢാലോചന കേസ്

(Howrah-Sibpur Conspiracy case എന്ന താളിൽ നിന്നും തിരിച്ചുവിട്ടതു പ്രകാരം)

1910 ജനുവരി 24 ന് കൊൽക്കത്തയിൽ ഇൻസ്പെക്ടർ ശംസുൽ ആലം കൊലപാതകവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് നടന്ന അനുശീലൻ സമിതിയിലെ 47 ബംഗാളി -ഇന്ത്യൻ ദേശീയവാദികളുടെ അറസ്റ്റും വിചാരണയുമാണ് ഹൗറ-സിബ്പൂർ ഗൂഢാലോചന കേസ്. ആലിപൂർ ബോബ് കേസിൽ നാരിൻ ഗോസൈനെ കൊലപ്പെടുത്തിയതിനെക്കുറിച്ചും, ഗൊസ്സൈൻ കൊലപാതക കേസ് പ്രോസ്സിക്യൂഷനു വേണ്ട് വാദിച്ച കൊൽക്കത്ത ഹൈക്കോടതിയിലെ അഭിഭാഷകനായ അശുതോഷ് ബിശ്വാസിന്റെ കൊലപാതകം ഉൾപ്പെടെയുള്ള മറ്റ് കൊലപാതകങ്ങളും അന്വേഷിച്ചു. പോലീസ് ഓഫീസർ നരേൻ ബാനർജി കുദിറാം ബോസിനെ അറസ്റ്റു ചെയ്തു. അനുശീലൻ സമിതിയുടെ ബംഗാളിലെ വിപ്ലവ ശൃംഖലയുടെ കൊലപാതകം, കവർച്ച എന്നിവ ആലം ഈ സമയത്താണ് വെളിപ്പെടുത്തിയത്. ഈ കേസുകളെല്ലാം ഒരൊറ്റ വിചാരണ ചെയ്യാനിരിമ്പോഴാണ്‌ ആലമിനെ ബിരാൻ ദത്ത് ഗുപ്ത കൊല്ലുന്നത്[1] .

1910 ജനുവരി 29 നാണ് 47 പ്രതികളെ അറസ്റ്റ് ചെയ്തത്. 1910 മാർച്ച് 4 നാണ് പ്രതികളെ വിചാരണ ചെയ്തത്. 1910 ജൂലൈയിൽ കൊൽക്കത്ത ഹൈക്കോടതിയിൽ നടന്ന രണ്ടാമത്തെ ഹിയറിംഗിൽ പ്രതിചേർക്കലിന്റെ വിചാരണ ആരംഭിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, സമിതിയിലെ വികേന്ദ്രീകൃത ഘടന പ്രദർശിപ്പിക്കാനുള്ള പ്രോജക്ടിന്റെ ശ്രമങ്ങൾ കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ ബന്ധപ്പെടുത്തിയും ഒരു ഏകീകൃത സംഘടനയായ സമിതി എന്ന നിലയിൽ പരാജയപ്പെട്ടു. പ്രതികളിൽ 33 പേരെ പിന്നീട് കുറ്റവിമുക്തരാക്കി. ജീതിൻ മുഖർജിയും നരേന്ദ്രനാഥ് ഭട്ടാചാര്യയും ഉൾപ്പെടെ പ്രതികളെ ഒരു വർഷം തടവ് ശിക്ഷയ്ക്ക് വിധിച്ചു.

എഫ്.സി.ഡലിയുടെ നിരീക്ഷണപ്രകാരം, അനധികൃത വികേന്ദ്രീകൃത സംഘടന, ജതീന്ദ്രനാഥ് മുഖർജിയുടെ നയത്തിന്റെ സൂക്ഷ്മപരിശോധനയിൽ, ജതീന്ദ്രനാഥ് മുഖർജിയുടെ പ്രവർത്തനത്തെയും സമിതി ശൃംഖലയെയും ഈ കേസിൽ F.C ഡലി ഒന്നിലധികം തവണ കൊണ്ടുവന്നു.: "ഈ സംഘം അനേകം ഉപദേശകരുടേയും ചെറിയ നായകരുടേയും ഒരു വൈവിധ്യവസ്തുവാണ് ... നമുക്ക് വിവരണത്തിൽ നിന്ന് ഈ കക്ഷികളെ നാല് ഭാഗങ്ങളായി വിഭജിക്കാം: (1) ഗുരു, 2) സ്വാധീനശക്തിയുള്ള പിന്തുണക്കാർ, (3)നേതാക്കൾ (4) അംഗങ്ങൾ[2] . "[2] ജെ.സി. നിക്സൻറെ റിപ്പോർട്ടിൽ കൂടുതൽ വ്യക്തമാണ്:" (1)ഈ പേരിൽ വിവിധ പാർട്ടികൾക്കും പ്രത്യേക വ്യക്തികൾക്കും പ്രത്യേക പരിഗണന നൽകിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, അത്തരമൊരു വേർതിരിവ് ചെറിയ അംഗങ്ങൾ പരസ്പരം വളരെ അടുപ്പമുള്ളവരായിരുന്നെന്നും[3] രണ്ടോ അതിലധികമോ സമിതികൾ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെന്നും വ്യക്തമാണ്.അതുകൊണ്ട് പലപ്പോഴും ഈ പാർട്ടികൾ സ്വതന്ത്രമായി അരാജകത്വ കുറ്റകൃത്യങ്ങളിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുകയാണെന്നും, അവരുടെ വിപ്ളവലക്ഷ്യങ്ങളിൽ സാധാരണയായി അവരുടെ ഉത്ഭവസ്ഥാനങ്ങളിൽ അവ വളരെ അടുത്ത ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു. "[3] ജെയിനിനെ വളരെ കൃത്യമായി നിരീക്ഷകർ നിരീക്ഷിച്ചു. പുതുതായി നിയമിതനായ വൈസ്രോയി ആയ ലോർഡ് ഹാർഡിംഗെ, ഇന്ത്യാ ഫോർ ഇന്ത്യയിൽ ഇങ്ങനെ നിരീക്ഷിച്ചു

"പ്രോസിക്യൂഷൻ സംബന്ധിച്ച്, വലിച്ചുനീട്ടുന്നതിനെ ഞാൻ ഒഴിവാക്കും; ഹൗറ ഗ്യാങ്ങ് കേസിൽ ഉദാഹരണമായി 47 പേരെ പ്രോസിക്യൂട്ട് ചെയ്തു, അവരിൽ ഒരാൾ മാത്രമേ യഥാർഥ ക്രിമിനൽ കുറ്റവാളിയെന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു. ഈ കുറ്റവാളിയെ കുറ്റകൃത്യത്തിനുള്ള ഒരു ശ്രമം നടന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ, അത് 46 തെറ്റായ യുവാക്കളെ പ്രോസിക്യൂഷനെക്കാളും മെച്ചപ്പെട്ട സ്വാധീനമുണ്ടാക്കും എന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു[4]. "1911 മേയ് 28-ന് ഹാർഡിഞ്ചി തിരിച്ചറിഞ്ഞു:" പത്ത് ജാട്ടു കേസ്(10 jats case) ഹൌറ ഗ്യാങ്ങ് കേസിസും ബംഗാളിലെയും പശ്ചിമബംഗാളിലെയും സ്ഥിതി എന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ കാര്യമായ വ്യത്യാസമില്ല. ബംഗാളിലെ ബംഗാൾ ഗവൺമെന്റ് പരാജയപ്പെട്ടു. പ്രവിശ്യയിൽ ഏതെങ്കിലും ഗവൺമെൻറിൽ പ്രായോഗികം അല്ല ...[5] "

അവലംബം തിരുത്തുക

  1. Roy 1997, പുറം. 6
  2. Terrorism Vol. I, p.60.
  3. Terrorism, Vol. II, p.522.
  4. Hardinge Papers, Book 117, No.5, preserved at the Cambridge University Archives.
  5. Hardinge Papers, Book 81, Vol. II, No.231. (italics added).