എന്റോപ്റ്റിക് ഫിനോമിന

ഉറവിടം കണ്ണിനുള്ളിൽ തന്നെയായ ഒരുതരം ദൃശ്യ പ്രതിഭാസങ്ങളാണ് എന്റോപ്റ്റിക് ഫിനോമിന എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നത്. ഹെൽംഹോൾട്ട്സിന്റെ വാക്കുകൾ ഉദ്ദരിച്ചാൽ "അനുയോജ്യമായ സാഹചര്യങ്ങളിൽ കണ്ണിൽ വീഴുന്ന പ്രകാശം കണ്ണിനുള്ളിൽ തന്നെ ചില വസ്തുക്കളെ ദൃശ്യമാക്കും. ഈ ധാരണകളെ എൻടോപ്റ്റിക്കൽ എന്ന് വിളിക്കുന്നു."

അവലോകനം

റെറ്റിനയിൽ പതിയുന്ന എന്റോപ്റ്റിക് ചിത്രങ്ങൾക്ക് ഭൌതിക അടിസ്ഥാനമുണ്ട്. വിഷ്വൽ സിസ്റ്റം മൂലം ഉണ്ടാകുന്നതിനാൽ അവ ഒപ്റ്റിക്കൽ ഇല്ല്യൂഷനുകളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമാണ്. എന്റോപ്റ്റിക് ഇമേജുകൾ നിരീക്ഷകന്റെ സ്വന്തം കണ്ണിലെ പ്രതിഭാസങ്ങളാൽ സംഭവിക്കുന്നതിനാൽ ഒരു നിരീക്ഷകന് ഇതിനെക്കുറിച്ചുള്ള കാഴ്ചപ്പാട് മറ്റുള്ളവരുമായി പങ്കിടാൻ കഴിയില്ല.

ചില നിരീക്ഷകർ‌ക്ക് എളുപ്പത്തിൽ‌ കാണാൻ‌ കഴിയുന്ന എന്റോപ്റ്റിക് ഫിനോമിന മറ്റുള്ളവർക്ക് എളുപ്പത്തിൽ കാണാൻ‌ കഴിയെണമെന്നില്ല.അതുപോലെ ചിലർക്ക് ചിലത് കാണാനേ കഴിഞ്ഞെന്നും വരില്ല. വ്യക്തികൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസവും രണ്ട് നിരീക്ഷകർക്ക് ഏതാണ്ട് സമാനമായ ഉത്തേജനം പങ്കിടാനുള്ള കഴിവില്ലായ്മയും കാരണം, ഈ പ്രതിഭാസങ്ങൾ മിക്ക വിഷ്വൽ സംവേദനങ്ങളിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമാണ്. അതിനാൽ തന്നെ ഒരു പൊതു ഉത്തേജനം കൊണ്ട് ഉൽ‌പാദിപ്പിക്കുന്ന ഒപ്റ്റിക്കൽ ഇല്ല്യൂഷനുകളിൽ നിന്നും തീർത്തും വ്യത്യസ്തമാണ് ഇവ.

ഉദാഹരണങ്ങൾ

എന്റോപ്റ്റിക്കൽ ഇഫക്റ്റുകളുടെ ചില ഉദാഹരണങ്ങളിൽ ഇവ ഉൾപ്പെടുന്നു:

ഫ്ലോട്ടേഴ്സ് ചിത്രീകരണം

പുർകിഞ്ചെ ട്രീ ചിത്രീകരണം

ഫ്ലോട്ടറുകൾ അല്ലെങ്കിൽ മസ്‌കേ വോളിട്ടന്റെ: വെളുത്ത പ്രതലത്തിലും ഭിത്തിയിലും മറ്റും നോക്കുമ്പോൾ, ദൃശ്യമണ്ഡലത്തിൽ ഉടനീളം ഒഴുകിനടക്കുന്നതുപോലെ തോന്നുന്ന ചെറിയ ഇരുണ്ട ആകൃതികളാണ് ഫ്ലോട്ടറുകൾ എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നത്. അവ പാടുകൾ‌, നൂലുകൾ‌, ചിലന്തിവലകൾ, മുത്തുകൾ കോർത്തത്‌ പോലെ എന്നിങ്ങനെ പല രൂപത്തിൽ കാണാനാകും. കണ്ണിനുള്ളിലെ റെറ്റിനയ്ക്ക് മുന്നിൽ വിട്രിയസ് ദ്രാവകത്തിൽ ഉള്ള ചില വസ്തുക്കളുടെ (കോശങ്ങളും മറ്റും) നിഴൽ ചിത്രങ്ങളാണ് അവ. ചിലത് ഓസ്മോട്ടിക് മർദ്ദം കാരണം വീർത്ത ഒറ്റപ്പെട്ട ചുവന്ന രക്താണുക്കളോ ചുവന്ന രക്താണുക്കളുടെ ചങ്ങലകളോ ആയിരിക്കാം; ഇവയ്‌ക്ക് ചുറ്റും ഡിഫ്രാക്ഷൻ പാറ്റേണുകൾ കാണാൻ സാധിക്കും.^[1] മറ്റുള്ളവ "വിട്രിയസ് ജെല്ലിന്റെ പ്രോട്ടീനുകളുടെ കോഗ്യുല, എംബ്രിയോണിക് അവശിഷ്ടങ്ങൾ, അല്ലെങ്കിൽ വിട്രിയസിനുള്ളിൽ ദ്രാവകത്തിന്റെ പോക്കറ്റുകളിൽ നിലനിൽക്കുന്ന ക്ലോക്കറ്റ്സ് കനാലിന്റെ മതിലുകൾക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ഉദ്വമനം" എന്നിവയുമാകാം.^[2] ആദ്യത്തെ രണ്ട് തരം ഫ്ലോട്ടറുകൾ ഫോവിയയിൽ (കാഴ്ചയുടെ കേന്ദ്രം) കൂടുതലായി കാണാം, അതിനാൽ ഒരു വ്യക്തി പുറകോട്ട് കിടന്ന് മുകളിലേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ ഇവ കൂടുതൽ ദൃശ്യമാകും. ഫ്ലോട്ടറുകൾക്ക് പലപ്പോഴും ചികിത്സ ആവശ്യമില്ല. എന്നാൽ ചിലപ്പോൾ ഫ്ലോട്ടറുകൾ കൂടുതൽ ഗുരുതരമായ കണ്ണിന്റെ അവസ്ഥയുടെ അടയാളമായും സംഭവിക്കാം.
ബ്ലൂ ഫീൽഡ് എന്റോപ്റ്റിക് ഫിനോമിനൺ: വിഷ്വൽ ഫീൽഡിലെ ചെറിയ വരകളിലൂടെ അതിവേഗം നീങ്ങുന്ന ചെറിയ തിളക്കമുള്ള പുള്ളിക്കുത്തുകൾ പോലെ തോന്നുന്ന ഒരു പ്രതിഭാസമാണ് ഇത്. ശുദ്ധമായ നീല വെളിച്ചത്തിന്റെ ഒരു ഫീൽഡിനെതിരെ നോക്കുമ്പോൾ ഇത് വളരെ ശ്രദ്ധേയമാണ്, കൂടാതെ റെറ്റിനയ്ക്ക് മുന്നിലുള്ള കാപ്പിലറികളിൽ വെളുത്ത രക്താണുക്കൾ നീങ്ങുന്നതുമാണ് ഇത് സംഭവിക്കുന്നത്. വെളുത്ത കോശങ്ങൾ ചുവന്ന രക്താണുക്കളേക്കാൾ വലുതാണ്, ഒരു കാപ്പിലറിയുടെ വ്യാസത്തേക്കാൾ വലുതായിരിക്കും, അതിനാൽ യോജിക്കുന്ന രീതിയിൽ രൂപഭേദം വരുത്തണം. ഒരു വലിയ, രൂപഭേദം സംഭവിച്ച വെളുത്ത രക്താണുക്കൾ ഒരു കാപ്പിലറിയിലൂടെ കടന്നുപോകുമ്പോൾ, അതിനുമുന്നിൽ ഒരു ഇടം തുറക്കുകയും ചുവന്ന രക്താണുക്കൾ പിന്നിലേക്ക് ചിതറുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇരുണ്ട വാലുകളാൽ പ്രകാശത്തിന്റെ ഡോട്ടുകൾ ചെറുതായി നീളമേറിയതായി കാണപ്പെടുന്നു.
പ്ലെയിൻ അല്ലെങ്കിൽ വൃത്താകൃതിയിൽ ധ്രുവീകരിക്കപ്പെട്ട നീല വെളിച്ചത്തിന്റെ ഒരു ഘടകം ഉള്ള ഒരു ഫീൽഡ് തലം കാണുമ്പോൾ കാണപ്പെടുന്ന വളരെ സൂക്ഷ്മമായ ബൂട്ടി അല്ലെങ്കിൽ മണിക്കൂർഗ്ലാസ് ആകൃതിയിലുള്ള പാറ്റേണാണ് ഹൈഡിംഗർസ് ബ്രഷ്. ആകാശപ്രകാശത്തിന്റെ സ്വാഭാവിക ധ്രുവീകരണം മൂലം ചില നിരീക്ഷകർക്ക് ഇത് നീലാകാശത്ത് നോക്കുമ്പോൾ കാണാൻ കഴിയും.^[1] വെളിച്ചം എല്ലാം നീലനിറമാണെങ്കിൽ, അത് ഇരുണ്ട നിഴലായി കാണപ്പെടും; പ്രകാശം പൂർണ്ണ സ്പെക്ട്രമാണെങ്കിൽ, അത് മഞ്ഞയായി കാണപ്പെടും. ഫോവിയയിലെ പിഗ്മെന്റ് തന്മാത്രകൾ നീല ധ്രുവീകരിക്കപ്പെട്ട പ്രകാശത്തെ കൂടുതൽ സ്വാംശീകരിക്കുന്നതാണ് ഇതിന് കാരണം.
കോർണിയയുടെ മുൻ‌ഭാഗത്തെയും പിൻ‌ഭാഗത്തെയും ഉപരിതലത്തിൽ നിന്നും ലെൻസിന്റെ മുൻ‌ഭാഗത്തും പിൻ‌ഭാഗത്തും നിന്നുള്ള പ്രതിഫലനങ്ങളാണ് പുർ‌കിഞ്ചെ ചിത്രങ്ങൾ. ഈ നാല് പ്രതിഫലനങ്ങൾ എന്റോപ്റ്റിക് അല്ല. ഒരാളുടെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കുന്ന നിരീക്ഷകന് ഇത് കാണാൻ കഴിയും. ലെൻസിന്റെ പിൻഭാഗത്ത് നിന്ന് പ്രതിഫലിക്കുന്ന പ്രകാശം തുടർന്ന് കോർണിയയുടെ മുൻ ഉപരിതലത്തിൽ നിന്ന് പ്രതിഫലിച്ച് റെറ്റിനയിൽ ഫോക്കസ് ചെയ്യാമെന്നും ബെക്കർ വിവരിച്ചു. റെറ്റിന, ഇത് വളരെ മങ്ങിയതും വിപരീതമായും കാണാം. ആറാമത്തെ ഇമേജ് എന്നാണ് ഷ്ചെർണിംഗ് ഇതിനെ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത് (ലെൻസിന്റെയും കോർണിയയുടെയും മുൻ ഉപരിതലങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള പ്രതിഫലനങ്ങളിലൂടെയാണ് അഞ്ചാമത്തെ ചിത്രം രൂപം കൊള്ളുന്നത്). അത് കാണുന്നതിന്, ഒരാൾ ഇരുണ്ട മുറിയിൽ ഒരു കണ്ണ് അടച്ചിരിക്കണം. തുറന്ന കണ്ണിന് മുമ്പിൽ ഒരു പ്രകാശം മുന്നോട്ടും പിന്നോട്ടും നീക്കുമ്പോൾ നേരെ നേരെ നോക്കണം. അപ്പോൾ ആറാമത്തെ പുർകിഞ്ചെ ചിത്രം ഒരു മങ്ങിയ ചിത്രമായി വിപരീത ദിശയിലേക്ക് നീങ്ങുന്നതായി കാണണം.
സ്വയം കാണാൻ കഴിയുന്ന സ്വന്തം കണ്ണിലെ റെറ്റിന രക്തക്കുഴലുകളുടെ ഒരു ചിത്രമാണ് പുർകിഞെ ട്രീ. 1823 ൽ പുർകിഞെ ആണ് ഇത് ആദ്യമായി വിവരിച്ചത്. റെറ്റിനയിലെ രക്തക്കുഴലുകളുടെ നിഴൽ മൂലം ഉണ്ടാകുന്ന ഒരു സ്കോട്ടോമയാണ് ഇത്. ഇത് ഒരു മരത്തിന്റെ ശാഖകൾ പോലെ അന്ധബിന്ദുവിൽ നിന്ന് നീണ്ടുനിൽക്കുന്നതായി കാണപ്പെടുന്നു. അടഞ്ഞ കൺപോളകൾക്ക് മുകളിലൂടെ പെൻലൈറ്റ് മെല്ലെ ചലിപ്പിക്കുമ്പോൾ അല്ലെങ്കിൽ സ്ക്ലെറയിലൂടെ ഫണ്ടസ് പ്രകാശിപ്പിക്കുമ്പോൾ അല്ലെങ്കിൽ വിഷ്വൽ ഫീൽഡ് പ്ലോട്ട് ചെയ്യുമ്പോൾ മാത്രമേ ഇത് കാണാൻ കഴിയുകയുള്ളൂ.
പുർകിഞ്ചെ ബ്ലൂ ആർക്സ്: ഇത് റെറ്റിനയിലെ ഫോവിയയിൽ പ്രകാശം കേന്ദ്രീകരിക്കുന്ന ബിന്ദുവിൽനിന്നും ഒപ്റ്റിക് ഡിസ്കിലേക്ക് സിഗ്നലുകൾ അയയ്ക്കുന്ന ഞരമ്പുകളുടെ പ്രവർത്തനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇത് കാണുന്നതിന്, ഇരുണ്ട മുറിയിൽ ഡാർക്ക് അഡാപ്റ്റേഷന് ശേഷം (ഇരുട്ടിനോടുള്ള കണ്ണിന്റെ പൊരുത്തപ്പെടൽ) ഒരു ചെറിയ ചുവന്ന വെളിച്ചത്തിന്റെ വലതുവശത്ത് 30 സെക്കൻഡ് നേരം വലത് കണ്ണ് (ഇടത് കണ്ണ് അടച്ച്) കൊണ്ട് നോക്കേണ്ടതുണ്ട്. ഇങ്ങനെ ചെയ്താൽ മങ്ങിയ രണ്ട് നീല ആർക്കുകൾ വെളിച്ചത്തിൽ നിന്ന് ആരംഭിച്ച് ഇരുണ്ട സ്ഥലത്തേക്ക് പോകുന്നത് കാണാം.
വെളിച്ചം കണ്ണിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാതെ തന്നെ പ്രകാശം കാണുന്നത് പോലെ തോന്നുന്നതാണ് ഫോസ്ഫീൻ എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നത്, ഉദാഹരണത്തിന് അടഞ്ഞ കണ്ണുകളിൽ അമർത്തിയാൽ ഫ്ലാഷുകളും നിറങ്ങളും പോലെ കാണപ്പെടാം.

കണ്പീലികൾ കണ്ണിന്റെ ഭാഗമായി കണക്കാക്കിയാൽ എൻടോപ്റ്റിക്കൽ ആകാവുന്ന ഒരു പ്രതിഭാസമാണ് കൺപീലികളിലൂടെ പ്രകാശത്തിന് വിഭംഗനം സംഭവിക്കുന്നത്. ഈ പ്രതിഭാസം ഇരുണ്ട മങ്ങിയ വരകള് കടന്നുപോകുന്ന ഒന്നോ അതിലധികമോ ലൈറ്റ് ഡിസ്കുകളായി കാണാം, ഓരോന്നിനും സ്പെക്ട്രൽ നിറത്തിന്റെ അരികുകൾ ഉണ്ട്. പ്യൂപ്പിളിന്റെ വൃത്താകൃതിയിലുള്ള അപ്പർച്ചർ ആണ് ഡിസ്കിന്റെ ആകൃതി നൽകുന്നത്.

ഇതും കാണുക

അവലംബം

↑ Minnaert, M. G. J. (1940). Light and colour in the open air (H. M. Kremer-Priest, Trans.). London: G. Bell and Sons.

ഉറവിടങ്ങൾ

Jan E. Purkyně, 1823: Beiträge zur Kenntniss des Sehens in Subjectiver Hinsicht in Beobachtungen und Versuche zur Physiologie der Sinne, In Commission der JG Calve'schen Buchhandlung, Prag.
H. von Helmholtz, Handbuch der Physiologischen Optik, "Helmholtz's Treatise on Physiological Optics, Translated from the Third German Edition, ed. ജെയിംസ് പിസി സൗത്താൽ; 1925; ഒപ്റ്റിക്കൽ സൊസൈറ്റി ഓഫ് അമേരിക്ക.
ലിയോനാർഡ് സുസ്‌നെ, 1990: അനോമലിസ്റ്റിക് സൈക്കോളജി: എ സ്റ്റഡി ഓഫ് മാജിക്കൽ തിങ്കിംഗ് ; ലിയ; [3]
ബെക്കർ, ഒ., 1860, “ഉബർ വഹർനെഹ്‌മംഗ് ഐൻസ് റിഫ്ലെക്‌സ്‌ബിൽഡ്‌സ് ഇം ഐജെനെൻ ഓജ് [നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം കണ്ണിൽ പ്രതിഫലിക്കുന്ന ഒരു ചിത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ധാരണ],” വീനർ മെഡിസിനിഷെ വോചെൻസ്‌ക്രിഫ്റ്റ്, pp. 670 672 & 684 688.
M. Tscherning, 1920, Physiologic Optics ; മൂന്നാം പതിപ്പ്, (സി. വെയ്‌ലാൻഡിന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് വിവർത്തനം). ഫിലാഡൽഫിയ: കീസ്റ്റോൺ പബ്ലിഷിംഗ് കമ്പനി pp. 55–56.
വൈറ്റ്, ഹാർവി ഇ., ആൻഡ് ലെവറ്റിൻ, പോൾ, 1962, "'ഫ്ലോട്ടേഴ്സ്' ഇൻ ദി ഐ," സയന്റിഫിക് അമേരിക്കൻ, വാല്യം. 206, നമ്പർ 6, ജൂൺ, 1962, പേജ്. 199 127.
ഡ്യൂക്ക് എൽഡർ, WS (ed.), 1962, സിസ്റ്റം ഓഫ് ഒഫ്താൽമോളജി, വാല്യം 7, ദി ഫൗണ്ടേഷൻസ് ഓഫ് ഒഫ്താൽമോളജി: ഹെറിഡിറ്റി പാത്തോളജി ഡയഗ്നോസിസ് ആൻഡ് തെറാപ്പിറ്റിക്സ്, സെന്റ് ലൂയിസ്, ദി സിവി മോസ്ബി കമ്പനി. p450.
സ്നോഡർലി, ഡിഎം, വെയ്ൻഹോസ്, ആർഎസ്, & ചോയി, ജെസി (1992). മക്കാക്ക് കുരങ്ങുകളുടെ സെൻട്രൽ റെറ്റിനയിലെ ന്യൂറൽ-വാസ്കുലർ ബന്ധങ്ങൾ (മക്കാക്ക ഫാസികുലറിസ്). ജേണൽ ഓഫ് ന്യൂറോസയൻസ്, 12(4), 1169-1193. ഓൺലൈനിൽ ലഭ്യമാണ്: http://www.jneurosci.org/cgi/reprint/12/4/1169.pdf .
സിൻക്ലെയർ, എസ്എച്ച്, അസർ-കവാനാഗ്, എം., സോപ്പർ, കെഎ, ടുമ, ആർഎഫ്, & മെയ്റോവിറ്റ്സ്, എച്ച്എൻ (1989). nvestigation of the source of the blue field entoptic phenomenon (ബ്ലൂ ഫീൽഡ് എന്റോപ്റ്റിക് പ്രതിഭാസത്തിന്റെ ഉറവിടത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അന്വേഷണം). ഇൻവെസ്റ്റിഗേറ്റീവ് ഒഫ്താൽമോളജി & വിഷ്വൽ സയൻസ്, 30(4), 668-673. ഓൺലൈനിൽ ലഭ്യമാണ്: http://www.iovs.org/ .
ഗൈൽസ് സ്കീ ബ്രിൻഡ്ലി, ഫിസിയോളജി ഓഫ് റെറ്റിന ആൻഡ് വിഷ്വൽ പാത്ത്വേ, 2nd ed. (എഡ്വേർഡ് ആർനോൾഡ് ലിമിറ്റഡ്, ലണ്ടൻ, 1970), pp. 140-141.
ബിൽ റീഡ്, "ഹൈഡിംഗർസ് ബ്രഷ്," ഫിസിക്സ് ടീച്ചർ, വാല്യം. 28, പേ. 598 (ഡിസം. 1990).
വാക്കർ, ജെ., 1984, "How to stop a spinning object by humming and perceive curious blue arcs around the light (വെളിച്ചത്തിന് ചുറ്റുമുള്ള കൗതുകകരമായ നീല ചാപങ്ങൾ മൂളിക്കൊണ്ട് കറങ്ങുന്ന വസ്തുവിനെ എങ്ങനെ നിർത്താം)," സയന്റിഫിക് അമേരിക്കൻ, ഫെബ്രുവരി, വാല്യം. 250, നമ്പർ 2, പേജ്. 136 138, 140, 141, 143, 144, 148.

പുറം കണ്ണികൾ

[1] Minnaert, M. G. J. (1940). Light and colour in the open air (H. M. Kremer-Priest, Trans.). London: G. Bell and Sons.

[1]

[2]

[1]