വിക്കിപീഡിയ

കാലാവസ്ഥാ നീതി

(Climate justice എന്ന താളിൽ നിന്നും തിരിച്ചുവിട്ടതു പ്രകാരം)

കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തിന്റെ ഗുണങ്ങളും ഭാരങ്ങളും ന്യായമായ വിഭജനം, ന്യായമായ പങ്കുവയ്ക്കൽ, കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനം കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിനുള്ള ഉത്തരവാദിത്തങ്ങൾ എന്നിവയുടെ തുല്യമായ വിതരണം എന്നിവയെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്ന ഒരു ആശയമാണ് കാലാവസ്ഥാ നീതി. 'ന്യായം', 'നീതി', 'സമത്വം' എന്നിവ പൂർണ്ണമായും സമാനമല്ല, എന്നാൽ അവ ഒരേ കുടുംബത്തിലെ ബന്ധപ്പെട്ട പദങ്ങളുള്ളവയാണ്. അവ പലപ്പോഴും ചർച്ചകളിലും രാഷ്ട്രീയത്തിലും പരസ്പരം മാറിമാറി ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്.[1] ഈ പദങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചുള്ള പ്രായോഗിക ധാർമ്മികത, ഗവേഷണം, ആക്ടിവിസം എന്നിവ തികച്ചും പരിസ്ഥിതിപരമോ ശാരീരികമോ ആയ ഒന്നല്ല. മറിച്ച് ധാർമ്മികവും നിയമപരവും രാഷ്ട്രീയവുമായ ഒരു പ്രശ്നമായി നരവംശ കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തെ സമീപിക്കുന്നു. കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തിന്റെ കാരണങ്ങളും ഫലങ്ങളും നീതിയുടെ സങ്കൽപ്പങ്ങളുമായി, പ്രത്യേകിച്ച് പരിസ്ഥിതി നീതി, സാമൂഹിക നീതി എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടാണ് ഇത് ചെയ്യുന്നത്. സമത്വം, മനുഷ്യാവകാശങ്ങൾ, കൂട്ടായ അവകാശങ്ങൾ, കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തിനായുള്ള ചരിത്രപരമായ ഉത്തരവാദിത്തങ്ങൾ തുടങ്ങിയ ആശയങ്ങൾ കാലാവസ്ഥാ നീതി പരിശോധിക്കുന്നു. കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാന പ്രശ്‌നങ്ങളിൽ ആഗോളതലത്തിൽ വളരുന്ന നിയമ നടപടികളും കാലാവസ്ഥാ നീതി നടപടികളിൽ ഉൾപ്പെടാം.[2] 2017-ൽ, യുണൈറ്റഡ് നേഷൻസ് എൻവയോൺമെന്റ് പ്രോഗ്രാമിന്റെ റിപ്പോർട്ട് ലോകമെമ്പാടുമുള്ള 894 നിയമനടപടികൾ കണ്ടെത്തി.[3] യുഎൻ അജണ്ട 2030 പ്രകാരമുള്ള SDG 13 ന്റെ അടിസ്ഥാന വശമാണ് കാലാവസ്ഥാ നീതിയെന്ന് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ.

Fridays for Future demonstration in Berlin in September 2021
Many participants of grassroots movements that demand climate justice also ask for system change.

കാലാവസ്ഥാ നീതി ഭാഷയുടെ ഉപയോഗവും ജനപ്രീതിയും സമീപ വർഷങ്ങളിൽ നാടകീയമായി വർദ്ധിച്ചു. എന്നിട്ടും കാലാവസ്ഥാ നീതി പല തരത്തിൽ മനസ്സിലാക്കപ്പെടുന്നു. കൂടാതെ വ്യത്യസ്ത അർത്ഥങ്ങൾ ചിലപ്പോൾ തർക്കിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. ഏറ്റവും ലളിതമായി പറഞ്ഞാൽ, കാലാവസ്ഥാ നീതിയെക്കുറിച്ചുള്ള സങ്കൽപ്പങ്ങളെ നടപടിക്രമപരമായ നീതിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ തരംതിരിക്കാം, അത് ന്യായവും സുതാര്യവും ഉൾക്കൊള്ളുന്നതുമായ തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കുന്നതിനും വിതരണ നീതിക്കും കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തിൻറെയും അത് പരിഹരിക്കാൻ സ്വീകരിച്ച നടപടികളുടെയും ചിലവ് ആരാണ് വഹിക്കുന്നത് എന്നതിനും ഇത് ഊന്നൽ നൽകുന്നു.[4] IPCC യുടെ വർക്കിംഗ് ഗ്രൂപ്പ് II ഇപ്പോൾ കാലാവസ്ഥാ നീതിയുടെ മൂന്നാമത്തെ തരം തത്ത്വങ്ങളായി ചേർക്കുന്നു. അത് അടിസ്ഥാനപരമായ ബഹുമാനവും ശക്തമായ ഇടപഴകലും വൈവിധ്യമാർന്ന സംസ്കാരങ്ങളോടും കാഴ്ചപ്പാടുകളോടും ഉള്ള ന്യായമായ പരിഗണനയും ഉൾക്കൊള്ളുന്നു.[5]  മറ്റൊരുതരത്തിൽ, വിതരണപരവും നടപടിക്രമപരവുമായ നീതിയുടെ അടിസ്ഥാനപരമായ അടിസ്ഥാനമായി അംഗീകാരവും ആദരവും മനസ്സിലാക്കാം.

ഫ്രൈഡേ ഫോർ ഫ്യൂച്ചർ, എൻഡെ ഗെലാൻഡെ അല്ലെങ്കിൽ എക്‌സ്‌റ്റിൻക്ഷൻ റിബലിയൻ എന്നിങ്ങനെയുള്ള ജനകീയ മുന്നേറ്റങ്ങളുടെ ഉയർച്ചയാണ് കാലാവസ്ഥാ നീതിയുടെ വർദ്ധിച്ച ജനപ്രീതിയുടെയും പരിഗണനയുടെയും പ്രധാന ഘടകം. സ്ത്രീകൾ, വംശീയ ന്യൂനപക്ഷങ്ങൾ, ചെറുപ്പക്കാർ, പ്രായമായവർ, ദരിദ്രർ എന്നിങ്ങനെയുള്ള കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തിന് മൊത്തത്തിൽ ആനുപാതികമല്ലാത്ത വിധത്തിൽ ഇരയാകുകയോ ബാധിക്കുകയോ ചെയ്യുന്ന ഗ്രൂപ്പുകളുടെ (MAPA) റോളിൽ പ്രത്യേക ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.[6] ചരിത്രപരമായി പാർശ്വവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട സമൂഹങ്ങളായ താഴ്ന്ന വരുമാനം, തദ്ദേശീയ കമ്മ്യൂണിറ്റികൾ, വർണ്ണ സമുദായങ്ങൾ എന്നിവ കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തിന്റെ ഏറ്റവും മോശമായ അനന്തരഫലങ്ങൾ പലപ്പോഴും അഭിമുഖീകരിക്കുന്നു:[7] ഫലത്തിൽ കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തിന് ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ ഉത്തരവാദികൾ അതിന്റെ ഗുരുതരമായ പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ അനുഭവിക്കുന്നു.[8][9][10] കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തോടുള്ള പ്രതികരണങ്ങൾ അവരെ കൂടുതൽ പ്രതികൂലമായി ബാധിച്ചേക്കാം. ഇത് നിലവിലുള്ള അസമത്വങ്ങളെ പുനർനിർമ്മിക്കുകയോ വർദ്ധിപ്പിക്കുകയോ ചെയ്യാം. ഇത് കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തിന്റെ 'ട്രിപ്പിൾ അനീതികൾ' എന്ന് ലേബൽ ചെയ്യപ്പെടുന്നു.[4][11][12]

ചില കാലാവസ്ഥാ നീതി സമീപനങ്ങൾ പരിവർത്തന നീതിയെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു. അവിടെ കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തിന്റെ ദുർബലത സമൂഹത്തിലെ വിവിധ ഘടനാപരമായ അനീതികളെ എങ്ങനെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു എന്നതിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. അതായത്, കാലാവസ്ഥയെ പ്രതിരോധിക്കുന്ന ഉപജീവനമാർഗങ്ങളിൽ നിന്ന് പാർശ്വവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട വിഭാഗങ്ങളെ ഒഴിവാക്കുക, കാലാവസ്ഥാ പ്രവർത്തനം ഈ ഘടനാപരമായ ശക്തി അസന്തുലിതാവസ്ഥയെ വ്യക്തമായി പരിഹരിക്കണം. ഈ അഭിഭാഷകരെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തോടുള്ള പ്രതികരണങ്ങൾ നിലവിലുള്ള അനീതികൾ ആവർത്തിക്കുകയോ ശക്തിപ്പെടുത്തുകയോ ചെയ്യുന്നില്ലെന്ന് ഉറപ്പാക്കുന്നതിന് മുൻഗണന നൽകുന്നു. അതിന് വിതരണ നീതിയും നടപടിക്രമപരമായ നീതിയും ഉണ്ട്. പാരീസ് ഉടമ്പടി ലക്ഷ്യമായ 1.5 ഡിഗ്രി സെൽഷ്യസ് പോലെ, കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനം ചില പരിധിക്കുള്ളിൽ തടയേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകതയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ മറ്റ് ആശയങ്ങൾ കാലാവസ്ഥാ നീതിയെ രൂപപ്പെടുത്തുന്നു. അല്ലാത്തപക്ഷം, കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തിന്റെ ആഘാതം പ്രകൃതിദത്ത ആവാസവ്യവസ്ഥയിൽ വളരെ കഠിനമായിരിക്കും, അനേകം തലമുറകൾക്കും ജനസംഖ്യയ്ക്കും നീതി ലഭിക്കാനുള്ള സാധ്യതയെ തടയും.[13] മാത്രമല്ല, കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാന ലഘൂകരണ സംക്രമണങ്ങളുടെ സാമൂഹിക പ്രത്യാഘാതങ്ങളെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നതിൽ പരാജയപ്പെടുന്നത് സാമ്പത്തികവും സാമൂഹികവുമായ പിരിമുറുക്കങ്ങൾക്ക് കാരണമാവുകയും ആവശ്യമായ മാറ്റങ്ങൾ കാലതാമസം വരുത്തുകയും ചെയ്യുമെന്ന് മറ്റുള്ളവർ വാദിക്കുന്നു[14] അതേസമയം ഹരിതഗൃഹ വാതക ഉദ്‌വമനം സാമൂഹികമായി നീതിയുക്തമായ രീതിയിൽ കുറയ്ക്കുന്നതിനുള്ള വഴികൾ - 'ജസ്റ്റ് ട്രാൻസിഷൻ' [15][16] - സമകാലിക മനുഷ്യാവകാശങ്ങളുമായി മെച്ചപ്പെട്ട കരാറിൽ സാധ്യമാണ്, അഭികാമ്യമാണ്. മികച്ചതും കൂടുതൽ ധാർമ്മികവും അതുപോലെ കൂടുതൽ ഫലപ്രദവുമാണ്.[17][18][19]

വശങ്ങളും പരിഗണനകളും

തിരുത്തുക
 
കാര്യകാരണവും ഭാരവും തമ്മിലുള്ള അസന്തുലിതാവസ്ഥ ആഗോള ജനസംഖ്യയുടെ ഏറ്റവും സമ്പന്നരായ 1% ആളുകളുടെ ഉദ്‌വമനം ദരിദ്രരായ 50% പേരുടെ മൊത്തം വിഹിതത്തിന്റെ ഇരട്ടിയിലധികം വരും. പാരീസ് ഉടമ്പടിയുടെ 1.5 ഡിഗ്രി സെൽഷ്യസ് ലക്ഷ്യം പാലിക്കുന്നതിന്, ഏറ്റവും സമ്പന്നരായ 1% അവരുടെ നിലവിലെ ഉദ്‌വമനം കുറഞ്ഞത് 30 മടങ്ങ് കുറയ്ക്കേണ്ടതുണ്ട്, അതേസമയം ദരിദ്രരായ 50% ആളുകളുടെ ഉദ്‌വമനം ഏകദേശം 3 മടങ്ങ് വർദ്ധിക്കും.[20]

നരവംശ കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തിന്റെ ഉത്തരവാദിത്തം വ്യക്തികൾക്കും ഗ്രൂപ്പുകൾക്കും ഇടയിൽ ഗണ്യമായി വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും സമ്പന്നരായ പൗരന്മാർ മിക്ക പാരിസ്ഥിതിക ആഘാതങ്ങൾക്കും ഉത്തരവാദികളാണെന്ന് പഠനങ്ങൾ കണ്ടെത്തുന്നു. സുരക്ഷിതമായ പാരിസ്ഥിതിക സാഹചര്യങ്ങളിലേക്ക് നീങ്ങുന്നതിനുള്ള സാധ്യതകൾക്ക് അവരുടെ ശക്തമായ പ്രവർത്തനം ആവശ്യമാണ്.[21][22]

ഓക്സ്ഫാമിന്റെയും സ്റ്റോക്ക്ഹോം എൻവയോൺമെന്റ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിന്റെയും [23][24]2020 ലെ റിപ്പോർട്ട് അനുസരിച്ച്, 1990 മുതൽ 2015 വരെയുള്ള 25 വർഷത്തിനിടയിൽ, ആഗോള ജനസംഖ്യയുടെ ഏറ്റവും ധനികരായ 1% കാർബൺ പുറന്തള്ളലിന് കാരണമായത് ദരിദ്രരായ 50% ആളുകളേക്കാൾ ഇരട്ടി കാർബൺ ഉദ്‌വമനത്തിന് കാരണമായി.[25][26][20] ഇത് യഥാക്രമം, ആ കാലയളവിൽ, സഞ്ചിത ഉദ്‌വമനത്തിന്റെ 7% മായി താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോൾ 15% ആയിരുന്നു.[27]

ജനസംഖ്യയുടെ താഴത്തെ പകുതി ആളുകൾക്ക് 20%-ൽ താഴെ ഊർജ്ജ കാൽപ്പാടുകൾക്ക് നേരിട്ട് ഉത്തരവാദികളാണ്. ട്രേഡ്-കറെക്റ്റഡ് എനർജിയുടെ കാര്യത്തിൽ ഏറ്റവും ഉയർന്ന 5% ൽ താഴെ മാത്രം ഉപയോഗിക്കുന്നുള്ളൂ.

അവലംബം

തിരുത്തുക
  1. ↑ Dooley, Kate; Holz, Christian; Kartha, Sivan; Klinsky, Sonja; Roberts, J. Timmons; Shue, Henry; Winkler, Harald; Athanasiou, Tom; Caney, Simon; Cripps, Elizabeth; Dubash, Navroz K. (2021). "Ethical choices behind quantifications of fair contributions under the Paris Agreement". Nature Climate Change (in ഇംഗ്ലീഷ്). 11 (4): 300–305. Bibcode:2021NatCC..11..300D. doi:10.1038/s41558-021-01015-8. ISSN 1758-678X. S2CID 232766664.
  2. ↑ See, for example the Climate Justice Programme's Climate Law Database Archived 9 April 2011 at the Wayback Machine..
  3. ↑ (in French) Patricia Jolly, "Les Pays-Bas sommés par la justice d'intensifier leur lutte contre le changement climatique" Archived 12 October 2018 at the Wayback Machine., Le Monde, 9 October 2018 (page visited on 18 October 2018).
  4. ↑ 4.0 4.1 Peter Newell, Shilpi Srivastava, Lars Otto Naess, Gerardo A. Torres Contreras and Roz Price, "Towards Transformative Climate Justice: Key Challenges and Future Directions for Research," Working Paper Volume 2020, Number 540 (Sussex, UK: Institute for Development Studies, July 2020)[1]
  5. ↑ "AR6 Climate Change 2022: Impacts, Adaptation and Vulnerability — IPCC". Retrieved 2022-03-18.
  6. ↑ "As young people, we urge financial institutions to stop financing fossil fuels". Climate Home News. 9 November 2020. Retrieved 31 January 2021.{{cite news}}: CS1 maint: url-status (link)
  7. ↑ Climate Change and LandAn IPCC Special Report on climate change, desertification, land degradation, sustainable land management, food security, and greenhouse gas fluxes in terrestrial ecosystems. Intergovernmental Panel of Climate Change. 2019. p. 17.
  8. ↑ Global Humanitarian Forum (1 October 2009) Kofi Annan launches climate justice campaign track Archived 15 July 2011 at the Wayback Machine., Global Humanitarian Formum, 1 October 2009.
  9. ↑ Wendy Koch, Study: Climate change affects those least responsible Archived 7 December 2015 at the Wayback Machine., USA Today, 7 March 2011
  10. ↑ Africa Speaks up on Climate Change Archived 19 December 2018 at the Wayback Machine. This appeal states: "In wealthy countries, the looming climate crisis is a matter of concern, as it will affect the wellbeing of the economy. But in Africa, which is hardly contributing to climate change in the first place, it will be a matter of life and death."
  11. ↑ United Nations Research Institute for Social Development (UNRISD) (2016) Policy Innovations for Transformative Change: Implementing the 2030 Agenda for Sustainable Development, Geneva: UNRISD
  12. ↑ Jafry, Tahseen, ed. (2019). Routledge handbook of climate justice. Abingdon, Oxon. ISBN 978-1-315-53768-9. OCLC 1056201868.{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  13. ↑ Edward Cameron, Tara Shine, and Wendi Bevins, "Climate Justice: Equity and justice informing a new climate agreement," Working Paper (Washington, DC: World Resources Institute & Mary Robinson Foundation, September 2013) [2]
  14. ↑ Powers, Melissa (4 December 2019). "Energy transition: reforming social metabolism". Research Handbook on Global Climate Constitutionalism.
  15. ↑ Newell, Peter; Mulvaney, Dustin (2013). "The political economy of the 'just transition'". The Geographical Journal (in ഇംഗ്ലീഷ്). 179 (2): 132–140. doi:10.1111/geoj.12008. ISSN 1475-4959.
  16. ↑ Ciplet, David; Harrison, Jill Lindsey (15 April 2020). "Transition tensions: mapping conflicts in movements for a just and sustainable transition". Environmental Politics. 29 (3): 435–456. doi:10.1080/09644016.2019.1595883. ISSN 0964-4016. S2CID 159439879.
  17. ↑ "Five ways to achieve climate justice". The Guardian (in ഇംഗ്ലീഷ്). 12 January 2015. Retrieved 29 October 2021.
  18. ↑ McKendry, Corina (15 November 2016). McKendry, Corina (ed.). "Participation, Power and the Politics of Multiscalar Climate Justice". The WSPC Reference on Natural Resources and Environmental Policy in the Era of Global Change. 2. WORLD SCIENTIFIC: 393–413. doi:10.1142/9789813208162_0017. ISBN 978-981-4713-72-6.
  19. ↑ "Climate change and social justice: an evidence review". JRF (in ഇംഗ്ലീഷ്). 11 February 2014. Retrieved 29 October 2021.
  20. ↑ 20.0 20.1 "Emissions Gap Report 2020 / Executive Summary" (PDF). United Nations Environment Programme. 2021. p. XV Fig. ES.8. Archived (PDF) from the original on 31 July 2021.
  21. ↑ Wiedmann, Thomas; Lenzen, Manfred; Keyßer, Lorenz T.; Steinberger, Julia K. (19 June 2020). "Scientists' warning on affluence". Nature Communications (in ഇംഗ്ലീഷ്). 11 (1): 3107. Bibcode:2020NatCo..11.3107W. doi:10.1038/s41467-020-16941-y. ISSN 2041-1723. PMC 7305220. PMID 32561753.
  22. ↑ Nielsen, Kristian S.; Nicholas, Kimberly A.; Creutzig, Felix; Dietz, Thomas; Stern, Paul C. (30 September 2021). "The role of high-socioeconomic-status people in locking in or rapidly reducing energy-driven greenhouse gas emissions". Nature Energy (in ഇംഗ്ലീഷ്). 6 (11): 1011–1016. Bibcode:2021NatEn...6.1011N. doi:10.1038/s41560-021-00900-y. ISSN 2058-7546. S2CID 244191460.
  23. ↑ "Confronting carbon inequality". Oxfam International (in ഇംഗ്ലീഷ്). 2020-09-23. Retrieved 2022-03-20.
  24. ↑ https://www.sei.org/wp-content/uploads/2020/09/research-report-carbon-inequality-era.pdf [bare URL PDF]
  25. ↑ Clifford, Catherine (26 January 2021). "The '1%' are the main drivers of climate change, but it hits the poor the hardest: Oxfam report". CNBC (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 28 October 2021.
  26. ↑ "The Inequality Virus". Oxfam International (in ഇംഗ്ലീഷ്). 25 January 2021. Retrieved 28 October 2021.
  27. ↑ Paddison, Laura. "How the rich are driving climate change" (in ഇംഗ്ലീഷ്). BBC. Retrieved 7 November 2021.

പുറംകണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=കാലാവസ്ഥാ_നീതി&oldid=3733035" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്