ചുല ശകാരത്
ബർമീസ് കലണ്ടറിൽ നിന്ന് ഉത്ഭവിച്ച ഒരു ലൂണീസോളാർ കലണ്ടറാണ് ചുല ശകാരത്. 19-ആം നൂറ്റാണ്ടിൻ്റെ അവസാനം വരെ തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യൻ രാജ്യങ്ങളിലെ ഭൂരിഭാഗം രാജ്യങ്ങളിലും ഇതിൻ്റെ വകഭേദങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു.കലണ്ടർ പ്രധാനമായും ഹിന്ദു കലണ്ടറിൻ്റെ പഴയ പതിപ്പിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണെങ്കിലും ഇന്ത്യൻ സിസ്റ്റങ്ങളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, ഇത് മെറ്റോണിക് സൈക്കിളിൻ്റെ ഒരു പതിപ്പ് ആയി ഉപയോഗിക്കുന്നു. അതിനാൽ, കലണ്ടറിന് ഹിന്ദു കലണ്ടറിൻ്റെ നക്ഷത്രവർഷങ്ങളും മെറ്റോണിക് സൈക്കിളിൻ്റെ ഔപചാരികമായ വർഷങ്ങളും ക്രമരഹിതമായ ഇടവേളകളിൽ അധിവർഷം മാസങ്ങളും അധിവർഷം ദിനങ്ങളും കൂട്ടിച്ചേർക്കേണ്ടതുണ്ട്.
പാലി ഭാഷയിൽ "ചെറിയ കാലഗണനാരംഭം" എന്നർത്ഥമുള്ള കുലസകരാജ് എന്ന പേര് ഒരു പൊതു പദമാണെങ്കിലും, ആധുനിക തായ്‌ലൻഡ്, ലാവോസ്, കംപുച്ചിയ, മ്യാൻമർ, ചൈനയിലെ സിപ്‌സോങ് പന്ന പ്രദേശം എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്ന പ്രദേശങ്ങളിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന കലണ്ടറിൻ്റെ വിവിധ പതിപ്പുകളുമായി ചൂല ശകാരത് എന്ന പദം പലപ്പോഴും ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. [1] തായ്‌ലൻഡിൽ, തായ് ചരിത്ര പഠനത്തിന് വേണ്ടി അക്കാദമിയിൽ മാത്രമാണ് ഇത് ഉപയോഗിക്കുന്നത്.
പദോൽപ്പത്തി
തിരുത്തുകപാലി ഭാഷയിൽ "ചെറുത്" എന്നർത്ഥമുള്ള കുല, സംസ്‌കൃതം ഭാഷയിൽ ശക + രാജ എന്നിവയിൽ നിന്നാണ് ചുല ശകാരത് എന്ന പേര് ഉണ്ടായത്. അതായത് അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ "സിഥിയൻ രാജാവ്" എന്നാണ് ഈ വാക്കു കൊണ്ടർത്ഥമാക്കുന്നത് ( തായ്‌സ് ഉൾപ്പെടെ ഇന്തോചൈനയിൽ ഭാരതീയ സംസ്‌കാരം സ്വീകരിച്ചവരിൽ ചിലർ ഇതിനെ "കാലഗണനാരംഭം" എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കിയിരുന്നത്.) [2]
തായ്‌ലൻഡിൽ ഈ കാലഗണനാരംഭം ഷാലിവാഹന കാലഘട്ടത്തിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു, സാധാരണയായി തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യയിൽ മഹാസകരാജ്, മഹത്തായ അല്ലെങ്കിൽ പ്രധാന കാലഗണനാരംഭം എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്.
ചരിത്രം
തിരുത്തുക640 CE-ൽ ശ്രീ ക്ഷേത്ര രാജ്യത്ത് (ആധുനിക മ്യാൻമറിൽ) കലണ്ടർ സമാരംഭിച്ചത് 638 മാർച്ച് 22 എന്ന കാലഗണനാവർഷത്തിലെ 0 തീയതിയോടെയാണ്. ഇത് പ്രധാനമായും അന്നത്തെ മഹാസകരാജ് അല്ലെങ്കിൽ ശക യുഗത്തിൻ്റെ പുനഃക്രമീകരണമായിരുന്നു. അക്കാലത്ത് നിലനിന്നിരുന്ന മഹാസഖാരാജ് അല്ലെങ്കിൽ ശക യുഗത്തിൻ്റെ പുനർനിർണയമായിരുന്ന ഇത് പിന്നീട് പഗാൻ രാജവംശം സ്വീകരിച്ചു. .[3] ചിയാങ് മായ് ക്രോണിക്കിൾസ്, ചിയാങ് സെയ്ൻ ക്രോണിക്കിൾസ് എന്നിവ പ്രകാരം, ചിയാങ് മായ്, ചിയാങ് സെയ്ൻ എന്നിവയും അവരുടെ മധ്യ-മുകളിലുള്ള തായ് രാജ്യങ്ങളിലെ (ലാംഫൂൺ, സുഖോതായ് ഒഴികെയുള്ള) കപ്പം കൊടുക്കുന്ന സംസ്ഥാനങ്ങൾ അനവ്രഹ്ത രാജാവിന് സമർപ്പിക്കുകയും 11-ആം നൂറ്റാണ്ടിൻ്റെ മധ്യത്തിൽ ഖെമർ സാമ്രാജ്യത്തിൻ്റെ സ്റ്റാൻഡേർഡ് കലണ്ടറായ മഹാസകരാജിൻ്റെ സ്ഥാനത്ത് ഈ കലണ്ടർ സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തു.[4]എന്നിരുന്നാലും, ആധുനിക തായ്‌ലൻഡിലെ ബർമീസ് കലണ്ടറിൻ്റെ ആദ്യകാല തെളിവുകൾ 13-ആം നൂറ്റാണ്ടിൻ്റെ മധ്യത്തിൽ മാത്രമാണെന്ന് പണ്ഡിതന്മാർ പറയുന്നു.[5]
തുടർന്നുള്ള നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ ഈ കലണ്ടറിൻ്റെ ഉപയോഗം തെക്ക് സുഖോത്തായി, അയുത്തായ, കിഴക്കോട്ട് ലാവോഷ്യൻ സംസ്ഥാനങ്ങൾ എന്നിവിടങ്ങളിലേയ്ക്ക് വ്യാപിച്ചതായി കാണപ്പെടുന്നു.[4] തുടർന്നുള്ള സയാമീസ് രാജ്യങ്ങൾ 1889 വരെ ഔദ്യോഗിക കലണ്ടറായി ബർമീസ് കലണ്ടർ ചുല ശകാരത് (കുലസകരാജ്) എന്ന പേരിൽ നിലനിർത്തി.[6]
പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിൻ്റെ രണ്ടാം പകുതിയിൽ യൂറോപ്യൻ കൊളോണിയലിസത്തിൻ്റെ വരവോടെ പ്രദേശത്തുടനീളം കലണ്ടർ ഉപയോഗശൂന്യമായി. അവശേഷിക്കുന്ന ഏക സ്വതന്ത്ര സംസ്ഥാനമായ സിയാമും 1889 ഏപ്രിൽ 1-ന് ചുലലോങ്കോൺ രാജാവിൻ്റെ (രാമ V) കൽപ്പന പ്രകാരം കലണ്ടർ ഉപേക്ഷിച്ചു. അത് രത്തനകോസിൻ കാലഗണനാരംഭം ആയി മാറ്റിസ്ഥാപിച്ചു. ഇന്ന്, മ്യാൻമറിലെ സാംസ്കാരികവും മതപരവുമായ ഉത്സവങ്ങൾക്കായി കലണ്ടർ ഉപയോഗിക്കുന്നു. തായ്‌ലൻഡ് 1941 മുതൽ ബുദ്ധ കലണ്ടറിൻ്റെ സ്വന്തം പതിപ്പിലേക്ക് മാറിയെങ്കിലും തായ് ചരിത്ര പഠനത്തിനായി അക്കാദമികൾ ഏറ്റവും സാധാരണയായി ഉപയോഗിക്കുന്നതും തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടതുമായ പ്രവേശന രൂപമായി ചുല ശകാരത് കാലഗണനാരംഭം തുടരുന്നു.[5]
വ്യത്യാസങ്ങൾ
തിരുത്തുകനാമകരണം
തിരുത്തുകതെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യയിലെ വിവിധ പ്രദേശങ്ങളിൽ ചുല ശകാരത്/ബർമീസ് കലണ്ടറിൻ്റെ വിവിധ പ്രാദേശിക പതിപ്പുകൾ നിലവിലുണ്ടായിരുന്നു. ബർമീസ് സമ്പ്രദായങ്ങളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, സിപ്‌സോങ് പന്ന, കെങ്‌തൂങ്, ലാൻ നാ, ലാൻ സാങ്, സുഖോത്തായി എന്നീ സമ്പ്രദായങ്ങളിൽ മാസങ്ങളെ പേരുകൾ കൊണ്ടല്ലാതെ തന്നെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഇതിനർത്ഥം തായ്‌ലൻഡിലെ പുരാതന ഗ്രന്ഥങ്ങളും ലിഖിതങ്ങളും വായിക്കുന്നതിന് ഒരാൾ പ്രദേശത്തിനായി ശരിയായി പ്രവർത്തിക്കുന്നുവെന്ന് ഉറപ്പാക്കാൻ മാത്രമല്ല, നുഴഞ്ഞുകയറ്റങ്ങൾ പ്രായോഗികമായി വ്യതിയാനം വരുത്തുമ്പോൾ പ്രദേശങ്ങൾക്കുള്ളിലെ വ്യതിയാനങ്ങൾക്കും നിരന്തരമായ ജാഗ്രത ആവശ്യമാണ്.[7]എന്നിരുന്നാലും, ആദ്യ മാസമായി മാർഗസിർസയിൽ ആരംഭിക്കുന്ന കമ്പോഡിയൻ (ഖെമർ) മാസ സമ്പ്രദായത്തിൽ പേരുകൾ അക്കങ്ങളുപയോഗിച്ച് കൃത്യമായി പ്രദർശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.[8]
| Month | Khmer, Lan Xang, Sukhothai | Kengtung, Sipsong Panna | Chiang Mai |
|---|---|---|---|
| കൈത്ര | 5 | 6 | 7 |
| വൈശാഖ | 6 | 7 | 8 |
| ജ്യേഷ്ട | 7 | 8 | 9 |
| ആഷാഡ | 8 | 9 | 10 |
| ശ്രാവണ | 9 | 10 | 11 |
| ഭാദ്രപദ | 10 | 11 | 12 |
| അശ്വിന | 11 | 12 | 1 |
| കാർത്തിക | 12 | 1 | 2 |
| മാർഗശീർഷ | 1 | 2 | 3 |
| Pausha | 2 | 3 | 4 |
| മാഘ | 3 | 4 | 5 |
| ഫാൽഗുന | 4 | 5 | 6 |
കുറിപ്പ്: സുഖോതായ്, ലാൻ സാങ് നമ്പറിംഗ് സിസ്റ്റങ്ങളും ഇപ്പോൾ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട ബർമീസ് നമ്പറിംഗ് സിസ്റ്റവും ഒന്നുതന്നെയാണ്..[9]
മൃഗങ്ങളുടെ പേരുകൾ
തിരുത്തുകകംബോഡിയൻ, തായ് സമ്പ്രദായങ്ങളിൽ 12 കാലചക്രം മുതൽ വർഷങ്ങൾക്ക് മൃഗങ്ങളുടെ പേരുകൾ നൽകുന്നു.[10] ഈ സമ്പ്രദായം ബർമ്മയിലും നിലവിലുണ്ടായിരുന്നു[11] എന്നാൽ 17-ാം നൂറ്റാണ്ടോടെ അത് ഇല്ലാതായി. 1638 മാർച്ചിൽ, മൃഗങ്ങളുടെ പേരിൽ പേരിടൽ സമ്പ്രദായം ബർമ്മയിൽ ഉപയോഗത്തിലില്ലാത്തതിനാൽ കലണ്ടർ മാസങ്ങളിലെ മൃഗങ്ങളുടെ പേരുകൾ മാറ്റാനുള്ള സിയാമിലെ രാജാവായ പ്രസാത് തോങ്ങിൻ്റെ നിർദ്ദേശം ബർമ്മയിലെ രാജാവ് താലുൻ നിരസിച്ചു.[12]
| Year | Animal | Khmer |
|---|---|---|
| 1 | എലി | ជូត (Choot) |
| 2 | കാള | ឆ្លូវ (Chhlov) |
| 3 | കടുവ | ខាល (Khal) |
| 4 | മുയൽ | ថោះ (Thos) |
| 5 | നാഗ/ഡ്രാഗൺ | រោង (Rorng) |
| 6 | പാമ്പ് | ម្សាញ់ (M'sanh) |
| 7 | കുതിര | មមី (Momee) |
| 8 | ആട് | មមែ (Momèr) |
| 9 | കുരങ്ങൻ | វក (Vork) |
| 10 | കോഴി | រកា (Roka) |
| 11 | നായ | ច (Char) |
| 12 | പന്നി | កុរ (Kol) |
ഗണന പ്രവർത്തനസമ്പ്രദായങ്ങൾ
തിരുത്തുകബർമീസ് കലണ്ടർ പോലെയുള്ള ചുല ശകാരത്തും പ്രധാനമായും സൂര്യ സിദ്ധാന്തത്തിൻ്റെ പഴയ പതിപ്പായ ഹിന്ദു കലണ്ടറിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. എന്നിരുന്നാലും, ഹിന്ദു കലണ്ടറിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, ഇതിൽ 19 വർഷത്തെ മെറ്റോണിക് സൈക്കിളും ഉപയോഗിക്കുന്നു. ഹൈന്ദവ കലണ്ടറിലെ സൈഡ്‌റിയൽ മാസങ്ങളെ മെറ്റോണിക് സൈക്കിളിൻ്റെ സൗരവർഷങ്ങളുമായി പൊരുത്തപ്പെടുത്തുന്നതിന്, കലണ്ടറിൽ ചില പട്ടികളിൽ അധിവർഷ മാസങ്ങളും ദിവസങ്ങളും ചേർക്കുന്നു.[13]
ഇൻ്റർകലേഷൻ
തിരുത്തുകസയാമീസ് സമ്പ്രദായത്തിൽ സമാനമായ മൂന്ന് പ്രവർത്തനസമ്പ്രദായങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു. എന്നാൽ ബർമീസ് സമ്പ്രദായത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരേ തരത്തിലുള്ള ചാന്ദ്ര വർഷങ്ങളല്ല.[7] ഓരോ കലണ്ടറിനും സാധാരണ വർഷം 354 ദിവസവും 384 ദിവസങ്ങളുള്ള അധിവർഷവും ഉണ്ട്. എന്നിരുന്നാലും, ബർമീസ് കലണ്ടർ അതിൻ്റെ മെറ്റോണിക് സൈക്കിൾ അനുസരിച്ച് മാത്രമേ അധിവർഷദിനം ചേർക്കുന്നുള്ളൂ, സയാമീസ് കലണ്ടർ അധിവർഷ ദിനത്തെ ഒരു സാധാരണ വർഷത്തിലേക്ക് ചേർക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, സയാമീസ് കലണ്ടറിൽ അതേ സ്ഥലത്ത് (ജ്യേഷ്ഠ/നയോൺ) ഒന്നിൽ കൂടുതൽ അധിവർഷ ദിവസം ചേർക്കുന്നു.[14]
| Calendar | Regular | Small leap year | Big leap year |
|---|---|---|---|
| ബർമീസ് | 354 | 384 | 385 |
| ചുല ശകാരത് | 354 | 355 | 384 |
വർഷത്തിൻ്റെ ദൈർഘ്യം
തിരുത്തുകപത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിൻ്റെ മധ്യം വരെ, ബർമീസ് കലണ്ടറും അതിൻ്റെ സയാമീസ് കസിനും സൂര്യവർഷ രീതി ഉപയോഗിച്ചു. എന്നാൽ 1840-നും 1853-നും ഇടയിൽ, കോൺബൗങ് രാജവംശം തൻഡെഇക്ത (പഴയ സൂര്യവർഷ സങ്കരവും ഇന്ത്യയിൽ നിന്നുള്ള സൂര്യവർഷരീതിയുടെ പരിഷ്കരിച്ച പതിപ്പും) കൂടുതൽ കൃത്യമായ രീതിയിലേക്ക് മാറി. തണ്ടെയ്‌ക്‌ത അൽപ്പം നീളമുള്ള സൗരവർഷവും (പഴയ സമ്പ്രദായത്തേക്കാൾ 0.56 സെക്കൻഡ് ദൈർഘ്യമുള്ള ഒരു വർഷവും) അൽപ്പം നീളമുള്ള ചാന്ദ്ര മാസവും അവതരിപ്പിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, ശാസ്ത്രീയമായി കണക്കാക്കിയ ഉഷ്ണമേഖലാ വർഷത്തിൽ നിന്നുള്ള വ്യതിചലനത്തിൻ്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ പഴയ സംവിധാനത്തേക്കാൾ പുതിയ സംവിധാനം യഥാർത്ഥത്തിൽ കുറച്ച് കൃത്യത കുറവാണെന്ന് (വർഷത്തിൽ 0.56 സെക്കൻഡ്) തെളിഞ്ഞു. എന്തായാലും, പഴയതും പുതിയതുമായ സമ്പ്രദായങ്ങൾ ഇപ്പോഴുള്ള സൂര്യ വർഷത്തേക്കാൾ യഥാക്രമം 23 മിനിറ്റ് 50.8704 സെക്കൻഡും 23 മിനിറ്റ് 51.4304 സെക്കൻഡും മുന്നിലാണ്. പിഴവുകൾ കടന്നുകയറുന്നത് തുടരുന്നു.[15]
മെറ്റോണിക് സൈക്കിൾ
തിരുത്തുകതണ്ടേയ്ക്ത സമ്പ്രദായത്തിൽ കുമിഞ്ഞുകൂടുന്ന ഡ്രിഫ്റ്റ് പ്രശ്‌നം പരിഹരിക്കുക മാത്രമല്ല യഥാർത്ഥത്തിൽ വർദ്ധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിനാൽ, ബർമീസ് കലണ്ടറിസ്റ്റുകൾ വ്യക്തമായ കണക്കുകൂട്ടൽ ഉപയോഗിച്ച് 1839 CE മുതൽ മെറ്റോണിക് സൈക്കിളിൻ്റെ അധിവർഷ ഷെഡ്യൂൾ കാലാനുസൃതമായി പരിഷ്കരിക്കുന്നു. സ്ഥിരമായ ഒരു മെറ്റോണിക് സൈക്കിൾ സയാമിൽ നിലനിന്നിരുന്നു.
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ "Home". tai12.com. Archived from the original on 2023-12-11. Retrieved 2024-08-22.
- ↑ Busyakul 2004: 473.
- ↑ Aung-Thwin 2005: 35
- ↑ 4.0 4.1 Oriental 1900: 375–376
- ↑ 5.0 5.1 Eade 1989: 11
- ↑ Smith 1966: 11
- ↑ 7.0 7.1 Eade 1989: 9–10
- ↑ "Khmer Calendar". Archived from the original on 2009-10-30. Retrieved 2017-08-28.
- ↑ Eade 1995: 28–29
- ↑ Eade 1995: 22
- ↑ Luce 1970: 330
- ↑ Rong 1986: 70
- ↑ Ohashi 2001: 398–399
- ↑ Eade 1989: 20
- ↑ Irwin 1909: 26–27
ഗ്രന്ഥസൂചിക
തിരുത്തുക- Aung-Thwin, Michael (2005). The mists of Rāmañña: The Legend that was Lower Burma (illustrated ed.). Honolulu: University of Hawai'i Press. ISBN 9780824828868.
- Busyakul, Visudh (2004). "Calendar and Era in use in Thailand" (PDF). Journal of the Royal Institute of Thailand (in തായ്). 29 (2, April–June). Bangkok: Royal Institute of Thailand: 468–78. Archived from the original (PDF) on 2014-01-16. Retrieved 2015-02-05.
- Eade, J.C. (1989). Southeast Asian Ephemeris: Solar and Planetary Positions, A.D. 638–2000. Ithaca: Cornell University. ISBN 0-87727-704-4.
- Eade, J.C. (1995). The Calendrical Systems of Mainland South-East Asia (illustrated ed.). Brill. ISBN 9789004104372.
- Irwin, Sir Alfred Macdonald Bulteel (1909). The Burmese and Arakanese calendars. Rangoon: Hanthawaddy Printing Works.
- Luce, G.H. (1970). Old Burma: Early Pagan. Vol. 2. Locust Valley, NY: Artibus Asiae and New York University.
- Ohashi, Yukio (2001). Alan K. L. Chan; Gregory K. Clancey; Hui-Chieh Loy (eds.). Historical Perspectives on East Asian Science, Technology, and Medicine (illustrated ed.). World Scientifi. ISBN 9789971692599.
- Oriental Institute; East India Association (1900). The Imperial and Asiatic Quarterly Review and Oriental and Colonial Record. London and Working, England: Oriental Institute.
- Smith, Ronald Bishop (1966). Siam; Or, the History of the Thais: From 1569 A.D. to 1824 A.D. Vol. 2. Decatur Press.
- Rong, Syamananda (1986). A History of Thailand (5 ed.). Chulalongkorn University.