അഹ്‌ലെ ഹദീഥ്

അഹ്ലെ ഹദീഥ് ഉത്തര-ഇന്ത്യയിൽ ആവിർഭവിച്ച ഒരു ഇസ്ലാമിക പ്രസ്ഥാനമാണ്. സയ്യിദ് നസീർ ഹുസൈൻ, സിദിഖ് ഹസൻ ഖാൻ എന്നിവരാണ് പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മധ്യത്തിൽ ഈ പ്രസ്ഥാനം രൂപീകരിച്ചത്. മുൻകാല അഹ്‌ലെ ഹദീഥ് പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ വീക്ഷണങ്ങളാണ് ഇവർ പിൻപറ്റുന്നത്. ഖുർആൻ, സുന്നത്ത്, ഹദീഥ് എന്നിവയെ മാത്രം മതത്തിന്റെ പ്രമാണമായി അംഗീകരിക്കുന്ന ഇവർ ഇസ്ലാമിന്റെ ആരംഭ കാലത്തിനു ശേഷം കൂട്ടിച്ചേർക്കപ്പെട്ട എല്ലാം എതിർക്കുന്നു. പ്രതേകിച്ചും, മുൻകാല നിയമ-രീതിശാസ്ത്രങ്ങളെ പിന്പറ്റുന്നതിനെ (തഖ്‌ലീദ് ) തിരസ്കരിച്ചു പ്രമാണങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തിൽ ഗവേഷണം (ഇജ്തിഹാദ്) നടത്തുന്നതിനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു. ഇതിലെ ധാരാളം ആളുകൾ ളാഹിരി ധാരയുമായി തങ്ങളെ ബന്ധപ്പെടുത്തി പറയാറുണ്ട്.

ഈ പ്രസ്ഥാനം വഹ്ഹാബി/ സലഫി ധാരയുമായി താരതമ്യം ചെയ്യപ്പെടാറുണ്ടെങ്കിലും, അഹ്‌ലെ ഹദീഥ് വാദിക്കുന്നത് വഹ്ഹാബിസത്തിൽനിന്നും അറബ് സലഫികളിൽനിന്നും സുപ്രധാനമായ വ്യതിരിക്തതകൾ ഇവർക്കുണ്ട് എന്നാണ്. ഈയടുത്ത വർഷങ്ങളിൽ ഈ പ്രസ്ഥാനം പാക്കിസ്ഥാൻ, ബംഗ്ളാദേശ്, അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ എന്നിവിടങ്ങളിൽ പ്രചരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ചരിത്രം

പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മധ്യത്തിൽ ഉത്തരേന്ത്യയിൽ ഒരു ഇസ്ലാമിക മത പരിഷ്കരണ പ്രസ്ഥാനം ആരംഭിച്ചു, അത് ഖുറാൻ, സുന്നത്ത്, ഹദീസ് എന്നിവയ്ക്ക് ശേഷം ഇസ്ലാമിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നതെല്ലാം നിരസിച്ചു. ഡെൽഹിയിൽ നിന്നുള്ള സയ്യിദ് നസീർ ഹുസൈനും ഭോപ്പാലിലെ സിദ്ദിഖ് ഹസൻ ഖാനും പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ആദ്യ വർഷങ്ങളിൽ യെമനിൽ നിന്നുള്ള ഹദീസ് പണ്ഡിതന്മാരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളെ പ്രധാനമായും അടിസ്ഥാനമാക്കി, ഈ മേഖലയെ ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിൽ പുനരവതരിപ്പിച്ചു. വിദ്യാഭ്യാസത്തിനും പുസ്തക പ്രസിദ്ധീകരണത്തിനും അവർ നൽകുന്ന ശക്തമായ ഊന്നൽ പലപ്പോഴും ദക്ഷിണേഷ്യയിലും വിദേശത്തുമുള്ള സാമൂഹിക വരേണ്യ അംഗങ്ങളെ ആകർഷിച്ചിട്ടുണ്ട്; യൂണിവേഴ്സിറ്റി ഓഫ് പാരീസ് രാഷ്ട്രീയ ശാസ്ത്രജ്ഞൻ ആന്റണി സ്ഫെയര് അവരുടെ വരേണ്യ സ്വഭാവത്തിന് അവരുടെ ദക്ഷിണ ഏഷ്യയിലെ ന്യൂനപക്ഷമായ നില ഒരു കാരണമായിരുന്നു എന്നാണ് പരാമർശിക്കുന്നത്. ഈ പ്രദേശത്തെ ദരിദ്രരും തൊഴിലാളിവർഗവും ആയ ആളുകൾക്കിടയിൽ പൊതുവെ പ്രചാരത്തിലുള്ള സൂഫിസം, അഹ്ലെ ഹദീഥ് വിശ്വാസങ്ങളോടും ആചാരങ്ങളോടും ഇടഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു. സൂഫിസത്തോടുള്ള ഈ മനോഭാവം അഹ്ലെ ഹദീഥ് പ്രസ്ഥാനത്തെ എതിരാളികളായ ദിയോബന്ദികളെക്കാളും ബറേൽവി പ്രസ്ഥാനവുമായി ആദർശപ്രശ്നത്തിലാക്കി.