2000 കളുടെ തുടക്കം മുതൽ ഹോങ്കോങ്ങിലെയും ചൈന ഭരണപ്രദേശങ്ങളിലേയും ആളുകൾ തമ്മിലുള്ള ബന്ധം താരതമ്യേന പിരിമുറുക്കത്തിലാണ്. "ഒരു രാജ്യം, രണ്ട് സംവിധാനങ്ങൾ" തത്ത്വത്തിന്റെ വ്യത്യസ്ത വ്യാഖ്യാനങ്ങളും, ചൈന ഭരണപ്രദേശങ്ങളിലെ സന്ദർശകരെ ഹോങ്കോങ്ങിലേക്കു പ്രവേശിപ്പിക്കുന്നത് പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന ഹോങ്കോങ്ങിന്റെയും കേന്ദ്ര സർക്കാരുകളുടെയും നയങ്ങളും, മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സാമ്പത്തിക അന്തരീക്ഷവും ഉൾപ്പെടെ വിവിധ ഘടകങ്ങൾ ഈ പ്രതിഷേധത്തിന് സംഭാവന ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.തീവ്ര രാഷ്ട്രീയ നേതാക്കളും സാധാരണ പൗരന്മാരും ചൈനക്കെതിരെയുള്ള പ്രതിഷേധത്തിൽ പങ്കുചേരുന്നുണ്ട്. മെയിൻ ലാന്റ് ചൈന ഹോങ്‌കോങിനെ സ്വാംശീകരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതും, ഹോങ്കോങ്ങിന്റെ ആഭ്യന്തര കാര്യങ്ങളിൽ ചൈനയുടെ ഇടപെടലുകളുമാണ് പ്രതിഷേധങ്ങൾക്കുള്ള പ്രധാന കാരണം.

പശ്ചാത്തലം തിരുത്തുക

ക്വിംഗ് രാജവംശത്തിന്റെ ഭരണകാലം വരെ ഹോങ്കോംഗ് ചൈനയുടെ കീഴിലായിരുന്നു. 1842-ലെ നാങ്കിംഗ് ഉടമ്പടി ദ്വീപിനെ ബ്രിട്ടീഷ് സാമ്രാജ്യത്തിന് വിട്ടുകൊടുക്കുകയും പിന്നീട് രണ്ടാം ഓപിയം യുദ്ധത്തിനുശേഷം 1860-ൽ കൊവ്‌ലൂൺ ഉപദ്വീപു കൂടി ഉൾപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. പിന്നീട് ന്യൂ ടെറിറ്ററീസ് പാട്ടത്തിന് കൊടുക്കാനായി 1898 ൽ ഹോങ്കോംഗ് പ്രദേശം ഹോങ്‍കോങ് വിപുലീകരണ കൺവെൻഷനു കീഴിലുമായി. 1941 മുതൽ 1945 വരെ ജാപ്പനീസ് സാമ്രാജ്യത്തിന് കീഴിലായിരുന്നു.

നീണ്ട ആഭ്യന്തര യുദ്ധത്തിനുശേഷം 1949 ൽ സ്ഥാപിതമായ പീപ്പിൾസ് റിപ്പബ്ലിക് ഓഫ് ചൈന, 1972 ൽ, ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയിലെ സീറ്റ് മാറ്റത്തിനുശേഷം, ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ സ്വയംഭരണ പ്രദേശങ്ങളുടെ പട്ടികയിൽ നിന്ന് ഹോങ്കോങ്ങിനെ നീക്കം ചെയ്യണമെന്ന് അഭ്യർത്ഥിച്ചു. അതുമൂലം ഹോങ്കോങ്ങിന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനുള്ള അവകാശം ഇല്ലാതാക്കപ്പെട്ടു. 1984 ഡിസംബറിലെ ചൈന-ബ്രിട്ടീഷ് സംയുക്ത പ്രഖ്യാപനത്തിൽ ഹോങ്കോങ്ങിന്റെ പരമാധികാരം യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡത്തിൽ നിന്ന് പിആർസിയിലേക്ക് മാറ്റുന്നതിനുള്ള നിബന്ധനകൾ വ്യക്തമാക്കിയിരുന്നു, ഇത് 1997 ജൂലൈ 1 ന് പ്രത്യേക കൈമാറ്റ ചടങ്ങോടെ സമാപിച്ചു.

കൈമാറ്റത്തിനായി സർക്കാരുകൾ തമ്മിൽ അംഗീകരിച്ച നിബന്ധനകളിൽ, കൈമാറ്റത്തിനുശേഷം ഹോങ്കോങ്ങിന്റെ വ്യത്യസ്തമായ സാമ്പത്തിക, രാഷ്ട്രീയ, നിയമ വ്യവസ്ഥകൾ പരിപാലിക്കുന്നതിനും ജനാധിപത്യ ഗവൺമെന്റ് എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ ഹോങ്കോങ്ങിന്റെ രാഷ്ട്രീയ വ്യവസ്ഥയെ കൂടുതൽ വികസിപ്പിക്കുന്നതിനുമുള്ള നിരവധി ഉറപ്പുകൾ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു. ഈ ഉറപ്പുകൾ ചൈന-ബ്രിട്ടീഷ് സംയുക്ത പ്രഖ്യാപനത്തിൽ പ്രതിപാദിക്കുകയും ഹോങ്കോങ്ങിന്റെ അർദ്ധ-ഭരണഘടനാ അടിസ്ഥാന നിയമത്തിൽ ഉൾപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. തുടക്കത്തിൽ, ഹോങ്കോംഗ് ചൈനയിലേക്ക് മടങ്ങിവരുന്നതിൽ പല ഹോങ്കോംഗുകാരും ആവേശത്തിലായിരുന്നു.

എന്നിരുന്നാലും, ഹോങ്കോംഗ് നിവാസികളും മെയിൻലാന്റും തമ്മിൽ, പ്രത്യേകിച്ച് കേന്ദ്രസർക്കാരുമായി, 1997 മുതൽ, പ്രത്യേകിച്ച് 2000 കളുടെ അവസാനത്തിലും 2010 കളുടെ തുടക്കത്തിലും പിരിമുറുക്കം ഉടലെടുത്തു തുടങ്ങി[1]. വ്യക്തിഗത സന്ദർശന പദ്ധതി, ഗ്വാങ്‌ഷൌ - ഷെൻ‌ഷെൻ - ഹോങ്‌കോങ് എക്സ്പ്രസ് റെയിൽ ലിങ്ക്[2] തുടങ്ങിയ വിവാദ നയങ്ങൾ അസംതൃപ്തിയുടെ കേന്ദ്രബിന്ദുക്കളായി മാറി. ബേസിൿ ലോയിലെ ആർട്ടിക്കിൾ 23 നിയമനിർമ്മാണത്തിലൂടെ നിർബന്ധപൂർവം നടപ്പിലാക്കാൻ ഹോങ്കോംഗ് സർക്കാർ പരാജയപ്പെട്ടതിനാൽ, ഹോങ്കോങ്ങിനോടുള്ള ബെയ്ജിങ്ങിന്റെ പിന്നണിയിൽ നിന്നുള്ള സമീപനത്തിൻ ഗണ്യമായി മാറ്റം എന്ന് ചിലർ വാദിക്കുന്നു. ഹോങ്കോങ്ങും ബാക്കി ചൈനയും തമ്മിലുള്ള അതിർത്തി ഇല്ലാതാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതാണ് പിആർസിയുടെ തന്ത്രമെന്ന് ഈ കാഴ്ചപ്പാട് പറയുന്നു.[3] ചൈനയിലെ പ്രധാന സർക്കാറിന്റെ ചില പ്രതിനിധികൾ ഹോങ്കോങ്ങിന്റെ രാഷ്ട്രീയ, നിയമവ്യവസ്ഥകളെ ആക്രമിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള പ്രഖ്യാപനങ്ങൾ നടത്തി. ഔദ്യോഗികമായി, 2014 ൽ, ഹോങ്കോങ്ങിന്റെ ജുഡീഷ്യറി സർക്കാരിനു കീഴിലായിരിക്കണം, സ്വതന്ത്രമായിരിക്കരുത് എന്നു കാണിച്ചുകൊണ്ട് കേന്ദ്ര പീപ്പിൾസ് സർക്കാർ ഒരു റിപ്പോർട്ട് പുറത്തിറക്കി.[4] ബേസിൿ ലോയും ചൈന-ബ്രിട്ടീഷ് സംയുക്ത പ്രഖ്യാപനവും ഹോങ്കോങ്ങിന്റെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് സമ്പ്രദായത്തെ സാർവത്രിക വോട്ടവകാശത്തിലേക്കുള്ള വികസനത്തിന് ഉറപ്പുനൽകുന്നുണ്ട്, പക്ഷേ നിയമസഭാ സമിതിയുടെ ജനാധിപത്യ അനുകൂല ഭാഗങ്ങൾ ഘട്ടം ഘട്ടമായി വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന പുരോഗതി നിരസിച്ചു. കേന്ദ്രസർക്കാർ ഒരു കാഴ്ചപ്പാടോടെ ചുവടുവെച്ചപ്പോഴേക്കും, പാൻ-ഡെമോക്രാറ്റുകൾ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നവർ എല്ലാം അല്ലെങ്കിൽ ഒന്നുമില്ലാത്ത തന്ത്രം സ്വീകരിച്ചിരുന്നു, അത് 2008-2018 ലെ തിരഞ്ഞെടുപ്പുകളിൽ പുരോഗതി അസാധ്യമാക്കി.[5]

 
ഹോങ്‍കോങ് വിപ്ലവകാരികൾ ചൈനയുടെ 2019-ൽ ദേശീയ ദിനത്തിൽ ഷി ജിൻപിങ്ങിന്റെ ചിത്രത്തിനു നേരെ മുട്ടയെറിഞ്ഞു പ്രതിക്ഷേധിക്കുന്നു.

മുന്നത്തെ ബ്രിട്ടീഷ് കോളനിയെന്ന നിലയിലും അന്തർദ്ദേശീയ നഗരമെന്ന നിലയിലും ഹോങ്കോങ് കൂടുതൽ അന്താരാഷ്ട്ര സാംസ്കാരിക മൂല്യങ്ങളെ ഉൾകൊള്ളുന്നു, അതേ സമയം നിരവധി പരമ്പരാഗത ചൈനീസ് സാംസ്കാരിക മൂല്യങ്ങൾ നിലനിർത്തിയിട്ടുമുണ്ട്, പരമ്പരാഗത സാംസ്കാരിക മൂല്യങ്ങൾ പരിണമിച്ച, അന്താരാഷ്ട്ര സാംസ്കാരിക മൂല്യങ്ങളെ മൂല്യങ്ങൾ ഒരിക്കലും വേരുറപ്പിച്ചിട്ടില്ലാത്ത, ചൈനയുടെ പല ഭാഗങ്ങളുടെയും സംസ്കാരത്തിന് തികച്ചും വിരുദ്ധമാണ് ഇത്. വ്യത്യസ്ത വംശങ്ങൾ, ഭാഷകൾ, സംസ്കാരങ്ങൾ എന്നിവയെ ഉൾകൊള്ളുന്ന വ്യത്യസ്ത സാംസ്കാരിക മൂല്യങ്ങളുള്ള ഒരു ബഹുവംശീയ സമൂഹം കൂടിയാണ് ഹോങ്കോംഗ്. ഉയർന്ന നിലവാരമുള്ള വികസിത സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയെന്ന നിലയിൽ, ശുചിത്വത്തിലും സാമൂഹിക ഉടമസ്ഥതയിലും ചൈനയെ അപേക്ഷിച്ച് ഹോങ്കോംഗ് വ്യത്യസ്തപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. സാംസ്കാരികവും സാമ്പത്തികവുമായ വ്യത്യാസങ്ങൾ ഹോങ്കോങ്ങും ചൈനയുടെ മെയിൻലാന്റും തമ്മിലുള്ള സംഘട്ടനത്തിന്റെ പ്രധാന കാരണമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ഭാഷ പോലുള്ള വ്യത്യാസങ്ങളും, മെയിൻലാന്റിൽ നിന്നുള്ള സന്ദർശകരുടെ എണ്ണത്തിലെ ഗണ്യമായ വർദ്ധനവും പിരിമുറുക്കത്തിന് ആക്കം കുട്ടി. 2003 ജൂലൈ 28 ന് വ്യക്തിഗത സന്ദർശന പദ്ധതി നടപ്പിലാക്കിയതിനുശേഷം, പ്രധാന സന്ദർശകരുടെ എണ്ണം 2002 ൽ 6.83 ദശലക്ഷത്തിൽ നിന്ന് 2013 ൽ 40.7 ദശലക്ഷമായി ഉയർന്നുവെന്ന് ഹോങ്കോംഗ് ടൂറിസം ബോർഡ് നൽകിയ സ്ഥിതിവിവരക്കണക്കുകൾ പറയുന്നു. ആരോഗ്യ സംരക്ഷണം, വിദ്യാഭ്യാസം എന്നിങ്ങനെ വിവിധ മേഖലകളിൽ മെയിൻലാന്റും ഹോങ്കോംഗ് ജനങ്ങൾക്കും ഇടയിലുള്ള വിഭവ വിഭജനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പ്രശ്നങ്ങൾ ഈ സംഘർഷവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

അവലംബം തിരുത്തുക

  1. Charles, Custer "China vs. Hong Kong" Archived 2014-11-05 at the Wayback Machine.. "About News". Retrieved 30 October 2014
  2. "The Challenges to Hong Kong’s "Greater China Mentality" "HKIEDNews". Jul 2012. Retrieved 25 October 2014
  3. Hung, Ho-fung. "Three Views of Local Consciousness in Hong Kong" Archived 2015-02-24 at the Wayback Machine.. The Asia-Pacific Journal, Vol. 12; Issue 44, No. 1; 3 November 2014.
  4. "Chinese government reminds Hong Kong 'who's the real boss' with white paper spelling out its interpretation of the region's 'one country, two systems' model", The Independent 12 June 2014
  5. "What will Hong Kong's political reform vote mean?", The Guardian 16 June 2015
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഹോങ്‌കോങ്_ചൈന_സംഘർഷം&oldid=4073290" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്