ക്യൂബൻ വിപ്ലവകാരിയും ഫെമിനിസ്റ്റും കെമിക്കൽ എഞ്ചിനീയറുമായിരുന്നു വിൽമ ലൂസില എസ്പാൻ ഗില്ലോയിസ് (ജീവിതകാലം, 7 ഏപ്രിൽ 1930 - 18 ജൂൺ 2007). ഒരു ഭൂഗർഭ ചാരനായി ജൂലൈ 26 പ്രസ്ഥാനത്തെ സജ്ജീകരിക്കാനും സംഘടിപ്പിക്കാനും അവർ സഹായിച്ചു. വിപ്ലവത്തിന്റെ അവസാനം മുതൽ മരണം വരെ ക്യൂബൻ സർക്കാരിന്റെ പല ശാഖകളിലും അവർ സജീവ പങ്കാളിത്തം വഹിച്ചു.[1] അചഞ്ചലയായ ഫെമിനിസ്റ്റ് എന്ന നിലയിൽ ഫെഡറേഷൻ ഓഫ് ക്യൂബൻ വുമൺ കണ്ടെത്താൻ എസ്പാൻ സഹായിക്കുകയും ജീവിതത്തിന്റെ എല്ലാ മേഖലകളിലും ക്യൂബൻ സ്ത്രീകൾക്ക് തുല്യ അവകാശങ്ങളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. [2]

വിൽമ എസ്പിൻ ഗില്ലോയിസ്
circa 1958
വ്യക്തിഗത വിവരങ്ങൾ
ജനനം
വിൽമ ലൂസില എസ്പാൻ ഗില്ലോയിസ്

(1930-04-07)7 ഏപ്രിൽ 1930
സാന്റിയാഗോ ഡി ക്യൂബ
മരണം18 ജൂൺ 2007(2007-06-18) (പ്രായം 77)
ഹവാന, ക്യൂബ
പങ്കാളി
കുട്ടികൾ4, including മരിയേല and അലജാൻഡ്രോ
അവാർഡുകൾലെനിൻ സമാധാന സമ്മാനം 1977–78

ആദ്യകാല ജീവിതവും വിദ്യാഭ്യാസവും

തിരുത്തുക

വിൽമ എസ്പാൻ ഗില്ലോയിസ് 1930 ഏപ്രിൽ 7 ന് സാന്റിയാഗോ ഡി ക്യൂബയിൽ ജനിച്ചു. [3] സമ്പന്നനായ ക്യൂബൻ അഭിഭാഷകനായ ജോസ് എസ്പന്റെയും ഭാര്യ മാർഗരിറ്റ ഗില്ലോയിസിന്റെയും മകളായിരുന്നു. അവർക്ക് നാല് സഹോദരങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. നിൽസ, ഇവാൻ, സോണിയ, ഹോസെ.[4] പ്രൈമറി സ്കൂൾ വിദ്യാഭ്യാസത്തിനായി അക്കാദമി പെരെസ്-പെനയിൽ ചേർന്ന എസ്പാൻ 1940 കളിൽ അസോസിയാസിയൻ പ്രോ-ആർട്ട് ക്യൂബാനോയിൽ ബാലെ, ആലാപനം എന്നിവ പഠിച്ചു.[5] ബിരുദം നേടിയ ശേഷം അമേരിക്ക സന്ദർശിക്കുന്നത് സോഷ്യലിസ്റ്റ് പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ ഏർപ്പെടുന്നതിൽ നിന്ന് അവരെ പിന്തിരിപ്പിക്കുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ മാസാച്യൂസെറ്റ്സിലെ കേംബ്രിഡ്ജിലെ എംഐടിയിൽ പങ്കെടുക്കാൻ അവരുടെ പിതാവ് അവരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു.[6]ഒടുവിൽ സമ്മതിച്ചപ്പോൾ എം‌ഐ‌ടിയിലെ അവരുടെ ഹ്രസ്വ അക്കാദമിക് ജീവിതം ഉപേക്ഷിച്ചത് അമേരിക്കയോട് കൂടുതൽ ശത്രുതയുണ്ടാക്കി. മെക്സിക്കോ വഴി ക്യൂബയിലേക്ക് മടങ്ങുമ്പോൾ ജൂലൈ 26 പ്രസ്ഥാനത്തിൽ ഔദ്യോഗികമായി ചേർന്നു. [7]

ക്യൂബൻ വിപ്ലവത്തിലെ പങ്ക്

തിരുത്തുക
 
റൗൾ കാസ്ട്രോ, വിൽമ എസ്പിൻ, ജോർജ് റിസ്ക്വെറ്റ്, ജോസ് നിവാൾഡോ കോസെ (1958)

വീട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തിയ അവർ ഏകാധിപതിയായ ഫുൾജെൻസിയോ ബാറ്റിസ്റ്റയോടുള്ള എതിർപ്പുമായി കൂടുതൽ ഇടപെട്ടു. വിപ്ലവ നേതാവ് ഫ്രാങ്ക് പെയ്‌സുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച ഓറിയൻറ് പ്രവിശ്യയിലെ വിപ്ലവ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ നേതാവായി മാറാൻ അവളെ നയിച്ചു. 1953 ജൂലൈയിൽ മൊങ്കാഡ ബാരക്കുകളിൽ പരാജയപ്പെട്ട സായുധ ആക്രമണത്തെ തുടർന്ന് മെക്സിക്കോയിലേക്ക് താമസം മാറിയ കാസ്ട്രോ സഹോദരന്മാരെ എസ്പിൻ കണ്ടുമുട്ടി. 1955 ൽ ജയിൽ മോചിതനായി. മെക്സിക്കോയിലെ ജൂലിയോ 26 പ്രസ്ഥാനത്തിനും ക്യൂബയിൽ തിരിച്ചെത്തിയ പൈസിനുമിടയിൽ എസ്പിൻ ഒരു സന്ദേശവാഹകനായി പ്രവർത്തിച്ചു. 1956 നവംബറിൽ ഗ്രാൻമ യാച്ചിൽ ക്യൂബയിലേക്ക് ജൂലൈ 26 ന് മൂവ്‌മെന്റ് മടങ്ങിയതിന് ശേഷം അവൾ സിയറ മാസ്ട്ര പർവതനിരകളിലെ വിപ്ലവകാരികളെ സഹായിക്കാൻ പോയി.

 
Raúl Castro, Vilma Espín, Jorge Risquet and José Nivaldo Causse (1958)

സ്പാനിഷും ഇംഗ്ലീഷും സംസാരിക്കാനുള്ള എസ്പിനിന്റെ കഴിവ് അന്താരാഷ്ട്ര തലത്തിൽ വിപ്ലവ പ്രസ്ഥാനത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കാൻ അവളെ അനുവദിച്ചു.[8][9]ബകാർഡി കോർപ്പറേഷന്റെ എക്സിക്യൂട്ടീവായ പെപിൻ ബോഷ്, 1957-ൽ സിഐഎ ഇൻസ്പെക്ടർ ജനറൽ ലൈമാൻ കിർക്ക്പാട്രിക്കും ജൂലൈ 26 പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ പ്രതിനിധികളും തമ്മിൽ ഒരു കൂടിക്കാഴ്ച സംഘടിപ്പിച്ചു. ഒരു വിപ്ലവ നേതാവും ബകാർഡി എക്സിക്യൂട്ടീവിന്റെ മകളും എന്ന നിലയിൽ എസ്പിൻ കിർക്ക്പാട്രിക്കിനോട് പറഞ്ഞു. "നിങ്ങളുടെ അമേരിക്കക്കാർക്ക് എന്താണ് ഉള്ളത്: ശുദ്ധമായ രാഷ്ട്രീയവും ശുദ്ധമായ പോലീസ് സംവിധാനവും."[10]ന്യൂയോർക്ക് ടൈംസ് റിപ്പോർട്ടർ ഹെർബർട്ട് മാത്യൂസും ഫിഡൽ കാസ്ട്രോയും തമ്മിൽ 1957-ൽ നടത്തിയ അഭിമുഖത്തിന്റെ വ്യാഖ്യാതാവായി അവർ പ്രവർത്തിച്ചു. വിപ്ലവം, കാസ്ട്രോയുടെ മരണം സംബന്ധിച്ച ബാറ്റിസ്റ്റയുടെ അവകാശവാദങ്ങൾ തെറ്റാണെന്ന് ക്യൂബക്കാർക്കും അന്താരാഷ്ട്ര സമൂഹത്തിനും ഉറപ്പുനൽകുന്നു[8]

കുറിപ്പുകൾ

തിരുത്തുക
  1. Suchlicki, Jaime (2008), "Espín, Vilma", The Oxford Encyclopedia of Women in World History (in ഇംഗ്ലീഷ്), Oxford University Press, doi:10.1093/acref/9780195148909.001.0001, ISBN 9780195148909, retrieved 2019-11-04
  2. "Espin, Vilma | The Palgrave Macmillan Dictionary of Women's Biography - Credo Reference". search.credoreference.com. Retrieved 2019-11-04.
  3. Depalma, Anthony (20 June 2007). "Vilma Espín, Rebel and Wife of Raúl Castro, Dies at 77". The New York Times. Retrieved 27 January 2017.
  4. Gott 2005, p. 160.
  5. Ferrer Gómez & Aguilar Ayerra 2015, p. 603.
  6. Gjelten, Tom (2008). Bacardi and the Long Fight for Cuba: The Biography of a Cause (in ഇംഗ്ലീഷ്). Penguin. ISBN 9780670019786.
  7. "Espin, Vilma | The Palgrave Macmillan Dictionary of Women's Biography - Credo Reference". search.credoreference.com. Retrieved 2019-11-04.
  8. 8.0 8.1 "Vilma Espin: [Final 1 Edition]". The Times. 20 June 2007. ProQuest 319763650.
  9. Gott, Richard (2007-06-20). "Obituary: Vilma Espín Guillois". The Guardian (in ബ്രിട്ടീഷ് ഇംഗ്ലീഷ്). ISSN 0261-3077. Retrieved 2020-06-08.
  10. Gjelten, Tom (2008). Bacardi and the Long Fight for Cuba: The Biography of a Cause (in ഇംഗ്ലീഷ്). Penguin. ISBN 9780670019786.
  • Espín, Vilma; de los Santos, Asela; Ferrer, Yolanda (2012). Women in Cuba: The Making of a Revolution Within the Revolution. New York: Pathfinder. ISBN 978-1604880366.
  • Ferrer Gómez, Yolanda; Aguilar Ayerra, Carolina (2015). Vilma Espín Guillois: El Fuego de la Libertad (in സ്‌പാനിഷ്). Havana: Editorial de la Mujer. ISBN 9789597217800.
  • Gott, Richard (2005). Cuba: A New History. Yale Nota Bene. Yale University Press. ISBN 0300111142.

പുറംകണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=വിൽമ_എസ്പിൻ&oldid=4071483" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്