ഇന്ത്യയും പാകിസ്താനും തമ്മിലുള്ള ഉഭയകക്ഷി ഉടമ്പടിയായിരുന്നു ലിയാഖത്ത്–നെഹ്രു കരാർ (ഡൽഹി കരാർ). 1950 ഏപ്രിൽ 8 ന് ഇന്ത്യൻ പ്രധാനമന്ത്രി ജവഹർ ലാൽ നെഹ്‌റുവും പാക് പ്രധാനമന്ത്രി ലിയാഖത്ത് അലി ഖാനും ചേർന്ന് ഡൽഹിയിൽ വച്ചാണ് ഈ കരാർ ഒപ്പുവെച്ചത്. [1]

ലിയാഖത്ത്–നെഹ്രു കരാർ
Agreement Between The Government of India and Pakistan Regarding Security and Rights of Minorities
Type of treaty Mutual understanding of protecting rights
Drafted 2 April 1950
Signed
Location
8 ഏപ്രിൽ 1950; 74 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് (1950-04-08)
New Delhi, India
Expiration 8 ഏപ്രിൽ 1956 (1956-04-08)
Signatories Jawahar Lal Nehru
(Prime Minister of India)
Liaquat Ali Khan
(Prime Minister of Pakistan)
Parties  ഇന്ത്യ
 പാകിസ്താൻ
Ratifiers Parliament of India
Parliament of Pakistan
Languages *Hindi

വ്യവസ്ഥകൾ

തിരുത്തുക

അഭയാർഥികൾക്ക് തങ്ങളുടെ സ്വത്തുവകകൾ ക്രയവിക്രയം ചെയ്യുവാനും, നിർബന്ധിതമായി പലായനം ചെയ്യപ്പെട്ടവരെ തിരിച്ചെത്തിക്കാനും അനുവാദം നൽകുന്ന ഉടമ്പടിയായിരുന്നു ഇത്. [2] വിഭജനത്തിനുശേഷം ഇരു രാജ്യങ്ങളിലെയും ന്യൂനപക്ഷങ്ങളുടെ അവകാശങ്ങൾ ഉറപ്പ് വരുത്താൻ ആറു ദിവസത്തെ ചർച്ച നടത്തുകയും അനന്തരം ഈ ഉടമ്പടി രൂപപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. [3] ഈ കരാറിലെ വ്യവസ്ഥകളനുസരിച്ച് ഇരു രാജ്യങ്ങളിലും ന്യൂനപക്ഷ കമ്മീഷനുകൾ ആരംഭിച്ചു. [4] പ്രത്യേകിച്ചും കിഴക്കൻ പാകിസ്താനിൽ നിന്ന് (ഇപ്പോൾ ബംഗ്ലാദേശ്) ഇന്ത്യയിലെ പശ്ചിമ ബംഗാളിലേക്ക് ഒരു ദശലക്ഷത്തിലധികം അഭയാർഥികൾ കുടിയേറിയ പശ്ചാത്തലത്തിൽ. [5]

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ലിയാഖത്-നെഹ്രു_സന്ധി&oldid=3257746" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്