റുഡോൾഫ് വോൾട്ടേഴ്സ്
റുഡോൾഫ് വോൾട്ടേഴ്സ് (1903 ഓഗസ്റ്റ് 3 - 1983 ജനുവരി 7, 1983) ഒരു ജർമൻ വാസ്തുശില്പിയും ഭരണാധികാരിയും ആയിരുന്നു. സ്പീക്കറുടെ സുഹൃത്തും സഹപാഠിയുമായ വോൾട്ടേഴ്സ് സ്പന്ദറുടെ ജയിലിൽ നിന്നും സ്പെയിനിലേക്ക് കടത്തിയ പല പേപ്പറുകൾ ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. അവിടെ അദ്ദേഹം ജയിലിലടയ്ക്കപ്പെടുകയും, 1966 ൽ സ്പീക്കർ മോചിതമാവുകയും ചെയ്തു. സ്പീറിന്റെ റിലീസിനു ശേഷം, സൗഹൃദം സാവധാനത്തിലാക്കി, വോൾട്ടേഴ്സ് എതിർത്തു ജൂതന്മാരുടെ ഹോളോകസ്റ്റും രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധവും ഹിറ്റ്ലറുടെയും മറ്റു നാസികളുടെയും സ്പീക്കറുടെ ആരോപണത്തെ ശക്തമായി എതിർത്തു. 1981-ൽ സ്പീറിന്റെ മരണത്തിനു മുമ്പുള്ള പതിറ്റാണ്ടുകളിൽ അവർ പരസ്പരം ഒന്നും കണ്ടില്ല.
വടക്കൻ ജർമ്മൻ പട്ടണമായ കോസ്ഫെൽഡിലുള്ള കത്തോലിക് മധ്യവർഗ്ഗ കുടുംബത്തിൽ ജനിച്ച വോൾട്ടേഴ്സ് ബെർലിനിലെ ടെക്നിക്കൽ യൂനിവേഴ്സിറ്റിയിൽ നിന്നും ബിരുദം നേടി. ഡോക്ടറുമായി അടുത്ത ബന്ധം പുലർത്തിയിരുന്നു. ഡോക്ടറേറ്റ് ലഭിച്ചതിനുശേഷം, നാസി നവീകരണ മുന്നണിക്ക് മുൻപ് തൊഴിലവസരങ്ങൾ കണ്ടെത്തുന്നതിൽ അദ്ദേഹത്തിന് പ്രയാസമായിരുന്നു. 1933 മുതൽ 1937 വരെ അദ്ദേഹം റിച്ചസ്ബഹാനുമായി പ്രവർത്തിച്ചു. 1937 ൽ സ്പീയർ അദ്ദേഹത്തെ ഒരു ഡിപ്പാർട്ട്മെന്റ്റ് തലവനായി നിയമിച്ചു. ബെർലിൻ വൻ തോതിലുള്ള പുനർനിർമ്മാണത്തിനായി ഹിറ്റ്ലറുടെ പദ്ധതിക്ക് വോൾട്ടേഴ്സ് വലിയ ഉത്തരവാദിത്തം ഏറ്റെടുത്തു. 1942 ൽ സ്പീയർ അധിനിവേശ, വാർഡ് പ്രൊഡക്ഷൻ മന്ത്രിയായിരിക്കെ, വോൾട്ടേഴ്സ് ഡിപ്പാർട്ട്മെന്റിലേക്ക് താമസം മാറി.
സ്പീക്കറുടെ കുറ്റാരോപണത്തിനും യുദ്ധക്കുറ്റങ്ങൾക്ക് തടവുശിക്ഷയ്ക്കു ശേഷം വോൾട്ടറുകളും അയാളെ സഹായിച്ചു. സ്പാൻഡൂവിൽ നിന്നും സ്പീമിന്റെ രഹസ്യ കുറിപ്പുകൾ സ്വീകരിക്കുകയും സംഘടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിനുപുറമെ, പിന്നീട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകളുടെ ഏറ്റവും മികച്ച വിൽപ്പനയുള്ള പുസ്തകത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനമായി, വോൾട്ടേഴ്സ് സ്പീറിനു വേണ്ടി പണം സ്വരൂപിച്ചു. ഈ ഫണ്ടുകൾ, സ്പീക്കറുടെ കുടുംബത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നതിനും, മറ്റ് ആവശ്യങ്ങൾക്ക്, മുൻ മേധാവിയായിരുന്ന വോൾട്ടേഴ്സ് നൽകിയ നിർദ്ദേശങ്ങളനുസരിച്ച് ഉപയോഗിച്ചു. 1966 ൽ സ്പീയർ പുറത്തിറക്കിയതിനുശേഷം, അവരുടെ സൗഹൃദം ക്രമേണ അധഃപതിച്ചു. 1980 കളിൽ ജൂതന്മാരുടെ പീഡനത്തെക്കുറിച്ച് സ്പീക്കർ അറിഞ്ഞിരുന്നുവെന്ന വാചകം, വോൾട്ടേഴ്സ് അനുവദിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് ഇരുവരും അസ്വസ്ഥരായി.
രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിനുശേഷം പശ്ചിമ ജർമ്മനിയുടെ പുനർനിർമ്മാണത്തിൽ വോൾട്ടേഴ്സ് ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു. മറ്റു പല പദ്ധതികളിലുമായി തന്റെ സ്വന്തം പട്ടണമായ കോസ്ഫീൽഡ് പുനർനിർമ്മിച്ചു. യുദ്ധസമയത്തും, സ്പീറിന്റെ ജീവചരിത്രവും, പല വാസ്തുവിദ്യ പുസ്തകങ്ങളും വോൾട്ടേഴ്സ് എഴുതിയിട്ടുണ്ട്.
Early life
തിരുത്തുകജർമ്മനിയിലെ കോസ്ഫെൽഡിലുള്ള ഒരു കാത്തലിക് കുടുംബത്തിൽ 1903 ഓഗസ്റ്റ് 3-നാണ് വോൾട്ടേഴ്സ് ജനിച്ചത്. കപ്പൽനിർമ്മാണ വ്യാപാരത്തിൽ മാസ്റ്റർ മരപ്പണിയുടെ മകളെ വിവാഹം കഴിച്ച ഒരു വാസ്തുശില്പിയുടെ മകൻ. തന്റെ സ്വകാര്യമായി പ്രസിദ്ധീകരിച്ച സ്മരണകളിൽ, സെഗ്മെൻറ്സ് ഓഫ് എ ലൈഫ്, വോൾട്ടേഴ്സ് തന്റെ പിതാവിനെ "ഗൗരവവും, സത്യസന്ധരും, ഉത്സാഹം നിറഞ്ഞവരുമായ മനുഷ്യനെന്നും, ഭാവിയെക്കുറിച്ച് എപ്പോഴും ആശങ്കാകുലനായിരുന്നു" എന്ന് വിവരിക്കുകയുണ്ടായി. വോള്ട്ടർ അമ്മയെ "വളരെ പ്രായോഗികയായ സ്ത്രീയെ, ജീവിതത്തിനു നല്ല മുൻകൈയ്യുണ്ടായിരുന്നു, കഠിനാധ്വാനമായിരുന്നുവെന്നത് വെറുമൊരു മാംസക്കഷണം കൊണ്ടല്ലായിരുന്നുവെന്ന തോന്നലായിരുന്നു." വാഴ്ത്തർമാർ സാധാരണയായി സന്തോഷകരമായ കുട്ടിക്കാലം കടന്നുപോയി, യുദ്ധവർഷത്തെ കുഴഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന സമയം, ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻറെ രോഗം, ഒരു വർഷത്തേക്ക് രണ്ടു പുരോഹിതന്മാർ.[1]
അദ്ദേഹത്തിന്റെ അബിത്തൂർ അല്ലെങ്കിൽ സെക്കണ്ടറി സ്കൂൾ പരീക്ഷ നടന്നശേഷം മ്യൂണിക്കിലെ ടെക്നിക്കൽ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ അദ്ദേഹം തന്റെ വാസ്തുവിദ്യാ പഠനങ്ങൾ നടത്തുകയുണ്ടായി. 1923-ൽ അദ്ദേഹം തന്റെ വിദ്യാർത്ഥിയുടെ രാഷ്ട്രീയവത്ക്കരണത്തെക്കുറിച്ച് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: "എന്റെ അക്കാദമിക സ്വാതന്ത്ര്യം ആരംഭിച്ചു, ഡ്രംസ്: ഹിറ്റ്ലർ പുട്ട്സും അതിന്റെ പരിണത ഫലങ്ങളും ഞങ്ങളെ വിദ്യാർത്ഥികളാക്കി. അവരിൽ ഭൂരിഭാഗവും അതുമായി യോജിച്ചു. " തന്റെ പ്രവേശനത്താൽ വോൾട്ടേഴ്സ് നാസി ലക്ഷ്യങ്ങളുമായി കൂടുതൽ അനുഭാവം പുലർത്തിയിരുന്നു. എന്നാൽ പാർടിയിൽ ചേരേണ്ടതില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം ഒരിക്കലും കണ്ടിട്ടില്ല.[2]
1924-ൽ വോൾട്ടേഴ്സ് ആൽബർട്ട് സ്പീറിനെ കണ്ടുമുട്ടി. ബെർലിനിലെ ടെക്നിക്കൽ യൂനിവേഴ്സിറ്റിയിലേക്ക് വോൾട്ടേഴ്സ് പിന്നീടുണ്ടായി, 1925 ൽ സ്പീയർ ആയിരുന്നു അത്. വോൾട്ടേഴ്സ് പ്രൊഫസർ ഹാൻസ് പോയ്ൽസിഗ് പഠനത്തിനായി ശ്രമിച്ചു, എന്നാൽ ട്രാൻസ്ഫർ വിദ്യാർഥിയുടെ പഠനപരിപാടിയിൽ യാതൊരു ഇടവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പകരം, ഹെൻറിക്ക് ടസെനോയുടെ കീഴിൽ സ്കൊളയർ പഠിച്ചു. 1927 ൽ വോൾട്ടേഴ്സ് ബിരുദവും രണ്ടു വർഷം കഴിഞ്ഞ് സ്കൂളിൽ ഡോക്ടറേറ്റ് നേടി. ക്ലാസ് സമ്മാനം മത്സരത്തിൽ, വോൾട്ടേഴ്സ് പൊതുവേ സ്പീക്കറോട് രണ്ടാം സ്ഥാനം നേടി.[3]
വോൾട്ടേഴ്സ് ബിരുദദാനച്ചടങ്ങ് മഹത്തായ മാനസികാവസ്ഥയുടെ തുടക്കത്തിലായിരുന്നു. ഒരു ജോലി കണ്ടെത്തുന്നതിൽ അദ്ദേഹം വളരെ ബുദ്ധിമുട്ട് നേരിടുകയും 1930 ൽ ബെർലിനിൽ റിച്ചസ്ബാൻ ഹെഡ്ക്വാർട്ടേഴ്സിൽ ഒരു ജോലിയില്ലാത്ത സ്ഥാനത്തേക്ക് മാറുകയും ചെയ്തു. അടുത്ത വർഷം പരാജയപ്പെട്ടപ്പോൾ, വോൾട്ടേഴ്സ് ട്രാൻസ് നൊസിസിബിർസ്കിയിൽ സിബിഐ റെയിൽവേയുടെ നഗര ആസൂത്രണ വിഭാഗം.[4]
Nazi era
തിരുത്തുക1933-ൽ ബെർലിനിൽ വോൾട്ടേഴ്സ് മടങ്ങിയെത്തി. അവിടെ, സ്പീക്കർ ഓഫീസിലെ സഹായിയായി ഹ്രസ്വമായി പ്രവർത്തിച്ചു. റൈക്സ്ബഹണിലേക്ക് മടങ്ങുന്നതിനുമുൻപ്, തന്റെ ജോലിക്ക് പണം മുടക്കി. സ്പീക്കർ ഹിറ്റ്ലറുമായി അടുത്ത ബന്ധം സ്ഥാപിച്ചു കഴിഞ്ഞു. 1936 ന്റെ അന്ത്യത്തിൽ സ്പീക്കർ വോൾട്ടേറിനെ അറിയിച്ചു, ഏകാധിപതി ഏറ്റെടുത്തത് സ്പീക്കർ റിബക്ക് ക്യാപ്പിറ്റൽ എന്നതിനായുള്ള ജനറൽബേയിൻസ്പെക്ടർ (ജിബിഐ) അല്ലെങ്കിൽ ജനറൽ ബിൽഡിംഗ് ഇൻസ്പെക്ടറായി ഉടൻ നിർദ്ദേശിക്കുകയും, വോൾട്ടേഴ്സ് റെയിൽവേ അവനെ വീണ്ടും വേല ചെയ്യുക. 1937 ജനവരിയിൽ ജിബിഐ ഓഫീസിൽ പ്രവർത്തനം തുടങ്ങാൻ പ്ലാനിങ് ബ്യൂറോയിലെ ഡിപ്പാർട്ട്മെന്റിന്റെ തലവനാണ് വോൾട്ടേഴ്സ് ചെയ്തത്. "സ്പീയർസ് കിന്റർഗാർട്ടൻ" എന്നു പേരുള്ള പേരെടുത്തിട്ടുള്ള ജിബിഐയിലെ സ്പീക്കറുടെ ചെറുപ്പക്കാരും നല്ല ശമ്പളക്കാരും സഹപാഠികളിൽ ഒരാളായിരുന്നു വോള്ട്ട്. ഭൂരിഭാഗം കിന്റർഗാർട്ടനേർമാരും നാസി പാർടി അംഗങ്ങളായിരുന്നില്ല. കാരണം, ജോലി സമയംകൊണ്ട് പാർടി ഉത്തരവാദിത്തങ്ങൾ ഇടപെട്ടതായി സ്പീക്കർ കണ്ടെത്തി, കിൻറർഗാർട്ടൻ ഏറെ മണിക്കൂറുകളോളം പ്രവർത്തിക്കുമായിരുന്നു. സ്പീക്കർക്ക് നാസി നാസികളെ നിയമിക്കാൻ ഹിറ്റ്ലറുടെ അനുമതി ഉണ്ടായിരുന്നു, അതിനാൽ ജിബിഐ ഒരു രാഷ്ട്രീയ വന്യജീവി കേന്ദ്രമായി മാറി.[2]
ഹിറ്റ്ലറും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രസ്ഥാനവും എനിക്കു സംശയദൃഷ്ടിയോടെയാണ് കണ്ടത്. പക്ഷേ, മൾട്ടി-പാർട്ടി മെയിലിൻറെ നിരോധനം തൊഴിലില്ലായ്മയുടെ അസ്വാസ്ഥ്യം നീക്കം ചെയ്തപ്പോൾ, ആദ്യത്തെ 1000 കിലോമീറ്ററോളം ഓട്ടോബാനുകൾ ചലനാത്മകതയുടെ പുതിയ യുഗം തുറന്നു. മഹത്തായ ബ്രിട്ടന് തന്നെ അപകട സമയത്ത് ഹിറ്റ്ലറെപ്പോലെ ഒരാളുണ്ടാകുമെന്നാണ് ചർച്ചിൽ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്. ഉയർന്ന പള്ളി ഉന്നതർക്ക് അഭിസംബോധന ചെയ്ത് ഫ്യൂറർ ആദരാജ്ഞലികൾ നൽകിയപ്പോൾ.[5]
ജിബിഐയിലെ മിക്ക വോൾട്ടേഴ്സ് ജോലിയും ബർലിനിൽ വൻ തോതിലുള്ള പുനർനിർമ്മാണത്തിനായി ഹിറ്റ്ലറുടെ പദ്ധതിയിലേക്ക് ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഈ പദ്ധതിയുടെ ചുമതല ഏറ്റെടുത്ത സ്പീക്കർ ഏകാധിപതിയാണ്. സ്പിരിറ്റിന്റെ പ്രൗത്സ്ട്രാസ്സ് (മാഗ്നിഫിക്കൻസ് തെരുവ്) അല്ലെങ്കിൽ "നോർത്ത് സൗത്ത് ആക്സിസ്" എന്ന പേരിൽ സ്പിരിറ്റ് ഡബ്ല്യൂ 4.8 കിലോമീറ്റർ (3.0 മൈൽ) നീളമുള്ള ഒരു ഗ്രൗണ്ട് ബോവർവാർഡ് ആയിരുന്നു. ഇതിന്റെ പ്രധാന രൂപകല്പനാ വോൾട്ടേഴ്സ് വോൾട്ടേഴ്സ് ഏറ്റെടുത്തു. പുതിയ ബെർലിനിൽ ട്രാൻസ്പോർട്ട് വളയങ്ങൾ, മ്യൂസിയങ്ങൾ, ജിബിഐ പത്രസമ്മേളനത്തിനും വോൾട്ടേഴ്സ് ഉത്തരവിട്ടു. 1939-ൽ വോൾട്ടേഴ്സ് മാഗസിന്റെ വാസ്തുവിദ്യയുടെ ഭാഗമായ ഡൈ കുൻസ്റ്റ് ഇം ഡച്ചെസ്ചെൻ റൈക് (ജർമ്മൻ റെയ്ച്ചിൽ കല) ഉത്തരവാദിയായി.[4]
1940-ൽ വോൾട്ടേഴ്സ് ഒരു ദീർഘകാല ഡയറിസ്റ്റ്, സ്പെഷറിന് നിർദ്ദേശം നൽകി, അദ്ദേഹം ഒരു ക്രോണിക്കിക്ക് അല്ലെങ്കിൽ ജിബിഐയുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ ചരിത്രം അനുസ്മരിപ്പിച്ചു. ക്രോണിക്കിക്ക് വേണ്ടി വോൾട്ടേഴ്സ് അസംസ്കൃത വസ്തുക്കൾ നിരന്തരം അയച്ചുകൊടുക്കാൻ സ്പീക്കർ സമ്മതിച്ചു. മറ്റ് കാര്യങ്ങളിൽ, ക്യൂരിക് 1973 ലെ നൂപെർമ്ബെർഗ് നിയമങ്ങൾക്ക് ഭേദഗതി ചെയ്ത ജിബിഐയുടെ ഉത്തരവാദിത്തം ഏറ്റെടുത്തു, അത് ആര്യൻ ഭൂപ്രഭുക്കാർക്ക് യഹൂദ കുടിയേറ്റക്കാരെ ഒഴിപ്പിക്കാൻ അനുവദിച്ചില്ല. ഉദാഹരണത്തിന്, ആഗസ്റ്റ് 1941-ലെ പ്രവേശനം ഈ വിവരണത്തിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയിരുന്നു: "ഒരു സ്പീക്കർ നിർദ്ദേശം പ്രകാരം ഏതാണ്ട് അയ്യായിരം യഹൂദ ഫ്ളാറ്റുകൾ നീക്കം ചെയ്യപ്പെടുന്നതിനുള്ള മറ്റൊരു നടപടി ആരംഭിക്കുന്നു." ഏതാണ്ട് 4,500 യഹൂദരെ ഒഴിപ്പിച്ചു. " പുറംതള്ളപ്പെട്ട ജൂതന്മാരെ അധിനിവേശപ്രദേശങ്ങളിലേക്ക് അയച്ചു, ഗീബൽസ് നിർദ്ദേശിച്ച പത്രങ്ങൾക്കൊപ്പം: "കഴിഞ്ഞ ഏതാനും ദിവസങ്ങളിൽ യഹൂദർ ജർമ്മനി ഉപേക്ഷിച്ച്, അവരുടെ പിന്നിലെ കടങ്ങൾ അവഗണിച്ച്."[6]
1941 ൽ വോൾട്ടേറ്റർമാർക്ക് അധിക ചുമതല നൽകി. സർക്കാർ പ്രസിദ്ധീകരണശാലയുടെ ഒരു പ്രത്യേക ഭാഗം സ്ഥാപിച്ചു. യുദ്ധം നടന്ന സമയത്ത് മൂന്നാം റൈക്കിന്റെ വാസ്തുവിദ്യാരീതികളെക്കുറിച്ച് വോൾട്ടേഴ്സ് നിരവധി പുസ്തകങ്ങൾ എഴുതി. നാസി വാസ്തുവിദ്യ ക്ലാസിക്കൽ മാതൃകകളുടെ അനുകരണമാണെന്ന് അദ്ദേഹം വാദിച്ചു: "നവ-ക്ലാസിബിയെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നവർ നമ്മുടെ കെട്ടിടങ്ങളുടെ ആത്മാവിനെ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല.."[7]
1942 ഫെബ്രുവരിയിൽ ഫ്രിറ്റ്സ് ടോറ്റ് മരിച്ചതിനെത്തുടർന്ന് ഹിറ്റ്ലർ അധിനിവേശ, വാർഡ് പ്രൊഡക്ഷൻ മന്ത്രിയായി സ്പീയർ നിയമിച്ചു. സ്പീയർ തന്റെ പുതിയ ശുശ്രൂഷയിൽ വോൾട്ടേഴ്സ് പിന്തുടർന്നു, സംഘടനയുടെ ഡോർട്ട് സാംസ്കാരിക, മാധ്യമ, പ്രചരണ വകുപ്പിന്റെ തലവനായി. പുതിയ സ്ഥാനത്ത് വോൾട്ടേഴ്സ് തന്റെ ചക്രവർത്തി തുടരുകയാണ്.[8]
1943 ഡിസംബറിൽ സ്പീയർ ജർമൻ നഗരങ്ങളെ ബോംബിട്ട പുനർനിർമ്മാണത്തിന് വേണ്ടി വോൾട്ടേഴ്സ് ആസൂത്രണം ചെയ്തു. വടക്കൻ ജർമ്മനിയിൽ നിന്നുള്ള ഏതാണ്ട് ഇരുപതോ കെട്ടിടനിർമ്മാതാക്കളെയും നഗരപട്ടികക്കാരെയും ഒരു സംഘം സംഘം വോൾട്ടേറ്റുകൾ സംഘടിപ്പിച്ചു. ഈ ഗ്രൂപ്പിന്റെ പ്രവർത്തനം, അർബിറ്റ്സ്റ്റെബ് വിദേരുഫ്ബുപ്പ്ലംഗ്ങ്ങ് (ടാസ്ക് ഫോഴ്സ് ഫോർ റീക്കാന്റേഷൻ പ്ലാനിംഗ്), ജർമ്മനി യുദ്ധാനന്തരം യഥാർത്ഥ പുനർനിർമ്മാണത്തിന് അടിത്തറയാകും. ഗ്രൂപ്പിനുള്ള അംഗീകാരം ലഭിച്ച സ്പീയർ, ജർമൻ നഗരങ്ങളെ വാഹനത്തിന്റെ പ്രായത്തിൽ കൂടുതൽ ആവാസയോഗ്യമാക്കാനുള്ള ഒരു അവസരം കണ്ടു. നാസി സിറ്റി ആസൂത്രണത്തിലെ സാധാരണ ആചാരപരമായ വായനശാലകൾക്കുപകരം നിലവിലുള്ള സ്ട്രീറ്റ് സിസ്റ്റം ഉപയോഗിക്കുന്നതിനുള്ള പരിഹാരങ്ങൾ സംഘം ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഇതുകൂടാതെ, ആർബിറ്റ്സ്റ്റാബ് വിശാലമായ മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശങ്ങൾ പുറപ്പെടുവിക്കുകയും ചെയ്തു. തെരുവുകാർക്ക് തെരുവു സീറ്റുകളുടെ അനുപാതത്തിൽ നിവാസികൾക്കുള്ള വീതിയും.[9]
വാള്ടറുകൾ അപൂർവ്വമായി ഹിറ്റ്ലറിനെ കണ്ടുമുട്ടി, സ്പീക്കർ ഓഫീസിലെ മറ്റ് അംഗങ്ങളിൽ മാത്രം. അവൻ പിന്നീട് രേഖപ്പെടുത്തി,
ഹിറ്റ്ലറുടെ വ്യക്തിത്വത്തെ വിലയിരുത്തുന്നതിൽ എനിക്ക് വളരെ കഴിവില്ല, എന്നാൽ ഹിറ്റ്ലറിന്റെ ആശയങ്ങൾ പരിചിതമായ, സ്പീക്കർ അദ്ദേഹവുമായി തനിക്കുള്ള പങ്കിടുമായി പങ്കുവെക്കുന്നു, ഉദാഹരണമായി, നഗരപദ്ധതിയിൽ, കമന്റേറ്റർമാർക്ക് അത് എളുപ്പമാക്കുന്നു. അവർ മിക്കപ്പോഴും ചെയ്യുമ്പോൾ, അവർ തങ്ങളുടെ വിവരണങ്ങളിൽ "ബക്ക് പ്രൈവറ്റ്", "വാൾ സ്ട്രൈക്കർ", "പെറ്റിറ്റ് ബൂർഷ്വാ ഫിലിസിൻ", "ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ക്രിമിനൽ".[10]
വോളണ്ടറുടെ ദീർഘകാല സെക്രട്ടറി മരിയൻ റീസർ അർദ്ധ ജൂതന്മാരും വോൾട്ടേഴ്സ് യുദ്ധകാലത്തുടനീളം അതിനെ സംരക്ഷിച്ചു. 1944-ന്റെ അവസാനത്തിൽ, സ്വതന്ത്രരായിരുന്ന യഹൂദാ വംശജരെ പീരങ്കി കാലിത്തീറ്റയിലേക്ക് വിളിക്കുകയും ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുമെന്ന വചനം അവർക്കു ലഭിച്ചു. സ്പീക്കർ സംഘടനകളിൽ റീസറും മറ്റ് മൂന്നിൽ ജൂതൻമാരുമായി ചേർന്ന വോൾട്ടേഴ്സ് അത് ആവശ്യമായി വന്നാൽ (അത് ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ) അവയെ സുരക്ഷിതമായി നിലനിർത്തുന്ന, അവശ്യയുദ്ധ ഫാക്ടറികളിലേക്ക് മാറ്റും. വോൾട്ടേഴ്സ് അവരോടു പറഞ്ഞു, "ആൽബർട്ട് സ്പീമിന്റെ സഹായത്തോടെ ഒന്നു ചെയ്യാനും കഴിയും."[11]
1945 ഫെബ്രുവരിയിൽ, നാസി ഭരണകൂടം തകർന്നപ്പോൾ, സ്പീയർ തന്റെ ഡിപ്പാർട്ടുമെൻറിലെ മറ്റ് ഉയർന്ന ഉന്നത ഉദ്യോഗസ്ഥരെ ഹെയ്റിച്ച് ലൂക്ക് ഉൾപ്പെടെ, വോൾട്ടേറ്റർമാർക്ക് നിർദ്ദേശിക്കുകയും ജർമ്മനി വടക്കുഭാഗത്തെ വാസ്തുവിദ്യാ ഓഫീസുകൾ വിപുലീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. സ്പീക്കർ അവരോടൊപ്പം ചേരുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നെങ്കിലും, ജർമ്മനിയുടെ പുനർനിർമ്മാണത്തിനായി സഖ്യശക്തികൾ തന്റെ വിദഗ്ദ്ധരെ ഉപയോഗിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതായി അദ്ദേഹം പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. ഇത് സംഭവിച്ചില്ല. സ്പീക്കർ അറസ്റ്റ് ചെയ്ത് യുദ്ധക്കുറ്റങ്ങൾ ചുമത്തി.
After the war
തിരുത്തുകArchitectural work
തിരുത്തുകസ്പീക്കർ നിർദ്ദേശിച്ചതുപോലെ, വോൾട്ടേഴ്സ് നോർതേൺ ജർമ്മൻ പട്ടണമായ ഹോക്സർട്ടിൽ ഒരു ചെറിയ ഓഫീസ് ലുബെയ്ക്കൊപ്പം സ്ഥാപിച്ചു. പുതിയ ഓഫീസ് ഉടൻ തകർക്കപ്പെട്ട ഒരു ബ്രിഡ്ജ് പുനർനിർമ്മിക്കാൻ കമ്മീഷൻ ചെയ്തു. അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങൾ സംരക്ഷിക്കുന്നതിന് സ്പീക്കർ നിർദ്ദേശങ്ങൾക്കെതിരായി ഇത് തകർക്കപ്പെട്ടു. പിന്നീട് 1945-ൽ ഓഫീസ് പിരിച്ചുവിടുകയും വോൾട്ടേഴ്സ് തന്റെ ജന്മനാടായ കോസ്ഫെൽഡിലേക്ക് തിരിച്ചുപോയി, അവിടെ നാശമുണ്ടായ നഗരത്തെ പുനർനിർമ്മിക്കാൻ ചുമതലപ്പെടുത്തി. പകരം ലുബക്ക് രാഷ്ട്രീയത്തിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു, ജർമ്മനി യുദ്ധാനന്തരമുള്ള രാഷ്ട്രീയനിരകളിലൂടെ പെട്ടെന്ന് ഉയർന്നു. 1959-ൽ ലൂബെക്ക് ഫെഡറൽ റിപ്പബ്ലിക്ക് ഓഫ് ജർമ്മനിയുടെ പ്രസിഡന്റായി. സ്പീക്കർ വകുപ്പിൽ ജോലി ചെയ്യുമ്പോൾ നിർബന്ധിത ജോലിക്കാരനെക്കുറിച്ച് അറിയാമായിരുന്ന ചോദ്യങ്ങൾ അദ്ദേഹം രാജിവെക്കുന്നതിനു മുൻപ് ഏതാണ്ട് പത്ത് വർഷമെടുത്തു.[12]
ഏതാണ്ട് ആദ്യം മുതൽ വോൾട്ടേഴ്സ് കോസ്ഫെൽഡിൽ പുനർനിർമ്മിക്കാൻ നിർബന്ധിതനായി. വ്യാപകമായ നാശത്തോടെ, ചീട്ടിട്ടു നിർത്തി തെരുവുകളെയെല്ലാം പുനർനിർമ്മിക്കേണ്ടി വന്നു. തദ്ദേശീയ കോട്ടയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ അദ്ദേഹം ഒരു റോഡ് നിർമ്മിച്ചു, കെട്ടിടത്തെ ഒരു ഹോട്ടലും കോൺഫറൻസ് സെന്ററാക്കി മാറ്റി. കോസ്ഫീൽഡ് പുനർനിർമ്മിക്കുന്നതിൽ അദ്ദേഹം പ്രകടിപ്പിച്ച വൈദഗ്ദ്ധ്യം ജർമ്മൻ നഗരങ്ങളിൽ നിന്ന് റീഹൈനും ബോർങ്കനും അൻഹലും ഉൾപ്പെടെയുള്ള മറ്റു കമീഷനുകൾക്ക് നയിച്ചു.[13]
1947 ലും 1949 ലും, വോൾട്ടേഴ്സ് മുൻ ആർബെറ്റ്സ്സ്റ്റാബ് അംഗങ്ങളുടെ സമ്മേളനങ്ങൾ സംഘടിപ്പിച്ചു. ഇവരെല്ലാം യുദ്ധാനന്തര യുദ്ധാനന്തര പുനരുദ്ധാരണ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ സജീവമായി പങ്കെടുത്തിരുന്നു. 1950-ൽ ഡോൾട്ട്മുണ്ടിലെ പുതിയ പോലീസ് ഹെഡ്ക്വാർട്ടേഴ്സ് രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത വോൾട്ടേഴ്സ് ബോണിലെ ഹോട്ടൽ കൊനിഗ്ഷോഫ്, വോൾട്ടേഴ്സ് പുനർനിർമിച്ചത് മുമ്പ് മുൻനിര ഹോട്ടലായിരുന്നു. 1956 ൽ തന്റെ ഔദ്യോഗിക സന്ദർശനത്തിനായി ഇറ്റലി പ്രസിഡന്റിന് ആതിഥേയത്വം നൽകി വീണ്ടും വീണ്ടും ഫെഡറൽ റിപ്പബ്ളിക് തലസ്ഥാനത്ത്, അമേരിക്കൻ സ്റ്റേഡിയങ്ങൾ കെന്നഡി, നിക്സൺ, റീഗൻ, സ്റ്റേറ്റ് ഡിന്നർമാർ, ജർമ്മനിയുടെ ചാൻസലർ ആതിഥേയത്വം വഹിച്ച പരിപാടികളും.[14]
നോർത്ത് റൈൻ-വെസ്റ്റ്ഫാലിയയിലെ ഗവൺമെന്റിൽ നിന്ന് ധാരാളം ഡസൽഡോർഫിൽ ഒരു അധിക ഓഫീസ് തുറന്നുവെന്നു വോൾട്ടേഴ്സ് പറഞ്ഞു. 1955-ൽ ഡസ്സൽഡോർഫിലെ വ്യവസായ-ക്രെഡിറ്റ് ബാങ്ക് കെട്ടിടം രൂപകൽപ്പന ചെയ്യാൻ വോൾട്ടേഴ്സ് ഒരു മത്സരത്തിൽ വിജയിച്ചു. രണ്ടു വർഷം കഴിഞ്ഞ്, ഗാലറി കോൺസെൻ രൂപകൽപ്പന ചെയ്യുന്ന ഒരു മത്സരത്തിൽ ആ നഗരത്തിൽ അദ്ദേഹം വിജയിച്ചു. ഡ്യൂസ്സൽഡോർഡിന്റെ Altstadt (Old City) പുനർനിർമ്മിക്കുന്നതിന് തൻറ്റെ രൂപകൽപനക്ക് വോൾട്ടേഴ്സ് സമ്മാനിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകൻ, ഫ്രിറ്റ്സ് വോൾട്ടേഴ്സ്, ഒരു വാസ്തുശില്പി, അദ്ദേഹത്തെ ആസൂത്രണം ചെയ്തുകൊണ്ട് "മുഴുവൻ" ആസൂത്രണത്തിനായുള്ള സമപ്രായക്കാരോട് യുദ്ധം ചെയ്ത ഒരു മനുഷ്യനെന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചു. ഒരു പ്രാദേശിക കമ്മിറ്റിയുമായി ഒരു ചർച്ച അവസാനിപ്പിച്ച്, അവർ " , പെൻസിൽ അല്ല ". വോൾട്ടേഴ്സ് സ്വയം ഒരു "functionalist" ആയി കണക്കാക്കുകയും, നിരവധി കോൺക്രീറ്റ്, പരന്ന മേൽക്കൂരകൾ, ആധുനിക ആശുപത്രികൾ.[15]
In the 1960s, Wolters and his son shared an office until their architectural differences separated them, Fritz Wolters being more interested in the small details rather than in what he described as "epoch-making" solutions. However, their personal relationship survived this professional separation. In 1978, Wolters published a book on the town centre of Berlin, but despite suggestions from his son, he declined to include his views about Nazi architecture, and never did set forth such views to his colleagues.[15]
Association with Speer
തിരുത്തുകSpandau years
തിരുത്തുകനൂറാംബർഗ് വിചാരണയിൽ വോൾട്ടേഴ്സ് പങ്കെടുത്തില്ല. (പിന്നീട് ഇതിനെ "വിജയികളുടെ കോടതി" എന്നും "വിചാരണ വിചാരണ" എന്നും വിശേഷിപ്പിച്ചു). പക്ഷേ, 1946 ജനുവരിയിൽ സ്പീയർ എഴുതി: "ഞാൻ നല്ല ദിവസങ്ങളിൽ നിങ്ങളുടെ ഭാഗ്യ നക്ഷത്രം മുമ്പ് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു. " ആഗസ്റ്റ് 10 ന് വിചാരണ അവസാനിച്ചപ്പോൾ സ്പീയർ മരണശിക്ഷയുടെ സാധ്യതയെക്കുറിച്ച് മുൻകൂട്ടിപ്പറഞ്ഞുകൊണ്ട്, വോൾട്ടേഴ്സ് ഇങ്ങനെ എഴുതി: "പിൽക്കാല ജനങ്ങൾക്കായി എന്റെ ജോലി കൂട്ടിച്ചേർക്കുകയും എന്റെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ പറയുകയും ചെയ്യുക. ദിവസം. " അവന്റെ മുൻഗാമികൾ ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, സ്പീയർക്ക് വധശിക്ഷ ലഭിച്ചില്ല, എന്നാൽ 1946 ഒക്ടോബർ 1 ന് ഇരുപത് വർഷത്തെ തടവ് ശിക്ഷയാണ് വിധിച്ചത്. 1947 ജൂലൈ 18 ന് സ്പാൻഡാവു ജയിലിൽ കയറാനായി അത് മാറ്റിവെച്ചു..[16]
സ്പെയിനിലെ സ്പെർവുമായി നേരിട്ടുള്ള ആശയവിനിമയം അനുവദിക്കാത്ത വോൾട്ടറുകളും ദീർഘകാല സ്പീയർ സെക്രട്ടറിയായ ആൻമറി കെംപും, തന്റെ കുടുംബത്തിന് സഹായിക്കാനാഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്തു. സ്പീയർ തന്റെ ഭാര്യയ്ക്ക് എഴുതിയ കത്തുകളിൽ ആവശ്യപ്പെട്ടിരുന്നു. 1948 ൽ ആരംഭിച്ച സ്പീറിന് മെയിൽ കടത്താനുള്ള അനുവാദം നൽകിയിരുന്നു. 1949 ൽ സ്പീയർ, ഷുഗ്ഗ്ൽഡെങ്കോൺ അല്ലെങ്കിൽ "സ്കൂൾ ഫണ്ട് അക്കൗണ്ട്" എന്നിവയ്ക്കായുള്ള പ്രത്യേക ബാങ്ക് അക്കൌണ്ട് വോൾട്ടേഴ്സ് തുറന്നു. യുദ്ധസമയത്ത് സ്പീക്കിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ നിന്നും പ്രയോജനം നേടിയ ആ വാസ്തുശക്തിയുടേയും വ്യവസായികളുടേയും ഇടയിൽ ധനസമാഹരണം ആരംഭിച്ചു. സ്പീക്കർ കുടുംബത്തെ പിന്തുണയ്ക്കാൻ മാത്രമാണ് ഫണ്ടുകൾ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്. പക്ഷേ, തുക വളരുകയും സ്പീക്കറുടെ കുടുംബം വളരെയേറെ സഹായിക്കുകയും ചെയ്തു. സ്പീയർസ് സ്പാൻഡോ കാൻഡിറ്റ്, ടോണി പ്രോസ്റ്റിന്റെ അവധിക്കാലങ്ങളിൽ നിന്ന് പണം ചെലവഴിച്ചു. സ്പീക്കറിന്റെ റിലീസിനെ സുരക്ഷിതമാക്കാൻ കഴിയും. ഫണ്ടിന്റെ നിലനിൽപ്പിനെക്കുറിച്ച് സ്പീക്കർ ബോധവാനായിക്കഴിഞ്ഞാൽ, പണത്തോടുള്ള ബന്ധത്തെക്കുറിച്ച് വിശദമായ നിർദ്ദേശങ്ങൾ അദ്ദേഹം അയയ്ക്കും. വാള്ടർമാർ സ്പീക്കർക്ക് ആകെ 17 വർഷം വരെ DM158,000 എഴുതി.[17]
1951 ൽ രഹസ്യ ആശയവിനിമയം നടത്തുക വഴി, വോൾട്ടേഴ്സ് തന്റെ ആദ്യ കത്ത് സ്പീമിന് അഞ്ച് വർഷത്തിനുള്ളിൽ അയച്ചു. സ്പീയർ തന്റെ ഓർമ്മകളുമായി മുന്നോട്ടുപോകുമെന്ന് അദ്ദേഹം നിർദ്ദേശിച്ചു. 1953 ജനവരിയിൽ സ്പീയർ തന്റെ കരട് ഓർമ്മകളെക്കുറിച്ച് ആരംഭിച്ചു. അടുത്ത വർഷം നീണ്ട മിസ്സൈലുകൾ, ചിലപ്പോൾ പുകയില ആഭരണങ്ങളിലോ കാൻഡി റാപ്പറിലോ എഴുതിയെങ്കിലും മിക്കപ്പോഴും ടോയ്ലറ്റ് പേപ്പറുകളിൽ കോസ്ഫെൽഡിലെ വോൾട്ടേഴ്സ് ഓഫീസിലേക്ക് പോയി. സ്വകാര്യ വാസ്തുവിദ്യാ പ്രാക്ടീസ് തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് വോൾട്ടേഴ്സ് സെക്രട്ടറിയായി മാറിയോൺ റിസെഴ്സർ തുടർന്നുവന്നത്, ഓരോന്നിനും നാൽപ്പത് അടുത്തുള്ള ടൈപ്പുചെയ്യൽ പേജുകളായി ഈ കുറിപ്പുകൾ ട്രാൻസ്ക്രൈസ് ചെയ്തു. സ്പീയർ കരട് വിവാദത്തിൽ ഹിറ്റ്ലറെ ഒരു കുറ്റവാളിയെന്ന് എതിർക്കുകയും, സ്പീക്കർ അദ്ദേഹത്തിനു നല്ലൊരു സുഹൃത്ത് വയ്ക്കാൻ സാധ്യതയുണ്ടെന്ന് വെളിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. നാസി വംശഹത്യ സംബന്ധിച്ച റിപ്പോർട്ടുകൾ കുറഞ്ഞത് പത്ത് കാരണങ്ങൾ ആണെന്ന് വോൾട്ടേഴ്സ് വിശ്വസിച്ചു. ഹിറ്റ്ലർ ചെയ്തിരുന്ന കാര്യങ്ങളിൽ അദ്ദേഹത്തിന് യാതൊരു അവകാശവും ലഭിച്ചിട്ടില്ലെന്നും ജർമനിയുടെ സഖ്യകക്ഷികൾ വളരെ ക്രൂരമായാണ് പെരുമാറിയതെന്നും വിശ്വസിച്ചിരുന്നു.[17]
1950 കളുടെ മധ്യത്തിൽ വോൾട്ടേഴ്സ് കെംപ്ഫുമായി വഴക്കടിച്ചിരുന്നു. ഇദ്ദേഹം പല വർഷങ്ങളായി നെറ്റ്വർക്കിൽ നിന്നും നിഷ്കാസിതനായതോടെ, വോൾട്ടേഴ്സ്, റീസറിൻറെ ഭാരം വർദ്ധിപ്പിച്ചു. തന്റെ മുൻ സഹപ്രവർത്തകനും മുൻ സെക്രട്ടറി സെക്രട്ടറിയുമായ സ്പീക്കർ നൽകിയ അഭ്യർത്ഥന ഒടുവിൽ തകർന്നു തരിപ്പണമാവുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ സ്പീക്കറുടെ അഭിപ്രായത്തോട് വിൽക്കാൻ വിബ്സെറ്റ്സ് വിസമ്മതിച്ചതുപോലെ കെംപഫിന് ബോധ്യമുണ്ടായിരുന്നു. നാസി ഭരണകൂടത്തിന്റെ അതിർത്തിപ്പിന് ഉത്തരവാദിത്തം ഏറ്റെടുക്കാൻ സ്പീക്കറിന്റെ സന്നദ്ധത ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെട്ടിരുന്നുവെന്നും, സ്പീക്കറിൽ നിന്നുണ്ടായ തന്റെ വികാരങ്ങളുടെ കരുത്ത് കെംപിൽ നിന്നും റീസറിൽ നിന്നുമുള്ളതല്ലെന്നും.[18]
സ്പീറിന്റെയും കുടുംബത്തിൻറെയും സഹായത്തോടെ വാള്ടറുകൾ അശ്രദ്ധമായി അലയടിച്ചുപോവുകയും, അയാളുടെ അച്ഛൻ ഫ്രിറ്റ്സ്, പിന്നീട് അവഗണനയുടെ വികാരങ്ങളെ പ്രകടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. 1955 മാർച്ചിൽ സ്പീക്കറിന്റെ അമ്പതാം പിറന്നാളിന് വേണ്ടി, വോളേഴ്സ് പല സ്പീക്കറുടെ സുഹൃത്തുക്കളിൽ നിന്നും യുദ്ധകാലത്തെ പങ്കാളികളിൽ നിന്നും കത്തുകളെ ശേഖരിച്ചു, സ്പീയുടെ ജന്മദിനത്തിൽ സ്പാൻഡോയുടെ മതിലിനകത്ത് അവർ അകത്തു കയറിയതായി കണ്ടു. വേഴ്സസ് സ്പീക്കറുടെ മകൻ ആൽബർട്ട് തന്റെ ഡ്യൂസൽഡോർഫ് ഓഫീസിൽ ഒരു വേനൽക്കാല ജോലിക്ക് നൽകി. വാള്ടേഴ്സ് ഒരുപക്ഷേ മറ്റൊരാളുടെ സ്പീക്കർ കുട്ടികളെ ആഘോഷിച്ചു. പ്രഭാതഭക്ഷണം ഒരു പുതുവർഷാഘോഷമായ ടെലിപതിയിൽ പരസ്പരം ബന്ധപ്പെടാൻ ശ്രമിച്ചു. എന്നാൽ അർധരാത്രിയിൽ ഇരുവരും ഉറങ്ങുകയായിരുന്നു.[19]
വാള്ടർ തുടർച്ചയായി സ്പീക്കറിന്റെ ആദ്യപ്രസിദ്ധീകരണത്തിനായി ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഇത് നാലു അധിനിവേശ ശക്തികളുടെ അനുമതി ആവശ്യമായിരുന്നു. സ്പീസിന്റെ റിലീസിനെ വാദിക്കാൻ ഡഴ്സൽഡോർഫ് അറ്റോർണി, പിന്നീട് ജർമൻ ഉദ്യോഗസ്ഥരെ കൊണ്ടുവരാൻ പിന്നീട് മന്ത്രി വെർണർ ഷൂട്ട്സ് എന്നിവരുമായും അദ്ദേഹം ഏർപ്പെട്ടു. തന്റെ ചെലവുകൾ ചോദിക്കാൻ വിസമ്മതിച്ച ഷൂറ്റ്സ്, വെറും ഏഴ് വർഷത്തെ ജർമ്മൻ പ്രസിഡന്റ് ലുബെക്ക് സ്പീറിന്റെ കീഴിൽ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നെങ്കിലും വിജയിച്ചില്ല. സ്പീക്കറിനെതിരെ ഡാനാസിക്കലിസ്റ്റ് നടപടിയിൽ നിന്നും വോൾട്ടേഴ്സ് കൂടുതൽ വിജയം നേടിയിരുന്നു. സ്പീക്കർ അനുകൂലമായി പല സത്യവാങ്മൂലങ്ങളും ശേഖരിച്ചു. യുദ്ധസമയത്ത് സ്പീയർ സംരക്ഷിച്ച ടെസ്സെനോയിൽ നിന്നുള്ള ഒരാളും. ആ പ്രക്രിയകൾ വർഷങ്ങളോളം വലിച്ചിഴയ്ക്കുകയും സ്പീക്കറുടെ ശക്തമായ ഒരു സഹായിയായിരുന്ന വില്ലി ബ്രൻഡ്റ്റിന്റെ ഉത്തരവ് വഴി അവസാനിക്കുകയും ചെയ്തു.[20]
1956-ൽതന്നെ, വാഷിംഗ്ടൺ ജിബിഐയുടെ കുടിയേറ്റക്കാരെ കുടിയൊഴിപ്പിക്കാൻ സ്പീക്കർക്കുണ്ടായേക്കാവുന്ന സ്വാധീനത്തെക്കുറിച്ച് ആശങ്കാകുലനായി. കെർപ്ഫിനെ ഡനൈസേഷൻ പ്രക്രിയയെ കുറിച്ച് വോൾട്ടേഴ്സ് എഴുതി, "ബെർലിനിൽ ജൂതപ്പാർട്ടികളുടെ അനുമതിയുടെ കാര്യത്തിൽ മാത്രമാണ് ഞാൻ ആകുലതപ്പെടുന്നത്, അത് ഒരു ബുള്ളസീ ആയിരിക്കാം. 1964 ലെ സ്പീയർ വാള്ടേറിൽ പരാമർശിച്ച ഒരു കത്തിൽ, ക്രോണിക്കിൻറെ മോചനത്തെ പുനർവിചിന്തനത്തിനായി പുനർവിചിന്തനം ചെയ്യുന്നതിനുള്ള ഒരു പരാമർശമായിരിക്കണം. ചൈൽകിക്കിനെ റെസീസർ വീണ്ടും വീണ്ടും ടൈപ്പ് ചെയ്യാൻ വോൾട്ടറിന്റെ പ്രതികരണം, യോർക്കിന്റെ പീഡനത്തിനായുള്ള ജിബിഐയുടെ ഇടപെടലിനെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹം ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. തെറ്റുകൾ തിരുത്താനും, മറ്റു കാര്യങ്ങളെ പുറന്തള്ളാനും, പ്രത്യേകിച്ചും "സ്പീറിനും, മറ്റൊരാളുടെ സഹപ്രവർത്തകർക്കും മേൽ കുറ്റം ചുമത്തപ്പെടാൻ കഴിയുമെന്ന അടിസ്ഥാനത്തിൽ ചില ഭാഗങ്ങൾ ഇല്ലാതാക്കാൻ" ഇത് ചെയ്തതായും വോൾട്ടേഴ്സ് പിന്നീട് എഴുതി, ലുഡ്വിഗ്സ്ബർഗ് സെൻട്രൽ ഓഫീസ് ' യുദ്ധക്കുറ്റങ്ങൾ 'ഇപ്പോഴും നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട്. നാഷണൽ സോഷ്യലിസ്റ്റുകളുടെ പീഡനത്തിന് അവസാനം കണ്ടില്ല.[21]
1965 ഏപ്രിലിൽ, സ്പീക്കറുടെ ശിക്ഷാവിധിയേക്കാളും പതിനെട്ട് മാസം മാത്രം അവശേഷിച്ചപ്പോൾ, വോൾട്ടേഴ്സ് അവരുടെ കൂട്ടായ പുനഃസമാഗത്തെപ്പറ്റി എഴുതി: "ഞാൻ അവസാനം കണ്ടതനുസരിച്ച് ഇരുപതു വർഷമായിരിക്കുന്നു, ഞങ്ങളുടെ പഴയ ഇടപാടുകാരുടെ ഇടയിൽ എന്തു സംഭവിക്കും, ദീർഘദൂര നാളുകളിൽ സ്കീയിംഗ് ടൂറുകളുടെ സന്തുഷ്ട ഓർമ്മകളിൽ നിന്ന് ... താങ്കൾ തീർച്ചയായും നിങ്ങളോടൊപ്പം വയ്ക്കാറുണ്ടായിരുന്നുവെന്നത് നിങ്ങൾക്കായി വന്നെത്തിയിട്ടുണ്ടോ? തീർച്ചയായും ഞാൻ നിങ്ങളോടൊപ്പം ഒരു സെലിവറിയിൽ വച്ചിട്ടുണ്ടാകാം- ദീർഘകാല ശുചിത്വമുള്ള വെസ്റ്റ്ഫിലിം ഹാം, ക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കുന്ന കുപ്പികൾ നിങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട അമൃതിന്റെ: ജൊഹാനസ്ബെർഗർ 1937: ഇന്ദ്രിയങ്ങൾ ഈ കാര്യങ്ങളെല്ലാം നമ്മുടെ ഇടയിൽ ഉണ്ടാകാൻ സാധ്യതയുണ്ടോ? ഞാൻ ആ നിമിഷം അടുത്തെത്തി, എന്റെ ഹൃദയം വളരെ വലുതാണ്"[22]
റോസസറുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, വോൾട്ടേഴ്സ് "സ്പീറിന്റെ യാഥാർത്ഥ്യത്തെ പേടിക്കുന്നു" എന്നാണ് അവൾ കരുതിയിരുന്നത്. എങ്കിലും, കെംപഫ് കരുതി, വോള്ട്ടർ സ്പീറെക്ക് ദോഷം തോന്നി. വോൾട്ടറുടെ വികാരങ്ങളുടെ ആഴത്തെ കുറിച്ച് സ്പീക്കർക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു. പിന്നീട് തന്റെ ജീവചരിത്രകാരൻ ജോക്കീം ഫെസ്റ്റോടു പറഞ്ഞത് വോൾട്ടേഴ്സ് ആയിരുന്നു. സ്പാൻഡായുടെ കാലത്ത് വോൾട്ടേഴ്സ് അമൂല്യമായ സേവനങ്ങൾ നടത്തിയിരുന്നു എന്നും വോൾട്ടേഴ്സ് സഹായമില്ലാതെ താൻ സ്പാൻഡോവിനെ അതിജീവിച്ചേക്കാമെന്ന് തനിക്ക് അറിയില്ലെന്നും സ്പീയർ കൂട്ടിച്ചേർത്തു.[23]
സ്പീക്കർ തടവിൽ കഴിഞ്ഞ വോളർസ് ഒരു വിശ്വസ്ത ലേഖകനായിരുന്നെങ്കിലും സ്പീക്കർക്ക് മാസത്തിലൊരിക്കൽ ദീർഘമായ ഒരു എഴുത്തുകാരനായിരുന്നു, സ്പീക്കർ എല്ലാം ഇഷ്ടപ്പെട്ടേക്കാവുന്ന എല്ലാ കാര്യങ്ങളും പറയാൻ ശ്രമിച്ചുവെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തെ ഉപദ്രവിക്കാൻ പാടില്ലായിരുന്നു. സ്പീക്കർ തന്റെ "ലോകവത്കൃതമായ നടത്തം" എന്ന സങ്കൽപ്പത്തെ കെട്ടിച്ചമച്ചപ്പോൾ, യൂറോപ്പ് മുതൽ ഏഷ്യയിലേക്കും വടക്കേ അമേരിക്കയിലേക്കും നീണ്ട നടപ്പിൽ സീരിയലുകളായി തന്റെ ദൈനംദിന വ്യായാമങ്ങൾ ഭാവനയിൽ കണ്ടുമുട്ടിയപ്പോൾ, അവൻ "കാണുന്നത്" എന്താണെന്നതിന്റെ വിശദാംശങ്ങളുമായി വോൾട്ടേഴ്സ് വിതരണം ചെയ്തു. സ്പീക്കർ പിന്നീടു പറഞ്ഞു, "ഒരു വിധത്തിൽ സംസാരിക്കുമ്പോൾ റൂഡി വോൾട്ടേഴ്സ് എന്നെ പിന്തുടരുന്നു." അർദ്ധരാത്രി സമയത്ത് 1966 ഒക്ടോബർ 1-നു ആരംഭിച്ച സ്പാംവെ ജയിലിൽ നിന്ന് സ്പീക്കർ മോചിതനായി. രഹസ്യമായ സന്ദേശ സന്ദേശങ്ങളുടെ അവസാനത്തേത് വോൾട്ടേറ്റുകളിലേക്ക് അയച്ച ഒരു ടെലഗ്രാം ഉണ്ടായിരിക്കണം. സ്പീക്കർ തമാശക്കാരനായ വോൾട്ടേഴ്സ്, മെക്സിക്കോയിലെ ഗ്വാഡാലജരയിൽ നിന്ന് മുപ്പത്തഞ്ചു കിലോമീറ്റർ തെക്ക് എടുക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. അതിൽ അദ്ദേഹം 31,936 കിലോമീറ്റർ.[24]
Deterioration of relationship
തിരുത്തുകരണ്ടു ആഴ്ചയെടുത്ത് തന്റെ കുടുംബത്തോടൊപ്പം ചെലവഴിച്ചതിനുശേഷം, സ്പീക്കർ കോസ്ഫീൽഡിൽ 1966 ഒക്ടോബറിൽ വോൾട്ടേഴ്സ് സന്ദർശിക്കാൻ വന്നു. സ്പീറിന്റെ സന്ദർശനത്തിന് തൊട്ടുമുമ്പ്, അന്നമ്മറി കെംപഫ് കോസ്ഫെൽഡിലെ വോൾട്ടറിലേക്ക് പോയി. കളിക്കാരും സ്പീകരും "വളരെ അകലെയായിരുന്നു" എന്ന് വോൾട്ടേഴ്സ് പ്രതികരിച്ചു. ഏയ്ൻസ്റ്റ് വോൾഫ് മോമ്മൻസനെ വോൾട്ടേറിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചതിനുപകരം സ്പീക്കർ നിർബ്ബന്ധിതമായ ഈ സന്ദർശനം സന്ദർശനത്തിനെത്തി. വോൾട്ടേഴ്സ് മകന് ഫ്രിറ്റ്സ് പറഞ്ഞതനുസരിച്ച്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാവ് കോപാകുലനായിരുന്നുവെന്നും, അയാളെ കുറച്ചുകൂടി ഭയക്കുകയും ചെയ്തു. യഥാർത്ഥ കൂടിക്കാഴ്ച കാഷ്വൽ ആചാരപരവും (ദീർഘകാലമായി വാഗ്ദാനം ചെയ്തിരുന്ന ഹാമും വീഞ്ഞും കൂടാതെ, വോൾട്ടേഴ്സ് സ്കറി, ക്രോണിക്കിക്ക് സെൻസർ ചെയ്ത പകർപ്പും ബാക്കി തുക ഡിഎം 25,000 ന്റെയും സ്കൂൾ ഫണ്ട് അക്കൌണ്ടിൽ നിന്നും മാറ്റി ), വോൾട്ടേഴ്സ് പിന്നീട് ഇങ്ങനെ എഴുതി: "സ്പാൻഡാവു സൗഹൃദം അവസാനിച്ചതിനെക്കുറിച്ചായിരുന്നു ആ ദിവസം ഞാൻ വീണ്ടും അറിയാമെന്ന് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു.അദ്ദേഹം വ്യക്തിപരമായി, ഞാൻ നേരത്തെ ഉണ്ടായിരുന്നതിനേക്കാൾ പെട്ടെന്ന് വ്യത്യസ്തമായാണ് ഞാൻ കണ്ടത്."[25]
സ്പീയർ 1966 നവംബറിൽ സ്പീറിന്റെ ഒരു അഭിമുഖത്തിൽ വോൾട്ടേഴ്സ് അബോധാവസ്ഥയിലായിരുന്നു. സ്പീയർ വീണ്ടും നാസി കാലഘട്ടത്തിലെ കുറ്റങ്ങൾക്ക് ഉത്തരവാദിത്തം ഏറ്റെടുക്കുമ്പോൾ, രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധം തുടങ്ങുന്നതിനു പകരം ജർമ്മനിക്കു പകരം ഹിറ്റ്ലറെ കുറ്റപ്പെടുത്തി. സ്പീക്കറുടെ കുറ്റപ്പെടുത്തൽ, "ഇന്നത്തെ കാഴ്ചപ്പാടിൽ നിന്ന് തികച്ചും അപകടകരമായ ഒപ്ലിമൈസേഷൻ ആയിട്ടാണ് പ്രതികരിക്കുക." 1939 ൽ ഞങ്ങൾ ഹിറ്റ്ലർ ജർമനായിരുന്നുവെന്ന് ഞങ്ങൾക്കറിയാം. പോളണ്ടിലെ യുദ്ധത്തെ ആവേശമുളവാക്കുന്നതിനേക്കാൾ, അതിന്റെ ഉത്തരവാദിത്തം പോൾസുകാരുടെ പ്രകോപനപരമായ പെരുമാറ്റത്തിൽ കണ്ടെത്തുകയെന്നതാണെന്ന് ഞങ്ങൾ കരുതുന്നു, ബ്രിട്ടീഷുകാർ അത് ഒരു ലോക യുദ്ധത്തെ സൃഷ്ടിച്ചു. " "വാസ്തവത്തിൽ എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്നതിൽ പൂർണ്ണമായി ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കാൻ സ്പീക്കറെ വോൾട്ടേഴ്സ് ആവശ്യപ്പെട്ടു".[26]
സ്പെയ്ന്റെ ആദ്യത്തെ പുസ്തകത്തിൽ വോൾട്ടേഴ്സ് എഴുതാൻ സ്പീക്കർ പരാജയപ്പെട്ടതോടെ സ്പാൻഡൊ മെറ്റീരിയൽ, ഇൻസൈഡ് ദ് തേഡ് റെയ്ക് എന്നിവയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയായിരുന്നു അവരുടെ ബന്ധം കൂടുതൽ പുരോഗമിച്ചത്. സ്പാൻഡായിലെഴുതിയിട്ടുള്ള ഈ പുസ്തകത്തിന്റെ സ്പീയർക്കുള്ള ആദ്യ കരട് ഡ്രെസ്റ്റ് ബെർലിൻ പ്രോജക്ടുമായി ബന്ധപ്പെട്ട്, തന്റെ പഴയ യൂണിവേഴ്സിറ്റി സുഹൃത്ത് ഡോ. റുഡോൾഫ് വോൾട്ടേഴ്സ്, ഏറ്റവും നിർണായക ചുമതല ഏറ്റെടുത്തിട്ടുള്ളത് പ്രച്റ്റ്സ്ട്രാസ് ആണ്. എന്നാൽ വോൾട്ടേറിന്റെ പേര് പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെടാത്ത പതിപ്പുകളിൽ ദൃശ്യമാവുന്നില്ല. വോൾട്ടേഴ്സ് സഹായത്തെക്കുറിച്ച് പരാമർശമില്ല, കരട് രേഖയുടെ രേഖയും സംരക്ഷണവും അത്യാവശ്യമാണ്. വോൾട്ടേരെ സംരക്ഷിക്കാനുള്ള ഒരു ശ്രമമായിട്ടാണ് സ്പീക്കർ പിന്നീടു തന്റെ ജീവചരിത്രകാരനായ ഗിറ്റ സെറീനിയോട് പറഞ്ഞത്. വോൾട്ടേഴ്സ് ജയിലിലടക്കപ്പെട്ട യുദ്ധക്കുറ്റവാളിയെ സഹായിക്കുമെന്ന് അറിയാമായിരുന്നു. സ്പീയുടെ പ്രസ്താവനയിൽ സ്പീക്കർ കാണിച്ച അഭിപ്രായപ്രകടനത്തിൽ, വോൾട്ടറുടെ പിന്തുണയെക്കുറിച്ച് പ്രചരിപ്പിക്കുക എന്നതായിരുന്നു അത്. വോൾട്ടറുടെ മകൻ ഫ്രിറ്റ്സ്, സ്പീക്കർ ഒരിക്കൽപ്പോലും വോൾട്ടേഴ്സ് പറഞ്ഞിരുന്നു, "ഇത് എല്ലാ വ്യത്യാസങ്ങളും ഉണ്ടാക്കിയേനെ" എന്നു നിർദ്ദേശിച്ചു. കാരണം, സ്പെഷർ തന്റെ തടവിൽ സമയത്ത് വോൾട്ടേഴ്സ് കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന കടം അംഗീകരിച്ചതായി കാണിക്കുമായിരുന്നു.[27]
ഇൻസുഡ് ദ് തേഡ് റെയ്ച്ച് എന്ന ജർമ്മൻ പതിപ്പ് 1969 ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചതിന് ശേഷം, സ്പീയർ കോസ്ഫെൽഡിലെ പ്രകോപിത വോൾട്ടേഴ്സ് സന്ദർശിക്കാൻ നിർദ്ദേശിച്ചു. വോൾട്ടേഴ്സ് അതിനെതിരെ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു. ആ രചയിതാവ് "ഒരു മുടി ഷർട്ടിൽ ജീവിതത്തിൽ നടക്കില്ല, നാഷണൽ സോഷ്യലിസത്തിന്റെ ഇരകളുടെ ഇടയിൽ തന്റെ ഭാഗങ്ങൾ വിതരണം ചെയ്യുന്നില്ല, ജീവന്റെ എല്ലാ ഹാനികളും ആനന്ദങ്ങളും, വെട്ടുക്കിളിയും കാട്ടുമൃഗവും ". എന്നിരുന്നാലും, വോൾട്ടേഴ്സ് നവംബർ 19 ന് ജർമ്മൻ പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ്സ് എന്ന പ്രമേയത്തിന്റെയും പ്രാർഥനയുടെയും ദിവസം ബൂസ്-ഉൻ ബെറ്റാഗിൽ വോൾട്ടേഴ്സ് ഭവനത്തിൽ ഒരു യോഗം നടത്തണമെന്ന (മറിച്ച് ചൂണ്ടിക്കാട്ടി) ഒരു യോഗം അവതരിപ്പിച്ചു. സ്പീയർ ഉടനെ സന്ദർശിച്ചു, ഇരുവരും ഉച്ചഭക്ഷണം കഴിച്ചപ്പോൾ, "വെട്ടുക്കിളി എവിടെയാണ്?"[28]
മൂന്നാം റെയ്സിനുള്ളിൽ ഗവേഷണം പൂർത്തിയായപ്പോൾ, ക്യൂരിക് എഡിറ്റോറിയൽ ക്രോണിക്കിസിൽ ജർമ്മനിയിലെ ഫെഡറൽ ആർക്കൈവ്സിൽ 1969 ജൂലൈയിൽ സംഭാവന നൽകിയിരുന്നു. ലണ്ടനിലെ ഇംപീരിയൽ വാർ മ്യൂസിയത്തിൽ 1943-ൽ ഡേവിഡ് ഇർവിംഗ്, ക്രോണിക്കിക്ക് ഒരു പകർപ്പുമായി താരതമ്യം ചെയ്തു. പൊരുത്തക്കേടുകൾ. വ്യത്യാസങ്ങൾ (മുൻ വർഷങ്ങളുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോൾ നിസ്സാരമല്ലാത്തവ) വ്യത്യാസങ്ങൾ കാരണം ആർഡ്വിജും സ്പീറും ഇർവിനോട് ചോദിച്ചു. വോൾട്ടേരിൽ നിന്നുള്ള ഒരു വിശദീകരണം സ്പീക്കർ ചോദിച്ചപ്പോൾ, 1970 ജനുവരിയിൽ വോൾട്ടേഴ്സ് സെൻസർസിനു കത്ത് നൽകി, "ഞാൻ ഈ ആരോപണത്തെക്കുറിച്ച് ലുഡ്വിഗ്സ്ബർണർ [ജർമൻ യുദ്ധ കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ പ്രോസിക്യൂട്ടർമാർ] [യഹൂദരെ ഒഴിപ്പിച്ചതിന്റെ] ന്യൂറംബർഗ് ഇൻഡിക്മെന്റിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല. " ജൂനിയുമായി ഇടപെടുന്ന ക്രോണിക്കിക്കിന്റെ പേജുകൾ ഉണ്ടാകരുതെന്ന് സ്പീയർ നിർദ്ദേശിച്ചു. ആർക്കൈവ്സ് നൽകിയ പകർപ്പ് അപ്രത്യക്ഷമായ, ചക്രവർത്തിയുടെ ആധികാരിക രേഖകൾ ആർക്കൈവുകൾക്ക് നൽകിയിട്ടുണ്ടെന്ന് സ്പീയർ നിർദ്ദേശിച്ചു. സ്പീക്കർ നിർദ്ദേശിച്ചതുപോലെ ഒറിജിനൽ യഥാർത്ഥത്തിൽ നശിപ്പിക്കില്ല.[29]
സ്പീക്കർ 1971 ൽ പ്ലേബോയ്ക്കായി ഒരു ദീർഘനേരമായി അഭിമുഖം നടത്തിക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ സ്പീക്കറിനെതിരായ വോൾട്ടേഴ്സ് കോപം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടു. അതിൽ വീണ്ടും നാസി കുറ്റകൃത്യങ്ങളുടെ ഉത്തരവാദിത്തം ഏറ്റെടുക്കുകയും ഹിറ്റ്ലറെയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൂട്ടാളികളെയും യുദ്ധത്തിന് കുറ്റപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു.
നിങ്ങൾക്കെന്താണു പ്രശ്നം? "[മൂന്നാം റൈക്സിനുള്ളിൽ] കുറ്റവാളിയുടെ അവസാനിക്കാത്ത അംഗീകാരത്തിനു ശേഷവും നിങ്ങൾക്ക് കുറ്റവാളിയായി ഇരുപതു വർഷക്കാലം ജയിലിൽ കിടക്കുന്ന ഒരു കുറ്റവാളിയെക്കാൾ കൂടുതൽ ശക്തമായി നിങ്ങളെത്തന്നെ നിറുത്താൻ കഴിയുകയില്ല. നിങ്ങളുടെ എളിയയുള്ള കുറ്റസമ്മതങ്ങളും നിങ്ങളുടെ ഇപ്പോഴത്തെ ജീവിതരീതിയും തമ്മിൽ വിശാലമായതും അപ്രതീക്ഷിതവുമായ വ്യത്യാസം ഉള്ളതായി തോന്നുന്നു. പണ്ടു യിസ്രായേലിൽ ഒരുത്തൻ ദൈവത്തോടു ചോദിപ്പാൻ ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു. എന്നാൽ, ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് ഒരു സന്തോഷമുള്ള ഒരു സുഹൃത്ത് ആയിട്ടാണ് അറിയുന്നത്. അദ്ദേഹം ഒരു യാത്രയാകുമ്പോൾ, തന്റെ പഴയകാല സാഹിത്യ-സാമ്പത്തിക വിജയങ്ങളുടെ കഥകളിലൂടെ സന്തോഷത്തോടെ പഴയ ചങ്ങലകൾ അടക്കുന്നു. നിങ്ങളുടെ മുൻ സഹപ്രവർത്തകർക്കെതിരായ ഞങ്ങളുടെ ആരോപണങ്ങൾ (ഗോറിംഗ്, ഗോബെൽസ്, ബോർമാൻ മൃതദേഹം കാത്തുനിൽക്കുന്ന, തങ്ങളെ പ്രതിരോധിക്കാൻ കഴിയാത്തത് എന്നെ ദുഖിപ്പിക്കുന്നു ... ഞാൻ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു, നിങ്ങളുടെ കുറ്റബോധം ഏറ്റുപറയേണ്ട ആവശ്യമൊന്നുമില്ലാതായിത്തീരുമ്പോൾ ആ ദിവസം വരും എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. നിങ്ങളുടെ ശ്രേഷ്ഠത.[30]
വോൾട്ടേഴ്സ് തങ്ങളുടെ കത്ത് അവസാനിപ്പിച്ച്, ഭാവിയെക്കുറിച്ച് പരസ്പരം കാണാതിരിക്കാൻ ഒരു നിർദ്ദേശം നൽകി, ഒരു നിർദ്ദേശം സ്പീഡർ സമ്മതിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും വോൾട്ടേഴ്സ് ഭാര്യ എറിക്ക, ആൽബർട്ട് സ്പീറിന്റെ ഭാര്യ മാർഗരറ്റ് സ്പീക്കറുമായി അടുത്ത ബന്ധുക്കളായി. ഓരോരുത്തരും ക്രിസ്മസ് സമ്മാനങ്ങൾ ഓരോ വർഷവും വിതരണം ചെയ്തു (വോൾട്ടയർ ഒരു സ്പന്ദർ ഹാമും തേനും ഒരു കഷപശുവിനെ അയച്ചപ്പോൾ). സ്പീക്കർ അദ്ദേഹത്തിനു വളരെ കുറച്ച് സുഹൃത്തുക്കളുണ്ടായിരുന്നുവെന്ന് സമ്മതിച്ചു.[30]
1975-ൽ വോൾട്ടേഴ്സ് അനുരഞ്ജിക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചു. മാർച്ചിൽ സ്പീയർ തന്റെ ഏഴാം ജന്മദിനത്തിൽ ഒരു കത്തെഴുതി. സ്പീക്കർ വൈകാരികമായി പ്രതികരിച്ചു, ചെറിയൊരു സൂചനയിൽ വോൾട്ടറുകൾ സന്ദർശിക്കാനായി പ്രതിജ്ഞ ചെയ്തു. രണ്ടു മാസത്തിനു ശേഷം വീണ്ടും എഴുതുകയുണ്ടായി, "എല്ലാ അന്തർലീനമായ വൈരുദ്ധ്യങ്ങളും ഉണ്ടെങ്കിലും, ഞാൻ നിങ്ങളോട് വളരെ അടുപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു". എന്നിരുന്നാലും ആ രണ്ടുപേരും ഒരിക്കൽ കൂടി ഒരിക്കലും കണ്ടുമുട്ടിയില്ല.[31]
സ്പീയുടെ രണ്ടാമത്തെ ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകളിൽ സ്പാൻഡാവു: ദി സീക്രട്ട് ഡയറി, വോൾട്ടേഴ്സ് പേര് പരാമർശിച്ചിട്ടില്ല, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജന്മനാട് മാറിയിരിക്കുന്നു; സ്പീക്കർ "കോബർഗ് സുഹൃത്ത്" എന്ന വാക്കാണ് ടെക്സ്റ്റിന്റെത്. എന്തായാലും സ്പീയർ വാള്ടേഴ്സ് പുസ്തകം ഒരു പകർപ്പ് അയച്ചു, സ്പീക്കർ പറയുന്നത് ഫ്ലോറൻസ് പുസ്തകം വായിക്കരുതെന്ന് വോൾട്ടേഴ്സ് അനുവദിക്കില്ലെന്നാണ്. "കോർബർഗിന്റെ ഡ്യൂക്ക്" ഒപ്പിട്ട ഒരു കത്തിൽ വോൾട്ടേഴ്സ് പ്രതികരിച്ചു: "നിങ്ങളുടെ തളർച്ച [ത്രികോണത്തിനകത്ത്] താത്കാലിക 'മികച്ച സുഹൃത്ത്', സ്പാൻഡൗവിനോടുള്ള അനിഷേധ്യമായ ബന്ധം ഇന്നും നിലനിൽക്കുന്നില്ല."[32]
Later life and death
തിരുത്തുകവോൾട്ടേഴ്സ് തന്റെ പത്രികകൾ ഫെഡറൽ ആർക്കൈവിലേക്ക് കൈമാറുകയും ഒരു ദിവസം റെക്കോർഡ് തിരുത്തണമെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തുകയും ചെയ്തു. എന്നിരുന്നാലും, 1979 ന്റെ അവസാനത്തിൽ സ്പീയർ ഒരു ഡോക്ടറൽ വിദ്യാർത്ഥിയായ മത്തിയാസ് ഷ്മിഡ്ത് സമീപിച്ചു. അദ്ദേഹം തന്റെ പ്രബന്ധം തയ്യാറാക്കാൻ പല ചോദ്യങ്ങൾക്കും ഉത്തരം തേടി. ഷ്മിച്ചന്റെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ഉത്തരം നൽകിയശേഷം, സ്മിമ്മിഡ് വോൾട്ടറിലേക്ക് കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾക്കായി സ്പീയർ പരാമർശിച്ചു. വോൾട്ടേഴ്സ് ഷ്മിഡ്റ്റെയ്ക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. യഥാർത്ഥ ക്രോണിക്കിക് രചനയും വോൾട്ടേഴ്സ് റെക്കോർഡ് സെൻസർ റെക്കോർഡിനെക്കുറിച്ച് കത്തയച്ചിരുന്നു. ഈ വിവരങ്ങളുമായി ഷ്മിഡ്റ്റെ ഏറ്റുപറഞ്ഞപ്പോൾ, സ്പീക്കർ ഇരുവരും സെൻസർഷിപ്പ് അറിഞ്ഞിരുന്നില്ലെന്നും തർക്കം യഥാർഥമല്ലെന്ന് പ്രസ്താവിച്ചു. തർക്കവിഷയമായ പേപ്പറുകൾ ഉപയോഗിച്ചു ഷ്മിറ്റ്നെതിരെ നിയമ നടപടികൾ സ്വീകരിക്കരുതെന്ന് സ്പീക്കർ പ്രതികരിച്ചെങ്കിലും (അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഡോക്ടറേറ്റ് നേടിയശേഷം ഷ്മിഡ്ത് തന്റെ പുസ്തകപ്രബന്ധം, ആൽബർട്ട് സ്പീയർ: ദി എൻഡ് ഓഫ് മിത്ത്) എന്ന പുസ്തകം പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയുണ്ടായി. സ്പാൻഡൗവിൽ സ്പെയ്ൻ വോൾട്ടേഴ്സ് നൽകിയ ഒരു അധികാരിയെ സ്പീക്കർ അസാമാന്യവൽക്കരിക്കുകയായിരുന്നു, ഇത് ക്രൊണികയുടെയും മറ്റു പത്രങ്ങളിലേയും വോൾട്ടേറിന്റെ അവകാശം സംബന്ധിച്ച തർക്കത്തിൽ വാദിച്ചു. 1981 സെപ്റ്റംബറിൽ ലണ്ടനിൽ സ്പീയർ പെട്ടെന്നുണ്ടായ മരണത്താലാണ് ഈ തർക്കം അവസാനിച്ചത്.[33]
Wolters died in January 1983 after a long illness. According to his son Fritz, his final word was "Albert".[34] He had donated many of his papers to the Archives in 1982; after Wolters died, Riesser, as his literary executor, donated the remainder.[35]
Notes
തിരുത്തുക- ↑ Sereny 1995, പുറങ്ങൾ. 56–57.
- ↑ 2.0 2.1 van der Vat 1997, പുറം. 72.
- ↑ van der Vat 1997, പുറങ്ങൾ. 26–34.
- ↑ 4.0 4.1 Das Erste, Rudolf Wolters.
- ↑ Sereny 1995, പുറം. 27.
- ↑ Fest 1999, പുറം. 119.
- ↑ Wolters 1943.
- ↑ van der Vat 1997, പുറം. 117.
- ↑ Diefendorf 1993, പുറങ്ങൾ. 171–75.
- ↑ Sereny 1995, പുറങ്ങൾ. 151–52.
- ↑ Sereny 1995, പുറം. 36.
- ↑ Wagner 2007.
- ↑ Durth 2001, പുറം. 259.
- ↑ Hotel Königshof, History of the Hotel.
- ↑ 15.0 15.1 Wolters 1984.
- ↑ van der Vat 1997, പുറം. 288.
- ↑ 17.0 17.1 van der Vat 1997, പുറം. 298.
- ↑ van der Vat 1997, പുറം. 311.
- ↑ van der Vat 1997, പുറം. 312.
- ↑ van der Vat 1997, പുറം. 324.
- ↑ van der Vat 1997, പുറം. 320.
- ↑ Sereny 1995, പുറം. 657.
- ↑ Fest 2007, പുറം. 195.
- ↑ van der Vat 1997, പുറങ്ങൾ. 324–25.
- ↑ Sereny 1995, പുറങ്ങൾ. 666–67.
- ↑ van der Vat 1997, പുറം. 334.
- ↑ Sereny 1995, പുറങ്ങൾ. 141–42.
- ↑ Fest 1999, പുറം. 329.
- ↑ Fest 1999, പുറങ്ങൾ. 122–23.
- ↑ 30.0 30.1 Sereny 1995, പുറം. 684.
- ↑ Fest 1999, പുറം. 330.
- ↑ Schmidt 1984, പുറങ്ങൾ. 179–80.
- ↑ Fest 1999, പുറങ്ങൾ. 335–36.
- ↑ Sereny 1995, പുറം. 37.
- ↑ Sereny 1995, പുറങ്ങൾ. 227–28.