രവിശങ്കർ വ്യാസ്
രവിശങ്കർ മഹാരാജ് എന്നറിയപ്പെടുന്ന രവിശങ്കർ വ്യാസ് ഇന്ത്യൻ സ്വാതന്ത്ര്യ സമര സേനാനിയും സാമൂഹിക പ്രവർത്തകനും ഒരു പ്രമുഖ ഗാന്ധിയനും ആയിരുന്നു.
Ravishankar Maharaj | |
|---|---|
 | |
| ജനനം | Ravishankar Vyas ഫെബ്രുവരി 25, 1884 |
| മരണം | ജൂലൈ 1, 1984 (പ്രായം 100) Borsad, Gujarat, India |
| ദേശീയത | Indian |
| തൊഴിൽ | Activist, social worker |
| ജീവിതപങ്കാളി(കൾ) | Surajba |
| മാതാപിതാക്ക(ൾ) | Pitambar Shivram Vyas, Nathiba |
| ഒപ്പ് | |
 | |
ജീവിതം
തിരുത്തുക1884 ഫെബ്രുവരി 25 ന് രവിശങ്കർ വ്യാസ് ജനിച്ചു. പീതാംബർ ശിവറാം വ്യാസ്, നതിബ, വടകര ബ്രാഹ്മണ കർഷക കുടുംബത്തിൽ രാധു ഗ്രാമത്തിൽ (ഇപ്പോൾ ഗുജറാത്തിലെ ഖേഡ ജില്ലയിലെ ) മഹാശിവരാത്രിയിൽ ജനിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുടുംബം മഹെംവദാദിനടുത്തുള്ള സരസാവാനി ഗ്രാമത്തിലെ സ്വദേശികളാണ്. ആറാം ക്ലാസ്സിനോടനുബന്ധിച്ച് തന്റെ മാതാപിതാക്കളെ കൃഷിയിടത്തിൽ അദ്ദേഹം സഹായിച്ചിരുന്നു. [1][2] അദ്ദേഹം സൂരജ്ബയെ വിവാഹം ചെയ്തു. 19 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ അച്ഛൻ മരിച്ചു. 22 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ അമ്മയും മരിച്ചു. .[3]
ആര്യ സമാജത്തിന്റെ തത്ത്വചിന്തയെ അദ്ദേഹം സ്വാധീനിച്ചു. 1915- ൽ അദ്ദേഹം മഹാത്മാഗാന്ധിയെ കണ്ടുമുട്ടി. സ്വാതന്ത്ര്യപ്രവർത്തനത്തിലും സാമൂഹിക പ്രവർത്തനത്തിലും അദ്ദേഹം പങ്കാളിയായിരുന്നു. 1920-കളിലും 1930-കളിലും ഗുജറാത്തിലെ നാഷണലിസ്റ്റ് വിപ്ലവത്തിന്റെ മുഖ്യ സംഘാടകനായിരുന്ന സർദാർ വല്ലഭായ് പട്ടേൽ , ദർബാർ ഗോപാൽദാസ് ദേശായി , നരഹരി പാരിക് , മോഹൻ ലാൽ പാണ്ഡ്യ എന്നിവരുടെ ഏറ്റവും അടുത്ത അനുയായികളിൽ ഒരാളായിരുന്നു അദ്ദേഹം. തീരദേശ മധ്യ ഗുജറാത്തിലെ ബരയ്യ, പട്ടൻവൈദ്യ ജാതിക്കാരെ പുനരധിവസിപ്പിക്കാൻ അദ്ദേഹം വർഷങ്ങളോളം പ്രവർത്തിച്ചു. 1920-ൽ സുനവ് ഗ്രാമത്തിൽ രാഷ്ട്രീയ ശാല (ദേശീയ സ്കൂൾ) സ്ഥാപിച്ചു. ഭാര്യയുടെ ആഗ്രഹത്തിനു വിരുദ്ധമായി തന്റെ അവകാശങ്ങൾ ഉപേക്ഷിച്ച അദ്ദേഹം 1921-ൽ സ്വാതന്ത്ര്യ സമര പ്രസ്ഥാനത്തിൽ ചേർന്നു. 1923-ലെ ബോറെസ് സത്യാഗ്രഹത്തിൽ പങ്കെടുത്ത അദ്ദേഹം ഹെയ്ദിയ നികുതിയെ എതിർത്തു. 1926 -ൽ അദ്ദേഹം ബർഡൊലി സത്യാഗ്രഹത്തിൽ പങ്കുചേർന്നു. ആറ് മാസക്കാലം ബ്രിട്ടീഷ് അധികാരികൾ അദ്ദേഹത്തെ തടവിലാക്കി. 1927- ൽ പ്രളയത്തിന്റെ ദുരിതാശ്വാസ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ പങ്കുചേർന്നു. 1930- ൽ ഗാന്ധിസവുമായി ഉപ്പുസത്യാഗ്രഹത്തിൽ ചേർന്ന അദ്ദേഹം രണ്ട് വർഷം ജയിലിലടയ്ക്കപ്പെട്ടു. [4]1942- ൽ ക്വിറ്റ് ഇന്ത്യ മൂവ്മെന്റിലും പങ്കെടുത്തു. അഹമ്മദാബാദിൽ വർഗ്ഗീയ സംഘർഷം നടത്താൻ അദ്ദേഹം ശ്രമിച്ചു. [1][5] [3]
1947- ൽ ഇന്ത്യയ്ക്കു സ്വാതന്ത്ര്യം ലഭിച്ചതിനുശേഷം അദ്ദേഹം സ്വയം സാമൂഹ്യപ്രസ്ഥാനത്തിൽ മുഴുകി. അദ്ദേഹം വിനോബ ഭാവയുടെ ഭൂദാൻ പ്രസ്ഥാനത്തിൽ ചേർന്നു. 1955 മുതൽ 1958 വരെ അദ്ദേഹം 6000 കിലോമീറ്ററോളം സഞ്ചരിച്ചു. 1960 കളിൽ സർവോദയ പ്രസ്ഥാനം അദ്ദേഹം സംഘടിപ്പിക്കുകയും പിന്തുണക്കുകയും ചെയ്തു. [6]1960 മേയ് 1-ന് ഗുജറാത്ത് സംസ്ഥാന രൂപവത്കരിച്ചപ്പോൾ രവിശങ്കർ മഹാരാജ് ഉദ്ഘാടനം ചെയ്തു. [7] അടിയന്തരാവസ്ഥയെ അദ്ദേഹം 1975 -ൽ എതിർത്തു . ഗുജറാത്ത് രൂപവത്കരിച്ച ശേഷം അദ്ദേഹത്തിൻറെ മരണം വരെ പുതുതായി നിയമിതനായ മുഖ്യമന്ത്രി സത്യവാചകം ചൊല്ലിയതിനുശേഷം അദ്ദേഹത്തെ സന്ദർശിച്ച് എല്ലാ ആശംസകളും പങ്കുവെക്കുന്ന ഒരു പാരമ്പര്യമായിരുന്നു. 1984 ജൂലൈ 1 ന് ഗുജറാത്തിലെ ബർസാഡിൽ അദ്ദേഹം അന്തരിച്ചു.[1][3][8][9] അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്മാരകം ബോച്ചാസനിൽ അദ്ധ്യാപകൻ മന്ദിർ, വല്ലഭ് വിദ്യാലയ, സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു. [10]
കൃതികൾ
തിരുത്തുകവിദ്യാഭ്യാസം, ഗ്രാമീണ പുനർ നിർമ്മാണം, കൊൽക്കത്ത തുടങ്ങിയ വിഷയങ്ങളെപ്പറ്റി അദ്ദേഹം എഴുതി.[11][1]
അംഗീകാരം
തിരുത്തുക1984- ൽ ഭാരതസർക്കാരിന്റെ തപാൽ സ്റ്റാമ്പ് പുറത്തിറക്കി. 1 ലക്ഷത്തിന്റെ സാമൂഹ്യസേവനത്തിനായുള്ള രവിശങ്കർ മഹാരാജ് അവാർഡ് ഗുജറാത്ത് ഗവൺമെന്റിന്റെ സാമൂഹിക നീതി വകുപ്പാണ് നല്കുന്നത്. [12]
ജനകീയമായ സംസ്കാരത്തിൽ
തിരുത്തുകആദിവാസികളിലെ സാമൂഹിക പ്രവർത്തനത്തിൽ ജാവേർചന്ദ് മേഘാനിയും മനശായി ന ദിവയും ആദിവാസികൾക്കിടയിൽ സാമൂഹിക പ്രവർത്തനത്തിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനുഭവങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കി എഴുതി. [13]. പന്നാലാൽ പട്ടേൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവചരിത്ര നോവലായ ജേൻ ജീവി ജാനു (1984) രചിച്ചിട്ടുണ്ട്.
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Lal (1992). Encyclopaedia of Indian Literature: Sasay to Zorgot. Sahitya Akademi. pp. 4607–4608. ISBN 978-81-260-1221-3.
- ↑ M. V. Kamath (1996). Milkman from Anand: the story of Verghese Kurien. Konark Publishers. p. 24.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 "પ.પૂ.રવિશંકર મહારાજ". WebGurjari (in ഗുജറാത്തി). 2014-05-01. Archived from the original on 2017-05-11. Retrieved 2016-12-24.
- ↑ Thomas Weber (1 January 1997). On the Salt March: The Historiography of Gandhi's March to Dandi. HarperCollins Publishers India. p. 166. ISBN 978-81-7223-263-4.
- ↑ David Hardiman (1981). Peasant nationalists of Gujarat: Kheda District, 1917-1934. Oxford University Press. pp. 175, 272–273.
- ↑ Thomas Weber (1996). Gandhi's Peace Army: The Shanti Sena and Unarmed Peacekeeping. Syracuse University Press. pp. 74, 108, 125. ISBN 978-0-8156-2684-8.
- ↑ Parvis Ghassem-Fachandi (8 April 2012). Pogrom in Gujarat: Hindu Nationalism and Anti-Muslim Violence in India. Princeton University Press. p. 295. ISBN 1-4008-4259-X.
- ↑ Bhavan's Journal. Bharatiya Vidya Bhavan. 1984. p. 71.
- ↑ Sarvodaya. Sarvodaya Prachuralaya. 1984. p. 94.
- ↑ "Our Motivator". Adhyapan Mandir. Archived from the original on 2016-03-18. Retrieved 2016-12-24.
- ↑ Sisir Kumar Das (2000). History of Indian Literature. Sahitya Akademi. p. 618. ISBN 978-81-7201-006-5.
- ↑ Justice, Department of Social. "બીસીકે-૨૯૯ : પૂ. રવિશંકર મહારાજ એવોર્ડ". Department of Social Justice, Government of Gujarat (in ഗുജറാത്തി). Archived from the original on 2016-12-24. Retrieved 2016-12-24.
- ↑ Nalini Natarajan; Emmanuel Sampath Nelson (1996). Handbook of Twentieth-century Literatures of India. Greenwood Publishing Group. p. 114. ISBN 978-0-313-28778-7.