യോഗമയ ന്യൂപാനെ
നേപ്പാളിലെ ഭോജ്പൂർ ജില്ലയിൽ നിന്നുള്ള മതനേതാവ്, വനിതാ അവകാശ പ്രവർത്തക, കവയത്രി എന്നീ നിലകളിൽ പ്രശസ്തയായ വനിതയായിരുന്നു യോഗമയ ന്യൂപാനെ.[1] അവരുടെ ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയമായ സംഭാവനയായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഒരേയൊരു കവിതാസമാഹാരമാണ് സർവർത്ത യോഗബാനി[2] (നേപ്പാളിയിൽ: सर्वार्थ योगवाणी). നേപ്പാളിലെ പ്രഗൽഭരായ സ്ത്രീ കവയത്രികളിൽ ഒരാളായി യോഗമയയെ കണക്കാക്കുന്നു.
റാണാ ഭരണകൂടം നേപ്പാൾ ഭരിച്ച കാലത്തും ബ്രിട്ടീഷുകാരുടെ കീഴിൽ ഇന്ത്യ ഭരിച്ച കാലത്തും ആണ് യോഗമയയുടെ കവിതകൾ ചിട്ടപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്. അക്കാലത്തെ സാംസ്കാരികവും രാഷ്ട്രീയവുമായ അടിച്ചമർത്തലിന്റെ സ്വഭാവമുള്ള അവളുടെ ശൈലി വ്യക്തമായും യഥാർത്ഥവും ധൈര്യപൂർവ്വം സംസാരിക്കുന്നതുമായിരുന്നു. ഒരു മതനേതാവ് എന്ന നിലയിൽ ഹിന്ദു മത പശ്ചാത്തലത്തിൽ കാര്യമായ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചിട്ടും, അവരുടെ കവിതകളും ആക്ടിവിസം തീമുകളും ഈ പ്രദേശത്തെ സ്ത്രീ-ന്യൂനപക്ഷ അവകാശങ്ങളെ വളരെയധികം ചുറ്റിപ്പറ്റിയാണ്. അത് അക്കാലത്ത് ധാരാളം ആളുകളെ ആകർഷിച്ചു. പിന്നീടുള്ള വർഷങ്ങളിൽ, അവളുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ സർക്കാർ വളരെയധികം നിരീക്ഷിക്കുകയും അവളുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ റാണ ഭരണാധികാരികളുടെ നേതൃത്വത്തിൽ അധികാരികൾ നിരോധിക്കുകയും അവരുടെ ഗ്രൂപ്പിനെ ഉപദ്രവിച്ചിട്ടും നേപ്പാളിൽ തുടരാനും അവസാന നാളുകൾ കിഴക്കൻ നേപ്പാളിലെ അവരുടെ ജന്മസ്ഥലത്തിന് ചുറ്റും ചെലവഴിക്കാനും അവർ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. 1920-ൽ നേപ്പാളിലെ സതിപ്രഥ നിർത്തലാക്കിയതിന്റെ പിന്നിലെ പ്രധാന ലോബിയായി കണക്കാക്കപ്പെട്ടിരുന്ന നേപ്പാളി വനിതകളുടെ ആദ്യത്തെ സംഘടനയായ നാരി സമിതി 1918-ൽ യോഗമയ സ്ഥാപിച്ചതായും കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.[3]
സന്ന്യാസം പ്രഖ്യാപിച്ച് നേപ്പാളിലേക്ക് മടങ്ങിയതിന് ശേഷമാണ് യോഗമയയുടെ പ്രവർത്തനം ആരംഭിച്ചത്. അധികാരികൾ യോഗമയയോടും അവളുടെ അനുയായികളോടും കൂടുതൽ പരുഷമായി പെരുമാറുന്നതിനൊപ്പം ഭരണത്തോടുള്ള അവരുടെ ക്രൂരവും അഴിമതി നിറഞ്ഞതുമായ സമീപനം പരിഷ്കരിക്കാൻ തയ്യാറാകാത്തതിനാൽ, യോഗമയയും അവളുടെ 67 ശിഷ്യന്മാരും 1941-ൽ [[അരുൺ നദി, ചൈന-നേപ്പാൾ|അരുൺ നദിയിലേക്ക് ചാടി നേപ്പാളി ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ കൂട്ട ആത്മഹത്യ (ജൽ-സമാധി) ബോധപൂർവ്വം ചെയ്തു. [4] 2016 ജനുവരിയിൽ നേപ്പാൾ സർക്കാർ അവളുടെ സംഭാവനകളെ അംഗീകരിച്ച് ഒരു തപാൽ സ്റ്റാമ്പ് പുറത്തിറക്കി.
ആദ്യകാല ജീവിതവും കുടുംബവും (1867-1872)
തിരുത്തുക1867-ൽ നേപ്പലെടന്ദ വിഡിസിയിലെ മജുവാബേഷിയിലെ ഒരു ബ്രാഹ്മണ കുടുംബത്തിലാണ് യോഗമയ ജനിച്ചത്. മൂത്ത കുട്ടിയായും മാതാപിതാക്കളിൽ നിന്നുള്ള ഏക മകളായും അച്ഛൻ ശ്രീലാൽ ഉപാധ്യായ ന്യൂപാനെ, അമ്മ ചന്ദ്രകല ന്യൂപാനെ എന്നിവരുടെ മൂന്ന് മക്കളിൽ ഒരാളായി ജനിച്ചു. [1]
അക്കാലത്തെ പ്രചാരത്തിലുള്ള ബ്രാഹ്മണ ആചാരമനുസരിച്ച്, യോഗമയയെ മാതാപിതാക്കൾ വെറും 7 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ മനോരത്ത് കൊയ്‌രാല എന്ന ആൺകുട്ടിയുമായി വിവാഹം കഴിപ്പിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, അവളുടെ അമ്മായിയപ്പന്മാർക്കൊപ്പമുള്ള താമസത്തിലുടനീളം, അവൾക്ക് വീട്ടിൽ ക്രമീകരിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു. കാരണം അവൾ ഗാർഹിക പീഡനത്തിന് ഇരയായി എന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. കൗമാരപ്രായത്തിൽ തന്നെ, അവഹേളനപരമായ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോയി അമ്മയുടെ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങാൻ യോഗമയ തീരുമാനിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, യോഗമയയെ അവളുടെ അച്ഛനും സമൂഹവും വീട്ടിൽ എളുപ്പത്തിൽ സ്വാഗതം ചെയ്തിരുന്നില്ല. പകരം അവർ അവളെ മരുമകളിലേക്ക് മടങ്ങാൻ നിർബന്ധിച്ചു. എന്നാൽ അമ്മായിയമ്മമാർ അവളെ അവരുടെ വീട്ടിൽ സ്വീകരിക്കാൻ വിസമ്മതിച്ചതിനാൽ, അവളുടെ വീട്ടിൽ താമസിപ്പിക്കാൻ അവളുടെ പിതാവ് മടിച്ചുനിന്നു.
യോഗമയയുടെ ഭർത്താവ് മനോരത്ത് കൊയ്‌രാലയെക്കുറിച്ച് വ്യത്യസ്തമായ രണ്ട് അനുമാനങ്ങളുണ്ട്. ജനപ്രിയമായി വിവരിച്ച പതിപ്പുകളിൽ അദ്ദേഹം പത്താം വയസ്സിൽ മരിക്കുന്നുവെന്നും തന്മൂലം യോഗമയ ഒരു ബാല വിധവയാണെന്നും അവളുടെ അമ്മായിയമ്മയുടെ അധിക്ഷേപത്തിന് പിന്നിൽ അവളുടെ വിധവ പദവിയാണെന്നും പറയുന്നു.[4]എന്നിരുന്നാലും, യോഗമയയെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ള ചില ആധുനിക സാഹിത്യങ്ങളിൽ യോഗമയ ഒരിക്കലും ഒരു ബാല വിധവയല്ലെന്നും പകരം യോഗമയ വീട്ടിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടതിന് ശേഷം ഭർത്താവ് മറ്റൊരു സ്ത്രീയെ വിവാഹം കഴിച്ചുവെന്നും പറയുന്നു.
ആസാമിലേക്കുള്ള കുടിയേറ്റവും പുനർവിവാഹവും (1872-1917)
തിരുത്തുകകൗമാരപ്രായത്തിൽ, അക്കാലത്തെ വളരെ യാഥാസ്ഥിതികവും അടിച്ചമർത്തുന്നതുമായ ബ്രാഹ്മണ സമൂഹത്തിൽ ഒരൊറ്റ സ്ത്രീയായിരുന്നിട്ടും, യോഗമയ അയൽവാസിയായ ബ്രാഹ്മണ ബാലനുമായി രഹസ്യമായി ഒരു ബന്ധം വളർത്തിയെടുത്തു (പേര് അജ്ഞാതം). പുനർവിവാഹമോ വിധവ വിവാഹമോ ഹിന്ദു സമൂഹത്തിൽ ക്രിയാത്മകമായി പരിഗണിക്കപ്പെടാതിരുന്നതിനാൽ, യോഗമയ ഭോജ്പൂരിലെ വീട്ടിൽ നിന്ന് പലായനം ചെയ്യാൻ തീരുമാനിച്ചു. പിന്നീട് അസമിൽ കാമുകനെ വിവാഹം കഴിച്ചു. ഒരു ദശാബ്ദത്തിലേറെ ഒരുമിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ, യോഗമയ തന്റെ രണ്ടാമത്തെ ഭർത്താവിൽ നിന്ന് വേർപെട്ട് മകളോടൊപ്പം പോയി എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു. ചില സ്രോതസ്സുകൾ അവളുടെ രണ്ടാമത്തെ ഭർത്താവ് മരിക്കുന്നതായി പരാമർശിക്കുന്നു, മറ്റുചിലർ രണ്ടുപേരും നല്ല രീതിയിൽ വേർപിരിഞ്ഞതായി പരാമർശിക്കുന്നു. രണ്ടാമത്തെ ഭർത്താവിന്റെ നിര്യാണത്തെത്തുടർന്ന് ഡോട്ടൽ എന്ന കുടുംബപ്പേരുമായി അവൾ മൂന്നാമത്തെ ഭർത്താവിനെ വിവാഹം കഴിച്ചതായി ചില സാഹിത്യങ്ങളിൽ പരാമർശിക്കുന്നു. യോഗമയ രണ്ട് പെൺമക്കളെ പ്രസവിച്ചോ അതോ ഒരു പെൺകുട്ടിയെ പ്രസവിച്ചോ എന്ന് ചരിത്രകാരന്മാർ തർക്കമുന്നയിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ നൈനകല ന്യൂപാനെയുടെ മകളായി നിലനിൽക്കുന്നുണ്ടെന്ന് രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.[5][6]
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 Bhandari, Lekhnath (2013-07-13). "Courageous Reformer "साहसी सुधारक"". Article in Ekantipur. Date confirmed by the Yogamaya Shakti Pith Tapobhumi Bikash Tatha Vikas Sanstha. Retrieved 2016-03-31 – via Kantipur Daily.[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി]
- ↑ Nadeau, Kathleen M.; Rayamajhi, Sangita (2013-06-11). Women's Roles in Asia (in ഇംഗ്ലീഷ്). ABC-CLIO. ISBN 9780313397493.
- ↑ "In focus: Yogmaya, who gave her life fighting Rana atrocities". kathmandupost.ekantipur.com. Archived from the original on 2016-04-12. Retrieved 2016-03-31.
- ↑ 4.0 4.1 Pandey, Binda (2011). Women Participation In Nepali Labour Movement. Nepal: GEFONT-Nepal. p. 21. ISBN 99933-329-2-5.
- ↑ "NEPAL: Yogmaya Neupane: Nepal's First Female Revolutionary". PeaceWomen (in ഇംഗ്ലീഷ്). 2015-02-03. Retrieved 2019-02-17.
- ↑ Neupane, Dr. Kedar (2014). ओजस्वी नारी योगमाया न्यौपाने र उनको सम्बन्धका आयामहरु (जीवन वृत र योगदानका प्रसंगहरु) From the book बहुमुखी व्यक्तित्वकी धनी योगमाया by Pawan Alok. Kathmandu: Nepal Shrastha Samaj. pp. 15–21. ISBN 9937-2-6977-6.