മൊബൈൽ ബ്രോഡ്ബാൻഡ്
പോർട്ടബിൾ മോഡം, യുഎസ്ബി വയർലെസ് മോഡം അല്ലെങ്കിൽ ടാബ്ലെറ്റ് / സ്മാർട്ട്ഫോൺ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റ് മൊബൈൽ ഉപകരണം എന്നിവയിലൂടെ വയർലെസ് ഇന്റർനെറ്റ് ആക്സസ്സിനുള്ള മാർക്കറ്റിംഗ് പദമാണ് മൊബൈൽ ബ്രോഡ്ബാൻഡ്. മൊബൈൽ ഫോൺ സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ രണ്ടാം തലമുറയുടെ (2 ജി) ഭാഗമായി 1991 ൽ ആദ്യത്തെ വയർലെസ് ഇന്റർനെറ്റ് ആക്സസ് ലഭ്യമായി. മൂന്നാമത്തെ (3 ജി) നാലാമത്തെയും (4 ജി) തലമുറകളുടെ ഭാഗമായി ഉയർന്ന വേഗത 2001 ലും 2006 ലും ലഭ്യമായി. 2011 ൽ ലോക ജനസംഖ്യയുടെ 90% 2 ജി കവറേജ് ഉള്ള പ്രദേശങ്ങളിലും 45% പേർ 2 ജി, 3 ജി കവറേജ് ഉള്ള പ്രദേശങ്ങളിലുമാണ് താമസിച്ചിരുന്നത്. [1]മൊബൈൽ ബ്രോഡ്ബാൻഡ് 225 മെഗാഹെർട്സ് മുതൽ 3700 മെഗാഹെർട്സ് വരെ സ്പെക്ട്രം ഉപയോഗിക്കുന്നു.[2]
വിവരണം
തിരുത്തുകപോർട്ടബിൾ മോഡങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് കമ്പ്യൂട്ടറുകളിലേക്കും മറ്റ് ഡിജിറ്റൽ ഉപകരണങ്ങളിലേക്കും സെല്ലുലാർ ടവറുകളിലൂടെ വിതരണം ചെയ്യുന്ന വയർലെസ് ഇന്റർനെറ്റ് ആക്സസ്സിനായുള്ള മാർക്കറ്റിംഗ് പദമാണ് മൊബൈൽ ബ്രോഡ്ബാൻഡ്. ബ്രോഡ്ബാൻഡിന് ഒരു സാങ്കേതിക അർത്ഥമുണ്ടെങ്കിലും, മൊബൈൽ ഇന്റർനെറ്റ് ആക്സസിന്റെ പര്യായമായി വയർലെസ്-കാരിയർ മാർക്കറ്റിംഗ് "മൊബൈൽ ബ്രോഡ്ബാൻഡ്" എന്ന വാചകം ഉപയോഗിക്കുന്നു. ടെതറിംഗ് എന്ന പ്രോസസ്സ് ഉപയോഗിച്ച് ഒരൊറ്റ സെല്ലുലാർ കണക്ഷൻ ഉപയോഗിച്ച് ഒന്നിലധികം മൊബൈൽ സേവനങ്ങൾ ഇന്റർനെറ്റിലേക്ക് കണക്റ്റുചെയ്യാൻ ചില മൊബൈൽ സേവനങ്ങൾ അനുവദിക്കുന്നു. [3]
മൊബൈൽ ബ്രോഡ്ബാൻഡ് ഉപകരണങ്ങളിൽ ലഭ്യമായ ബിറ്റ് നിരക്കുകൾ വോയ്സ്, വീഡിയോ, മറ്റ് ഡാറ്റ ആക്സസ്സ് എന്നിവയെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നു. മൊബൈൽ കമ്പ്യൂട്ടറുകൾക്ക് മൊബൈൽ ബ്രോഡ്ബാൻഡ് നൽകുന്ന ഉപകരണങ്ങളിൽ ഇവ ഉൾപ്പെടുന്നു:
- പിസി കാർഡുകൾ, പിസി ഡാറ്റ കാർഡുകൾ, എക്സ്പ്രസ് കാർഡുകൾ എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു
- കണക്റ്റ് കാർഡുകൾ എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന യുഎസ്ബി, മൊബൈൽ ബ്രോഡ്ബാൻഡ് മോഡങ്ങൾ
- ലാപ്ടോപ്പുകൾ, സ്മാർട്ട്ഫോണുകൾ / ടാബ്ലെറ്റുകൾ, പിഡിഎകൾ, മറ്റ് മൊബൈൽ ഇന്റർനെറ്റ് ഉപകരണങ്ങൾ എന്നിവ പോലുള്ള മൊബൈൽ ബ്രോഡ്ബാൻഡിനായി അന്തർനിർമ്മിത പിന്തുണയുള്ള പോർട്ടബിൾ ഉപകരണങ്ങൾ.
ഇന്റർനെറ്റ് ആക്സസ് സബ്സ്ക്രിപ്ഷനുകൾ സാധാരണയായി മൊബൈൽ സേവന സബ്സ്ക്രിപ്ഷനുകളിൽ നിന്ന് പ്രത്യേകം വിൽക്കുന്നു.
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ "The World in 2011: ITC Facts and Figures", International Telecommunications Unions (ITU), Geneva, 2011
- ↑ Spectrum Dashboard Archived 2019-12-22 at the Wayback Machine., Federal Communications Commission official website
- ↑ Mustafa Ergen (2009). Mobile Broadband: including WiMAX and LTE. Springer Science+Business Media. ISBN 978-0-387-68189-4.