മാക്സിമ അക്കുന
പെറുവിയൻ ഉപജീവന കർഷകയും പരിസ്ഥിതി പ്രവർത്തകയുമാണ് മാക്സിമ അക്കുന. ന്യൂമോണ്ട് മൈനിംഗ് കോർപ്പറേഷനും ബ്യൂണവെൻ‌ചുറയും (ഖനന കമ്പനി) കോംഗാ ഖനിയിൽ വർഷങ്ങളായി നടത്തിയ അക്രമാസക്തമായ ഭീഷണിയ്ക്കെതിരെയുള്ള പോരാട്ടത്തിന് 2016 ലെ ഗോൾഡ്മാൻ പരിസ്ഥിതി സമ്മാനം അവർക്ക് ലഭിച്ചു.[1][2]
മാക്സിമ അക്കുന | |
|---|---|
 | |
| ജനനം | മാക്സിമ അക്കുന അറ്റാലയ 1970 |
| ദേശീയത | പെറുവിയൻ |
| തൊഴിൽ | കർഷക, പരിസ്ഥിതി പ്രവർത്തക |
| സജീവ കാലം | 2011–present |
| അറിയപ്പെടുന്നത് | work to defend highland habitat, water rights and indigenous rights, for which she won the 2016 Goldman Prize |
| ജീവിതപങ്കാളി(കൾ) | Jaime Chaupe |
| കുട്ടികൾ | 3 |
ജീവിതരേഖ
തിരുത്തുകപെറുവിലെ നെയ്ത്തുകാരിയും[3] ഉപജീവന കർഷകയുമാണ് [4]മാക്സിമ അക്കുന. പെറുവിലെ വടക്കൻ ഉയർന്ന പ്രദേശങ്ങളിലെ ഒരു വിദൂര പട്ടണത്തിൽ താമസിക്കുന്നു. 1994-ൽ സോജോചുക്കോ ജില്ലയിലെ ട്രാഗഡെറോ ഗ്രാൻഡെ, സെലെൻഡിൻ പ്രവിശ്യ, കജാമരാക്ക ഡിപ്പാർട്ട്മെന്റിൽ അക്കുനയും ഭർത്താവും 27 ഹെക്ടർ സ്ഥലം വാങ്ങി.[5]കോംഗാ ഓപ്പൺ പിറ്റ് ഖനന പദ്ധതിയുടെ വികസനത്തിനായി നിർമ്മിച്ച യാനകോച്ച ഖനി പ്രവേശിക്കുന്ന നാല് തടാകങ്ങളിലൊന്നിലേക്കുള്ള പാതയിൽ നിന്ന് ഇവിടേയ്ക്ക് പ്രധാന പട്ടണമായ സെലെൻഡിൽ നിന്ന് മൂന്ന് മണിക്കൂർ യാത്രയുണ്ട്.[4][6] 1997 ൽ പ്രാദേശിക സമൂഹത്തിൽ നിന്ന് അവരുടെ സ്വത്ത് വാങ്ങിയതായി ന്യൂമോണ്ട് മൈനിംഗ് കോർപ്പറേഷൻ 2015 ൽ പറയുകയുണ്ടായി.[7]
2011 ൽ, അക്കുനയുടെ ചെറിയ പുല്ലുകൊണ്ടുള്ള ഭവനം[7] നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. 2011 മെയ് മാസത്തിൽ ആദ്യം യാനകോച്ച ഖനിയിൽ നിന്നുള്ള ഖനന എഞ്ചിനീയർമാരും സ്വകാര്യ സെക്യൂരിറ്റി ഗാർഡുകളും പോലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥരും അവരുടെ മൺകുടിൽ നശിപ്പിച്ചു. സോറോചുക്കോയിലെ പോലീസ് അവരുടെ മൊഴി എടുക്കാൻ വിസമ്മതിച്ചു. 2011 ഓഗസ്റ്റിൽ രണ്ടാം തവണയും അവരെയും മകളെയും അബോധാവസ്ഥയിൽ തല്ലിച്ചതച്ചപ്പോൾ ഭർത്താവ് സാക്ഷ്യം വഹിച്ചു. ഫോറൻസിക് ഫോട്ടോകളും വീഡിയോ ചിത്രങ്ങളും ഉപയോഗിച്ച് കുടുംബം സെലെൻഡിൻ ഡിസ്ട്രിക്റ്റ് അറ്റോർണിക്ക് റിപ്പോർട്ട് നൽകിയെങ്കിലും ഫലമുണ്ടായില്ല.[5]
2012 ൽ കോംഗ ഓപ്പൺ പിറ്റ് ഖനിക്കെതിരായ പ്രതിഷേധം വ്യാപകമായി. ജൂലൈയിൽ അഞ്ച് പ്രതിഷേധക്കാർ കൊല്ലപ്പെട്ടു. ഒക്ടോബർ 21 ന് അക്കുന "തന്റെ ഭൂമിയിൽ തുടരാൻ പ്രതിഷേധക്കാരെ സ്വാഗതം ചെയ്തു". ഒരാഴ്ചയ്ക്ക് ശേഷം യാനാക്കോച്ച ഖനിയ്ക്ക് 200 സോൾ (ഏകദേശം 70 യുഎസ് ഡോളർ) നൽകാനും 30 ദിവസത്തിനുള്ളിൽ ഒഴിയാനും മൂന്ന് വർഷം തടവും (സസ്പെൻഷൻ) നിയമവിരുദ്ധമായി ചൂഷണം ചെയ്തതിന് അവരെ ശിക്ഷിക്കപ്പെട്ടു. [5]2012 ലും 2014 ലും അവരുടെ അപ്പീലുകൾ വിജയിച്ചില്ല. കോടതികൾ അന്യായക്കുടിയേറ്റത്തിന്റെ പ്രാഥമിക വിധി സ്ഥിരീകരിച്ചു.
ഓർഗനൈസേഷൻ ഓഫ് അമേരിക്കൻ സ്റ്റേറ്റ്സ് ന്റെ ഇന്റർ-അമേരിക്കൻ കമ്മീഷൻ ഓൺ ഹ്യൂമൺറൈറ്റ് (ഐ‌എ‌സി‌ആർ) 2014 മെയ് 5 ന് അക്കുന കുടുംബം ഉൾപ്പെടെ ക്യാമ്പെസിനോ കമ്മ്യൂണിറ്റികളുടെയും പട്രോളിംഗിന്റെയും 46 നേതാക്കളുടെ മുൻകരുതൽ നടപടികൾ സ്വീകരിക്കാൻ പെറുവിയൻ സർക്കാറിനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു.[8]
2014 ഡിസംബറിൽ, അക്കുനയ്ക്കെതിരായ ക്രിമിനൽ കുറ്റങ്ങൾ സംബന്ധിച്ച ന്യൂമോണ്ടിന്റെ പരാതി തള്ളപ്പെട്ടു. 2015 ഫെബ്രുവരിയിൽ സുരക്ഷാ സേന അക്കുനയുടെ ആസൂത്രിതമായ വീടിന്റെ സൈറ്റിലെ കെട്ടിട അടിത്തറ നശിപ്പിച്ചു. പ്രതിഷേധം ലിമയിലേക്കും അന്താരാഷ്ട്ര തലത്തിലേക്കും വ്യാപിച്ചു. [7] ആംനസ്റ്റി ഇന്റർനാഷണൽ അവരുടെ പ്രതിരോധത്തിൽ അണിനിരന്നു. ഇന്റർ-അമേരിക്കൻ കമ്മീഷൻ ഓൺ ഹ്യൂമൺറൈറ്റ് അക്കുനയ്ക്ക് സംരക്ഷണ നടപടികൾ അനുവദിച്ചുവെങ്കിലും സംസ്ഥാനം ഒരു നടപടിയും സ്വീകരിച്ചില്ല.
ബെർട്ട കാസെറസിന്റെ കൊലപാതകം അവളെ ബാധിച്ചിട്ടുണ്ടോ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞു: "[...] ഇത് എനിക്ക് ഭയത്തിന് കാരണമല്ല - ഇത് യുദ്ധം നിർത്താനും പ്രതിരോധം നിർത്താനുമുള്ള ഒരു പ്രേരണയല്ല."[9]
2016 ഏപ്രിൽ മുതൽ ന്യൂമോണ്ട് കോർപ്പറേഷൻ ഉടമസ്ഥാവകാശം അവകാശപ്പെടുന്നത് തുടർന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു "കുടുംബം അടുത്തിടെ ഉഴുതുമറിച്ച സ്ഥലത്ത് നട്ടുപിടിപ്പിച്ച് സൈറ്റിന്റെ കൈവശം വയ്ക്കുന്നു."[10] 2016 സെപ്റ്റംബർ 18-ന്, ന്യൂമോണ്ടിലെ ജോലിയിൽ ഏർപ്പെട്ടിരുന്നതായി കരുതപ്പെടുന്ന ഗുണ്ടാസംഘങ്ങൾ അക്യൂനയെയും അവളുടെ പങ്കാളിയെയും അവരുടെ വീട്ടിൽ വെച്ച് ക്രൂരമായി ആക്രമിച്ചു.[11]
സ്വകാര്യ ജീവിതം
തിരുത്തുക5 അടിയിൽ താഴെ ഉയരമുള്ള അക്യുനയെ ബ്രൂക്ലിൻ പത്രപ്രവർത്തകൻ "ബഡാസ് മുത്തശ്ശി സ്റ്റാൻഡിംഗ് അപ്പ് ടു ബിഗ് മൈനിംഗ്" എന്നാണ് വിശേഷിപ്പിച്ചത്.[4] സിറോ അലെഗ്രിയയുടെ "എൽ മുണ്ടോ എസ് ആഞ്ചോ വൈ അജെനോ" (ബ്രോഡ് ആന്റ് ഏലിയൻ ഈസ് ദ വേൾഡ്) എന്ന നോവലിലെ റോസെൻഡോ മാക്വിയുടെ കഥാപാത്രത്തിന് സമാനമായി ഒരു കാജമാർക്ക പത്രം അവളെ "ഡാമ ഡി ലാസ് ലഗുനാസ്" എന്ന് വിളിച്ചു.[12]
ബഹുമതികൾ
തിരുത്തുക2016 ഏപ്രിലിൽ, ന്യൂമോണ്ട് മൈനിംഗ് കോർപ്പറേഷന്റെ കോംഗ മൈനുമായി ബന്ധപ്പെട്ട അവളുടെ സമാധാനപരമായ പ്രവർത്തനത്തിന് 2016-ലെ ഗോൾഡ്മാൻ പാരിസ്ഥിതിക സമ്മാനം 47 വയസ്സുള്ള അക്യുനയ്ക്ക് ലഭിച്ചു.[1]
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 Jim Carlton Recipients of the Goldman Environmental Prize to be honored. Wall Street Journal, 18 April 2016 (subscription required)
- ↑ "Máxima Acuña recibe el prestigioso Premio Ambiental Goldman". La República. Grupo La República Digital. 18 April 2016. Archived from the original on 2016-04-18. Retrieved 18 April 2016.
- ↑ "Maxima Acuña: the defender of the water". Mama Tierra. 18 May 2014. Archived from the original on 2 June 2016. Retrieved 5 May 2016.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Anna Lekas Miller (18 April 2016). "Meet the Badass Grandma Standing Up To Big Mining". The Daily Beast Company LLC. Retrieved 5 May 2016.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 Roxana Olivera (21 November 2012). "'Life yes, gold no!'". New Internationalist. Retrieved 18 April 2016.
- ↑ Ben Hallman and Roxana Olivera (15 April 2015). "Gold Rush - How The World Bank Is Financing Environmental Destruction". Huffington Post. Retrieved 5 May 2016.
- ↑ 7.0 7.1 7.2 Ben Hallman (12 February 2015). "One Peruvian Woman Is Standing Up To A Gold-Mining Goliath". Huffington Post. Retrieved 18 April 2016.
- ↑ "PM 452/11 - Leaders of Campesino Communities and Campesino Patrols in Cajamarca, Peru". Inter-American Commission on Human Rights. Organization of American States. 5 May 2014. Retrieved 19 April 2016.
- ↑ Eve Andrews Want to support indigenous land rights? Keep talking about the people fighting for them. The Grist, 18 April 2016. retrieved 7 May 2016
- ↑ "Yanacocha Exercised New Peaceful Defense of Possession". Yanacocha Project website. Newmont Mining Corporation. 14 March 2016. Archived from the original on 2019-03-02. Retrieved 5 May 2016.
- ↑ Goldman Prize Winner Reportedly Attacked at Her Home by Mining Industry Hitmen Archived 2017-02-02 at the Wayback Machine., EcoWatch, Michael Brune, September 23, 2016. Retrieved 24 September 2016.
- ↑ "Doña Máxima Acuña, la dama de las lagunas". Noticias Cajamarca – El Regional. 20 December 2014. Archived from the original on 31 May 2016. Retrieved 5 May 2016.
കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്
തിരുത്തുകപുറംകണ്ണികൾ
തിരുത്തുക- Aguas De Oro Simona Carnino, The story of Máxima Acuña, 2015 (in Italian), M.A.I.S