ഇസ്‌ലാമിക ശരീഅത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന ഒരു ആശയമാണ് മസ്‌ലഹ (അറബി: مصلحة‬, lit. പൊതുതാത്പര്യം) [1]. ഉസൂലുൽ ഫിഖ്‌ഹിന്റെ രീതിശാസ്ത്രത്തിന്റെ ഒരടിസ്ഥാനമാണ് ഇത്. ഏതെങ്കിലും പ്രത്യേക സാഹചര്യത്തിന്റെയോ ആവശ്യത്തിന്റെയോ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഇസ്‌ലാമിക സമൂഹത്തിന്റെ പൊതു താത്പര്യം മുൻനിർത്തി അനുമതിയോ നിരോധനമോ ഏർപ്പെടുത്തുന്നതാണ് മസ്‌ലഹ എന്നതിന്റെ രീതി[1][2]. ഖുർആൻ, സുന്നത്ത്, ഇജ്മാഅ്, ഖിയാസ് തുടങ്ങിയ സാമ്പ്രദായിക രീതികളാൽ നിയന്ത്രിക്കപ്പെടാത്ത ആനുകാലിക വിഷയങ്ങളിൽ മസ്‌ലഹ പ്രയോഗിക്കപ്പെടുന്നു. വിവിധ മദ്‌ഹബുകളിൽ വ്യത്യസ്ത തലങ്ങളിൽ മസ്‌ലഹ ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു[1]. സമകാലിക നിയമപ്രശ്നങ്ങളിലെ വിധികൾക്കായി വിപുലമായി ഉപയോഗിക്കപ്പെടാവുന്നതിനാൽ ആധുനിക കാലത്ത് മസ്‌ലഹ എന്ന പ്രക്രിയ കൂടുതൽ പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്നു.

അവലംബം തിരുത്തുക

  1. 1.0 1.1 1.2 I. Doi, Abdul Rahman. (1995). "Mașlahah". In John L. Esposito. The Oxford Encyclopedia of the Modern Islamic World. Oxford: Oxford University Press.
  2. Abdul Aziz bin Sattam (2015). Sharia and the Concept of Benefit: The Use and Function of Maslaha in Islamic Jurisprudence. London: I.B.Tauris. ISBN 9781784530242.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=മസ്‌ലഹ&oldid=3771643" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്