ബാബ ഫരീദ് )ഫരീദ് അൽ-ദീൻ മസൂദ് ഗഞ്ച്-ഇ-ഷകർ) (പഞ്ചാബി: فریدالدین گنج شکر ; c. 4 ഏപ്രിൽ 1173 - 7 മെയ് 1266) പതിമൂന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ എന്റെ ഒരു സുന്നി പുരോഹിതനും പതിമൂന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഒരു മുസ്ലീമും ആയിരുന്നു. [1] മധ്യകാലഘട്ടത്തിലെ ആദരണീയരും വിശിഷ്ടരുമായ മുസ്ലീം മിസ്റ്റിക്കുകൾ.[2] പഞ്ചാബ് മേഖലയിലെ മുസ്‌ലിംകളും ഹിന്ദുക്കളും സിഖുകാരും അദ്ദേഹത്തെ ബഹുമാനപൂർവ്വം ബാബ ഫരീദ് അല്ലെങ്കിൽ ഷെയ്ഖ് ഫരീദ് അല്ലെങ്കിൽ ഫരീദുദ്ദീൻ ഗഞ്ച്‌ഷകർ എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്നു. [3]

ഇതും കാണുക

തിരുത്തുക

അവലംബങ്ങൾ

തിരുത്തുക
  1. Nizami, K.A., "Farīd al-Dīn Masʿūd "Gand̲j̲-I-S̲h̲akar"", in: Encyclopaedia of Islam, Second Edition, Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel, W.P. Heinrichs.
  2. Khaliq Ahmad Nizami (1955). The Life and Times of Shaikh Farid-u'd-din Ganj-i-Shakar. Department of History, Aligarh Muslim University. p. 1.
  3. Singh, Paramjeet (2018-04-07). Legacies of the Homeland: 100 Must Read Books by Punjabi Authors (in ഇംഗ്ലീഷ്). Notion Press. p. 192. ISBN 978-1-64249-424-2.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ബാബ_ഫരീദ്&oldid=3788069" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്