പൗളോ സാവി

ഇറ്റലിക്കാരനായ ഒരു ഭൂമിശാസ്ത്രജ്ഞനും പക്ഷിശാസ്ത്രജ്ഞനുമായിരുന്നു പൗളോ സാവി (Paolo Savi) (11 ജൂലൈ 1798 – 5 ഏപ്രിൽ 1871),.

Paolo Savi, memorial sculpture in the Orto botanico di Pisa.

ജീവചരിത്രം

പിസ സർവ്വകലാശാലയിലെ സസ്യശാസ്ത്രവിഭാഗം പ്രഫസറായിരുന്ന ഗെറ്റാനോ സാവിയുടെ മകനായി പിസയിൽ ആണ് സാവി ജനിച്ചത്. 1820 -അതേ സർവ്വകലാശാലയിൽ ജന്തുശാസ്ത്ര അധ്യാപകനായ സാവി 1823 -ൽ അവിടെ ഭൂമിശാസ്ത്രത്തിൽ പ്രഫസറായി. യൂറോപ്പിലെ തന്നെ മികച്ച പ്രകൃതിശാസ്ത്രമ്യൂസിയമായ പിസ സർവ്വകലാശാലയിലെ പ്രകൃതിശാസ്ത്ര മ്യൂസിയത്തിൽ സാവിക്ക് വലിയ താത്പര്യമായിരുന്നു..

ഇറ്റലിയിലെ ഭൂമിശാസ്ത്രത്തിന്റെ പിതാവായാണ് സാവി അറിയപ്പെടുന്നത്.

ഒരു മികച്ച പക്ഷിശാസ്ത്രജ്ഞനുമായ അദ്ദേഹംOrnitologia Toscana (1827–1831) യും Ornitologia Italiana (1873–1876)യും രചയിതാവാണ്. 1821 -ൽ അദ്ദേഹം വിവരിച്ച  unstreaked, dark, rufous-brown വാർബ്ലർ അതുവരെയുള്ള ശാസ്ത്രത്തിന് അജ്ഞാതമായിരുന്നു. ആ പക്ഷി ഇന്ന് സാവിയുടെ വാർബ്ലർ എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്.

വ്യക്തിപരം

പിസാ സെമിത്തേരിയിൽ അടക്കം ചെയ്യപ്പെട്ട സാവിയുടെ പ്രതിമ ഇന്ന് അവിടെ കാണാം.

പ്രധാന കൃതികൾ

• Osservazioni sopra la Blarta acervorum di panzee. Gryllus Myrmocophilus nob. Memoria (inedita) del dott. Paolo Savi, con tavola in rame, Biblioteca Italiana ossia Giornale di letteratura scienze ed arti (1819 ago), Volume 15, Fascicolo
• Sulla Salvinia natans. Memoria inedita del dottor Paolo Savi, aiuto del professore di botanica dell'università di Pisa, con tavola in rame, Biblioteca Italiana ossia Giornale di letteratura scienze ed arti (1820 dic, Volume 20, Fascicolo)
• Ornitologia Toscana, ossia descrizione e storia degli uccelli che trovansi nella Toscana con l'aggiunta delle descrizioni di tutti gli altri propri al rimanente d'Italia, 3 volumi (Pisa, Dalla tipografia Nistri 1827-1831). L'opera, di notevole importanza per la storia dell'ornitologia italiana, contiene 31 figure incise in rame. Venne ristampata postuma nel 1873 a Firenze (sempre in 3 voll.), con il titolo "Ornitologia italiana", a cura del figlio Adolfo. [Ornitologia italiana (opera postuma) Firenze :Successori Le Monnier,1873-1876] online [1] online at BHL
• Sul Mischio di Serravezza (Nuovo Giornale d. Lett., XX, Pisa 1830);
• Catalogo ragionato di una collezione geognostica contenente le rocce più caratteristiche della formazione del Macigno della Toscana, quelle di trabocco, cioè Dolomitiche, Porfiriche e Granitiche le quali hanno disordinato le stratificazioni delle prime e quelle alterate dal contatto delle straboccate (ibid., 1830);
• Carta geologica dei Monti Pisani levata dal vero (Pisa 1832);
• Tagli geologici delle Alpi Apuane e del Monte pisano e cenno sull’isola d’Elba (Nuovo Giornale d. Lett., XXVI, 1833);
• Sulla miniera di ferro dell’Isola d'Elba (ibid., XXXI, 1835);
• Sui terreni stratificati dipendenti o annessi alle masse serpentinose della Toscana (ibid., XXXIV e XXXV, 1837);
• Sui vari sollevamenti e abbassamenti che hanno dato alla Toscana l’attuale configurazione (ibid., XXXV, 1837);
• Del carbon fossile in Italia. Estratto dalla Memoria sulla Scorza del Globo Terrestre, del prof. P. Savi Annali universali di statistica economia pubblica, storia, viaggi e commercio (1838 apr, Serie 1, Volume 56, Fascicolo 166)
• Delle rocce ofiolitiche della Toscana e delle masse metalliche in esse contenute (ibid., 1839);
• Sopra i carboni fossili dei terreni miocenici della Maremma Toscana (Pisa 1843);
• Considerazioni geologiche sull'Appennino Pistoiese (Firenze 1845);
• Sulla catena metallifera delle Alpi Apuane e sulla costituzione geologica dei Monti Pisani (Pisa 1846);
• Considerazioni sulla geologia della Toscana, in collaborazione con G. Meneghini (Firenze 1851);
• Saggio sulla costituzione geologica della Provincia di Pisa (Statist. della provincia di Pisa, Pisa 1863).

അവലംബം

• This article incorporates text from the Encyclopædia Britannica Eleventh Edition, a publication now in the public domain.