"കമ്പ്യൂട്ടർ ശാസ്ത്രം" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം
Content deleted Content added
No edit summary |
നിങ്ങളുടെ കംപ്യൂട്ടറിൽ വൈറസ് ബാധയുണ്ടെന്നറിയണോ? |
||
വരി 1:
[[പ്രമാണം:വിവരം|25px|ചട്ടം|നടുവിൽ|വൈറസ്]]
കമ്പ്യൂട്ടറുകളെ ദോഷകരമായി ബാധിക്കുന്ന പ്രോഗ്രാമുകളെക്കുറിച്ചുള്ള ആശയത്തിനു ആധുനിക കമ്പ്യൂട്ടറുകളൊടൊപ്പം തന്നെ സ്ഥാനമുണ്ട്. 1949-ൽ തന്നെ ഇവയെക്കുറിച്ചുള്ള ആശയം നിലവിൽ വന്നിരുന്നു. ആദ്യത്തെ കമ്പ്യൂട്ടർ വൈറസ് ഏതാണ് എന്നതിനെക്കുറിച്ച് നിരവധി തർക്കങ്ങൾ ഇന്നും നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട്. ആയിരത്തി തൊള്ളായിരത്തി അറുപതുകളുടെ മധ്യത്തിൽ യുണിവാക് 1108 (Univac 1108) സീരിസിൽ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന അനിമൽ എന്ന ഗെയിം വഴി ഒരു പ്രോഗ്രാം കമ്പ്യൂട്ടറുകളെ ബാധിക്കുകയുണ്ടായി എന്നാൽ ഇവ സിസ്റ്റത്തിനു ദോഷകരമായി ബാധിക്കാത്തതിനാൽ ഇതിനെ ഒരു കമ്പ്യൂട്ടർ വൈറസ് എന്നു വിളിച്ചിരുന്നില്ല. ഇവ ‘Pervading Animal’ എന്ന പേരിലാണ് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്. പിന്നീട് ആയിരത്തി തൊള്ളായിരത്തി എഴുപതുകളിൽ കമ്പ്യൂട്ടർ നെറ്റ് വർക്കുകളുടെ പ്രാഗ്രൂപമായിരുന്ന ആർപ്പാനെറ്റിനെ “ദി ക്രീപ്പർ” എന്നറിയപ്പെട്ടിരുന്ന ഒരു പ്രോഗ്രാം ബാധിക്കുകയും അവ ആർപ്പാനെറ്റ് വഴി സഞ്ചരിച്ച് അവ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നിടത്തെല്ലാം “I’m the Creeper, catch me if you can” എന്നൊരു സന്ദേശം ഉപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു. ക്രീപ്പർ വൈറസിനെ തടയുന്നതിനായി “ദി റിപ്പർ” എന്ന മറ്റൊരു പ്രോഗ്രാം പുറത്തിറങ്ങി. അവ ക്രീപ്പറിനെപോലെ തന്നെ നെറ്റ്വർക്കുകൾ വഴി സഞ്ചരിച്ച് എവിടെയൊക്കെ ക്രീപ്പർ ബാധിച്ചിരുന്നുവോ അവയെല്ലാം ഡിലിറ്റ് ചെയ്തു മാറ്റുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ കമ്പ്യൂട്ടറുകളുടെ പ്രവർത്തനത്തെ ബാധിക്കാത്തതിനാൽ ഇവയൊന്നും തന്നെ വൈറസുകളായി കമ്പ്യൂട്ടർ ലോകം ഗണിച്ചിരുന്നില്ല.
1977-ൽ ആപ്പിൾ കളർ ഗ്രാഫിക്സിലുള്ള ആദ്യത്തെ പേഴ്സണൽ കമ്പ്യൂട്ടർ വെസ്റ്റ് കോസ്റ്റ് കമ്പ്യുട്ടർ ഫെയറിലൂടെ അവതരിപ്പിച്ചു. . ആയിരത്തി മുന്നൂറ് ഡോളറായിരുന്നു അക്കാലത്തെ ഇതിന്റെ വില. അതേ ഫെയറിൽ തന്നെ കമ്മഡോർ ബിസിനസ് മെഷീൻ (Commodore Business Machines ) എന്ന കമ്പനി അവരുടെ PET 2001 എന്ന കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ പ്രോട്ടൊടൈപ് പുറത്തിറക്കി. അറുനൂറ് ഡോളറായിരുന്നു അതിന്റെ വില.
വൈറസ് എന്ന പദം ആദ്യമായി ഉപയോഗിച്ചതു 1984-ൽ ഫ്രഡറിക് കോഹൻ ആയിരുന്നു. ഒരു പ്രോഗ്രാം കൊണ്ട് മറ്റൊരു പ്രോഗ്രാമിനെ എങ്ങനെ വിനാശകരമായ രീതിയിൽ ആക്രമിക്കാമെന്നു ഒരു ഡെമൊൺസ്ട്രേഷൻ വഴി ലോകത്തിന് ആദ്യമായി കാണിച്ചു കൊടുത്തത് കോഹനാണ്.
ഏകദേശം ഒരു വർഷത്തിനു ശേഷം Atari 400,800 സീരിസിലുള്ള പേഴ്സണൽ കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ പുറത്തിറങ്ങി. 1979 ജൂണിൽ ടെക്സാസ് ഇൻസ്ട്രമെന്റ്സ് TI-99/4 പേഴ്സണൽ കമ്പ്യൂട്ടർ പുറത്തിറക്കി.തൊട്ടടുത്ത വർഷം റേഡിയോ ഷാക്ക് എന്ന കമ്പനി 230 ഡോളറിനു അവരുടെ TRS-80 കളർ കമ്പ്യൂട്ടർ മാർക്കറ്റിൽ ഇറക്കി. 1982-ൽ Commodore 64 എന്ന കമ്പ്യൂട്ടർ പുറത്തിറങ്ങുന്നതോടെ ഒരു ഡസനോളം കമ്പ്യൂട്ടർ ബ്രാന്റുകൾ വിപണിയിൽ ലഭ്യമായി. അതോടു കൂടി ചരിത്രത്തിലാദ്യമായി ജനങ്ങൾക്കു ഇഷ്ടമുള്ള കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ മാർക്കറ്റിൽ നിന്നും വാങ്ങുവാനുള്ള സൌകര്യം ലഭ്യമായിത്തുടങ്ങി.
പേഴ്സണൽ കമ്പ്യൂട്ടറുകളുടെ വ്യാപനത്തോടു കൂടിയാണ് വൈറസുകളും പെരുകിയത്. എൺപതുകൾക്കു മുൻപ് ഹോം കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ എന്നൊരു ആശയം പോലും നിലവിലില്ലായിരുന്നു. കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ അപൂർവ്വമായിരുന്ന അക്കാലത്തു വിദഗ്ദരായവർ മാത്രമെ അവ ഉപയോഗിച്ചിരിന്നുള്ളൂ. അതിനു മുൻപ് രണ്ട് ദശാബ്ദക്കാലത്തോളം ജനങ്ങൾക്കു കമ്പ്യൂട്ടർ എന്ന പേരു മാത്രമെ പരിചയമുണ്ടായിരുന്നുള്ളു.
1982-ൽ റിച്ചാഡ് സ്ക്രെന്റ എന്ന ജുനിയർ സ്കൂൾ വിദ്യാർഥി ആപ്പിൾII സിസ്റ്റത്തെ ബാധിച്ച എൽക് ക്ലോണർ (Elk Cloner) എന്നറിയപ്പെട്ട പ്രോഗ്രാം എഴുതി. ബൂട്ട് ചെയ്യാനുപയോഗിക്കുന്ന ഫ്ലോപ്പിയുടെ ബൂട്ട് സെക്ടറുകൾ വഴി കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ മെമ്മറിയെ ബാധിക്കുകയും അതു വഴി സിസ്റ്റത്തിനുള്ളിൽ ഇടുന്ന മറ്റു ഫ്ലോപ്പികളിലേയ്ക്ക് പകർത്തപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയും ചെയ്യും. ഇവ. അൻപതാമതു ബൂട്ടിംഗ് നടക്കുമ്പോഴെല്ലാം സിസ്റ്റത്തിൽ ഒരു കവിത തെളിയും. എന്നാൽ സിസ്റ്റത്തിനെ ദോഷകരമായി ബാധിക്കുന്ന യാതൊന്നും തന്നെ ഇതിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
ആയിരത്തി തൊള്ളായിരത്തി എൺപത്തി ആറായപ്പോഴേക്കും, അന്ന് ഏറ്റവും കൂടുതൽ പ്രചാരമുണ്ടായിരുന്ന കമ്പ്യൂട്ടർ ബ്രാന്റ് ആയിരുന്ന ആപ്പിൾ 2 വിനെ വിനാശകരമായി ബാധിച്ച “ബ്രയിൻ“ എന്ന വൈറസ് ഇറങ്ങുകയുണ്ടായി. ഇതിനെയാണ് ആദ്യത്തെ കമ്പ്യൂട്ടർ വൈറസായി കണക്കാക്കി പോരുന്നത്. ലാഹോറിൽ ഒരു കമ്പ്യൂട്ടർ സ്റ്റോർ നടത്തിയിരുന്ന പാകിസ്ഥാനി സഹോദരങ്ങൾ, ബസിത് ഫറൂക് അല്വിയും ( Basit Faruq Alvi) സഹോദരനായ അംജത് ഫറുക് അൽവിയും (Amjad Faruq Alvi) ആയിരുന്നു ഇതിന്റെ പിന്നിൽ. ഈ വൈറസുകൾ ബൂട്ട് ചെയ്യാനുപയോഗിച്ചിരുന്ന ഫ്ലോപ്പി ഡ്രൈവുകളുടെ ഉപയോഗിക്കാത്ത സ്ഥലത്തെയാണ് ബാധിച്ചത്. അതോടു കൂടി ഈ ബൂട്ട് ഫ്ലോപ്പികളെല്ലാം തന്നെ ഉപയോഗശൂന്യമായി. അറിയപ്പെട്ടതിൽ വെച്ച് ഏറ്റവും ആദ്യത്തെ കമ്പ്യൂട്ടർ വൈറസായിരുന്നു “ബ്രെയിൻ”.
ലാഹോർ എന്നും, പാകിസ്ഥാനി ബ്രെയിൻ എന്നും വിളിപ്പേരുള്ള ഈ വൈറസിനെ ബിസിനസ് വീക്ക് മാഗസിൻ വിശേഷിപ്പിച്ചതു “പാകിസ്താനി ഫ്ലൂ”എന്നായിരുന്നു. ഓർമ്മിക്കുക ആദ്യകാലങ്ങളിൽ കമ്പ്യുട്ടറുകൾ ബൂട്ട് ചെയ്തിരുന്നത് ഫ്ലോപ്പി ഡ്രൈവുകൾ വഴിയായിരുന്നു. ഹാർഡ് ഡിസ്കുകൾ നിലവില്ലായിരുന്ന അക്കാലത്തു കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ ബൂട്ട് ചെയ്യാൻ മറ്റു മാർഗങ്ങൾ ഉപയൊഗിച്ചിരുന്നില്ല.ഒന്നോ രണ്ടോ ഫ്ലോപ്പികൾക്കുള്ളിൽ നിന്നും കമ്പ്യൂട്ടർ ബൂട്ട് ചെയ്യിച്ച് ഈ ഫ്ലോപ്പികളിൽ നിന്നു തന്നെ വേഡ് പ്രോസസർ പോലുള്ള ഓഫീസ് ടുളുകൾ ഉപയോഗിക്കുകയാണ് അക്കാലങ്ങളിൽ ചെയ്തിരുന്നത്.
പിന്നീട് തുടരെ തുടരെ കമ്പ്യൂട്ടറുകളെ ബാധിക്കുന്ന വൈറസുകൾ ഇറങ്ങി. ബ്രയിൻ വൈറസ് ഇറങ്ങി ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞപ്പോഴേയ്ക്കും മാസ്റ്റർ ബൂട്ട് റെക്കോഡിനെ ബാധിച്ച സ്റ്റോൺഡ് (stoned) എന്ന വൈറസ് അവതരിച്ചു. ബൂട്ട് ഫ്ലോപ്പി സിസ്റ്റത്തിനുള്ളിൽ ഇട്ട് ബൂട്ട് ചെയ്യാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ "Non-system disk or disk error" എന്ന സന്ദേശം തെളിയിക്കുകയായിരുന്നു സ്റ്റോൺഡ് വൈറസ്സിന്റെ പണി.
1988-ൽ ഇറങ്ങിയ വൈറസ്സാണ്, ജറുസലേം (Jerusalem). പതിമൂന്നാം തീയതി വെള്ളിയാഴ്ചയായി (13th Friday) വരുന്ന എല്ലാ ദിവസവും ഇവ ആക്ടിവേറ്റ് ചെയ്യപ്പെടുകയും ആ ദിവസങ്ങളിൽ കമ്പ്യൂട്ടറിനുള്ളിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന എല്ലാ പ്രോഗ്രാമുകളും ഡിലീറ്റ്ചെയ്യുകയും ചെയ്യും. അതേ വർഷം തന്നെയാണ് “ഇന്റർനെറ്റ് വേം (Internet Worm) എന്ന വൈറസും പുറത്തിറങ്ങിയത്. എകദേശം അയ്യായിരത്തോളം കമ്പ്യൂട്ടറുകളെ അത് പ്രവർത്തനരഹിതമാക്കി. 1989-ൽ ഐ ബി എം ആദ്യത്തെ വ്യാപാരാടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള ആന്റി വൈറസ് പുറത്തിറക്കി വൈറസ്സുകളുടെ ഭീഷണികൾക്ക് താത്കാലികമായ കവചം പണിഞ്ഞു. അതേ വർഷം തന്നെയാണ് ഡാർക്ക് അവഞ്ചർ (Dark Avenger) എന്നറിയപ്പെടുന്ന വൈറസും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടത്. മെമ്മറിയിലുള്ള ലൊക്കേഷൻ മാറ്റുവാനോ ഒളിപ്പിച്ച് വെക്കുവാനോ കഴിവുള്ളവ പ്രോഗ്രാമുകളായ സ്റ്റെൽത്ത് വൈറസിന്റെ ആദ്യമാതൃക പുറത്തിറങ്ങിയത് 1989-ൽ.
1990-ൽ സീമാന്റ്റിക് കോർപ്പറേഷൻ നോർട്ടൺ ആന്റിവൈറസ് പുറത്തിക്കി. 1991-ൽ ടെക്വില (Tequila) എന്ന പേരിൽ ആദ്യത്തെ പോളിമോർഫിക് വൈറസ് വ്യാപകമായി കമ്പ്യൂട്ടറുകളിൽ നാശം വിതച്ചു. ഓരോ തവണയും വ്യത്യസ്തങ്ങളായ രീതിയിലായിരുന്നു ഈ പോളിമോർഫിക് വൈറസുകൾ കമ്പ്യൂട്ടറുകളെ ബാധിച്ചത്. അതു കൊണ്ട് തന്നെ ഇവയെ കണ്ടെത്തുക ദുഷ്കരമായിരുന്നു. വൈറസ് എഴുത്തുകാർ ബുള്ളറ്റിൻ ബോർഡുകൾ വഴി വൈറസ് ഉണ്ടാക്കുവാനുള്ള കോഡുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചതു വഴി ആർക്കും അതു ഡൌൺ ലോഡ് ചെയ്തു പുതിയ തരം വൈറസുകളെ ഉണ്ടാക്കുവാൻ സാധിച്ചു. വൈറസ് നിർമ്മാണങ്ങളുടെ തോതുയർത്തിയ ഒരു തുറന്നുവിടലായിരുന്നു ഇത്. 1991-ൽ ഒൻപതു ശതമാനമായിരുന്ന വൈറസ് ആക്രമണങ്ങൾ ആ വർഷം അവസാനത്തോടു കൂടി അത് അറുപത്തി മൂന്ന് ശതമാനം ആയി ഉയർന്നതിനു കാരണം മറ്റെവിടെയും അന്വേഷിക്കേണ്ടതില്ല. 1992 -ൽ 1300 ഓളം വൈറസുകളെയാണ് വിദഗ്ദ്ധർ കണ്ടെത്തിയത്. 1990 ഡിസംബറിനെ അപേക്ഷിച്ച് 43% വർദ്ധനവായിരുന്നു ഇത്.1993 മാർച്ചിൽ മൈക്കലാഞ്ചലൊ വൈറസ് (Michele angelo) അഞ്ച് മില്യൺ കമ്പ്യൂട്ടറുകളെ ബാധിക്കുമെന്നു ഭീതിപരത്തുകയുണ്ടായെങ്കിലും നാശനഷ്ടങ്ങളുടെ അളവ് പ്രതീക്ഷിച്ചതിനേക്കാളും തുലോം കൂറവായിരുന്നു എന്നു കൂടി പറയട്ടേ.
പിന്നീട് ഹോക്സ് സന്ദേശങ്ങളുടെ (Hoax Messages) കുത്തൊഴുക്കായിരുന്നു. 1994-ൽ വൈറസുകളെക്കുറിച്ചുള്ള കമ്പ്യൂട്ടർ ലോകത്തിന്റെ ഭീതി മുതലെടുത്തു കൊണ്ട് ആയിരക്കണക്കിനു വ്യാജവൈറസ് മുന്നറിയിപ്പുകൾ ഇമെയിലുകൾ വഴി പ്രചരിക്കുകയുണ്ടായി. ഇന്റർനെറ്റ് വ്യാപകമല്ലാതിരുന്ന അക്കാലത്ത് യൂസ് നെറ്റുകൾ വഴിയുള്ള ന്യൂസ് ലെറ്റർ ഉപയോഗിച്ചായിരുന്നു ഇവ അയച്ചിരുന്നത്. ഈ വ്യാജ വൈറസ് മുന്നറിയിപ്പുകളിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനം സബ്ജക്ട് ലൈനിൽ ഗുഡ് ടൈംസ് (Good Times) എന്ന് വെച്ചു കൊണ്ട് പാതോഗൺ (Pathogen) എന്ന വൈറസിനെക്കുറിച്ചുള്ള മുന്നറിയിപ്പ് ആയിരുന്നു. ഇവ ഇമെയിലുകളിലുടെ പ്രവഹിച്ച് ലക്ഷക്കണക്കിനു കംപ്യൂട്ടർ ഉപഭോക്താക്കളെ ഭീതിയിലാഴ്ത്തുകയുണ്ടായി. വൈറസ് സിസ്റ്റത്തിനുള്ളിൽ പ്രവേശിച്ച് ഹാർഡ് ഡ്രൈവിലുള്ള എല്ലാ വിവരങ്ങളും നശിപ്പിക്കുമെന്നായിരുന്നു ഈ വ്യാജ മുന്നറിയിപ്പിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത്. ഈ വ്യാജ സന്ദേശം തുടർച്ചയായി വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. പിന്നീട് ഈ വ്യാജവൈറസ് സന്ദേശം അയച്ചയാളിനെ സ്കോട്ലന്റ് യാർഡ് പോലീസ് കണ്ടെത്തുകയും കോടതി പതിനെട്ടു മാസം തടവിനു ശിക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തു.
1995-ൽ “കൺസെപ്ട്” (Concept) എന്ന മാക്രൊ വൈറസുകൾ ഇറങ്ങുകയുണ്ടായി. ഇവ ആപ്പിളിന്റെ മാക് കമ്പ്യൂട്ടറുകളിലും, മൈക്രോസോഫ്റ്റിന്റെ പേഴ്സണൽ കമ്പ്യൂട്ടറുകളിലും ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന വേഡ് ഡോക്യുമെന്റുകളെ ബാധിച്ചു. അടുത്ത വർഷം ജൂലൈയിൽ XM.Laroux എന്നറിയപ്പെട്ട അടുത്ത മാക്രോ വൈറസ് കമ്പ്യൂട്ടറുകളിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. ഇവ എക്സൽ ഫയലുകളെയായിരുന്നു ബാധിച്ചത്. ഈ കാലയളവിൽ ഇന്റർനെറ്റിന്റെ ഉപയോഗത്തിലുണ്ടായ ഗണ്യമായ വളർച്ച ഉപയോക്താക്കൾക്കു പരസ്പരം വിവരങ്ങൾ പങ്കു വെക്കുന്നതിനുള്ള സൌകര്യങ്ങൾ വർദ്ധിപ്പിച്ചു. ഇന്റർനെറ്റ് വ്യാപകമായതോടു കൂടി വൈറസുകളുടെ വ്യാപനവും സുഗമമായി.
1998-ൽ സ്ട്രെയിഞ്ച് ബ്ര്യു (StrangeBrew )എന്ന പേരിൽ ജാവ ഫയലുകളെ ബാധിച്ച വൈറസും തൊണ്ണുറ്റി ഒൻപതിൽ കമ്പ്യൂട്ടർ ലോകത്തിനെ അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ പിടിച്ചു കുലുക്കിയ മെലിസ വൈറസും (Melissa virus-W97M/Melissa) ഇറങ്ങുകയുണ്ടായി. മാക്രൊവൈറസ് ഗണത്തിൽ പെട്ട ഇവ മൈക്രോസോഫ്ട് വേഡ് ഫയലുകളിൽ എഴുതപ്പെട്ട മാക്രോ കോഡുകൾ വഴി കമ്പ്യുട്ടറുകളെ ബാധിക്കുകയും ഔട്ട് ലുക്ക് എക്സ്പ്രസിലെ അഡ്രസുകൾ ഉപയോഗിച്ച് ഇമെയിലുകളായി ഈ വൈറസുകളെ അയച്ച് മറ്റുള്ള സിസ്റ്റങ്ങളെയും കീഴ്പ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. നിരവധി സ്ഥാപനങ്ങളുടെ വിലപ്പെട്ട രേഖകളും മറ്റും ഈ വൈറസിനെ ആക്രമണത്തിൽ മറ്റുള്ളവരുടെ കൈവശം എത്തിച്ചേന്നു. അന്നു വരെ ഇറങ്ങിയിട്ടുള്ളതിൽ വെച്ച് ഏറ്റവും വേഗത്തിലായിരുന്നു മെലിസ, കമ്പ്യൂട്ടർ നെറ്റ്വർക്കുകൾ വഴി ബാധിച്ചത്. ഡേവിഡ് എൽ സ്മിത്ത് എന്ന മുപ്പത്തി മൂന്നുകാരനായിരുന്നു ഇതിന്റെ പിന്നിൽ.
അതേ വർഷം തന്നെ ചെർണൊബിൽ(Chernobyl) വൈറസുകൾ രംഗപ്രവേശം ചെയ്തു. ഇവ ഹാർഡ് ഡ്രൈവുകൾ തുറക്കുന്നതിൽ നിന്നും ഉപയോക്താക്കളെ തടയുകയും അതിനെ തുടർന്ന് വൻ നാശനഷ്ടങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി വെക്കുകയും ചെയ്തു. തുടർന്ന് ബബിൾ ബോയിയുടെ (Bubbleboy ) വിളയാട്ടമായിരുന്നു. ഇമെയിൽ മെസ്സേജുകൾ (ഔട്ട്ലുക്ക് എക്സ്പ്രസ്) തുറന്നു നോക്കുകയൊ പ്രിവ്യു നോക്കുകയൊ ചെയ്യുമ്പോഴെക്കും കമ്പ്യൂട്ടറിനെ ബാധിക്കുന്ന വിധത്തിലായിരുന്നു പ്രോഗ്രാം ചെയ്തിരുന്നത്. ഇവ ഔട്ട്ലുക്കിലെ അഡ്രസ് ബുക്കുകൾ വഴി മറ്റു കമ്പ്യൂട്ടറുകളിലേയ്ക്ക് വ്യാപിക്കയും ചെയ്തു. ട്രിസ്റ്റേറ്റ് (Tristate) എന്ന മൾട്ടി പ്രോഗ്രാം മാക്രോ വൈറസും അതേ വർഷം തന്നെ നിരവധി നാശനഷ്ടങ്ങൾ ഉപയോക്താക്കൾക്കു ഉണ്ടാക്കി വെച്ചു. ഇവ വേഡ്, എക്സൽ, പവർപോയിന്റ് മുതലായ മൈക്രോസോഫ്ട് ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ വഴിയായിരുന്നു കമ്പ്യൂട്ടറുകളെ ബാധിച്ചിരുന്നത്.
2000 ലാണ് ലവ് ബഗ് (Love Bug) അല്ലെങ്കിൽ ഐ ലവ് യു (ILoveYou) എന്നറിയപ്പെട്ട വൈറസ് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടത്. ഇവയും മെലിസയെപ്പോലെ ഔട്ട് ലുക്ക് വഴിയായിരുന്നു കമ്പ്യൂട്ടറുകളെ ബാധിച്ചത്. ഫിപ്പൈൻസിൽ നിന്നും ഉൽഭവിച്ച ഈ വൈറസ് ഒരു VBS അറ്റാച്ച്മെന്റ് ആയി അയക്കപ്പെടുകയും കമ്പ്യൂട്ടറിനുള്ളീലെ ഫയലുകൾ ഡിലീറ്റ് ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. ഇവയിൽ ആഡിയൊ ഫയലുകൾ, ചിത്രങ്ങൾ എന്നിവയെല്ലം ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു. കൂടാതെ ഇവ ഇമെയിലുകളുടെ യൂസർ നെയിമുകളും പാസ് വേഡുകളും വൈറസ് എഴുതിയ ആളിനു അയക്കപ്പെട്ടിരുന്ന വിധത്തിലായിരുന്നു എഴുതിയിരുന്നത്. ലവ് ബഗ് വൈറസ് ആറുമണിക്കുർ കൊണ്ട് അമേരിക്കയിലും യൂറോപ്പിലും വ്യാപകമായി കമ്പ്യുട്ടറുകളെ ബാധിക്കുകയും ഏകദേശം രണ്ടരമില്യൺ പേഴ്സണൽ കമ്പ്യൂട്ടറുകളെ തകരാറിലാക്കുകയും ചെയ്തു. ഏകദേശം ഒൻപതു ബില്യൺ ഡോളറിന്റെ നാശനഷ്ടമായിരുന്നു ലവ് ബഗ് വൈറസ് വരുത്തി വെച്ചത്.
മെലിസയുടെയും ലവ് ബഗിന്റെയും ചുവടു പിടിച്ച് പിന്നീട് നിരവധി വേമുകളുടെ വകഭേദങ്ങൾ ഇറങ്ങി. പിന്നീട് സ്റ്റേജസ് (Stages) എന്ന പേരിലുള്ള ഒരു തമാശ ഇമെയിൽ വഴി അയക്കപ്പെട്ടുവെങ്കിലും വലിയ പ്രശ്നങ്ങളൊന്നും തന്നെ ഈ വൈറസ് സൃഷ്ടിച്ചില്ല. രണ്ടായിരത്തിൽ ഇറങ്ങിയ പിഡിഎ( പെഴ്സണൽ ഡിജിറ്റൽ അസ്സിസ്റ്റന്റ്) കളെ ബാധിക്കുന്ന ലിബർട്ടി എന്ന ട്രോജനുകൾ ശ്രദ്ധേയമായിരുന്നു. ഈ ട്രോജൻ വൈറസിന്റെ കർത്താവ് പാമുകളിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന ബോയ് എമുലേറ്റർ ലിബർട്ടി എന്ന ഗെയിമിന്റെ സ്രഷ്ടാവായിരുന്നു.
രണ്ടായിരത്തി ഒന്നിൽ ഇറങ്ങിയ വൈറസ്സാണ് അന്നാ കുർണ്ണിക്കോവ. ടെന്നീസ് താരമായ അന്നാകുർണ്ണിക്കോവയുടെ ഒരു ചിത്രത്തിൽ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചിരുന്ന ഒരു പ്രോഗ്രാം വഴിയായിരുന്നു ഇവ ഇമെയിൽ വഴി അയച്ചിരുന്നതു. മെലിസയുടെയും ലവ് ബഗ് വൈറസിന്റെയും ഇനത്തിൽപ്പെട്ട ഒരു വൈറസായിരുന്നു അന്നാകുർണ്ണിക്കോവ. ഔട്ട് ലുക്കിൽ നിന്ന് വിലാസങ്ങൾ കൈവശപ്പെടുത്തി വൈറസ് പരത്തുക എന്ന രീതിയായിരുന്നു ഇതിന്റെയും. ഈ വൈറസ് ആദ്യത്തെ വൈറസ് ക്രിയേഷൻ കിറ്റ് എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്നു. ഒട്ടനവധി വൈറസുകൾ സൃഷ്ടിക്കാവുന്ന കോഡുകൾ ഇതിൽ എഴുതപ്പെട്ടിരുന്നു എന്നാണ് ഇന്റർനെറ്റ് സെക്യൂരിറ്റി വിദഗ്ദർ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നത്.
മേയ് ആയപ്പോഴെക്കും ഹോം പേജ് വൈറസ് (Home page virus) എന്ന അപരനാമധേയത്തിൽ അറിയപ്പെട്ട വൈറസ് ഔട്ട് ലുക്ക് എക്സ്പ്രസുകളെ ബാധിച്ചു. ഇവ തുറക്കുമ്പൊഴെല്ലാം പോർണൊ സൈറ്റുകൾ ആയിരുന്നു പകരം തുറന്നു വന്നിരുന്നത് . ഇവ VBSWG.X എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്നു. ഈ വൈറസ് ഏഷ്യയിലേയും യൂറോപ്പിലെയും കമ്പ്യൂട്ടർ സിസ്റ്റങ്ങളെയായിരുന്നു കൂടുതലും ബാധിച്ചത്. നേരത്തെ ഉണ്ടായിട്ടുള്ള അനുഭവങ്ങളെ തുടർന്ന് വേണ്ട മുൻകരുതലെടുത്തതിനാൽ അമേരിക്കയിലുള്ള കമ്പ്യൂട്ടറുകളെ ഇവ കൂടുതൽ ബാധിക്കുകയുണ്ടായില്ല, ഈ വൈറസിന്റ്റെ ഉറവിടം അർജന്റീനയാണെന്നു കരുതിപ്പോരുന്നു.
പിന്നീട് കോഡ് റെഡ് വേമുകൾ (Code Red Worms) എന്നറിയപ്പെട്ട, ഇന്റർനെറ്റിലെ എക്കാലത്തെയും വലിയ വൈറസിന്റെ ആക്രമണത്തിനു ലോകം സാക്ഷ്യം വഹിച്ചു. ഇവ ജൂലൈ ആഗസ്റ്റ് മാസങ്ങളിൽ നെറ്റ്വർക്കുകളെ തകർക്കുകയും അന്നു വരെ കണ്ടിട്ടുള്ളതിൽ വെച്ച് ഏറ്റവും കൂടുതൽ കമ്പ്യൂട്ടർ നെറ്റ്വർക്കുകളെ ബാധിക്കുകയും ചെയ്തു. ഏകദേശം ഏഴു ലക്ഷത്തോളം കമ്പ്യൂട്ടറുകളെ ഇവ ബാധിക്കുകയും രണ്ടു ലക്ഷത്തോളം കമ്പ്യൂട്ടറുകളിൽ നാശം വിതക്കുകയും ചെയ്തു. ഇവ ഇന്റ്ര്നെറ്റിനെയും ലോക്കൽ നെറ്റ്വർക്കുകളെയും ആക്രമിച്ചു. വിൻഡോസ് രണ്ടായിരത്തിന്റെയും വിൻഡോസ് എൻ റ്റിയിലെയും സെർവർ എഡിഷനുകളുടെ ദൌർബല്യങ്ങൾ ആയിരുന്നു ഈ വൈറസുകൾ മുതലെടുത്തത്. പിന്നീട് മൈക്രോസോഫ്ട് ഇതിനെ തടയുന്നതിനു വേണ്ടീയുള്ള പാച്ചുകൾ വികസിപ്പിക്കുകയും തങ്ങളുടെ ഓപ്പറേറ്റിംഗ് സോഫ്ട് വെയറുകളിൽ തകരാറുണ്ടെന്നു ഔദ്യോഗികമായി സമ്മതിക്കുകയും ചെയ്തു. നിരവധി കമ്പനികളുടെ നെറ്റ് വർക്കുകൾ ഈ വൈറസ് തകർത്തുതരിപ്പണമാക്കി.
അതേ വർഷം ജൂലൈ ഇരുപത്തിഅഞ്ചിനു W32/Sircam എന്ന വൈറസ് ഇമെയിലുകൾ വഴി സുരക്ഷിതമല്ലാത്തെ നെറ്റ് വർക്കുകളെ ബാധിക്കുകയും കമ്പ്യൂട്ടറിലുള്ള ഇമെയിൽ അഡ്രസുബുക്കുകൾ വഴി പരക്കുകയും ചെയ്തു. കോഡ് റെഡ് വേം 2 അവശേഷിപ്പിച്ചു പോയ ബാക്ക് ഡോറുകളെ ഇമെയിലുകളും, ഷെയർ ചെയ്തിരിക്കുന്ന നെറ്റ് വർക്കുകളും ഇൻഫെക്റ്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്ന വെബ്സൈറ്റുകളും വഴി W32/Nimda എന്ന വൈറസ് ആക്രമിച്ചു. ഈ ബാക് ഡോർ വൈറസ് ഇന്നും നിരവധി സിസ്റ്റങ്ങളിൽ നിലനിൽക്കുന്നു.
രണ്ടായിരത്തി രണ്ടിൽ Klezworm എന്നറിയപ്പെട്ടിരുന്ന വേമുകൾ ഒറിജിനൽ ഫയലിന്റെ ഒരു കോപ്പി സൃഷ്ടിച്ചിട്ട് യഥാർത്ഥ ഫയലിനെ ഓവർ റൈറ്റ് ചെയ്തുകൊണ്ടാണ്. ഇവ ഹിഡൻ കോപ്പിയായി, എൻക്രിപ്ട് ചെയ്താണ് കമ്പ്യൂട്ടറുകളിൽ സൂക്ഷിക്കപ്പെട്ടത്. ഇങ്ങനെ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട ഫയലുകൾ ഒറിജിനൽ ഫയലിന്റെ പേരിൽ തന്നെയായിരുന്നു സേവ് ചെയ്തിരുന്നത് . എന്നാൽ ഇവയുടെ എക്സ്റ്റൻഷനുകൾ മാറ്റി മറിച്ചായിരുന്നതിൽ അവ കണ്ടു പിടിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു.
അതേ വർഷം തന്നെ നിംഡ(Nimda) എന്ന വൈറസ് പുറത്തിറങ്ങി. ഇവ കമ്പ്യൂട്ടറുകളെ നെറ്റ് വർക്കുകൾ വഴി ബാധിക്കുകയുണ്ടായി. അഡ്മിൻ (admin) എന്ന വാക്കിന്റെ തിരിച്ചിട്ട രൂപമാണ്, നിംഡ. മൈക്രോസോഫ്ട് ഐ ഐ എസ് വെബ് സെർവറുകളിലെ ദൌർബല്യങ്ങൾ മുതലെടുത്ത ഇവ ലോക്കൽ സിസ്റ്റങ്ങളിലെ ഫയലുകളെയും നെറ്റ് വർക്കുകൾ വഴി ഷെയേഡ് ഫയലുകളെയും ബാധിച്ചു.
രണ്ടായിരത്തി മുന്നിൽ ബഗ്ബിയർ വൈറസുകൾ കമ്പ്യുട്ടറുകളെ ബാധിച്ചു. ഇവ കമ്പ്യുട്ടറിനുള്ളിൽ സൂക്ഷിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്ന ഇമെയിൽ വിലാസങ്ങളെ സേർച്ച് ചെയ്യുകയും തുടർന്ന് വൈറസുകളുടെ ഒരു കോപ്പിയെ ഈ ഇമെയിൽ വിലാസങ്ങളിലേക്കു അയക്കുകയും ചെയ്തു. ഇവയിൽ നിന്നുമുള്ള ഇമെയിൽ വിലാസങ്ങളെ റാൻഡം ആയി കോപ്പി ചെയ്തു ഫ്രം ഫീൽഡിൽ ഉപയോഗിക്കുകയുണ്ടായി. അതു കൊണ്ട് തന്നെ ആരാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ ഇമെയിലുകൾ അയക്കുന്നതെന്ന ഒരു ചിന്താക്കുഴപ്പം ഇമെയിൽ ലഭിക്കുന്നവരിൽ ഉണ്ടാകുകയും ചെയ്തു.
പിന്നീട് ഇറങ്ങിയ Klez.H വൈറസുകൾ കമ്പ്യൂട്ടറിൽ നിന്നും റാൻഡം ആയി ഒരു ഡോക്യുമെന്റ് തെരഞ്ഞെടുക്കുകയും അവയെ ഇമെയിലുകൾ വഴി അയക്കുകയും ചെയ്തു. ബഗ് ബിയർ വൈറസുകളുടെ അതേ സ്വഭാവ സവിശേഷതകളായിരുന്നു Klez.H വൈറസിനുമുണ്ടായിരുന്നതു. ആ വർഷം കമ്പ്യൂട്ടറുകളെ ബാധിച്ച ഏറ്റവും വിനാശകരമായ വൈറസായിരുന്നു Klez.H വൈറസുകൾ. നാശനഷ്ടങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്നതിൽ Klez.H വൈറസുകൾ അന്നു വരെ ഇറങ്ങിയിട്ടൂള്ള വൈറസുകളിൽ രണ്ടാമത്തേതായിരുന്നു. ഏകദേശം 14 ബില്യൺ ഡോളറിന്റെ നഷ്ടമായിരുന്നു ഇവ വരുത്തി വെച്ചതു. ലവ് ബഗ് വൈറസിനെയാണിത് കടത്തി വെട്ടിയത്.
2003 ആഗസ്റ്റിൽ ഇറങ്ങിയ സോബിക് (Sobig) വൈറസുകളുടെയും ഹാക്കർമാരുടെയും കൂട്ടായ ആക്രമണം 32.8 ബില്യൺ ഡോളറിന്റെ സാമ്പത്തിക നഷ്ടം കമ്പനികൾക്കു വരുത്തി വെച്ചു. ലണ്ടൻ ആസ്ഥാനമായ, ഡിജിറ്റൽ റിസ്ക് അസെസ്മെന്റ് കമ്പനിയായ mi2g വിന്റെ റിപ്പോർട്ട് പ്രകാരം സോബിക് വൈറസ് മാത്രം ആ വർഷം 29.7 ബില്യൺ ഡോളറിന്റെ സാമ്പത്തിക നഷ്ടം ലോകമെമ്പാടും വരുത്തി വെച്ചു.
പിന്നീട് കമ്പ്യൂട്ടറുകളിലെ പ്രിന്റർ ഷെയറിംഗും ഫയൽ ഷെയറിംഗും സാധ്യമാക്കുന്ന വിൻഡോസ് സിസ്റ്റങ്ങളിലെ റിമോട്ട് പ്രൊസിജ്യർ കാൾ (remote procedure call) പ്രോസസിന്റെ ദൌർബല്യങ്ങൾ മുതലെടുത്തു കൊണ്ട് ബ്ലാസ്റ്റർ വേമുകൾ (Blaster Worms) ഇറങ്ങി. 12 മണിക്കൂറുകൾക്കുള്ളിൽ ആന്റി വൈറസ് നിർമ്മാണ കമ്പനിയായ സീമാന്റിക് കോർപ്പറേഷൻ ഒരു മണിക്കുറിനുള്ളിൽ 420 മുതൽ 4000 കമ്പ്യൂട്ടറുകളെ വരെ ഇവ ബാധിച്ചുവെന്നു കണ്ടെത്തി. ശരാശരി 2500 കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ ഒരു മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ ഈ വൈറസ് ആക്രമണത്തിനു വിധേയമായി.
രണ്ടായിരത്തി നാലിൽ മൈ ദൂം (MyDoom) എന്ന പേരിലുള്ള വൈറസ് കമ്പ്യൂട്ടറുകളെ ബാധിച്ചു. അന്നേവരെ കണ്ടിട്ടുള്ളതിൽ വെച്ച് ഏറ്റവും കൂടൂതൽ നാശനഷ്ടങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയ വൈറസായിരുന്നു ഇത്. ലോകമെമ്പാടും ഇന്റർനെറ്റ് വഴി പ്രവഹിക്കുന്ന ഇമെയിലുകളുടെ ആകെ 30 ശതമാനത്തോളം ഈ വൈറസുകൾ ബാധിച്ചു. ആദ്യത്തെ 36 മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ നൂറ് മില്യൺ ഇമെയിലുകളെയാണിവ കീഴ്പ്പെടുത്തിയത്. നെറ്റ് വർക്കുകളെ ബ്ലോക്ക് ചെയ്യുകയും സെർവ്വറുകളെ ഓവർലോഡ് ചെയ്യിക്കുകയും ചെയ്തു. രണ്ട് ദിവസത്തിനു ശേഷം മൈ ദൂം വേം ബി എന്ന പേരിൽ അടുത്ത വേം വൈറസുകൾ പുറത്തു വന്നു. മൈക്രോസോഫ്ട് വെബ്സൈറ്റിനെ സർവീസുകൾ നടത്തുന്നതിൽ നിന്നും തടഞ്ഞു. കമ്പ്യൂട്ടറുകളിലെ ആന്റി വൈറസ് പ്രോഗ്രാമുകളെ ഉപയോഗിക്കാൻ പറ്റാതെയാക്കി.
വേമുകൾ എന്നറിയപ്പെടുന്ന കമ്പ്യൂട്ടർ വൈറസുകളുടെ മറ്റൊരു വകഭേദമായിരുന്നു ലോകത്തെമ്പാടും എറ്റവും കൂടുതൽ നാശനഷ്ടങ്ങൾ വിതച്ചത്. ബ്ലാക്ക് ഹാറ്റ് വൃത്തങ്ങളിൽ ആർ റ്റി എന്ന അപരനാമധേയത്തിൽ അറിയപ്പെട്ടീരുന്ന റോബർട്ട് മോറിസൺ ആണ് വേമുകളുടെ ഉപജ്ഞാതാവ്. മെലിസ, കോഡ് റെഡ്, സോബിക്, മൈ ദൂം,നിംഡ എന്നിവയെല്ലാം തന്നെ വേം വിഭാഗത്തിൽ പെട്ട വൈറസുകളായിരുന്നു. മറ്റൊന്നിന്റെ സഹായമില്ലാതെ സ്വയമേവ തന്നെ പെരുകുവാൻ (Self replicating Programs) കഴിവുള്ളവയാണ് ഇത്തരം വൈറസുകൾ. അറിയപ്പെട്ടതിൽ വെച്ച് തൊണ്ണൂറ്റൊമ്പത് ശതമാനം വേമുകളും വൈറസുകളും ബാധിച്ചിരിക്കുന്നതു മൈക്രോസോഫ്ട് ഉൽപ്പന്നങ്ങളെയായിരുന്നു. ഇവയിലെ ദൌർബല്യങ്ങളായിരുന്നു ഇത്തരം വൈറസുകളും വേമുകളും മുതലെടുത്തത്. . ഇതിൽ കോഡ് റെഡ് വേം 2 ബാക്കി വെച്ച ബാക്ക് ഡോറുകൾ ഇന്നും മൈക്രോസോഫ്റ്റിന്റെ വെബ്സെർവറുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന കമ്പ്യൂട്ടറുകളീൽ ഉണ്ടെന്നു വിശ്വസിക്കുന്നു.
ഇത്തരം വൈറസുകളെക്കുറിച്ചുള്ള കമ്പ്യൂട്ടർ ഉപയോക്താക്കളുടെ ഭീതി മുതലെടുത്തു കൊണ്ട് വ്യാജ വൈറസ് സന്ദേശം ഇന്റർനെറ്റിലുടനീളം പ്രവഹിക്കുന്നതു സാധാരണയാണ്. ഇന്നും നിരവധി ഹോക്സ് സന്ദേശങ്ങൾ ഇന്റർനെറ്റിലൂടെ പ്രചരിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്.
|