ഒരു പ്രമുഖ സൂഫി വര്യനായിരുന്നു നിസാമുദീൻ ഔലിയ.(Urdu: محمد نظام الدّین اولیاء‬‎‎; sometimes spelled Awliya; 1238 – 3 ഏപ്രിൽ 1325) ഹസ്രത്ത് നിസാമുദ്ദീൻ എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു. അദ്ദേഹം ചിഷ്തി നിരയിലെ സൂഫി സന്യാസിയായിരുന്നു. ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രസിദ്ധനായ സൂഫിമാരിൽ ഒരാളായിരുന്നു ഹസ്രത്ത് നിസാമുദ്ദീൻ.[1]അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുൻഗാമികൾ ഫരീദ്ദീൻ ഗൻഷകർ, കുത്തുബുദ്ദീൻ ബഖ്തിയാർ കാകി, മൊയിനുദ്ദീൻ ചിഷ്ടി എന്നിവർ ആയിരുന്നു. ആ ശ്രേണിയിൽ അവർ ആദ്യ ആത്മീയശൃംഖലയും അല്ലെങ്കിൽ ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിൽ വ്യാപകമായ ചിഷ്തി നിരകളിലെ സിൽസിലയും ആയിരുന്നു.

Hazrat Nizamuddin Auliya
മതംIslam, specifically the Chisti order of Sufism
Personal
ജനനം1238
Badayun (present-day Uttar Pradesh)
മരണം3 April 1325
Delhi
Senior posting
Based inDelhi
Title(محبوبِ الٰہی) (سُلطان المشائخ) Sultan-ul-Mashaikh, Mehboob-e-Ilahi, Khalifa
അധികാരത്തിലിരുന്ന കാലഘട്ടംLate 13th century and early 14th century
മുൻഗാമിFariduddin Ganjshakar
പിൻഗാമിVarious, most prominent being Nasiruddin Chiragh Dehlavi, Amir Khusrow, Akhi Siraj Aainae Hind and Burhanuddin Gharib

ഇതും കാണുക

തിരുത്തുക
  1. Bhakti poetry in medieval India By Neeti M. Sadarangani. Pg 60

the Life and the time of khwaja Nizamuddin Aulia by Khaliq Ahmed Nizami, Fazwadul fuwad by Hasan ala sijzi. website: www.nizamuddinaulia.org

ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ

തിരുത്തുക
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=നിസാമുദീൻ_ഔലിയ&oldid=4088269" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്