നടേശൻ രംഗഭാഷ്യം
ഇന്ത്യക്കാരനായ ഒരു ശസ്ത്രക്രിയാ ഗാസ്ട്രോഎൻട്രോലജിസ്റ്റ് ആയിരുന്നു എൻ.ആർ. എന്നറിയപ്പെടുന്ന നടേശൻ രംഗഭാഷ്യം (1936-2013).[1] ഇന്ത്യയിലെ ശസ്ത്രക്രിയാ ഗ്യാസ്ട്രോഎൻട്രോളജി, പ്രോക്ടോളജി എന്നീ മേഖലകളിലെ പയനിയറിംഗ് പരിശ്രമങ്ങൾക്ക് അദ്ദേഹം പ്രശസ്തനായിരുന്നു.[2] മദ്രാസ് മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ സർജിക്കൽ ഗ്യാസ്ട്രോഎൻട്രോളജി വിഭാഗം സ്ഥാപിച്ച അദ്ദേഹം ഇന്ത്യയിൽ സർജിക്കൽ ഗ്യാസ്ട്രോഎൻട്രോളജിയിൽ ആദ്യത്തെ എംസിഎച്ച് കോഴ്‌സ് അവതരിപ്പിച്ചു. മുൻ രാഷ്ട്രപതിക്ക് ഓണററി സർജനായിരുന്ന അദ്ദേഹത്തിന് മെഡിക്കൽ വിഭാഗത്തിലെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന ഇന്ത്യൻ അവാർഡായ ബിസി റോയ് അവാർഡ് രണ്ടുതവണ ലഭിച്ചു.[3] വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിന് നൽകിയ സംഭാവനകൾക്ക് 2002 ൽ പദ്മഭൂഷൻ ഇന്ത്യൻ സർക്കാർ അദ്ദേഹത്തിന് നൽകി. [4]
നടേശൻ രംഗഭാഷ്യം Natesan Rangabashyam | |
|---|---|
| ജനനം | 5 നവംബർ 1933 Chennai, Tamil Nadu, India |
| മരണം | 14 ജൂലൈ 2013 (പ്രായം 76) Chennai, Tamil Nadu, India |
| തൊഴിൽ | Gastroenterologist Medical academic |
| അറിയപ്പെടുന്നത് | Surgical gastroenterology Proctology |
| പുരസ്കാരങ്ങൾ | Padma Bhushan B. C. Roy Award Royal Society of Medicine Wall of Honour GoT Living Legend Award |
ജീവചരിത്രം
തിരുത്തുക
1936 നവംബർ 5 ന് ചെന്നൈയിൽ നടേശൻ-വിട്ടോബായി ദമ്പതികളുടെ മകനായി രംഗഭാഷ്യം ജനിച്ചു. [5] ചെന്നൈ ലയോള കോളേജിൽ നിന്ന് സയൻസിൽ ബിരുദം നേടിയ ശേഷം മദ്രാസ് മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിൽ പഠനം തുടർന്നു. അവിടെ നിന്ന് 1957 ൽ എംബിബിഎസ് ബിരുദം നേടി. പിന്നീട് ഇംഗ്ലണ്ടിലെ റോയൽ കോളേജ് ഓഫ് സർജൻസിൽ ചേർന്നെങ്കിലും പിന്നീട് എഡിൻബർഗിലെ റോയൽ കോളേജ് ഓഫ് സർജൻസിലേക്ക് മാറി അവിടെ പ്രാഥമിക സർജന്റെ കോഴ്‌സ് പൂർത്തിയാക്കി. ഇതിനെത്തുടർന്ന് റോയൽ റോയൽ അലക്സാണ്ട്ര ഹോസ്പിറ്റലിൽ ഒരു മെഡിക്കൽ ഓഫീസർ എന്ന നിലയിൽ ഐവർ ലൂയിസ്, ശസ്ത്രക്രിയാ ഗ്യാസ്ട്രോഎൻട്രോളജിസ്റ്റുകളായ ഓവൻ ഡാനിയൽസ് എന്നിവരുടെ കീഴിൽ പരിശീലനം നേടി. എഡിൻബർഗിലെ റോയൽ കോളേജ് ഓഫ് സർജൻസിൽ നിന്ന് എഫ്ആർസിഎസ് നേടിയ ശേഷം വെസ്റ്റേൺ ജനറൽ ആശുപത്രി, റോയൽ അലക്സാണ്ട്ര ഹോസ്പിറ്റൽ, സെന്റ് മാർക്ക് ഹോസ്പിറ്റൽ എന്നിവിടങ്ങളിൽ ഹ്രസ്വകാലം ജോലി ചെയ്തു.
ഇന്ത്യയിൽ തിരിച്ചെത്തിയ അദ്ദേഹം 1964 ൽ ക്ഷേത്രനഗരമായ തഞ്ചാവൂരിലെ ഓണററി സർജനായി തഞ്ചാവൂർ മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ ചേർന്നു. അവിടെ ജനറൽ ശസ്ത്രക്രിയാ വിഭാഗവും ഗ്യാസ്ട്രോഇന്റസ്റ്റൈനൽ രോഗങ്ങൾക്കായി ഒരു ക്ലിനിക്കും സ്ഥാപിച്ചു. [5] വാഗോട്ടമി അവതരിപ്പിച്ച അദ്ദേഹം അവിടെ ആദ്യത്തെ ഹെപ്പറ്റെക്ടമി നടത്തിയതായി അറിയപ്പെടുന്നു. 5 വർഷം തഞ്ചാവൂരിൽ താമസിച്ച അദ്ദേഹം 1969 ൽ ചെന്നൈയിലേക്ക് മാറി കൺസൾട്ടന്റ് സർജനായി സ്റ്റാൻലി മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ ചേർന്നു. 1975 ൽ മദ്രാസ് മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ ശസ്ത്രക്രിയാ ഓണററി പ്രൊഫസറായും പുതുതായി രൂപീകരിച്ച സർജിക്കൽ ഗ്യാസ്ട്രോഎൻട്രോളജി വകുപ്പ് തലവനായും 6 വർഷം സ്ഥാപനത്തിൽ സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു.[6] ഇന്ത്യയിൽ ഗ്യാസ്ട്രോഎൻട്രോളജിയിൽ ആദ്യത്തെ എംസിഎച്ച് കോഴ്‌സും എന്ററോസ്റ്റോമൽ തെറാപ്പിയിലെ ആദ്യത്തെ നഴ്‌സിംഗ് ഡിപ്ലോമ കോഴ്‌സും ആരംഭിക്കാൻ അദ്ദേഹം സഹായിച്ചു. [7]
റോയൽ കോളേജ് ഓഫ് സർജൻസ് ഓഫ് എഡിൻബർഗിൽ ഉൾപ്പെടെ ഇന്ത്യയിലെയും വിദേശത്തെയും നിരവധി മെഡിക്കൽ സർവകലാശാലകളിൽ പരീക്ഷകനായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ച രംഗഭാഷ്യം ഇന്ത്യയിലെ എഡിൻബർഗ് റോയൽ കോളേജിന്റെ എഫ്ആർസിഎസ് പരീക്ഷ അവതരിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള ശ്രമങ്ങളുടെ ബഹുമതി നേടി. [6] ഇന്ത്യയുടെ എട്ടാമത്തെ പ്രസിഡന്റായ ആർ. വെങ്കടരാമന്റെ ഓണററി സർജനായും പൂനെയിലെ ആംഡ് ഫോഴ്‌സ് മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ കൺസൾട്ടന്റ് സർജനായും സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. [2] പല അന്താരാഷ്ട്ര മെഡിക്കൽ കോൺഫറൻസുകളിലും അദ്ദേഹം മുഖ്യ പ്രഭാഷണങ്ങൾ നടത്തി [8] രണ്ട് മെഡിക്കൽ പാഠങ്ങൾ, ഓക്സ്ഫോർഡ് ടെക്സ്റ്റ്ബുക്ക് ഓഫ് സർജറി [9], ശസ്ത്രക്രിയയിലെ സമീപകാല പുരോഗതി എന്നിവയ്ക്ക് അദ്ധ്യായങ്ങൾ നൽകി. [10] അസോസിയേഷൻ ഓഫ് സർജൻസ് ഓഫ് ഇന്ത്യയുടെ സെക്രട്ടറിയായും പിന്നീട് പ്രസിഡന്റായും 1983 ൽ ഇന്ത്യൻ സൊസൈറ്റി ഓഫ് ഗ്യാസ്ട്രോഎൻട്രോളജി തലവനായും അദ്ദേഹം പ്രവർത്തിച്ചു. [5] ചെന്നൈയിൽ എ.എസ്.ഐയുടെ ആസ്ഥാനം സ്ഥാപിക്കുന്നതിൽ അദ്ദേഹം പ്രധാന പങ്കുവഹിച്ചു, ഇത് സ്വയം അഭിനന്ദനാർഹമായ നേട്ടമാണ്, ഇന്റർനെറ്റ് യുഗത്തിനിടയിലും എ.എസ്.ഐ സജീവമായി തുടരുന്നു.
രംഗഭാഷ്യം ജൂലൈ 13 ന് 79-ാം വയസ്സിൽ ഉറക്കത്തിനിടയിൽ മരണമടഞ്ഞു. ഭാര്യ ചിത്രലേഖ, മകൻ ഓം പ്രകാശ്, മകൾ മഹാലക്ഷ്മി. [7]
അവാർഡുകളും ബഹുമതികളും
തിരുത്തുകസിംഗപ്പൂരിലെ അക്കാദമി ഓഫ് മെഡിസിൻ അംഗമായ രംഗഭാഷ്യം [11] ഇന്റർനാഷണൽ കോളേജ് ഓഫ് സർജൻസ്, ഇന്റർനാഷണൽ അക്കാദമി ഓഫ് പ്രോക്ടോളജി, അമേരിക്കൻ കോളേജ് ഓഫ് സർജൻസ് എന്നിവയുടെ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ഫെലോ ആയിരുന്നു. [5] മെഡിക്കൽ വിഭാഗത്തിലെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന ഇന്ത്യൻ അവാർഡായ ബിസി റോയ് അവാർഡിന് അർഹനായി. [6] 2002 ൽ ഇന്ത്യാ സർക്കാർ അദ്ദേഹത്തിന് പത്മഭൂഷന്റെ സിവിലിയൻ ബഹുമതി [4] റോയൽ സൊസൈറ്റി ഓഫ് മെഡിസിൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേര് പാനൽ നമ്പർ 5 ലെ വാൾ ഓഫ് ഓണറിൽ ഉൾപ്പെടുത്തി [12] 2010 ഫെബ്രുവരി 11 ന് ചെന്നൈയിൽ വച്ച് അമ്മമാർക്കുള്ള സല്യൂട്ട് എന്ന പരിപാടിയിൽ രംഗഭാഷ്യത്തിത്തിന്റെ അമ്മ വിട്ടോബായിയെ അനുമോദിച്ചു. [13] അതേ വർഷം തമിഴ്‌നാട് സർക്കാരിൽ നിന്ന് ലിവിംഗ് ലെജന്റ് അവാർഡ് ലഭിച്ചു.
ഇതും കാണുക
തിരുത്തുക
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ "In Memorium" (PDF). J R Coll Physicians Edinb. 43: 382–3. 2013.
- ↑ 2.0 2.1 "Eminent gastroenterologist Rangabashyam dead". The Hindu. 15 July 2013. Retrieved 29 May 2016.
- ↑ H. Ramesh (2013). "Natesan Rangabashyam" (PDF). Natl. Med. J. India. 26 (4): 240. PMID 24758454. Archived from the original (PDF) on 16 June 2016.
- ↑ 4.0 4.1 "Padma Awards" (PDF). Ministry of Home Affairs, Government of India. 2016. Archived from the original (PDF) on 2017-10-19. Retrieved 3 January 2016.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 Sarah Gillam (2016). "Rangabashyam, Natesan (1936 - 2013)". Plarr's Lives of the Fellows Online. Royal College of Surgeons. Retrieved 29 May 2016.
- ↑ 6.0 6.1 6.2 "Honouring Professor Natesan Rangabashyam FRCS". The Royal Society of Medicine. 2016. Archived from the original on 2017-08-26. Retrieved 30 May 2016.
- ↑ 7.0 7.1 "Renowned surgeon Dr N Rangabashyam dies". Times of India. 14 July 2013. Retrieved 30 May 2016.
- ↑ "List of participants" (PDF). WHO. 2016. Retrieved 30 May 2016.
- ↑ Peter J. Morris; William C. Wood (2000). Oxford Textbook of Surgery. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-262884-8.
- ↑ Irving Taylor; Colin D Johnson (1 July 2011). Recent Advances in Surgery 34. JP Medical Ltd. ISBN 978-93-5025-355-7.
- ↑ "Member details". Academy of Medicine, Singapore. 2016. Archived from the original on 1 July 2016. Retrieved 30 May 2016.
- ↑ "The Wall of Honour". Royal Society of Medicine. 2016. Archived from the original on 2020-02-14. Retrieved 30 May 2016.
- ↑ "Rahman's mom to be honoured". Lakshman Sruthi. 2010. Archived from the original on 2021-05-23. Retrieved 29 May 2016.
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ
തിരുത്തുക- "Eminent Indians in medicine: N. Rangabashyam". The National Medical Journal of India. 7 (2). March 1994.
- "Dr. Rangabashyam Natesan". Profile. Doc Lynk. 2016. Archived from the original on 2021-05-23. Retrieved 30 May 2016.