ദി പ്രൊക്യുറസ് (ഡിർക്ക് വാൻ ബാബുറെൻ)

ഡച്ച് സുവർണ്ണകാല ചിത്രകാരനായ ഡിർക്ക് വാൻ ബാബുറെൻ വരച്ച സമാനമായ നിരവധി ചിത്രങ്ങൾക്ക് നൽകിയ പേരാണ് ദി പ്രൊക്യുറസ്. ഉട്രെച്റ്റ് സ്കൂളിന്റെ കാരവാഗീസ്‌ക് ശൈലിയിലാണ് പെയിന്റിംഗ്.

The Procuress
കലാകാരൻDirck van Baburen
വർഷംc. 1622
MediumOil on canvas
അളവുകൾ101.6 cm × 107.6 cm (40.0 ഇഞ്ച് × 42.4 ഇഞ്ച്)
സ്ഥാനംMuseum of Fine Arts, Boston

പെയിന്റിംഗ് മൂന്ന് പ്രതിഛായകളെ കാണിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇടതുവശത്ത് ഒരു വേശ്യ, നടുക്ക് ഇടപാടുകാരൻ, വലതുവശത്ത് കൈപ്പത്തിയിലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടികൊണ്ട് അവൾ പണം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നുവെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്ന കൂട്ടിക്കൊടുപ്പുകാരൻ. ഒരു വീണ വായിക്കുന്ന വേശ്യയുടെ ചുറ്റും കൈ വയ്ക്കുമ്പോൾ ഇടപാടുകാരൻ വിരലുകൾക്കിടയിൽ ഒരു നാണയം പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. ബോർഡെൽറ്റ്ജെസ് അല്ലെങ്കിൽ വേശ്യാലയ രംഗങ്ങൾ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ജനപ്രിയ വിഭാഗത്തിന്റെ ഉദാഹരണമാണ് ഈ പെയിന്റിംഗ് (മെറി കമ്പനി സീനുകളുടെ ഓവർലാപ്പിംഗ് വിഭാഗവും കാണുക)[1]പരന്ന ശൂന്യമായ പശ്ചാത്തലത്തിനെതിരായി ചിത്ര തലം തൊട്ടടുത്തുള്ള ക്രോപ്പ് ചെയ്ത, ക്ലോസ്-അപ്പ് പ്രതിഛായകൾ യുട്രെക്റ്റ് കാരവാഗിസത്തിൽ സാധാരണമാണ്.[2]

പെയിന്റിംഗിന്റെ കുറഞ്ഞത് മൂന്ന് പതിപ്പുകളെങ്കിലും കാണപ്പെടുന്നു. ആംസ്റ്റർഡാമിലെ റിജക്സ്മുസിയം ബോസ്റ്റണിലെ മ്യൂസിയം ഓഫ് ഫൈൻ ആർട്സ് [3], [4] എന്നിവിടങ്ങളിലെ പതിപ്പുകൾ ഡിർക്ക് വാൻ ബാബുറെൻ അല്ലെങ്കിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്റ്റുഡിയോയുടേതാണെന്ന് ആരോപിക്കുന്നു. പെയിന്റിംഗിന്റെ ഒരു പകർപ്പ് ജോഹന്നാസ് വെർമീറിന്റെ അമ്മായിയമ്മ മരിയ തിൻസിന്റെ ഉടമസ്ഥതയിലായിരുന്നു. അദ്ദേഹം രണ്ട് ചിത്രങ്ങളുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ ഇത് പുനർനിർമ്മിച്ചു. ലണ്ടനിലെ കോർട്ടൗൾഡ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിന്റെ ഉടമസ്ഥതയിലുള്ള ഒരു പകർപ്പ് ഹാൻ വാൻ മീഗെരെൻ എന്ന വ്യാജന്റെ സൃഷ്ടിയാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഫേക്ക് ഔർ ഫോർച്യൂൺ? എന്ന ബിബിസി ടിവി സീരീസിന്റെ മൂന്നാം എപ്പിസോഡിൽ ഈ ചിത്രം അവതരിപ്പിച്ചു.[5]

 
Vermeer's The Concert in which The Procuress hangs on the wall at the upper right
 
Vermeer's Lady Seated at a Virginal, in which The Procuress hangs on the wall behind the figure

ഈ പെയിന്റിംഗുകളിലൊന്ന് വെർമീറിന്റെ അമ്മായിയമ്മയുടെ ഉടമസ്ഥതയിലായിരുന്നു. സമാനമായ ഒരു വിഷയത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യകാല ചിത്രങ്ങളിലൊന്നിൽ ഇത് സ്വാധീനം ചെലുത്തിയിരിക്കാം, ഇത് ദി പ്രൊക്യുറസ് (1656) എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു.[2]വെർമീറിന്റെ പിന്നീടുള്ള രണ്ട് ചിത്രങ്ങളായ ദി കൺസേർട്ട് (c.1664), ലേഡി സീറ്റിംഗ് അറ്റ് എ വിർജീനൽ (c.1670) എന്നിവയുടെ പശ്ചാത്തലത്തിലും ഇത് ദൃശ്യമാകുന്നു. പിന്നീടുള്ള ഈ രണ്ട് ചിത്രങ്ങളിലും ബാബുറെൻ ചിത്രീകരിച്ച പ്രകടമായ ആസക്തി സദാചാരത്തിന് വ്യത്യസ്തമാണ്. എന്നാൽ ലൈംഗിക ചൂഷണത്തിന് വിധേയരായ, മധ്യവർഗ ലോകം വെർമീറിന്റെ സ്ത്രീകൾ സ്വായത്തമാക്കി. ചിത്രങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം "സംഗീതവും സ്നേഹവും തമ്മിലുള്ള കൂടുതൽ പൊതുവായ ബന്ധം" സൂചിപ്പിക്കാം.[6] വെർമീറിന്റെ സ്വന്തമായ അതിലോലമായ, സംയമനം പാലിച്ച ശൈലിയും ബാബുറന്റെ അശ്ലീല റിയലിസവും തമ്മിലുള്ള വൈരുദ്ധ്യങ്ങളുടെ ഒരു പരമ്പര സജ്ജമാക്കുന്നു. മൈക്കൽ വെയ്ൻ കോളിന്റെയും മേരി പാർഡോയുടെയും അഭിപ്രായത്തിൽ ഇത് താഴ്ന്ന ജീവിത വിഷയങ്ങളിൽ നിന്ന് വെർമീറിന്റെ സ്വന്തം നീക്കത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. ബാബുറന്റെ പഴയതും അപരിഷ്‌കൃതവുമായ ശൈലി പശ്ചാത്തലത്തിലേക്ക് തരംതാഴ്ത്തപ്പെടുന്നു. "വെർമീർ താമസിയാതെ പ്രത്യേകമായി വരയ്ക്കുന്ന കൂടുതൽ ആധുനിക തരം സദാചാര വിഷയവുമായി അതിനെ മറികടക്കുന്നു".[7]

കോർട്ടൗൾഡ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് പതിപ്പ്

തിരുത്തുക
 
The Courtauld Institute copy, believed to be a van Meegeren forgery

1960-ൽ ജെഫ്രി വെബ് പെയിന്റിംഗിന്റെ ഒരു പതിപ്പ് കോർട്ടോൾഡ് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിന് സമർപ്പിച്ചു. രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധത്തിന്റെ അവസാനത്തിൽ, നാസികൾ കൊള്ളയടിച്ച കലാസൃഷ്ടികൾ അന്വേഷിക്കുന്ന യൂറോപ്പിലെ ഒരു സഖ്യകക്ഷിയായിരുന്നു അദ്ദേഹം. ഇത് ഹാൻ വാൻ മീഗെരെൻ വരച്ച വ്യാജമാണെന്ന് അദ്ദേഹം വിശ്വസിച്ചു. അദ്ദേഹം അത് കോർട്ടൗൾഡിന് സമ്മാനിച്ചു. സ്വന്തം പ്രതിരോധത്തിൽ, വാൻ മീഗെരെൻ തന്റെ ഭാര്യ ഒരു പുരാതന കടയിൽ നിന്ന് പെയിന്റിംഗ് വാങ്ങിയതായി അവകാശപ്പെട്ടു.[8]പെയിന്റിംഗ് ഒരു വ്യാജമാണെന്ന് ആദ്യം വിശ്വസിച്ചിരുന്നെങ്കിലും, അതിന്റെ ആധികാരികത വിവാദമായി തുടർന്നു. 2009-ൽ ആധുനിക പിഗ്മെന്റുകളൊന്നും കണ്ടെത്താത്തതിനാൽ പെയിന്റിംഗ് യഥാർത്ഥമായിരിക്കുമെന്ന് ഒരു ശാസ്ത്രീയ പഠനം സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഫലങ്ങളിൽ അവർ ആശ്ചര്യഭരിതരാണെന്ന് ഗാലറിയുടെ വക്താവ് പ്രസ്താവിച്ചു, പക്ഷേ തെളിവുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് "പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഒരു പെയിന്റിംഗായിരിക്കാം" എന്നാണ്.[9]

ഇതിനെത്തുടർന്ന്, ബിബിസി ടിവി പ്രോഗ്രാം ഫേക്ക് ഔർ ഫോർച്യൂൺ? എന്ന പരമ്പരയിലൂടെ കൂടുതൽ അന്വേഷണം നടത്തി.[5]തത്ഫലമായുണ്ടായ ചിത്രം 2011 ജൂലൈയിൽ ആദ്യമായി കാണിച്ചു.[5]ഫിലിപ്പ് മോൾഡും ഫിയോണ ബ്രൂസും ആംസ്റ്റർഡാമിലേക്ക് പോയി അവിടെ വാൻ മീഗെരെൻ ഉപയോഗിച്ച പെയിന്റുകളുടെ സാമ്പിളുകൾ കണ്ടെത്തി.[5]ഇവയിൽ ഒരു കൃത്രിമ റെസിൻ ഉൾപ്പെടുന്നു. അത് ബേക്കലൈറ്റ് ആയി മാറുന്നു.[5]ബേക്കലൈറ്റിന്റെ ഉപയോഗം പെയിന്റ് കഠിനമാക്കുകയും അത് പുതിയതാണെന്ന് കണ്ടെത്തുന്നത് പ്രയാസകരമാക്കുകയും ചെയ്തു.[5]രാസ വിശകലനത്തിൽ കോർട്ടൗൾഡ് പെയിന്റിംഗിൽ ബേക്കലൈറ്റ് കാണിച്ചു, ഇത് ഒരു ആധുനിക വ്യാജമാണെന്ന് സ്ഥിരീകരിച്ചു.[5] ഈ സാങ്കേതികവിദ്യ ഉപയോഗിച്ചതായി അറിയപ്പെടുന്ന ഒരേയൊരു വ്യാജനാണ് വാൻ മീഗെരെൻ, അതിനാൽ പെയിന്റിംഗ് അദ്ദേഹത്തിന്റേതാണെന്ന് ആരോപിച്ചു.[5]വെർമീർ വ്യാജങ്ങളിൽ ഇത് ഒരു അവലംബം ആയി ഉപയോഗിക്കാൻ ഉദ്ദേശിച്ചിരിക്കാം.[5] വിരോധാഭാസമെന്നു പറയട്ടെ, പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടിലെ സ്റ്റുഡിയോ പകർപ്പിനേക്കാൾ വാൻ മീഗെരെൻ വ്യാജമായി ചിത്രീകരിച്ചത് ഇപ്പോൾ വിലപ്പെട്ടതാണ്. [5]

  1. Norbert Schneider, Vermeer, 1632–1675: veiled emotions, Taschen, 2000, p.24.
  2. 2.0 2.1 John Michael Montias, Vermeer and His Milieu: A Web of Social History, Princeton University Press, 1991, p.146.
  3. Rijksmuseum catalogue
  4. "MFA catalogue". Mfa.org. Retrieved 2013-12-11.
  5. 5.00 5.01 5.02 5.03 5.04 5.05 5.06 5.07 5.08 5.09 "Van Meegeren". Fake or Fortune?. BBC. 2011-07-03. നം. 3. 2011-08-04-ന് ശേഖരിച്ചത്.
  6. "National Gallery". National Gallery. 2013-09-08. Retrieved 2013-12-11.
  7. Michael Wayne Cole, Mary Pardo, Inventions of the studio, Renaissance to Romanticism, UNC Press Books, 2005, p.206.
  8. "report in the Telegraph". Telegraph.co.uk. 2011-07-02. Retrieved 2013-12-11.
  9. Akbar, Arifa (2009-09-28). "Independent article". Independent article. Retrieved 2013-12-11.

ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ

തിരുത്തുക