1770 കളിൽ ജോഷിയ വെഡ്ജ്വുഡ് ആദ്യമായി വികസിപ്പിച്ചെടുത്ത ഒരു തരം മൺപാത്രമാണ് ജാസ്പർവെയർ. സാധാരണയായി ഇതിനെ കൽഭരണി എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. [2]മിനുസപ്പെടുത്താത്ത മൺപാത്രത്തിൻറെ പരുക്കൻ പ്രതലമാണ് ഇതിന് കാണപ്പെടുന്നത്. വിവിധ നിറങ്ങളിൽ ജാസ്പർവെയർ നിർമ്മിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും വെഡ്ജ്വുഡ് ബ്ലൂ എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്ന ഇളം നീല നിറമാണ് ഏറ്റവും സാധാരണമായി കാണപ്പെടുന്നത്.[3]വിപരീത നിറങ്ങളിൽ മുഴച്ചുനില്ക്കുന്നതരം അലങ്കാരപ്പണികൾ (സാധാരണയായി വെള്ളയിലും മറ്റു നിറങ്ങളിലും) ജാസ്പർവെയറിന്റെ സവിശേഷതയാണ്, ഇതൊരു കാമിയോ പ്രതീതി നല്കുന്നു. പാത്രത്തിനുചുറ്റും വള്ളിപടർപ്പുകളുടെ അലങ്കാരചിത്രങ്ങൾ മോൾഡിംഗിലൂടെ നിർമ്മിച്ചെടുക്കുന്നു.[4]

Jasperware vase and cover, Wedgwood, about 1790, in the classic colours of white on "Wedgwood Blue". The design incorporates sprig casts of the muses supplied by John Flaxman senior.[1] Victoria and Albert Museum, London

നിരവധി വർഷത്തെ പരീക്ഷണങ്ങൾക്ക് ശേഷം, വെഡ്ജ്വുഡ് 1770 കളുടെ അവസാനത്തിൽ ജാസ്പർവെയർ വിൽക്കാൻ തുടങ്ങി. ആദ്യം ചെറിയ വസ്തുക്കളായിരുന്നെങ്കിലും 1780 മുതൽ വലിയ പാത്രങ്ങൾ വരെയായി. ഇത് വളരെ പ്രചാരത്തിലായിരുന്നതിനാൽ കുറച്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം മറ്റ് പല കുശവൻമാരും അവരുടെ സ്വന്തം പതിപ്പുകൾ ആവിഷ്കരിച്ചു. വെഡ്ജ്‌വുഡ് 21-ാം നൂറ്റാണ്ടിലും നിർമ്മാണം തുടർന്നു. അലങ്കാരം തുടക്കത്തിൽ ഫാഷനബിൾ നിയോക്ലാസിക്കൽ ശൈലിയിലായിരുന്നു. തുടർന്നുള്ള നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ പലപ്പോഴും ഈ ശൈലി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും മറ്റ് ശൈലികൾക്ക് അനുയോജ്യമായ രീതിയിലും ജാസ്പർവെയർ നിർമ്മിക്കാൻ തുടങ്ങി.

Black jasper copy of the Portland Vase by Wedgwood.

ഡിസൈനുകൾക്കായി സ്റ്റാഫോർഡ്ഷയർ മൺപാത്രങ്ങളുടെ സാധാരണ ലോകത്തിന് പുറത്തുള്ള പ്രമുഖ കലാകാരന്മാരിലേക്ക് വെഡ്ജ്‌വുഡ് തിരിഞ്ഞു. അക്കാലത്തെ പ്രമുഖ വ്യക്തികളുടെ ഉയർന്ന നിലവാരമുള്ള പേപ്പർ കട്ട് സിലൗട്ടുകളുടെ ഫാഷനുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്ന ഛായാചിത്രങ്ങളുൾപ്പെടുത്തി നിർമ്മിച്ചവ വളരെ ജനപ്രിയമായിരുന്നു. എന്നാൽ അവ സാധാരണയായി ടേബിൾവെയർ അല്ലെങ്കിൽ ടീവെയർ മാത്രമായിരുന്നില്ല. ത്രിമാന രൂപങ്ങൾ സാധാരണയായി ഒരു വലിയ പാത്രത്തിന്റെ ഒരുഭാഗം മാത്രമായിരുന്നു. സാധാരണയായി വെളുത്ത നിറത്തിൽ ടീവെയറുകളുടെ അകവശവും തിളങ്ങുന്ന വിധത്തിൽ നിർമ്മിച്ചിരുന്നു.

ഒറിജിനൽ ഫോർമുലേഷനിൽ കളിമണ്ണും മറ്റ് ചേരുവകളും ചേർത്ത് ചായം ചേർത്ത് നിറം നൽകുന്ന (പലപ്പോഴും "സ്റ്റെയിൻ" എന്ന് വിവരിക്കുന്നു); പ്രതലം ചൂളയിലിടാൻ പറ്റാത്തതിനാൽ ചായം പൂശിയ ഭാഗം സ്ലിപ്പ് കൊണ്ട് മൂടിയിരുന്നു. അതിനാൽ ഉപരിതലത്തിനടുത്തുള്ള പ്രതലത്തിന് മാത്രമേ നിറം ലഭിക്കൂ. ഈ തരങ്ങളെ യഥാക്രമം "സോളിഡ്", "ഡിപ്ഡ്" (അല്ലെങ്കിൽ "ജാസ്പർ ഡിപ്") എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ചായം പൂശാത്ത പ്രതലത്തിന് വെളുത്തനിറവും ചൂളയിലിടുമ്പോൾ ചിലപ്പോൾ മഞ്ഞകലർന്ന നിറവുമാകുന്നു. വെളുത്തതായിരിക്കേണ്ട ഭാഗങ്ങളിൽ കോബാൾട്ട് ചേർത്തു.[5]

ജാസ്പർവെയർ ഘടനയും നിറങ്ങളും

തിരുത്തുക
 
Relatively unusual teacup in blue and yellow

മാർക്കറ്റിംഗ് കാരണങ്ങളാൽ ജാസ്പറിന്റെ പേര് മിനറൽ ജാസ്പർ എന്നു നൽകിയിരിക്കുന്നു. കൃത്യമായ വെഡ്ജ്‌വുഡ് ഫോർമുല രഹസ്യമായി തുടരുന്നു. പക്ഷേ ബേരിയം സൾഫേറ്റ് ഒരു പ്രധാന ഘടകമാണ് എന്ന് വിശകലനങ്ങൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. [6] വെഡ്‌ജ്‌വുഡ് ഒരു പതിറ്റാണ്ട് മുമ്പ് ബ്ലാക്ക് ബസാൾട്ട് എന്ന വ്യത്യസ്ത തരം കല്ലുപാത്രങ്ങൾ അവതരിപ്പിച്ചിരുന്നു. കുറച്ചു കാലമായി അദ്ദേഹം ഒരു വെള്ളക്കല്ലിൽ ഗവേഷണം നടത്തിയിരുന്നു. 1773-74 ഓടെ "വാക്സൻ വൈറ്റ് ജാസ്പർ" എന്നൊരു പ്രതലം സൃഷ്ടിച്ചു. ഇത് ചൂളയിൽ പരാജയപ്പെട്ടു. അവസാന ജാസ്പർവെയർ പോലെ ആകർഷകമായിരുന്നില്ല, വളരെ കുറച്ച് മാത്രമേ വില്ക്കാൻ കഴിഞ്ഞുള്ളൂ.[7]

ജാസ്പർവെയറിന്റെ നിർമ്മാണത്തിൽ വ്യത്യാസമുണ്ട്. പക്ഷേ പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഒരു വിശകലനം അനുസരിച്ച് ഏകദേശം: 57% ബേരിയം സൾഫേറ്റ്, 29% ബോൾ കളിമണ്ണ്, 10% ഫ്ലിന്റ്, 4% ബേരിയം കാർബണേറ്റ് എന്നിവ ഇതിൽ കാണപ്പെടുന്നു. ബേരിയം സൾഫേറ്റ് ("കാവ്ക്" അല്ലെങ്കിൽ "ഹെവി-സ്പാർ") ഒരു ഫ്ലക്സിംഗ് ഏജന്റായിരുന്നു. അടുത്തുള്ള ഡെർബിഷയറിലെ ലെഡ് മൈനിംഗിന്റെ ഉപോൽപ്പന്നമായി ഇത് ലഭിക്കുന്നു.[8]

ചൂളയിലിട്ട പ്രതലം സ്വാഭാവികമായും വെളുത്തതാണ്. പക്ഷേ സാധാരണയായി ഇവയെ മെറ്റാലിക് ഓക്സൈഡ് നിറങ്ങളാൽ വർണ്ണമാക്കുന്നു. ഇളം നീല, കടും നീല, ലിലാക്ക്, മുനി പച്ച എന്നിവയാണ് ഇതിന്റെ ഏറ്റവും സാധാരണമായ ഇരുണ്ടനിറങ്ങൾ (വെഡ്ജ്‌വുഡ് "കടൽ-പച്ച" എന്ന് വിവരിക്കുന്നു).[9] കൂടാതെ കറുപ്പ്, മഞ്ഞ എന്നിവയും ഉപയോഗിക്കുന്നു. ക്രോമിയം ഓക്സൈഡ് മൂലമുള്ള പച്ചനിറം, കോബാൾട്ട് ഓക്സൈഡിൽ നിന്ന് നീല നിറം, മാംഗനീസ് ഓക്സൈഡിൽ നിന്ന് ലൈലാക്ക് നിറം, ആന്റിമണിയിൽ നിന്ന് മഞ്ഞനിറവും, ഇരുമ്പ് ഓക്സൈഡിൽ നിന്ന് കറുപ്പ് നിറവും ലഭിക്കുന്നു.[10][11]മറ്റ് നിറങ്ങളിലും ചിലപ്പോൾ കാണപ്പെടുന്നു. വെള്ള നിറം പ്രധാന പ്രതലനിറമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. മറ്റ് നിറങ്ങളിൽ ഉപരിതലത്തിൽ സ്വൽപം പൊന്തിനിൽക്കുന്ന കൊത്തു പണികളും ചെയ്യുന്നു. മഞ്ഞ അപൂർവമാണ്. കുറച്ച് ചിത്രങ്ങൾ കൂടുതലും വലിയ പാത്രങ്ങൾ പോലുള്ളവയിൽ നിരവധി നിറങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് ചേർത്ത് ഉപയോഗിക്കുന്നു. [12] ചില ചിത്രങ്ങൾ ജാസ്പർവെയറിലും മറ്റ് തരങ്ങളിലും ഒരുപോലെ ചേർക്കുന്നു.

ആദ്യകാല ജാസ്പർ ഉടനീളം നിറംപിടിപ്പിച്ചിരുന്നു. അത് "സോളിഡ്" എന്നറിയപ്പെടുന്നു. എന്നാൽ വളരെ മുമ്പുതന്നെ മിക്ക ഇനങ്ങളും ഉപരിതലത്തിൽ മാത്രം നിറമുള്ളവയായിരുന്നു. ഇവയെ "മുക്കൽ" അല്ലെങ്കിൽ "മുക്കു" എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു. മുക്കൽ ആദ്യമായി ഉപയോഗിച്ചത് 1777-ൽ ആയിരുന്നു. വെഡ്ജ്‌വുഡ് എഴുതി, "കോബാൾട്ട് @ 36s. per lb ഇത് മുഴുവൻ മൈതാനത്തിന്റെയും കളിമണ്ണുമായി കലർത്താൻ വളരെ പ്രിയപ്പെട്ടതാണ്."[13] 1829 ആയപ്പോഴേക്കും ജാസ്പറിന്റെ ഉത്പാദനം ഫലത്തിൽ നിലച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ 1844-ൽ മുക്കിയ സാധനങ്ങൾ നിർമ്മിക്കുന്നത് പുനരാരംഭിച്ചു. സോളിഡ് ജാസ്പർ 1860 വരെ വീണ്ടും നിർമ്മിച്ചിട്ടില്ല.[14] ആദ്യകാലത്ത് കടും ഇളം നീലയിൽ നിന്ന് നിർമ്മിച്ച പ്രതലം മുക്കി ഇരുണ്ട നീല ജാസ്പർ നിർമ്മിച്ചിരുന്നു. ആദ്യകാലത്ത് മികച്ച ചിത്രങ്ങൾ മുഴച്ചുകാണുന്ന രീതിയിൽ കല്ലിൽ കൊത്തി ഇവ വിലകുറച്ചു വിറ്റിരുന്നു.[15]

വെഡ്‌ജ്‌വുഡ് നിറങ്ങൾ

വെഡ്‌ജ്‌വുഡ് ഡിസൈനുകൾ

തിരുത്തുക
 
Silenus and Boys, after Francois Duquesnoy, c. 1778, solid pale blue jasper plaque.

ജാസ്പർവെയറിനായി ഉപയോഗിക്കുന്ന ആർട്ടിസ്റ്റുകളെ എല്ലായ്പ്പോഴും തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയില്ല, കാരണം അവർ രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത ഭാഗങ്ങളിൽ പേര് നൽകിയിട്ടില്ല.[16] ഫ്ളാക്സ്മാൻമാരായി അച്ഛനും മകനും ആയ ജോർജ്ജ് സ്റ്റബ്സ്, വില്യം വുഡ് എന്നിവരെ വെഡ്ജ്വുഡ് നിയോഗിച്ചു. വില്യം ഹാക്ക്വുഡ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖ്യ ഇൻ-ഹൗസ് മോഡലറായിരുന്നു. ചിലപ്പോഴൊക്കെ പ്രഥമ ചിത്രങ്ങൾ നൽകിയിരുന്നു.[17]പ്രഭുക്കന്മാരുടെയും കലാഭിരുചിയുളളവർ ലേഡി ടെമ്പിൾട്ടൺ, ലേഡി ഡയാന ബ്യൂക്ലർക്ക് എന്നിവരെപ്പോലെയുള്ള സെലിബ്രിറ്റികളുടെ ചിത്രങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നത് വിൽപ്പനയെ നന്നായി സഹായിച്ചു എന്നതിൽ സംശയമില്ല.[18] നിരവധി യഥാർത്ഥ ഡിസൈനുകൾക്കൊപ്പം വിവിധ മാധ്യമങ്ങളിലെ പുരാതന, ആധുനിക ചിത്രങ്ങളും പകർത്തി.

1775 മുതൽ വെഡ്ജ്‌വുഡിന് ഡിസൈനുകൾ നൽകാൻ തുടങ്ങിയ നിയോക്ലാസിക്കൽ ശിൽപിയും ഡിസൈനറുമായ ജോൺ ഫ്ലാക്സ്മാൻ ജൂനിയറുമായി ജാസ്പർവെയർ പ്രത്യേകിച്ചും ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. വെഡ്‌ജ്‌വുഡിനായി രൂപകൽപ്പന ചെയ്യുമ്പോൾ ഫ്ളാക്സ്മാൻ കൂടുതലും മെഴുക് ജോലി ചെയ്തിരുന്നു.[19]ഡിസൈനുകൾ‌ പിന്നീട് കാസ്റ്റുചെയ്‌തു. അവയിൽ ചിലത് ഇപ്പോഴും നിർമ്മാണത്തിലാണ്.

സർ വില്യം ഹാമിൽട്ടന്റെ പുരാതന ഗ്രീക്ക് പാത്രങ്ങളുടെ ശേഖരം ഫ്ലാക്സ്മാന്റെ സൃഷ്ടികളിൽ ഒരു പ്രധാന സ്വാധീനമായിരുന്നു. 1766 മുതൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഡി ഹാൻകാർവില്ലെയുടെ കൊത്തുപണികളിൽ നിന്നാണ് ഈ പാത്രങ്ങൾ ആദ്യമായി ഇംഗ്ലണ്ടിൽ അറിയപ്പെടുന്നത്.[19]

ഫ്ളാക്സ്മാൻ, വെഡ്ജ്‌വുഡ് എന്നിവയ്ക്ക് പ്രചോദനം ലഭിച്ചത് പുരാതന സെറാമിക്സിൽ നിന്ന് മാത്രമല്ല. കാമിയോ ഗ്ലാസിൽ നിന്നും പ്രത്യേകിച്ച് 1784-ൽ സർ വില്യം ഹാമിൽട്ടൺ ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്ന പോർട്ട് ലാൻഡ് വേസിൽ നിന്നുമാണ്. പോർട്ട് ലാൻഡിന്റെ മൂന്നാമത്തെ ഡ്യൂക്ക് 1786 മുതൽ വെഡ്ജ്‌വുഡിന് വാസ് നൽകി. ആ വർഷം ലണ്ടനിൽ തനിപ്പകർപ്പ് പ്രദർശിപ്പിച്ചിരുന്നു, പ്രാഥമിക പ്രദർശനം 1,900 ടിക്കറ്റുകളായി പരിമിതപ്പെടുത്തി, അവ ഉടൻ വിറ്റുപോയി. 1845-ൽ ബ്രിട്ടീഷ് മ്യൂസിയത്തിൽ വാസ് തകർത്തപ്പോൾ വെഡ്ജ്‌വുഡിന്റെ ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന പകർപ്പുകൾ വളരെ ഉപയോഗപ്രദമായിരുന്നു. തുടർന്ന് പുനഃസ്ഥാപിച്ച ജോൺ ഡബിൾഡേ ഇത് പുനർനിർമ്മിച്ചു. യഥാർത്ഥ പതിപ്പ് 50 പകർപ്പുകളായിരുന്നു. 1838-ൽ മറ്റൊരു പതിപ്പ് മൂശയിൽ ലോഹമൊഴിച്ചുണ്ടാക്കി പശ്ചാത്തലം വരച്ചു.[20]

തീയതി അടയാളപ്പെടുത്തലുകൾ

തിരുത്തുക
പ്രമാണം:GreenJasper.JPG
An American version of jasperware produced c. 1846, depicting Native Americans in a neoclassical style

നിയമങ്ങളിൽ അപവാദങ്ങളുണ്ടെങ്കിലും വെഡ്ജ്‌വുഡ് ജാസ്പർ‌വെയറിനെ പലപ്പോഴും പോട്ടറുടെ അടയാളങ്ങളുടെ ശൈലി ഉപയോഗിച്ച് തീയതി നിർണ്ണയിക്കാൻ കഴിയും:

  • 1860 ന് മുമ്പ്: വെഡ്ജ്‌വുഡ് എന്നടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. സാധാരണയായി മറ്റ് പോട്ടർ അടയാളങ്ങളും ഒരൊറ്റ അക്ഷരവും കൊണ്ട് സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
  • 1860 മുതൽ 1929 വരെ: മൂന്ന് അക്ഷരങ്ങൾ അടയാളം, മാസം, കുശവൻ, വർഷം എന്നിവയെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. 1860-ന് "O" എന്ന അക്ഷരവും 1861 ന് "P" എന്ന അക്ഷരവും ഉപയോഗിച്ച് "മധ്യ" അക്ഷരമാല ആരംഭിക്കുന്നു, "Z" ന് ശേഷം "A" ലേക്ക് മടങ്ങുന്നു. ചില അക്ഷരങ്ങൾക്ക് സാധ്യമായ രണ്ട് വർഷ തീയതികളുണ്ട്. നിർഭാഗ്യവശാൽ ഈ തീയതി കോഡുകൾ ജാസ്പർവെയർ പീസുകളിൽ വളരെ വിരളമായി ഉപയോഗിച്ചു. ഈ കാലയളവിൽ ഒരൊറ്റ അക്ഷരം കൂടുതലായി കാണപ്പെടുന്നു, പക്ഷേ ഇത് കേവലം ഒരു കുശവന്റെ അടയാളം മാത്രമാണ്, കൂടാതെ വസ്തുവിനെ ഡേറ്റിംഗ് ചെയ്യുന്നതിന്റെ അനന്തരഫലവുമില്ല[21]
  • 1891–1908: "വെഡ്ജ്‌വുഡ്", "ഇംഗ്ലണ്ട്", എന്നീ അടയാളങ്ങൾ കൊണ്ട് വേർതിരിച്ചിരിക്കുന്നു.
  • 1908–1969: വെഡ്ജ്‌വുഡ്", "മെയ്ഡ് ഇൻ ഇംഗ്ലണ്ട്", അല്ലെങ്കിൽ തിംബിൾസ് പോലുള്ള ചെറിയ വസ്തുക്കളിൽ "വെഡ്ജ്‌വുഡ് ഇംഗ്ലണ്ട്" എന്നടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. 1929 ന് ശേഷം "വെഡ്ജ്‌വുഡ്" എന്ന വാക്കിന്റെ ടൈപ്പ്ഫേസ് സാൻസ് സെരിഫ് ആയി മാറ്റിയിരിക്കുന്നു.
  • 1970–present: സിംഗിൾ സ്റ്റാമ്പായി "വെഡ്ജ്‌വുഡ് മെയ്ഡ് ഇൻ ഇംഗ്ലണ്ട്" എന്നടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.

മറ്റ് ജാസ്പർവെയർ

തിരുത്തുക

ജാസ്പർവെയർ ഇംഗ്ലണ്ടിലും മറ്റിടങ്ങളിലും വ്യാപകമായി പകർപ്പുകളുണ്ടാക്കി. പ്രത്യേകിച്ച് സ്റ്റാഫോർഡ്ഷയർ മൺപാത്ര നിർമ്മാതാക്കൾ[22]മാഡ്രിഡിലെ റിയൽ ഫാബ്രിക്ക ഡെൽ ബ്യൂൺ റെറ്റിറോ ബിസ്‌ക്കറ്റ് പോർസലെയ്‌നിൽ ജാസ്പർവെയർ പ്രതീതിയിൽ നിർമ്മിച്ചു. പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ അവർ എസ്‌കോറിയലിലെ കാസിറ്റ ഡെൽ പ്രിൻസിപ്പിൽ ഒരു "പോർസലൈൻ റൂമിനായി" ജാസ്പർവെയർ ഫലകങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി.[23]

പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ, ജർമ്മനിയിലെ സാർ, മെറ്റ്‌ലാച്ചിലെ വില്ലെറോയ് & ബോച്ചിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നതിനിടെ ജീൻ ബാപ്റ്റിസ്റ്റ് സ്റ്റാൾ സ്വന്തം ശൈലിയിലും സാങ്കേതികതകളിലും വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു. ഇത്തരത്തിലുള്ള ജാസ്പർവെയറുകൾക്ക് ഫനോലിത്ത് എന്ന പേര് നൽകി. നിറമുള്ള പശ്ചാത്തലത്തിൽ വെളുത്ത പോർസലൈൻ അർദ്ധസുതാര്യമാക്കിയതിന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സൃഷ്ടികളെ പ്രശംസിക്കുന്നു. പരിഷ്കരിച്ച മോഡലിംഗിനും അതിന്റെ രൂപങ്ങളുടെ ഊർജ്ജസ്വലതയ്ക്കും സ്റ്റാളിന്റെ സൃഷ്ടി അറിയപ്പെടുന്നു. അങ്ങനെ അദ്ദേഹം ജാസ്പർവെയറിന്റെയും പേറ്റ്-സർ-പേറ്റിന്റെയും ഗുണങ്ങൾ സംയോജിപ്പിച്ചു. പാരീസിൽ നടന്ന ലോക മേള 1900 ലെ ഒരു നിലപാടാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സൃഷ്ടികളുടെ ആദ്യത്തെ പൊതു അവതരണം, അതിൽ അദ്ദേഹത്തിന് ഒരു സ്വർണ്ണ മെഡൽ ലഭിച്ചു. ഈ ഇവന്റിനായി, 220 സെന്റിമീറ്റർ x 60 സെന്റിമീറ്റർ അളവുകളുള്ള രണ്ട് കൂറ്റൻ മതിൽ പ്ലേറ്റുകൾ സൃഷ്ടിച്ചു.

  1. "Jasperware vase and cover". Ceramics. Victoria and Albert Museum. Retrieved 2013-08-25.
  2. Wood, 29; Godden, 45 etc, but some authorities have described it as a type of porcelain: Paul Rado. An Introduction To The Technology Of Pottery. 2nd edition. Pergamon Press / Institute Of Ceramics. 1988.
  3. Wedgwood blue on Wiktionary
  4. Wood, 29
  5. Wood, 30-31
  6. Jasper Wedgwood – A Brief History
  7. Wood, 31; Savage, 194
  8. Wood, 29-30; Gooden, 45 gives a mix with 59% barium sulphate and 2% barium carbonate, another Victorian authority gave the proportions follows: sulphate of barytes 150, china clay 35, blue clay 45, flint 35, gypsum 6, and Cornish stone 50 (321 total) - Chemistry, Theoretical, Practical, and Analytical: As Applied and Relating to the Arts and Manufactures, Volume 2, Glasgow : Mackenzie, 1860, by Sheridan Muspratt, Eben Norton Horsford, and William Mackenzie, page 817.
  9. Savage, 194
  10. "Josiah Wedgwood’s colourful chemistry experiments", 2011, Debbie Rudder, Powerhouse Museum
  11. Wood, 30; Savage, 196
  12. Savage, 196
  13. Letter to Bentley, quoted Godden, 45
  14. [1]; Wood, 31
  15. Savage, 196
  16. Savage, 196
  17. Savage, 197
  18. Wood, 30
  19. 19.0 19.1 "John Flaxman Jr (1755-1826)". The Wedgwood Museum. Retrieved 11 April 2013.
  20. Savage, 195, 197
  21. Michael Herman, Wedgwood Jasper Ware A Shape Book and Collectors Guide 2003, p.16
  22. Wood, 31
  23. "Sala de Porcelana de la Casita del Príncipe de El Escorial". Centro Virtual Cervantes. Retrieved 24 August 2013.

ഉറവിടങ്ങൾ

തിരുത്തുക
  • Godden, Geoffrey, English China, 1985, Barrie & Jenkins, ISBN 0091583004
  • Savage, George, Pottery Through the Ages, Penguin, 1959
  • Wood, Frank L., The World of British Stoneware: Its History, Manufacture and Wares, 2014, Troubador Publishing Ltd, ISBN 178306367X, 9781783063673

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്

തിരുത്തുക

പുറം കണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ജാസ്പർവെയർ&oldid=3505524" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്