ഗ്രേസ് പേലി
ഒരു അമേരിക്കൻ ചെറുകഥാകൃത്തും കവയിത്രിയും അധ്യാപികയും രാഷ്ട്രീയ പ്രവർത്തകയുമായിരുന്നു ഗ്രേസ് പേലി (ജീവിതകാലം, ഡിസംബർ 11, 1922 - ഓഗസ്റ്റ് 22, 2007).
ഗ്രേസ് പേലി | |
|---|---|
 | |
| ജനനം | ഗ്രേസ് ഗുഡ്സൈഡ് ഡിസംബർ 11, 1922 ദ ബ്രോങ്ക്സ്, ന്യൂയോർക്ക് നഗരം |
| മരണം | ഓഗസ്റ്റ് 22, 2007 (പ്രായം 84) തെറ്റ്‍ഫോർഡ്, വെർമോണ്ട് |
| തൊഴിൽ | Writer, poet, political activist, teacher |
| ദേശീയത | അമേരിക്കൻ |
| പഠിച്ച വിദ്യാലയം | Hunter College (no degree) The New School (no degree) |
| ശ്രദ്ധേയമായ രചന(കൾ) | "Goodbye and Good Luck" "The Used-Boy Raisers" |
| അവാർഡുകൾ | member, American Academy of Arts and Letters |
| പങ്കാളി | Jess Paley Robert Nichols |
| കുട്ടികൾ | Nora Paley Danny Paley |
നിരൂപക പ്രശംസ നേടിയ മൂന്ന് ചെറുകഥാ സമാഹാരങ്ങൾ ഗ്രേസ് പേലി എഴുതി. ദി കളക്ടഡ് സ്റ്റോറീസ് ഓഫ് ഗ്രേസ് പാലെ 1994 ലെ ഫിക്ഷനുള്ള ദേശീയ പുസ്തക അവാർഡിനുള്ള അന്തിമ പട്ടികയിലുൾപ്പെട്ടിരുന്മനു.[1][2] അവളുടെ കഥകൾ നഗരജീവിതത്തിലെ ദൈനംദിന സംഘട്ടനങ്ങളെയും ഹൃദയമിടിപ്പുകളെയും കുറിച്ചു മനസ്സിലാക്കുകയും ബ്രോൺസിലെ അവരുടെ കുട്ടിക്കാലത്തെക്കുറിച്ച് വളരെയധികം പറയുകയും ചെയ്യുന്നു.[3][4] ഒരു എഴുത്തുകാരിയെന്ന നിലയിലും യൂണിവേഴ്സിറ്റി പ്രൊഫസറെന്ന നിലയിലും പേലി ഒരു ഫെമിനിസ്റ്റ്, യുദ്ധവിരുദ്ധ പ്രവർത്തകയായിരുന്നു.[1]
ആദ്യകാല ജീവിതവും വിദ്യാഭ്യാസവും
തിരുത്തുകയഹൂദ മാതാപിതാക്കളായ ഐസക് ഗുഡ്‌സൈിനും മന്യ റിഡ്‌നികിനും 1922 ഡിസംബർ 11 ന് ബ്രോൺസിൽ ഗ്രേസ് പേലി ജനിച്ചു. അവർ ഉക്രെയ്നിൽ നിന്നുള്ള സോഷ്യലിസ്റ്റുകളായിരുന്നു.[2][5]പ്രത്യേകിച്ച് അവളുടെ അമ്മ. അവർ 16-17 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് (1906-ൽ, ഒരു അക്കൗണ്ടിലൂടെ[2])[5] കുടിയേറിപ്പാർത്തിരുന്നു - ഒരു കാലഘട്ടത്തെ തുടർന്ന്, സാർ നിക്കോളാസ് രണ്ടാമന്റെ യുക്രെയ്‌നിന്റെ ഭരണത്തിൻകീഴിൽ, അവരുടെ നാടുകടത്തൽ നടന്നു. അവരുടെ അമ്മ ജർമ്മനിയിലേക്കും അവരുടെ പിതാവും സൈബീരിയയിലേക്കും. ന്യൂയോർക്കിൽ തങ്ങളുടെ പുതിയ ജീവിതം ആരംഭിച്ചപ്പോൾ അവർ ഗട്ട്‌സെയ്റ്റിൽ നിന്ന് പേര് മാറ്റി.[2]
കുടുംബം വീട്ടിൽ റഷ്യൻ, യീദിഷ് ഭാഷയും ഒടുവിൽ ഇംഗ്ലീഷും സംസാരിച്ചു (അത് "ഡിക്കൻസ് വായിച്ച്" അവളുടെ അച്ഛൻ പഠിച്ചു).[5] ഐസക്ക് ന്യൂയോർക്കിൽ പരിശീലനം നേടി ഡോക്ടറായി. ദമ്പതികൾക്ക് നേരത്തെ തന്നെ രണ്ട് കുട്ടികളും മൂന്നാമത്തേത് ഗ്രേസും മധ്യവയസ്സിനോട് അടുക്കുമ്പോൾ ആയിരുന്നു.[2] അവരുടെ സഹോദരി ജീനേക്കാൾ പതിനാല് വയസ്സിന് ഇളയതും അവരുടെ സഹോദരൻ വിക്ടറേക്കാൾ പതിനാറ് വയസ്സിന് ഇളയതുമാണ്. ഗ്രേസിനെ കുട്ടിക്കാലത്ത് ഒരു ടോംബോയ് എന്നാണ് വിശേഷിപ്പിച്ചത്.[6] കുട്ടിക്കാലത്ത് അവൾ ചുറ്റുമുള്ള മുതിർന്നവരുടെ ബൗദ്ധിക സംവാദങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു. അവൾ ഫാൽക്കൺസ് എന്ന സോഷ്യലിസ്റ്റ് യുവജന സംഘത്തിലെ അംഗമായിരുന്നു.[7]
പതിനാറാം വയസ്സിൽ ഹൈസ്‌കൂളിൽ നിന്ന് പഠനം നിർത്തി[7] ഗ്രേസ് ഗുഡ്സൈഡ് ഒരു വർഷം ഹണ്ടർ കോളേജിൽ ചേർന്നു (1938-1939[8] വ്യാപിച്ചു), തുടർന്ന് 19 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ, [2]ജൂൺ 20-ന് ഒരു ഫിലിം ക്യാമറാമാൻ ജെസ് പാലിയെ വിവാഹം കഴിച്ചു. , 1942.[6]പെലീസിന് രണ്ട് കുട്ടികളുണ്ടായിരുന്നു, നോറ (ജനനം 1949), ഡാനി (ജനനം 1951), എന്നാൽ പിന്നീട് വിവാഹമോചനം നേടി.[9]ദി പാരീസ് റിവ്യൂവിൽ ഒരു അഭിമുഖം അവതരിപ്പിക്കുന്നതിനായി എഴുതിയത്, ജോനാഥൻ ഡീ, ബാർബറ ജോൺസ്, ലാറിസ മക്ഫാർക്വാർ എന്നിവർ ഇത് കുറിക്കുന്നു.
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 "The Collected Stories". National Book Foundation (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2020-09-03.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Fox, Margalit (August 23, 2007). "Grace Paley, Writer and Activist, Dies". The New York Times. Retrieved March 6, 2020.
- ↑ "Grace Paley, 84; writer's Bronx-tinged stories focused on working-class lives". Los Angeles Times (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). 2007-08-24. Retrieved 2020-09-03.
- ↑ Times, Christopher S. Wren Special to The New York (1973-10-31). "U.S. Peace Delegates in. Soviet Oust Leader Over Statement". The New York Times (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). ISSN 0362-4331. Retrieved 2020-09-03.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 Dee, Jonathan; Jones, Barbara; MacFarquhar, Larissa & Paley, Grace (Fall 1992). "Grace Paley, The Art of Fiction No. 131". The Paris Review. 124. Retrieved March 6, 2020.
{{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ 6.0 6.1 Arcana, Judith (1989). "Grace Paley: Life and Stories". Loyola University Chicago.
- ↑ 7.0 7.1 Schwartz, Alexandra. "The Art and Activism of Grace Paley". The New Yorker (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2020-09-03.
- ↑ "Profile: Grace Paley". The Guardian (in ഇംഗ്ലീഷ്). 2004-10-29. Retrieved 2020-09-03.
- ↑ Stead, Deborah (1996-08-29). "A Bronx Heart Among Green Mountains". The New York Times (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). ISSN 0362-4331. Retrieved 2020-09-03.
കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്
തിരുത്തുക- Saunders, George (March 3, 2017). "Page-Turner: Grace Paley, the Saint of Seeing". The New Yorker. Retrieved March 6, 2020.
- Arcana, Judith. (1993). Grace Paley's life stories: a literary biography. Urbana: University of Illinois Press. ISBN 0-252-01945-8. OCLC 25281685
- Lavers, Norman. "Grace Paley," Critical Survey of Short Fiction. Salem, 2001.
- Sorkin, Adam. "Grace Paley," Dictionary of Literary Biography, Volume 28: Twentieth-Century American-Jewish Fiction Writers. Ed. Daniel Walden. Gale, 1984. pp. 225–231.
- Hopson, Jacqueline. Voices in Grace Paley's Short Stories. (Master's thesis) University of Exeter, School of English, 1990.
- Wilner, Paul. "Grace Paley, Short Story of Success", Westchester Weekly, New York Times, 1978.
- Wilner, Paul. "[https://themillions.com/2017/04/no-need-sainthood-grace-paleys-enduring-humanity.html
No Need for Sainthood: On Grace Paley's Enduring Humanity]", The Millions, 2017.
പുറംകണ്ണികൾ
തിരുത്തുക
- Grace Paley at FSG
- The Miniaturist Art of Grace Paley by Joyce Carol Oates
- Interview with the War Resisters League
- Interview with Poets & Writers Magazine
- A Tribute to Grace Paley[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി] from PEN American Center, 2007
- 48th Congress of International PEN Archived 2015-03-08 at the Wayback Machine. a floor conversation with Grace Paley, Margaret Atwood, and Norman Mailer, 1986