കാൾ ക്രൗസ് (ഏപ്രിൽ 28, 1874 - ജൂൺ 12, 1936)[1] ഒരു ഓസ്ട്രിയൻ എഴുത്തുകാരനും പത്രപ്രവർത്തകനുമായിരുന്നു. ഒരു വിമർശകൻ, ഉപന്യാസക്കാരൻ, അഫോറിസ്റ്റ്, നാടകകൃത്ത്, കവി, ആക്ഷേപ ഹാസ്യകഥാകൃത്ത് എന്നീ രംഗങ്ങളിൽ അറിയപ്പെടുന്നു. ജർമൻ സംസ്കാരം, ജർമൻ- ഓസ്ട്രിയൻ രാഷ്ട്രീയം എന്നീ മേഖലകളിൽ അദ്ദേഹം തന്റെ ആക്ഷേപഹാസ്യത്തെ സംവിധാനം ചെയ്തിരുന്നു. ഓസ്ട്രിയൻ എഴുത്തുകാരൻ സ്റ്റീഫൻ സുവീഗ് ഒരിക്കൽ അദ്ദേഹത്തെ "the master of venomous ridicule" (der Meister des giftigen Spotts) എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്.[2] മൂന്നു തവണ അദ്ദേഹത്തിന് സാഹിത്യത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനം ലഭിക്കുകയുണ്ടായി. [3]

കാൾ ക്രൗസ്(എഴുത്തുകാരൻ)
ജനനംApril 28, 1874
Jičín, Habsburg Bohemia, Austria-Hungary
മരണംJune 12, 1936 (1936-06-13) (aged 62)
Vienna, Austria
തൊഴിൽ
  • Writer
  • journalist
GenreSatire

ജീവചരിത്രം

തിരുത്തുക

ആദ്യകാലം

ഓസ്ട്രിയൻ-ഹംഗറി (ഇപ്പോൾ ചെക്ക് റിപ്പബ്ലിക്ക്) ജിസിനടുത്തുള്ള ഒരു ധനിക യഹൂദകുടുംബത്തിലെ പേപ്പർ നിർമ്മാതാവായ ജേക്കബ് ക്രൗസ്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാര്യ ഏണസ്റ്റൈൻ എന്നിവർക്ക് കാൾ ക്രൗസ് ജനിച്ചു. 1877- ൽ കുടുംബം വിയന്നയിലേക്ക് താമസം മാറി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ അമ്മ 1891- ൽ മരണമടഞ്ഞു. 1892- ൽ വിയന്ന സർവകലാശാലയിൽ നിയമ വിദ്യാർത്ഥിയായി ഇദ്ദേഹം ചേർന്നു. അതേ വർഷം ഏപ്രിൽ മാസത്തിൽ അദ്ദേഹം വെനീർ ലിറ്ററൂററുറ്റിങ് (Wiener Literaturzeitung) എന്ന പ്രബന്ധത്തിൽ ഗെനാർട്ട് ഹാപ്റ്റ്മാന്റെ ' ദ വെവർസിന്റെ' വിമർശനത്തോടെ സംഭാവന നൽകാൻ തുടങ്ങി. അക്കാലത്ത്, ഒരു ചെറിയ തിയറ്ററിലെ നടനെന്ന നിലയിൽ അദ്ദേഹം പരാജയപ്പെട്ടു. 1894-ൽ അദ്ദേഹം തന്റെ പഠനമേഖലയെ തത്ത്വചിന്തയിലേക്കും ജർമ്മൻ സാഹിത്യത്തിലേക്കും മാറ്റി. 1896-ൽ അദ്ദേഹം പഠനം നിർത്തി. പീറ്റർ ആൾട്ടൻബർഗുമായി സൗഹൃദം ഈ സമയത്ത് ആരംഭിച്ചു.

  1. Encyclopaedia Britannica
  2. Stefan Zweig, Die Welt von Gestern. Erinnerungen eines Europäers (Frankfurt am Main: Fischer, 1986), 127.
  3. "Nomination Database". www.nobelprize.org. Retrieved 2017-04-19.

ഉറവിടങ്ങൾ

തിരുത്തുക
  • Karl Kraus by L. Liegler (1921)
  • Karl Kraus by W. Benjamin (1931)
  • Karl Kraus by R. von Schaukal (1933)
  • Karl Kraus in Sebstzeugnissen und Bilddokumenten by P. Schick (1965)
  • The Last Days of Mankind: Karl Kraus and His Vienna by Frank Field (1967)
  • Karl Kraus by W.A. Iggers (1967)
  • Karl Kraus by H. Zohn (1971)
  • Wittgenstein's Vienna by A. Janik and S. Toulmin (1973)
  • Karl Kraus and the Soul Doctors by T.S. Szasz (1976)
  • Masks of the Prophet: The Theatrical World of Karl Kraus by Kari Grimstad (1981)
  • McGraw-Hill Encyclopedia of World Drama, vol. 3, ed. by Stanley Hochman (1984)
  • Karl Kraus, Apocalyptic Satirist: Culture and Catastrophe in Habsburg Vienna by Edward Timms (1986) Yale University Press ISBN 0-300-04483-6 reviews: [1] [2] [3] Archived 2012-02-12 at the Wayback Machine. [4] Archived 2008-04-23 at the Wayback Machine.
  • Karl Kraus, Apocalyptic Satirist: The Post-War Crisis and the Rise of the Swastika by Edward Timms (2005)
  • Anti-Freud: Karl Kraus's Criticism of Psychoanalysis and Psychiatry by Thomas Szasz (1990)
  • The Paper Ghetto: Karl Kraus and Anti-Semitism by John Theobald (1996)
  • Karl Kraus and the Critics by Harry Zohn (1997)
  • Otto Weininger: Sex, Science, and Self in Imperial Vienna by Chandak Sengoopta pp. 6, 23, 35–36, 39–41, 43–44, 137, 141–45
  • Linden, Ari. "Beyond Repetition: Karl Kraus's 'Absolute Satire'." German Studies Review 36.3 (2013): 515–536.
  • Linden, Ari. "Quoting The Language Of Nature In Karl Kraus's Satires." Journal of Austrian Studies 46.1 (2013): 1–22.
  • Bloch, Albert (1937). "Karl Kraus' Shakespeare". Books Abroad. 11 (1): 21–24. JSTOR 40077864.

ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ

തിരുത്തുക
 
വിക്കിചൊല്ലുകളിലെ Karl Kraus എന്ന താളിൽ ഈ ലേഖനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചൊല്ലുകൾ ലഭ്യമാണ്‌:
 
Wikisource
ജർമ്മൻ വിക്കിഗ്രന്ഥശാലയിൽ ഈ ലേഖനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഉള്ളടക്കം ഉണ്ട്:
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=കാൾ_ക്രൗസ്(എഴുത്തുകാരൻ)&oldid=4135888" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്