കരട്:റോളണ്ട് ഡോയുടെ ബാധ ഒഴിപ്പിക്കൽ
 | ഈ ലേഖനം ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷയിൽ നിന്ന് കൃത്യമല്ലാത്ത/യാന്ത്രികമായ പരിഭാഷപ്പെടുത്തലാണ്. ഇത് ഒരു കമ്പ്യൂട്ടറോ അല്ലെങ്കിൽ രണ്ട് ഭാഷയിലും പ്രാവീണ്യം കുറഞ്ഞ ഒരു വിവർത്തകനോ സൃഷ്ടിച്ചതാകാം. |
1940-കളുടെ അവസാനത്തിൽ യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സിൽ കത്തോലിക്കാ സഭയിലെ പുരോഹിതന്മാർ ഒരു അജ്ഞാതനായ ആൺകുട്ടിയിൽ ഭൂതോച്ചാടനത്തിൻ്റെ ഒരു പരമ്പര നടത്തി. റോളണ്ട് ഡോ അല്ലെങ്കിൽ റോബി മാൻഹൈം എന്ന ഓമനപ്പേരിൽ ഈ കുട്ടിയെ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. 14 വയസ്സുള്ള ആൺകുട്ടി പൈശാചിക ബാധയുടെ ഇരയാണെന്ന് ആരോപിക്കപ്പെട്ടു. സംഭവങ്ങൾ റെക്കോഡ് ചെയ്ത വൈദികനായ റെയ്മണ്ട് ജെ ബിഷപ്പ്. സംഭവങ്ങളെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ള തുടർന്നുള്ള അമാനുഷിക അവകാശവാദങ്ങൾ വില്യം പീറ്റർ ബ്ലാറ്റിയുടെ 1971 ലെ നോവലായ ദി എക്സോർസിസ്റ്റിൽ എഴുതാൻ ഉപയോഗിച്ചു.[1] 2021 ഡിസംബറിൽ, റൊണാൾഡ് എഡ്വിൻ ഹങ്കെലർ (ജൂൺ 1, 1935 - മേയ് 10, 2020) റോളണ്ട് ഡോ/റോബി മാൻഹൈമിൻ്റെ യഥാർത്ഥ ഐഡൻ്റിറ്റിയെന്ന് ദി സ്കെപ്റ്റിക്കൽ ഇൻക്വയറർ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തു.[2][3]
ക്ലെയിമുകളുടെ തുടക്കം
തിരുത്തുക1949-ൻ്റെ മധ്യത്തിൽ പല പത്രങ്ങളും ഈ ഭൂതോച്ചാടനത്തിൻ്റെ അജ്ഞാത റിപ്പോർട്ടുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. ഈ റിപ്പോർട്ടുകളുടെ ഉറവിടം കുടുംബത്തിൻ്റെ മുൻ പാസ്റ്ററായ ലൂഥർ മൈൽസ് ഷൂൾസാണെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു.[1] ഒരു വിവരണം അനുസരിച്ച് "നാൽപ്പത്തിയെട്ട് ആളുകൾ ഈ ഭൂതോച്ചാടനത്തിന് സാക്ഷ്യം വഹിച്ചു. അവരിൽ ഒമ്പത് ജെസ്യൂട്ടുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു".[4]
എഴുത്തുകാരനായ തോമസ് ബി. അലൻ പറയുന്നതനുസരിച്ച്. ജെസ്യൂട്ട് പുരോഹിതനായ ഫാദർ വാൾട്ടർ എച്ച്. ഹലോറൻ ഈ സംഭവങ്ങളുടെ അവസാനത്തെ ദൃക്‌സാക്ഷികളിൽ ഒരാളായിരുന്നു. ഭൂതോച്ചാടനത്തിൽ അദ്ദേഹം പങ്കെടുത്തിരുന്നു. വൈദികനായ ഫാദർ റെയ്മണ്ട് ജെ ബിഷപ്പ് സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന ഒരു ഡയറിയിൽ. "റോബി" എന്ന ഓമനപ്പേരിൽ തിരിച്ചറിയപ്പെട്ട "റോളണ്ട് ഡോ" എന്ന പേരിൽ നടത്തിയ ഭൂതോച്ചാടനത്തെക്കുറിച്ച് വിശദമായി പറഞ്ഞതായി അലൻ എഴുതി. 2013-ൽ ഇതേക്കുറിച്ച് സംസാരിച്ച അലൻ "റോബി' എന്ന് മാത്രം അറിയപ്പെടുന്ന ആ ആൺകുട്ടിയുടെ ദേഹത്ത് ദുരാത്മാക്കൾ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നതിൻ്റെ വ്യക്തമായ തെളിവ് നേടാനാവില്ലെന്ന് ഊന്നിപ്പറഞ്ഞു." അലൻ പറയുന്നതനുസരിച്ച് ഹലോറൻ "തൻ്റെ മരണത്തിന് മുമ്പുള്ള അസാധാരണ സംഭവങ്ങളെക്കുറിച്ച് തൻ്റെ സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചിരുന്നു."[5] ആ ആൺകുട്ടിക്ക് യഥാർത്ഥത്തിൽ പൈശാചിക ബാധയുണ്ടെന്ന് സ്ഥിരീകരിക്കുന്ന ഒരു പ്രസ്താവന നടത്താൻ ഒരു അഭിമുഖത്തിൽ ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ ഹാലോറൻ മറുപടി പറഞ്ഞത് "ഇല്ല എനിക്ക് അത് പറയാൻ കഴിയില്ല" എന്നും. ഞാൻ ഒരിക്കലും കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഒരു പൂർണ്ണമായ പ്രസ്താവന നടത്തിയിട്ടില്ല. കാരണം ഞാൻ അങ്ങനെ ചെയ്തിട്ടില്ല. ഞാൻ അതിന് യോഗ്യനാണെന്ന് തോന്നുന്നില്ല" എന്നുമായിരുന്നു.[1]
ആദ്യകാല ജീവിതം
തിരുത്തുക1935-ൽ ഒരു ജർമ്മൻ ലൂഥറൻ കുടുംബത്തിലാണ് റോളണ്ട് ജനിച്ചത്. 1940-കളിൽ ആ കുടുംബം മേരിലാൻഡിലെ കോട്ടേജ് സിറ്റിയിലാണ് താമസിച്ചിരുന്നത്.[1] അലൻ്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ റോളണ്ട് അവരുടെ ഏക കുട്ടിയായിരുന്നു. കളിക്കൂട്ടുകാരായി അവന് അവൻ്റെ അമ്മായി ഹാരിയറ്റ് മാത്രമായിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒരു ആത്മീയവാദിയായിരുന്ന അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ അമ്മായി. റോളണ്ടിനെ ഓജ ബോർഡ് പരിചയപ്പെടുത്തി.[6]
ഭൂതോച്ചാടനം
തിരുത്തുകതോമസ് ബി അലൻ പറയുന്നതനുസരിച്ച് അമ്മായി ഹാരിയറ്റിൻ്റെ മരണശേഷം കുടുംബത്തിന് വിചിത്രമായ ശബ്ദങ്ങളും സ്വന്തം ഇഷ്ടപ്രകാരം ഫർണിച്ചറുകൾ ചലിക്കുന്നതും കുട്ടി സമീപത്തുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ പാത്രങ്ങൾ പറക്കുന്നതോ ചലിക്കുന്നതോ ആയ അസാധാരണ സംഭവങ്ങളും അനുഭവപ്പെട്ടു. സഹായത്തിനായി കുടുംബം അവരുടെ ലൂഥറൻ പാസ്റ്ററായ ലൂഥർ മൈൽസ് ഷൂൾസിനേ സമീപിച്ചു. പാരാ സൈക്കോളജിയിൽ താൽപ്പര്യമുണ്ടായിരുന്ന ഷൂൾസ് കുട്ടിയെ നിരീക്ഷിക്കുന്നതിനായി ഒരു രാത്രി അവൻ്റെ വീട്ടിൽ ചെലവഴിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.[6] പാരാ സൈക്കോളജിസ്റ്റ് ജോസഫ് ബാങ്ക്സ് റൈൻ വീട്ടുപകരണങ്ങളും ഫർണിച്ചറുകളും തനിയെ ചലിക്കുന്നതായി തോന്നുന്നത് താൻ കണ്ടതായി ഷൂൾസ് അവകാശപ്പെട്ടുവെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ "ചില വസ്തുതകൾ ഷൂൾസ് അബോധപൂർവ്വം പെരുപ്പിച്ചുകാട്ടിയോ" എന്ന് റൈൻ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു."[1] "ഒരു കത്തോലിക്കാ പുരോഹിതനെ കാണാൻ" ഷൂൾസ് ആൺകുട്ടിയുടെ മാതാപിതാക്കളോട് ഉപദേശിച്ചു.[6]
ഇതനുസരിച്ച് ആ ആൺകുട്ടി പിന്നീട് നിരവധി പ്രേതോച്ചാടനത്തിന് വിധേയനായി. റോമൻ കത്തോലിക്കാ പുരോഹിതനായ എഡ്വേർഡ് ഹ്യൂസ് ജെസ്യൂട്ട് സ്ഥാപനമായ ജോർജ്ജ്ടൗൺ യൂണിവേഴ്സിറ്റി ഹോസ്പിറ്റലിൽ റോളണ്ടിനെ പ്രേതോച്ചാടനം നടത്തി.[1]
പ്രേതോച്ചാടന വേളയിൽ കുട്ടി തൻ്റെ ഒരു കൈ നിയന്ത്രണങ്ങളിൽ നിന്ന് മാറ്റി മെത്തയുടെ അടിയിൽ നിന്ന് ഒരു കിടക്ക പൊട്ടിച്ച് അത് ഒരു ആയുധമായി ഉപയോഗിച്ചു. പുരോഹിതൻ്റെ കൈ മുറിച്ച് ഭൂതോച്ചാടന ചടങ്ങ് നിർത്തവെപ്പിച്ചു. കുടുംബം പീന്നീട് സെൻ്റ് ലൂയിസിലേക്ക് യാത്രയായി. അവിടെ റോളണ്ടിൻ്റെ കസിൻ സെൻ്റ് ലൂയിസ് യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിയിലെ ബിഷപ്പുമാരിൽ ഒരാളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു. അദ്ദേഹം കോളേജ് ചർച്ചിൻ്റെ അസോസിയേറ്റ് ആയിരുന്ന വില്യം എസ് ബൗഡേണുമായി സംസാരിച്ചു. രണ്ട് പുരോഹിതന്മാരും ഒരുമിച്ച് റോളണ്ടിനെ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ബന്ധുവീട്ടിൽ സന്ദർശിച്ചു. അവിടെ അവർ കുലുങ്ങുന്ന കിടക്കയും, പറക്കുന്ന വസ്തുക്കളും, കുട്ടി ശബ്ദത്തിൽ സംസാരിക്കുന്നതും, പവിത്രമായ ഒന്നിനോട് വെറുപ്പ് പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതും നിരീക്ഷിച്ചു. അതിന് ശേഷം മറ്റൊരു പ്രേതോച്ചാടനം നടത്താൻ ബൗഡേണിന് ആർച്ച് ബിഷപ്പിൽ നിന്ന് അനുമതി ലഭിച്ചു.
മിസോറിയിലെ സൗത്ത് സെൻ്റ് ലൂയിസിലുള്ള അലക്സിയൻ ബ്രദേഴ്സ് ഹോസ്പിറ്റലിലാണ് ആ പ്രേതോച്ചാടനം നടന്നത്. അത് പീന്നീട് സൗത്ത് സിറ്റി ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് മാറ്റി.[7]
അടുത്ത പ്രേതോച്ചാടന ചടങ്ങ് ആരംഭിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് മറ്റൊരു പുരോഹിതനായ വാൾട്ടർ ഹലോറനെ ആശുപത്രിയിലെ മാനസികരോഗ വിഭാഗത്തിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ച് അവിടെ ബൗഡേണിനെ സഹായിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.[8] മൂന്നാമത്തെ ജെസ്യൂട്ട് പുരോഹിതനായ വില്യം വാൻ റൂയും അവരുടെ സഹായത്തിനുണ്ടായിരുന്നു.[8] ഈ സമയത്ത് "തിന്മ", "നരകം" തുടങ്ങിയ വാക്കുകളും മറ്റ് പല അടയാളങ്ങളും കൗമാരക്കാരൻ്റെ ശരീരത്തിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടതായി ഹലോറൻ പ്രസ്താവിച്ചു.[8] പ്രേതോച്ചാടന ചടങ്ങിൻ്റെ ലിറ്റനി ഓഫ് സെയിൻ്റ്സ് ഭാഗത്തിൻ്റെ സമയത്ത് ആൺകുട്ടിയുടെ മെത്ത കുലുങ്ങാൻ തുടങ്ങി.[6] കൂടാതെ ഈ പ്രക്രിയയ്ക്കിടെ റോളണ്ട് ഹാലോറൻ്റെ മൂക്ക് ആ കുട്ടി തകർത്തു.[8] ഹലോറൻ ഒരു റിപ്പോർട്ടറോട് ഇതിനെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞത് ആചാരം അവസാനിച്ചതിന് ശേഷം അജ്ഞാതനായ ആ കുട്ടി "സാധാരണ ജീവിതം" നയിച്ചു എന്നാണ്.[8]
അന്വേഷണങ്ങളും വിശദീകരണങ്ങളും
തിരുത്തുക1993-ലെ തൻ്റെ Possessed: The True Story of an Exorcism എന്ന പുസ്തകത്തിൽ എഴുത്തുകാരനായ തോമസ് ബി. അലൻ "ഇന്നത്തെ വിദഗ്ധരുടെ സമവായം" വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. "റോബി വളരെ അസ്വസ്ഥനായ ഒരു ആൺകുട്ടി മാത്രമായിരുന്നു അവനിൽ അമാനുഷികത ഒന്നുമില്ല".[9]
രചയിതാവ് മാർക്ക് ഒപ്സാസ്നിക്ക്[1] ഈ കഥയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പല അമാനുഷിക അവകാശവാദങ്ങളെയും ചോദ്യം ചെയ്തു. "റോളണ്ട് ഡോ" കേവലം അസ്വസ്ഥനായ ഒരു ഭീഷണിപ്പെടുത്തുന്നയാളാണെന്നും ശ്രദ്ധ നേടുന്നതിനോ സ്കൂളിൽ നിന്ന് പുറത്തുകടക്കുന്നതിനോ വേണ്ടി ബോധപൂർവമായ തന്ത്രങ്ങൾ പ്രയോഗിക്കുന്നവനാണെന്ന് നിർദ്ദേശിച്ചു. ഭൂതോച്ചാടനത്തിൽ പങ്കെടുത്ത ഹലോറൻ കുട്ടിയുടെ ശബ്ദം മാറുന്നത് ഒരിക്കലും കേട്ടിട്ടില്ലെന്നും പെട്ടെന്ന് ലാറ്റിൻ സംസാരിക്കാനുള്ള കഴിവ് നേടുന്നതിനുപകരം പുരോഹിതന്മാർ പറയുന്നത് കേട്ട ലാറ്റിൻ വാക്കുകൾ അനുകരിക്കുക മാത്രമാണ് കുട്ടി ചെയ്തതെന്ന് ഓപ്സാസ്നിക്ക് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്നു. ആൺകുട്ടിയുടെ ശരീരത്തിൽ അടയാളങ്ങൾ കണ്ടെത്തിയപ്പോൾ ഹാലോറൻ കുട്ടിയുടെ നഖങ്ങൾ പരിശോധിച്ച് അയാൾ തന്നെ അടയാളങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ടോ എന്ന് പരിശോധിക്കുന്നതിൽ പരാജയപ്പെട്ടുവെന്ന് ഒപ്സാസ്നിക്ക് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തു. ആൺകുട്ടിയെ പുറന്തള്ളാനുള്ള ഹ്യൂസിൻ്റെ ശ്രമങ്ങളുടെയും തുടർന്നുള്ള പരിക്കിൻ്റെയും കഥയും ഒപ്സാസ്നിക്ക് ചോദ്യം ചെയ്തു. അത്തരമൊരു എപ്പിസോഡ് യഥാർത്ഥത്തിൽ സംഭവിച്ചുവെന്നതിന് തനിക്ക് തെളിവൊന്നും കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ല.
ഓപ്സാസ്നിക്ക് തൻ്റെ അന്വേഷണത്തിൽ കണ്ടെത്തി:
- മേരിലാൻഡിലെ മൗണ്ട് റെയ്‌നിയറിലെ 3210 ബങ്കർ ഹിൽ റോഡിൽ ഭൂതോച്ചാടനം നടന്നില്ല.
- ആ കുട്ടി ഒരിക്കലും മൗണ്ട് റെയ്‌നിയറിൽ താമസിച്ചിരുന്നില്ല.
- മേരിലാൻഡിലെ കോട്ടേജ് സിറ്റിയിലായിരുന്നു കുട്ടിയുടെ വീട്
ഈ കഥയെക്കുറിച്ചുള്ള പൊതുവായി അംഗീകരിക്കപ്പെട്ട വിവരങ്ങളിൽ ഭൂരിഭാഗവും കേട്ടുകേൾവിയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടിട്ടില്ല. ഒരിക്കലും വസ്തുതാപരമായി പരിശോധിച്ചിട്ടില്ല.
- പിതാവ് ഇ. ആൽബർട്ട് ഹ്യൂസ് ആൺകുട്ടിയുടെ വീട് സന്ദർശിച്ചോ, ജോർജ്ജ്ടൗൺ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പ്രവേശിപ്പിച്ചോ, കുട്ടിയെ ആശുപത്രിയിൽ തടഞ്ഞുനിർത്താൻ അഭ്യർത്ഥിച്ചതോ, ജോർജ്ജ്ടൗൺ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കുട്ടിയെ ഭൂതോച്ചാടനത്തിന് ശ്രമിച്ചതോ, അല്ലെങ്കിൽ ഭൂതോച്ചാടനത്തിനിടെ കുട്ടിക്ക് പരിക്കേറ്റതോ ആയ തെളിവുകളൊന്നുമില്ല. (അല്ലെങ്കിൽ മറ്റേതെങ്കിലും സമയത്ത്)
- ഫാദർ ഹ്യൂസ് വൈകാരിക തകർച്ച അനുഭവിക്കുകയും കോട്ടേജ് സിറ്റി കമ്മ്യൂണിറ്റിയിൽ നിന്ന് അപ്രത്യക്ഷനാകുകയും ചെയ്തു എന്ന വാദങ്ങളെ നിരാകരിക്കുന്നതിന് ധാരാളം തെളിവുകളുണ്ട്.
ഒപ്സാസ്നിക്കിൻ്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ സംഭവവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വ്യക്തികൾ അവരുടെ സ്വന്തം സ്പെഷ്യലൈസേഷനുകളാൽ സ്വാധീനിക്കപ്പെട്ടു:
സൈക്യാട്രിസ്റ്റുകൾക്ക് റോബ് ഡോയ്ക്ക് മാനസികരോഗം ഉണ്ടായിരുന്നു. പുരോഹിതന്മാർക്ക് ഇത് പൈശാചിക ബാധയുടെ കേസായിരുന്നു. എഴുത്തുകാർക്കും ചലച്ചിത്ര/വീഡിയോ നിർമ്മാതാക്കൾക്കും ഇത് ലാഭത്തിനായി ചൂഷണം ചെയ്യാനുള്ള മികച്ച കഥയായിരുന്നു. അവർ കാണാൻ പരിശീലിപ്പിച്ചത് ഉൾപ്പെട്ടവർ കണ്ടു. ഓരോരുത്തരും വസ്തുതകൾ നോക്കാൻ ഉദ്ദേശിച്ചു. പക്ഷേ നേരെ വിപരീതമാണ് ശരി - യഥാർത്ഥത്തിൽ അവർ വസ്തുതകൾ കൈകാര്യം ചെയ്യുകയും സ്വന്തം അജണ്ടകൾക്ക് അനുയോജ്യമായ വിവരങ്ങൾ ഊന്നിപ്പറയുകയും ചെയ്തു.
ആൺകുട്ടിയുടെ അയൽക്കാരെയും ബാല്യകാല സുഹൃത്തുക്കളെയും കണ്ടെത്തി സംസാരിച്ചതിന് ശേഷം (അവരിൽ ഭൂരിഭാഗവും ഇനീഷ്യലുകൾ ഉപയോഗിച്ച് മാത്രമേ പരാമർശിച്ചിട്ടുള്ളൂ) അദ്ദേഹം നിഗമനം ചെയ്‌തതായി ഒപ്‌സാസ്‌നിക് എഴുതി "അമ്മയെ ഭയപ്പെടുത്താനും വിഡ്ഢികളാക്കാനും വേണ്ടി തമാശകൾ പ്രയോഗിച്ച കുട്ടി വളരെ മിടുക്കനായിരുന്നു. അയൽപക്കത്തുള്ള കുട്ടികൾ".
സന്ദേഹവാദിയായ ജോ നിക്കൽ[10] എഴുതി "ആൺകുട്ടിയെ ഭൂതങ്ങളോ ദുരാത്മാക്കളോ ബാധിച്ചതായി സൂചിപ്പിക്കുന്നതിന് വിശ്വസനീയമായ തെളിവുകളൊന്നുമില്ല" കൂടാതെ കൈവശം വച്ചതിൻ്റെ ലക്ഷണങ്ങൾ "ബാലിശമായ ലളിതമാണ്" വ്യാജമായിരിക്കാമെന്നും അദ്ദേഹം അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. അമാനുഷിക ശക്തികൾ പോറലുകളോ അടയാളങ്ങളോ ഉണ്ടാക്കുകയോ കൗമാരക്കാരൻ്റെ ശരീരത്തിൽ എത്താത്ത സ്ഥലങ്ങളിൽ വാക്കുകൾ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയോ ചെയ്തുവെന്ന നിർദ്ദേശങ്ങൾ നിക്കൽ തള്ളിക്കളഞ്ഞു. "ഒരു നിശ്ചയദാർഢ്യമുള്ള ഒരു യുവാവിന് ഒരു മതിൽ കണ്ണാടി പോലും ഇല്ലെങ്കിലും അത്തരമൊരു നേട്ടം എളുപ്പത്തിൽ കൈകാര്യം ചെയ്യാമായിരുന്നു - അത് യഥാർത്ഥത്തിൽ സംഭവിച്ചെങ്കിൽ. സ്‌ക്രാച്ച് ചെയ്ത സന്ദേശങ്ങൾ പെരുകിയെങ്കിലും ആൺകുട്ടിയുടെ ശരീരഘടനയിൽ എത്തിച്ചേരാൻ പ്രയാസമുള്ള ഒരു ഭാഗത്ത് അവ പിന്നീടൊരിക്കലും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടില്ല. ഒരവസരത്തിൽ ആ കുട്ടി സ്വന്തം നഖങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് നെഞ്ചിൽ " നരകം ", " ക്രിസ്തു " എന്നീ വാക്കുകൾ ചൊറിയുന്നത് കണ്ടതായി റിപ്പോർട്ടുണ്ട്.[10] നിക്കൽ പറയുന്നതനുസരിച്ച്:
കേസിൽ വിശ്വസനീയമായി റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ടതൊന്നും ഒരു കൗമാരക്കാരൻ്റെ കഴിവിന് അതീതമായിരുന്നില്ല. തന്ത്രങ്ങൾ, "ട്രാൻസ്", ചലിപ്പിച്ച ഫർണിച്ചറുകൾ, എറിയുന്ന വസ്തുക്കൾ, സ്വയമേവയുള്ള എഴുത്ത്, ഉപരിപ്ലവമായ പോറലുകൾ, മറ്റ് പ്രതിഭാസങ്ങൾ എന്നിവ R-ൻ്റെ പ്രായത്തിലുള്ള ഒരാൾക്ക് മുമ്പും ശേഷവും ചെയ്‌തിരിക്കുന്നതുപോലെ ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന തരത്തിലുള്ള കാര്യങ്ങൾ മാത്രമായിരുന്നു. തീർച്ചയായും, "പോൾട്ടർജിസ്റ്റ് പ്രതിഭാസങ്ങൾ", "സ്പിരിറ്റ് കമ്മ്യൂണിക്കേഷൻ", "പിശാചുബാധ" എന്നീ ഘടകങ്ങൾ - വെവ്വേറെയും, പ്രത്യേകിച്ച്, ഒരുമിച്ച്, മറ്റൊന്നിലേക്ക് പുരോഗമിക്കുമ്പോൾ - തന്ത്രങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുന്ന റോൾ പ്ലേയിംഗ് പോലെ മറ്റൊന്നും നിർദ്ദേശിക്കുന്നില്ല.
"പ്രക്ഷുബ്ധനായ ഒരു കൗമാരക്കാരന് വിളിക്കാവുന്നതല്ലാതെ മറ്റൊന്നും താൻ കാണിച്ചില്ല" എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് നിക്കൽ ആൺകുട്ടിയുടെ അതിശയകരമായ ശക്തിയെക്കുറിച്ചുള്ള കഥകൾ തള്ളിക്കളഞ്ഞു.[10]
മതപരമായ വീക്ഷണങ്ങൾ
തിരുത്തുകരണ്ട് ക്രിസ്ത്യൻ അക്കാദമിക് വിദഗ്ധരായ സൈക്കോളജി പ്രൊഫസറ് ടെറി ഡി കൂപ്പറും സോഷ്യോളജി പ്രൊഫസറായ സിണ്ടി കെ. എപ്പേഴ്സണും ഇതേക്കുറിച്ച് എഴുതിയത് കൈവശാവകാശത്തിൻ്റെ വക്താക്കൾ "അവർ പതിവില്ലെങ്കിലും ഭൂതങ്ങളെ പുറത്താക്കാൻ ഭൂതോച്ചാടനം ആവശ്യമാണ്" എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു. യഥാർത്ഥ കൈവശമുള്ള കേസുകൾ മനോരോഗചികിത്സയിലൂടെ വിശദീകരിക്കാൻ കഴിയില്ല. കൂപ്പറും എപ്പേഴ്സണും അവരുടെ Evil: Satan, Sin, and Psychology എന്ന പുസ്തകത്തിൻ്റെ ഒരു അധ്യായം ഈ കേസിനായി നീക്കിവെക്കുകയും തിന്മയുടെ സ്വഭാവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അമാനുഷിക വീക്ഷണത്തിന് അനുകൂലമായ സ്വാഭാവിക വിശദീകരണങ്ങൾ തള്ളിക്കളയുകയും ചെയ്തു.[11]
സാഹിത്യവും സിനിമയും
തിരുത്തുകഈ ഭൂതോച്ചാടന കേസിൽ നിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾകൊണ്ടാണ് വില്യം പീറ്റർ ബ്ലാറ്റി 1971-ൽ ദി എക്സോർസിസ്റ്റ് എന്ന നോവൽ എഴുതിയത്. അതേ പേരിൽ 1973-ൽ പുറത്തിറങ്ങിയ ഹൊറർ ചിത്രമായി ഇത് രൂപാന്തരപ്പെട്ടു.[12] ഈ കേസ് 2000-ൽ പുറത്തിറങ്ങിയ പൊസ്സസ്സഡ് എന്ന സിനിമയ്ക്കും പ്രചോദനമായി. അത് അലൻ്റെ പുസ്തകത്തിലെ കഥയുമായി കൂടുതൽ അടുത്തുനിൽക്കുന്നതായി പറയപ്പെടുന്നു.[12] ഇൻ ദ ഗ്രിപ്പ് ഓഫ് ഈവിൾ എന്ന പേരിൽ ഒരു ഡോക്യുമെൻ്ററി ഈ കേസിനെ കുറിച്ച് നിർമ്മിച്ചിട്ടുണ്ട്.[13] 2010-ൽ ദ ഹോണ്ടഡ് ബോയ്: ദി സീക്രട്ട് ഡയറി ഓഫ് ദ എക്സോർസിസ്റ്റ് എന്ന പേരിൽ മറ്റൊരു ഡോക്യുമെൻ്ററി സിനിമ നിർമ്മിച്ചു. ഈ ഡോക്യുമെൻ്ററിയിൽ ഒരു സംഘം അന്വേഷണ ഉദ്യോഗസ്ഥർ പ്രസ്തുത സ്ഥലത്തേക്ക് യാത്ര ചെയ്യുകയും വില്യം എസ്. ബൗഡൺ സൂക്ഷിച്ചതായി പറയപ്പെടുന്ന ഡയറി കണ്ടെത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.[14]
ക്രിമിനൽ മൈൻഡ്‌സ് : സീസൺ 4, എപ്പിസോഡ് 17 "ഡെമണോളജി" എന്ന സീരീസിൽ ചില കുറ്റകൃത്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള വിചിത്രമായ അന്വേഷണത്തിനിടെ ഏജൻ്റ് റോസി റോബിയെക്കുറിച്ചും ഏജൻ്റ് പ്രെൻ്റിസിനോട് ഭൂതോച്ചാടനത്തെക്കുറിച്ചും പരാമർശിക്കുന്നുണ്ട്.
ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ
തിരുത്തുക- Dean, Eddie (February 26, 1999). "Mr. Satan's Neighborhood: After 50 years of silence, Cottage City finally lets go of its demons". Washington City Paper. Retrieved May 21, 2012.
- Sherouse, Paul. Demonic Possession, Exorcism, and Pastoral Care. Master of Divinity Thesis. Concordia Seminary, 1983.
- Interview with Father Halloran.
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 Opasnick, Mark. "The Cold Hard Facts Behind the Story that Inspired "The Exorcist"". Strange Magazine #20. Retrieved 7 November 2015.
- ↑ JD Sword (November 2021). "Demoniac: Who Is Roland Doe, the Boy Who Inspired The Exorcist?". Skeptical Inquirer. Vol. 45, no. 6.
- ↑ Maya Yang (2021-12-20). "Boy whose case inspired The Exorcist is named by US magazine". The Guardian.
- ↑ Lockhart, Douglas (June 1999). The dark side of God: a quest for the lost heart of Christianity. New York City: Element Books / Houghton Mifflin. p. 101. ISBN 978-1-86204-458-6. Retrieved April 3, 2010.
- ↑ Scher Zagier, Alan (October 30, 2013). "Exorcism of 1949 continues to fascinate St. Louis". News Union. Grass Valley, California: Swift Communications. Retrieved June 28, 2018.
- ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 Thomas B. Allen (11 November 2013), Possessed: The True Story of an Exorcism, BookCountry, ISBN 978-1-4630-0367-8
- ↑ Garland, Amy (Spring 2014). "Exorcism Exposé: An in-depth look at Saint Louis University's part in the most famous exorcism of the 20th century". Universitas. Vol. 40, no. 2. Saint Louis University. pp. 13–15. Retrieved 14 October 2023. PDF
- ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 8.4 "Jesuit Priest Walter Halloran". The Washington Post. Associated Press. 9 March 2005. p. B6. Retrieved 2007-12-31.
- ↑ Drabelle, Dennis (12 July 1993). "The Demon Within: Was It . . . Satan?". The Washington Post (Book review). Archived from the original on 2015-09-24.
Allen is careful to delineate the symptoms of possession, thus softening the blow when, at the end of the book, he offers the consensus of today's experts: Robbie was just a deeply disturbed boy, nothing supernatural about him.
- ↑ 10.0 10.1 10.2 Nickell, Joe (January 2001). "Exorcism! Driving Out the Nonsense". Skeptical Inquirer. Committee for Skeptical Inquiry. Retrieved 16 October 2023.
- ↑ Cooper, Terry D.; Epperson, Cindy K. (2008-09-02). Evil: Satan, Sin, and Psychology. Paulist Press. p. 22. ISBN 978-0-8091-4536-2. Retrieved 14 October 2023.
- ↑ 12.0 12.1 Cinema of the occult: new age, satanism, Wicca, and spiritualism in film. Rosemont Publishing & Printing Corp. 2008-12-31. ISBN 9780934223959. Retrieved 2010-04-04.
- ↑ Vanderpool, Charles (director) (1997). In the Grip of Evil.
- ↑ Christopher Saint Booth & Philip Adrian Booth (directors) (1 October 2010). The Haunted Boy: The Secret Diary of the Exorcist (Video 2010).