ഓഡോൻ വൺ ഹൊർവത്
എഡ്മണ്ട് ജോസഫ് വോൺ ഹോർവാത്ത് (9 December 1901 Sušak, Rijeka, then in Austria–Hungary, now in Croatia – 1 June 1938 Paris) ഒരു ജർമ്മൻ-എഴുത്തുകാരനും ഓസ്ട്രോ-ഹംഗേറിയൻ-ജനിച്ച നാടകകൃത്തും നോവലിസ്റ്റും ആയിരുന്നു. തന്റെ ആദ്യനാമത്തിന്റെ ഹങ്കേറിയൻ പതിപ്പായ ഓഡോൻ വൺ ഹൊർവത് അദ്ദേഹം തിരഞ്ഞെടുക്കുകയും അത് പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്തു.[1][2]
Ödön von Horváth | |
---|---|
ജനനം | Edmund Josef von Horváth 9 ഡിസംബർ 1901 |
മരണം | 1 ജൂൺ 1938 Paris, France | (പ്രായം 36)
തൊഴിൽ | playwright and novelist |
ഒപ്പ് | |
ആദ്യകാല ജീവിതവും വിദ്യാഭ്യാസവും
തിരുത്തുകസ്ലാവോണിയയിൽ നിന്നുള്ള ഹംഗേറിയൻ വംശജനായ ഒരു ഓസ്ട്രിയ-ഹംഗേറിയൻ നയതന്ത്രജ്ഞനായ എഡ്മണ്ട് (Ödön) ജോസ്ഫ് ഹോർവാറ്റ്, മരിയ ലുലു ഹർമിൻ (പ്രെന്താൽ) ഹോർവാട്ട്, എന്നിവരുടെ മൂത്ത പുത്രനായിരുന്നു ഹോർവാത്ത്. ആസ്ട്രോ-ഹംഗേറിയൻ സൈനിക കുടുംബത്തിൽ നിന്നുള്ളയാളായിരുന്നു അദ്ദേഹം.
1908 മുതൽ അദ്ദേഹം ബുഡാപെസ്റ്റിലെ പ്രാഥമിക വിദ്യാലയത്തിലും പിന്നീട് റാക്കാസിയാനത്തിലും പഠിച്ചു. അവിടെ ഹംഗേറിയൻ ഭാഷയിൽ വിദ്യാഭ്യാസം നേടി. 1909-ൽ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാവിന് ഉന്നതപദവി നൽകുകയും (ജർമ്മൻ ഭാഷയിൽ "വോൺ" എന്ന മുൻഗണനയും ഹംഗേറിയൻ ഭാഷയിൽ അവസാന പേരിന്റെ അവസാനത്തിൽ ഒരു "എച്ച്" ഉം സൂചിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു) ഏല്പിക്കപ്പെട്ട ചുമതല നിർവ്വഹിക്കുന്നതിനായി മ്യൂണിക്കിലേക്ക് നിയോഗിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ ആഡനും അമ്മയും അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ചെറുപ്പക്കാരനായ ഹോർവത്ത് പ്രസ്ബർഗിലെയും വിയന്നയിലെയും ഹൈസ്കൂളിൽ ചേർന്നു. അവിടെ അദ്ദേഹത്തെ ജർമ്മൻ ഭാഷ പഠിപ്പിച്ചു - ഇത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മാതൃഭാഷയായിരുന്നില്ല - 1913 മുതൽ, അവിടെ മാതാപിതാക്കളുമായി വീണ്ടും ചേരുന്നതിന് മുമ്പ് അദ്ദേഹം തന്റെ മാതുര (ഹൈസ്കൂൾ ഡിപ്ലോമ) നേടി. മുർനൗ, 1919 മുതൽ മ്യൂണിക്കിലെ ലുഡ്വിഗ് മാക്സിമിലിയൻസ് സർവകലാശാലയിൽ പഠിക്കുന്നു
പിന്നീടുള്ള ജീവിതവും മരണവും
തിരുത്തുക1920 മുതൽ അദ്ദേഹം ഒരു വിദ്യാർത്ഥിയായിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ എഴുതിത്തുടങ്ങി. 1922 ന്റെ തുടക്കത്തിൽ ബിരുദമില്ലാതെ യൂണിവേഴ്സിറ്റി വിട്ട് അദ്ദേഹം ബെർലിനിലേക്ക് മാറി. പിന്നീട് സാൽസ്ബർഗിലും അപ്പർ ബവേറിയയിലെ മർനൗവിലും സ്റ്റാഫെൽസിയിലും താമസിച്ചു. 1931 ൽ ക്ലൈസ്റ്റ് സമ്മാനം എറിക് റെഗറിനൊപ്പം അദ്ദേഹത്തിന് ലഭിച്ചു. 1933 ൽ ജർമ്മനിയിലെ നാസി ഭരണത്തിന്റെ തുടക്കത്തിൽ അദ്ദേഹം വിയന്നയിലേക്ക് താമസം മാറ്റി.
1938 ൽ ജർമ്മനിയുമായുള്ള ഓസ്ട്രിയയുടെ അൻച്ലസിനെ പിന്തുടർന്ന് ഹോർവത്ത് പാരീസിലേക്ക് കുടിയേറി.
1938 ജൂണിൽ തിയറ്റർ മാരിഗ്നിയുടെ എതിർവശത്ത് പാരീസിലെ ചാംപ്സ്-എലിസീസിൽ ഇടിമിന്നലിൽ മരത്തിൽ നിന്ന് വീണ ശാഖയിൽ തട്ടി ആഡൻ വോൺ ഹോർവത്ത് കൊല്ലപ്പെട്ടു. വിരോധാഭാസമെന്നു പറയട്ടെ, കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് വോൺ ഹോർവത്ത് ഒരു സുഹൃത്തിനോട് പറഞ്ഞു: "ഞാൻ നാസികളെ ഭയപ്പെടുന്നില്ല ... ഒരാൾക്ക് ഭയപ്പെടാൻ കഴിയുന്ന മോശമായ കാര്യങ്ങളുണ്ട്, എന്തുകൊണ്ടെന്ന് അറിയാതെ ഒരാൾ ഭയപ്പെടുന്ന കാര്യങ്ങൾ. ഉദാഹരണത്തിന്, ഞാൻ തെരുവുകളെ ഭയപ്പെടുന്നു. റോഡുകൾ ഒന്നിനോട് ശത്രുത പുലർത്താം, നശിപ്പിക്കാം ഒന്ന്. തെരുവുകൾ എന്നെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നു. " കുറച്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ്, വോൺ ഹോർവത്ത് മിന്നലിനെക്കുറിച്ച് കവിത എഴുതി: "അതെ, ഇടി, അതിന് ചെയ്യാൻ കഴിയും. ഇടിത്തീയും കൊടുങ്കാറ്റും, ഭീകരതയും നാശവും."[3][4]
വടക്കൻ പാരീസിലെ സെന്റ് ഔയൻ സെമിത്തേരിയിൽ ആഡൻ വോൺ ഹോർവത്തിനെ സംസ്കരിച്ചു. 1988-ൽ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണത്തിന്റെ അമ്പതാം വാർഷികത്തിൽ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭൗതികാവശിഷ്ടങ്ങൾ വിയന്നയിലേക്ക് മാറ്റുകയും ഹീലിഗെൻസ്റ്റോഡർ ഫ്രീഡ്ഹോഫിൽ പുനഃസ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു.
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ Hildebrand D. Horvath. Rororo publishers. 1975. ISBN 3499502313.
- ↑ Krischke K. Ödön von Horvath. Heyne publishers. 1985. ISBN 3453550714.
- ↑ Hildebrand D. Horvath. Rororo publishers. 1975. ISBN 3499502313.
- ↑ Krischke K. Ödön von Horvath. Heyne publishers. 1985. ISBN 3453550714.
ബിബ്ലിയോഗ്രാഫി
തിരുത്തുകBalme, Christopher B., The Reformation of Comedy Genre Critique in the Comedies of Odon von Horvath University of Otago, Dunedin 1985 ISBN 0-9597650-2-6