ഒഡവാര കാസിൽ
ജപ്പാനിലെ കനഗാവ പ്രിഫെക്ചറിലെ ഒഡവാര നഗരത്തിലെ ഒരു ചരിത്രപ്രധാനമായ കോട്ടയാണ് ഒഡവാര കാസിൽ (小田原城, Odawara-jō) .
| Odawara Castle 小田原城 | |
|---|---|
| Odawara, Kanagawa Prefecture, Japan | |
| |
| Reconstructed keep of Odawara castle | |
  Odawara Castle 小田原城  Odawara Castle 小田原城 | |
| Coordinates | 35°15′03″N 139°09′13″E / 35.25083°N 139.15361°E |
| തരം | Hirayama-style Japanese castle |
| Site information | |
| Open to the public |
yes |
| Site history | |
| Built | 1447, rebuilt 1633, 1706 |
| In use | Kamakura period-1889 |
| Battles/wars | Siege of Odawara (1561) Siege of Odawara (1569) Siege of Odawara (1590) |
ചരിത്രം
തിരുത്തുകകാമകുര കാലഘട്ടത്തിൽ ഡോയി വംശത്തിന്റെ ഒരു ശക്തികേന്ദ്രമായിരുന്നു ഒഡവാര. അവരുടെ കൊളാറ്ററൽ ശാഖയായ കൊബയാകാവ വംശം നിർമ്മിച്ച ഒരു കോട്ടയുള്ള വസതി ഇന്നത്തെ കോട്ടയുടെ ഏകദേശ സ്ഥലത്ത് നിലകൊള്ളുന്നു. 1416-ലെ ഉസുഗി സെൻഷു കലാപത്തിനുശേഷം, ഒഡവാര സുരുഗയിലെ ഒമോറി വംശത്തിന്റെ നിയന്ത്രണത്തിലായി. 1495-ൽ ഒഡവാര ഹോജോ വംശത്തിന്റെ സ്ഥാപകനായ ഇസുവിനെ [1] ഇസെ മോറിറ്റോക്കി പരാജയപ്പെടുത്തി. ഒഡവാര ഹോജോ വംശത്തിന്റെ അഞ്ച് തലമുറകൾ തങ്ങളുടെ ഡൊമെയ്‌നുകളുടെ കേന്ദ്രമായി കാന്റോ പ്രദേശത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒഡവാര കോട്ടയുടെ കോട്ടകൾ മെച്ചപ്പെടുത്തുകയും വികസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.
സെൻഗോകു കാലഘട്ടത്തിൽ, ഒഡവാര കാസിൽ വളരെ ശക്തമായ പ്രതിരോധമായിരുന്നു. കാരണം അത് ഒരു കുന്നിൻ മുകളിലായിരുന്നു. താഴ്ന്ന ഭാഗത്ത് വെള്ളമുള്ള കിടങ്ങുകളാൽ ചുറ്റപ്പെട്ടിരുന്നു. കുന്നിൻ വശത്ത് വരണ്ട കിടങ്ങുകളും, കോട്ടയ്ക്ക് ചുറ്റും തീരങ്ങളും മതിലുകളും പാറക്കെട്ടുകളും ഉണ്ടായിരുന്നു. 1561-ൽ Uesugi Kenshin, 1569-ൽ Takeda Shingen എന്നിവരുടെ ആക്രമണങ്ങളെ ചെറുക്കാൻ പ്രതിരോധക്കാരെ പ്രാപ്തരാക്കിയിരുന്നു. 1587-ൽ, Toyotomi Hideyoshi-യുമായി വരാനിരിക്കുന്ന സംഘർഷം മുൻനിർത്തി. 1587-ൽ, ടൊയോട്ടോമി ഹിഡെയോഷിയുമായുള്ള വരാനിരിക്കുന്ന സംഘർഷം പ്രതീക്ഷിച്ച് ഒഡവാര ഹോജോ കോട്ടയുടെ പ്രതിരോധം വളരെയധികം വിപുലീകരിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, 1590-ലെ ഒഡവാര യുദ്ധത്തിൽ, മൂന്ന് മാസത്തെ ഉപരോധത്തിന്റെയും ബ്ലഫിന്റെയും സംയോജനത്തിലൂടെ ഒഡവാര കോട്ടയെ ആക്രമിക്കാതെ ഹോജോയോട് കീഴടങ്ങാൻ ഹിഡെയോഷി നിർബന്ധിച്ചു. മിക്ക കോട്ടകളും നശിപ്പിക്കാൻ ഉത്തരവിട്ട ശേഷം, ഒഡവാര ഹോജോയുടെ കൈവശാവകാശം അദ്ദേഹം തന്റെ പ്രമുഖ ജനറൽ ടോകുഗാവ ഇയാസുവിന് നൽകി.
എഡോ കാലഘട്ടം ഒഡവാര കാസിൽ
തിരുത്തുകഇയാസു എഡോ കാസിൽ പൂർത്തിയാക്കിയ ശേഷം ഒഡവാര കാസിലിന്റെ സ്ഥലം തന്റെ സീനിയർ റീറ്റൈനർമാരിൽ ഒരാളായ ഒകുബോ ടഡയോയ്ക്ക് കൈമാറി. അദ്ദേഹം കോട്ടയെ ഇന്നത്തെ രൂപത്തിൽ ഗണ്യമായി കുറഞ്ഞ അളവിൽ പുനർനിർമ്മിച്ചു. ഒരു കാലത്ത് സെൻഗോകു കാലഘട്ടത്തിലെ മൂന്നാമത്തെ ബെയ്‌ലിയായിരുന്ന ഹോജോ കോട്ടയ്ക്കുള്ളിൽ മുഴുവൻ കോട്ടയും ഘടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിൻഗാമിയായ ഒകുബോ തകാച്ചിക്കയെ 1614-ൽ ഷോഗുണേറ്റ് പുറത്താക്കി. 1619-1623 വരെ, കോട്ട അബെ മസാത്‌സുഗുവിന് നൽകി. 1623-ന് ശേഷം, ഒഡവാര ഡൊമെയ്ൻ ടെൻറിയോ പദവിയിലേക്ക് മടങ്ങി. ഷോഗൺ ടോകുഗാവ ഹിഡെറ്റാഡയുടെ റിട്ടയർമെന്റ് ഹോം ആയി പ്രവർത്തിക്കുന്നതിനായി അകത്തെ ബെയ്‌ലിയിൽ ഒരു കൊട്ടാരം നിർമ്മിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, ഈ വിരമിക്കൽ സമയത്ത് ഹിഡെറ്റാഡ എഡോയിൽ തുടരാൻ തീരുമാനിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണശേഷം, ഷൊഗുൻ ടോകുഗാവ ഐമിറ്റ്‌സുവിന്റെ നഴ്‌സായ കസുഗ നോ സുബോണിന്റെ മൂത്ത മകൻ ഇനാബ മസകാറ്റ്‌സുവിന്റെ കൈവശമുള്ള 85,000 കൊക്കുവായി ഒഡവാര ഡൊമെയ്ൻ പുനരുജ്ജീവിപ്പിച്ചു. 1634-ൽ ഇമിറ്റ്സു ഒഡവാര കാസിൽ സന്ദർശിച്ചു. ഇനാബ വംശത്തിന്റെ കീഴിൽ കോട്ട വിപുലമായി നവീകരിച്ചു. 1686-ൽ, ഇനാബയെ കൈമാറ്റം ചെയ്തു. ഒകുബോ വംശം ഒഡവാരയിലേക്ക് മടങ്ങി. കൊക്കുഡാക്കയിൽ ഡൊമെയ്ൻ 103,000 കോക്കു ആയി വികസിപ്പിച്ചു. 1703 ലെ ജെൻറോക്കു ഭൂകമ്പത്തിൽ കോട്ടയ്ക്ക് വലിയ നാശനഷ്ടമുണ്ടായി. ഇത് കോട്ടയുടെ മിക്ക ഘടനകളെയും നശിപ്പിച്ചു. 1706-ഓടെ ഡോൺജോൺ പുനഃസ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു. എന്നാൽ കോട്ടയുടെ ബാക്കി ഭാഗങ്ങൾ 1721 വരെ നീണ്ടു. 1782 ലെ ടെൻമി ഭൂകമ്പത്തിലും 1853 ലെ കെയ് ഭൂകമ്പത്തിലും വ്യാപകമായ നാശനഷ്ടങ്ങൾ വീണ്ടും സംഭവിച്ചു. മൈജി പുനരുദ്ധാരണത്തിന്റെ ബോഷിൻ യുദ്ധസമയത്ത്, സച്ചോ സഖ്യത്തിന്റെ സാമ്രാജ്യത്വ അനുകൂല ശക്തികളെ എതിർപ്പില്ലാതെ എഡോയിലേക്കുള്ള വഴിയിൽ ഒഡവാരയിലൂടെ കടന്നുപോകാൻ ഒകുബോ തദനോരി അനുവദിച്ചു.[2]
ആധുനിക കാലഘട്ടത്തിലെ ഒഡവാര കാസിൽ
തിരുത്തുകപുതിയ മെയ്ജി ഗവൺമെന്റ് മുൻ ഫ്യൂഡൽ കോട്ടകളെല്ലാം നശിപ്പിക്കാൻ ഉത്തരവിട്ടു. ഈ നിർദ്ദേശത്തിന് അനുസൃതമായി ഒഡവാര കോട്ടയുടെ എല്ലാ ഘടനകളും 1870-1872 മുതൽ പിൻവലിച്ചു. 1893-ൽ, മുൻ ഡോൺജോണിന്റെ ശിലാ അടിത്തറ ഒരു ഷിന്റോ ആരാധനാലയത്തിന്റെ അടിത്തറയായി മാറി. ഒകുബോ ജിഞ്ച, ഒകുബോ ഡൈമിയോയുടെ തലമുറകളുടെ ആത്മാക്കൾക്കായി സമർപ്പിക്കപ്പെട്ടു. 1901-ൽ, ഒഡവാര ഇംപീരിയൽ വില്ല മുൻ ഇൻറർ, സെക്കന്റ് ബെയ്‌ലികൾ ഉള്ള സ്ഥലത്താണ് നിർമ്മിച്ചത്. 1923-ലെ വലിയ കാന്റോ ഭൂകമ്പത്തിൽ ഇംപീരിയൽ വില്ല നശിച്ചു. ഇത് കോട്ടയുടെ കൊത്തളത്തിൽ അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന പല കല്ലുകളും തകരാൻ കാരണമായി. 1930-1931 കാലഘട്ടത്തിൽ ശിലാഭിത്തികളിൽ അറ്റകുറ്റപ്പണികൾ നടത്തിയിരുന്നു. 1934-ൽ, ശേഷിച്ച യാഗുരകളിൽ രണ്ടെണ്ണം (1923-ലെ ഭൂകമ്പത്തിൽ നശിച്ചു) പുനഃസ്ഥാപിച്ചു.
1938-ൽ, കോട്ട പ്രദേശം ഒരു ദേശീയ ചരിത്ര സൈറ്റായി പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെട്ടു.[3]ചരിത്രപരമായ സംരക്ഷണ നിയന്ത്രണങ്ങൾക്ക് കീഴിലുള്ള പ്രദേശം 1959-ലും 1976-ലും കൂടുതൽ പുരാവസ്തു ഗവേഷണങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കി വികസിപ്പിച്ചു.
1950-ൽ, മഹത്തായ കാന്റോ ഭൂകമ്പത്തെത്തുടർന്ന് നശിച്ചുപോയ മുൻ ഡോൺജോണിന്റെ ശിലാഫലകത്തിന്റെ അറ്റകുറ്റപ്പണികൾ നടത്തി. പ്രദേശം ഒഡവാര കാസിൽ പാർക്കാക്കി. അതിൽ ഒരു ആർട്ട് മ്യൂസിയം, പ്രാദേശിക ചരിത്ര മ്യൂസിയം, സിറ്റി ലൈബ്രറി, അമ്യൂസ്മെന്റ് പാർക്കും മൃഗശാല എന്നിവയും ഉൾപ്പെടുന്നു. ഒടവാര നഗരമായി പ്രഖ്യാപിച്ചതിന്റെ 20-ാം വാർഷികം ആഘോഷിക്കുന്നതിനായി 1960-ൽ ഉറപ്പിച്ച കോൺക്രീറ്റിൽ നിന്ന് മൂന്ന് വരിയിൽ അഞ്ച് നിലകളുള്ള ഡോൺജോൺ, അതിന്റെ മുകൾ നില ഒരു നിരീക്ഷണാലയമാണ്. എന്നിരുന്നാലും, പുനർനിർമ്മിച്ച ഡോൺജോൺ ചരിത്രപരമായി കൃത്യമല്ല കാരണം ഒഡവാര സിറ്റി ടൂറിസം അധികാരികളുടെ നിർബന്ധപ്രകാരം നിരീക്ഷണ ഡെക്ക് ചേർത്തു. 1960-കളുടെ അവസാനം മുതൽ, സെൻട്രൽ കാസിൽ ഗ്രൗണ്ടിന്റെ അവസാനത്തെ എഡോ കാലഘട്ടത്തിലെ ഫോർമാറ്റിലേക്ക് കൂടുതൽ കൃത്യമായി പുനഃസ്ഥാപിക്കുന്നതിനുള്ള പദ്ധതികൾ ചർച്ച ചെയ്യപ്പെട്ടു. ഈ പദ്ധതികളുടെ ഫലമായി 1971-ൽ ടോക്കിവാഗി ഗേറ്റ് (常磐木門), 1997-ൽ അകാഗേൻ ഗേറ്റ് (銅門), 2009-ൽ ഉമാദാഷി ഗേറ്റ് (馬出門) എന്നിവയുടെ പുനർനിർമ്മാണത്തിന് കാരണമായി. ജൂലൈ 2015 മുതൽ ജൂലൈ 2015 വരെ കോട്ട ഗോപുരം പുനർനിർമ്മിച്ചു. ഭൂകമ്പ പ്രതിരോധം മെച്ചപ്പെടുത്താനും അതിന്റെ പ്രദർശനങ്ങൾ നവീകരിക്കാനും. 2016-ലെ കുമാമോട്ടോ ഭൂകമ്പത്തിൽ തകർന്ന കുമാമോട്ടോ കാസിലിന്റെ അറ്റകുറ്റപ്പണികൾക്കായി ഒഡവാര സിറ്റി ഗവൺമെന്റ് കുമാമോട്ടോ സിറ്റി ഗവൺമെന്റിന് വീണ്ടും തുറക്കുന്ന ദിവസം എല്ലാ പ്രവേശന ഫീസും സംഭാവനയായി നൽകി.[4]
പുനർനിർമ്മിച്ച ഒഡവാര കാസിൽ 2006-ൽ ജപ്പാൻ കാസിൽ ഫൗണ്ടേഷൻ ജപ്പാനിലെ 100 ഫൈൻ കാസിലുകളിൽ ഒന്നായി പട്ടികപ്പെടുത്തി.
സാഹിത്യം
തിരുത്തുക- Benesch, Oleg and Ran Zwigenberg (2019). Japan's Castles: Citadels of Modernity in War and Peace. Cambridge: Cambridge University Press. p. 374. ISBN 9781108481946.
- Schmorleitz, Morton S. (1974). Castles in Japan. Tokyo: Charles E. Tuttle Co. pp. 144–145. ISBN 0-8048-1102-4.
- Motoo, Hinago (1986). Japanese Castles. Tokyo: Kodansha. p. 200 pages. ISBN 0-87011-766-1.
- Mitchelhill, Jennifer (2004). Castles of the Samurai: Power and Beauty. Tokyo: Kodansha. p. 112 pages. ISBN 4-7700-2954-3.
- Turnbull, Stephen (2003). Japanese Castles 1540-1640. Osprey Publishing. p. 64 pages. ISBN 1-84176-429-9.
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ Sansom, George (1961). A History of Japan, 1334-1615. Stanford University Press. pp. 244–245. ISBN 0804705259.
- ↑ {{Cite web|url=http://www.scn-net.ne.jp/~yanya/history.htm%7Ctitle=小田原城の歴史【小田原城街歩きガイ[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി]
- ↑ Agency for Cultural Affairs Archived 2015-02-12 at the Wayback Machine. (in Japanese)
- ↑ Hibino, Yoko Castles in Japan raise funds for quake-hit rival in Kumamoto May 2, 2016 Asahi Shimbun Retrieved June 29, 2016
പുറംകണ്ണികൾ
തിരുത്തുക