പ്രമുഖ ഹദീഥ് വിശാരദനും ശാഫിഈ മദ്‌ഹബ് പണ്ഡിതനുമായിരുന്നു ഇബ്ൻ അൽ സലാഹ് എന്ന പേരിൽ വിശ്രുതനായ അബൂ ഉമർ ഉഥ്മാൻ ബിൻ അബ്ദുറഹ്‌മാൻ ( അറബി: أبو عمر عثمان بن عبد الرحمن صلاح الدين الكرديّ الشهرزوريّ)(c. 1181 CE/577 AH – 1245/643). കുർദ് വംശജനായ ഇദ്ദേഹം കുർദ്ദിസ്ഥാനിലെ ഇർബിലിൽ ജനിച്ചു[1]. മൊസൂളിലാണ് ഇബ്ൻ അൽ സലാഹ് വളർന്നത്. പിന്നീട് ദമാസ്കസിലേക്ക് പോയ അദ്ദേഹം അവിടെ വെച്ച് അന്തരിച്ചു[2][3]. ശാഫിഈ പണ്ഡിതരിലെ ശൈഖ് എന്നാണ് അൽ ദഹബി ഇബ്ൻ അൽ സലാഹിനെ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്.

  1. Reid, Megan H. (2013). Law and Piety in Medieval Islam. Cambridge University Press. p. 135. ISBN 9780521889599.
  2. ibn Shahbah, Ahmad ibn Muhammad ibn `Umar (1987). `Abd al-`Alim Khan (ed.). Tabaqat al-Shafi`iyyah (in Arabic). Vol. 2 (first ed.). Beirut: `Alam al-Kutub. pp. 113–5.{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (link)
  3. Robson, J. "Ibn al- Ṣalāḥ". Encyclopedia of Islam. Second Edition. doi:10.1163/1573-3912_islam_SIM_3353.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഇബ്ൻ_അൽ_സലാഹ്&oldid=3771834" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്