അമേരിക്കയും റിപ്പബ്ലിക്ക് ഓഫ് ഇന്ത്യയും തമ്മിൽ ഒപ്പുവച്ച 123 ഉടമ്പടി യുഎസ് ഇന്ത്യ സിവിൽ ആണവ കരാർ അല്ലെങ്കിൽ ഇന്തോ അമേരിക്കൻ ആണവ കരാർ എന്നറിയപ്പെടുന്നു.ഈ കരാറിൻറെ ചട്ടക്കൂട് ജൂലൈ 18, 2005 ന് അന്നത്തെ ഇന്ത്യൻ പ്രധാനമന്ത്രി മൻമോഹൻ സിംഗും അന്നത്തെ അമേരിക്കൻ പ്രസിഡൻറ് ജോർജ് ഡബ്ല്യൂ ബുഷും ചേർന്ന സംയുക്ത പ്രസ്താവനയായിരുന്നു. അതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ, ഇന്ത്യയുടെ സിവിൽ, സൈനിക ആണവ സൗകര്യങ്ങൾ വിഭജിക്കാനും, അന്താരാഷ്ട്ര ആണവോർജ്ജ ഏജൻസി (ഐഎഇഎ) യുടെ സുരക്ഷാ സംവിധാനങ്ങൾ കൈമാറുകയും, ഇന്ത്യയുമായുള്ള പൂർണമായ ആണവ സഹകരണത്തിന് ഐക്യരാഷ്ട്രസഭ സമ്മതിക്കുകയും ചെയ്തു. [2] അമേരിക്കൻ ആഭ്യന്തര നിയമം ഭേദഗതി, 1954 ലെ ആണവോർജ്ജനിയമം ഭേദഗതി, [3] ഒരു സിവിൽ-മിസൈൽ ആണവ വിഭജനം എന്നിവ ഉൾപ്പെടെയുള്ള സങ്കീർണ്ണമായ ഘട്ടങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോകുമ്പോൾ ഈ യുഎസ് ഇന്ത്യ കരാർ മൂന്നു വർഷത്തിൽ കൂടുതൽ എടുത്തു. ഇന്ത്യാ-ഐഇഎഎയുടെ സുരക്ഷാ സംവിധാനങ്ങൾ (ഇന്ത്യാഗേറ്ററുകൾ) ഇന്ത്യയും ആണവ ഇന്ധന വിതരണ ഗ്രൂപ്പിന്റെ സഹായത്തോടെയുള്ള ഇളവുകൾ അനുവദിച്ചു. 1974-ലെ ആദ്യ ആണവ പരീക്ഷണത്തോടുള്ള പ്രതികരണമായിട്ടാണ് കയറ്റുമതി-നിയന്ത്രണ കാർട്ടെൽ രൂപം നൽകിയത്. ആണവകരാറുകളെ സ്ഥിരമായി സംരക്ഷിക്കുക, ഇന്ത്യയെ "സിവിൽ" എന്ന് വിളിക്കുകയും, വിശാലമായ സിവിൽ ആണവ സഹകരണം അനുവദിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അതേസമയം, "സെൻസിറ്റീവ്" ഉപകരണങ്ങളും സാങ്കേതികവിദ്യകളും, ഐഎഇഎ പരിരക്ഷയിൽപ്പോലുംപോലും സിവിൽ സമ്പുഷ്ടീകരണം, റീപ്സസസ്സിംഗ് ഇനങ്ങളും ഉൾപ്പെടെയുള്ള മാറ്റങ്ങളും ഒഴിവാക്കുക. 2008 ഓഗസ്റ്റ്18 ഐഎഇഎ ബോർഡ് ഓഫ് ഗവേണഴ്സ് അംഗീകരിച്ചു [4]. 2009 ഫെബ്രുവരി 2 ന് ഇന്ത്യയെ ഐഎഇഇഎയുമായി ഇന്ത്യാ നിർദ്ദിഷ്ട സുരക്ഷാ ഗാരേജിൽ ഒപ്പുവച്ചു. [5] ഇന്ത്യ ഈ കരാർ പ്രാബല്യത്തിൽ വന്നതിനു ശേഷം, 35 സിവിലിയൻ ആണവ നാശനഷ്ടങ്ങൾക്ക് ഇന്ത്യ വിഘടിച്ച പദ്ധതിയിൽ തിരിച്ചറിഞ്ഞു തുടങ്ങി. [6] ഈ കരാർ യുഎസ് ഇന്ത്യാ ബന്ധങ്ങളിൽ ഒരു നീർത്തടായി കാണപ്പെടുകയും അന്താരാഷ്ട്ര തലത്തിൽ ഒരു പുതിയ വശം പരിചയപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. [7] 2008 ഓഗസ്റ്റ് 1 ന്, ഐഎഇഎ ഇന്ത്യയുമായി സുരക്ഷാ സംവിധാനത്തിന് അംഗീകാരം നൽകി, [8] അതിനുശേഷം അമേരിക്ക സിവിലിയൻ ആണവ വ്യാപാരം തുടങ്ങാൻ ഇന്ത്യക്ക് ഒരു നിരോധനം അനുവദിക്കാൻ ആണവ വിതരണ ഗ്രൂപ്പുമായി (എൻ.എസ്.ജി) സമീപിച്ചിരുന്നു. 2008 സെപ്റ്റംബർ ആറിനു 48 മില്യൻ എൻഎസ്ജി ഇന്ത്യക്ക് കൈമാറ്റം അനുവദിച്ചു. ഇത് സിവിലിയൻ ആണവ സാങ്കേതികവിദ്യയും മറ്റു രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള ഇന്ധനവും ഉപയോഗിക്കാൻ അനുവദിച്ചു. [10] ഈ എഴുതിത്തള്ളൽ നടപ്പാക്കിയത് ഇന്ത്യയെ ആണവ നിർവ്യാപന ആയുധങ്ങളുമായി ബന്ധിപ്പിച്ചിരുന്ന ഒരേയൊരു രാജ്യത്തെയല്ല, അത് അനൌപചാരിക ഉടമ്പടിയുടെ (NPT) ഒരു കക്ഷിയല്ല, പക്ഷേ ലോകത്തിന്റെ മറ്റു ഭാഗങ്ങളിൽ ആണവക്കരാർ നടപ്പാക്കാൻ ഇന്നും കഴിയും. [11]

2008 സെപ്തംബർ 28 ന് യുഎസ് ഹൗസ് ഓഫ് റെപ്രസന്റേറ്റീവ്സ് ഈ കരാർ അംഗീകരിച്ചു. [12] രണ്ടു ദിവസങ്ങൾക്കു ശേഷം, ഇന്ത്യയും ഫ്രാൻസും ഇന്ത്യയുമായി അത്തരമൊരു കരാർ ഉണ്ടാക്കാൻ ഫ്രാൻസിനു സമാനമായ ആണവകരാറിൽ ഒപ്പുവച്ചു. [13] 2008 ഒക്ടോബർ ഒന്നിന് യുഎസ് സെനറ്റ് സിവിലിയൻ ആണവ കരാറിന് അംഗീകാരം നൽകി, ഇന്ത്യക്ക് ആണവ ഇന്ധനവും സാങ്കേതികവിദ്യയും വാങ്ങാൻ വിസമ്മതിക്കുകയും അവയെ അമേരിക്കയിലേക്ക് വിൽക്കുകയും ചെയ്തു. [14] [15] അമേരിക്കൻ പ്രസിഡന്റ് ജോർജ്ജ് ഡബ്ല്യൂ ബുഷ്, അമേരിക്കൻ കോൺഗ്രസ്സ് അംഗീകരിച്ച ഇന്തോ-യുഎസ് ആണവകരാറിനെ സംബന്ധിച്ച നിയമം, 2008 ഒക്ടോബർ 8, 2008 ൽ അമേരിക്ക-ന്യൂക്ലിയർ കോ-ഓപ്പറേഷൻ അപ്രൂവൽ ആന്റ് നോൺ-പ്രിലിഫേറ്റർ എൻഹാൻസ്മെൻറ് ആക്ട് എന്ന പേരിൽ നിലവിൽ വന്നു. . [16] ഒക്ടോബർ 10 ന് അന്നത്തെ ഇന്ത്യൻ വിദേശകാര്യമന്ത്രി പ്രണാബ് മുഖർജിയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിദേശകാര്യ സെക്രട്ടറി കോണ്ടലീസ റൈസും ഒപ്പുവച്ച കരാർ. [17]

2015 ൽ ഈ കരാർ പൂർണമായി നടപ്പിലായില്ല. [19] [20] [21]

2016 ൽ ഇന്ത്യയിൽ 6 അമേരിക്കൻ രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത റിയാക്ടറുകൾ നിർമ്മിക്കാൻ ഇരുരാജ്യങ്ങളും തീരുമാനിച്ചു.

  • 1968 ആണവ നിർവ്യാപന കരാറിൽ (എൻ.പി.ടി) ഒപ്പിടിലെന്ന് ഇന്ത്യ പ്രഖ്യാപിച്ചു.
  • 1974 മെയ് 18: ഇന്ത്യ ആദ്യ ആണവപരീക്ഷണം നടത്തി.
  • 1978 മാർച്ച് 10: അമേരിക്കൻ പ്രസിഡൻറ് ജിമ്മി കാർട്ടർ എൻ.പി.ടി യിൽ ഒപ്പു വെച്ചു.(ഇതോടെ അമേരിക്ക ഇന്ത്യയിലേക്ക് ആണവ ഉല്പന്നങ്ങൾ കയറ്റി അയക്കുന്നതിന് വിലക്കേർപ്പെടുത്തി.)
  • 1998 മെയ് 11-13: ഇന്ത്യ അഞ്ച് ഭൂഗർഭ ആണവ പരീക്ഷണങ്ങൾ നടത്തി.
  • 2005 ജൂലൈ 18: ഇന്തോ-അമേരിക്ക ആണവകരാർ എന്ന ആശയം അമേരിക്കൻ പ്രസിഡൻറ് ജോർജ്ജ് ബുഷും ഇന്ത്യൻ പ്രധാനമന്ത്രി മന്മോഹൻ സിംഗും വാഷിംഗ്ടണിൽ സംയുക്ത വാർത്തസമ്മേളനത്തിൽ പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു.
  • 2006 മാർച്ച് 1: ചരിത്രത്തിലാദ്യമായി ജോർജ്ജ് ബുഷ് ഇന്ത്യ സന്ദർശിക്കുന്നു.
  • 2006 മാർച്ച് 3: സമാധാന ആണവപരീക്ഷണത്തിന് പരസ്പര സഹകരണത്തിനായി ഇരുരാജുങ്ങളും ധാരണയിലെത്തിയതായി ബുഷും സിങ്ങും ഇന്ത്യയിൽ വെച്ച് പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു.