അമാൻഡ ബെറി സ്മിത്ത് (ജനുവരി 23, 1837 - ഫെബ്രുവരി 24, 1915) [1] ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടതും നിരാലംബരായതുമായ കുട്ടികൾക്കായി അമാൻഡ സ്മിത്ത് അനാഥാലയത്തിനും വ്യവസായ ഭവനത്തിനും ധനസഹായം നൽകിയ മുൻ അടിമയായിരുന്നു. "ദൈവത്തിന്റെ പ്രതിച്ഛായ എബോണിയിൽ കൊത്തിയെടുത്തത്" എന്നാണ് അവരെ വിശേഷിപ്പിച്ചത്.

അമണ്ട സ്മിത്ത്, 1898 ലെ ഒരു പ്രസിദ്ധീകരണത്തിൽ നിന്ന്.

ആദ്യകാലജീവിതം തിരുത്തുക

ബാൾട്ടിമോർ കൗണ്ടിയിലെ മേരിലാൻഡിലെ ലോംഗ് ഗ്രീനിൽ അടിമകളുടെയിടയിലാണ് സ്മിത്ത് ജനിച്ചത്. അവരുടെ പിതാവിന്റെ പേര് സാമുവൽ ബെറി, അമ്മയുടെ പേര് മറിയം മാത്യൂസ്. സ്മിത്തിന് പതിമൂന്ന് കുട്ടികളുണ്ടായിരുന്നു.[2] അവരുടെ അച്ഛൻ നല്ല വിശ്വസ്തനായിരുന്നു. യജമാനന്റെ വിധവ അദ്ദേഹത്തെ കൃഷിസ്ഥലത്തിന്റെ ചുമതല ഏൽപ്പിക്കാൻ പര്യാപ്തനായിരുന്നു. ഈ ദിവസത്തെ ചുമതലകൾ പൂർത്തിയാക്കിയ ശേഷം, മിസ്റ്റർ ബെറിയെ പുറത്തുപോയി തനിക്കും കുടുംബത്തിനും അധിക പണം സമ്പാദിക്കാൻ അനുവദിച്ചു. അധിക പണം സമ്പാദിക്കാൻ ബാൾട്ടിമോർ മാർക്കറ്റിൽ ചൂലുകളും തൊണ്ട് പായകളും ഉണ്ടാക്കുന്ന തിരക്കിലായതിനാൽ പല രാത്രികളും അദ്ദേഹം ഉറങ്ങാതെ പോകുമായിരുന്നു. സ്വാതന്ത്ര്യലക്ഷ്യത്തിനായി അദ്ദേഹം അർപ്പിതനായിരുന്നു. ആദ്യം തന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യം വാങ്ങിയ ശേഷം, തന്റെ കുടുംബത്തെ വാങ്ങുകയെന്നത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ദൗത്യമായി കണ്ടു.[3]അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യം നേടിയ ശേഷം സ്മിത്ത്സ് പെൻ‌സിൽ‌വാനിയയിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കി.[2]

കുട്ടിക്കാലം തിരുത്തുക

വളർന്നപ്പോൾ, വായിക്കാനും എഴുതാനും പഠിച്ചതിന്റെ ഗുണം അമാൻഡയ്ക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു. “ഞായറാഴ്ച രാവിലെ കുടുംബത്തിൽ‌ അവളുടെ പിതാവ് ബൈബിളിൽ നിന്ന് വായിക്കുന്നത് പതിവായിരുന്നു. എട്ടുവയസ്സിനുമുമ്പ് വായന പഠിക്കാൻ അമ്മ അവളെ സഹായിക്കുകയും സ്കൂളിലേക്ക് അയക്കുകയും ചെയ്തു. അടിമകളായ മറ്റ് കുട്ടികളിൽ നിന്നും മുതിർന്നവരിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി അമാൻഡയ്ക്ക് ചെറുപ്രായത്തിൽ തന്നെ പഠിക്കാനുള്ള അവസരം ഉണ്ടായിരുന്നു. എട്ടാം വയസ്സിൽ അമാൻഡയും അനുജനും സ്കൂളിൽ ചേർന്നു. സ്കൂൾ സമ്മർ സെഷനുകൾ മാത്രമാണ് നടത്തിയിരുന്നത്. ആറ് ആഴ്ച പങ്കെടുത്ത ശേഷം സ്കൂൾ അടച്ചുപൂട്ടാൻ നിർബന്ധിതരായി. അഞ്ച് വർഷത്തിന് ശേഷം, പതിമൂന്നാം വയസ്സിൽ അവർക്ക് സ്കൂളിൽ ചേരുന്നതിന് മറ്റൊരു ഓപ്ഷൻ നൽകിയിരുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, സ്കൂൾ അവരുടെ വീട്ടിൽ നിന്ന് അഞ്ച് മൈൽ അകലെയായിരുന്നു. അധ്യാപകർ വെളുത്ത കുട്ടികൾക്ക് അവരുടെ പാഠം നൽകിയതിനുശേഷം സമയമുണ്ടെങ്കിൽ മാത്രമേ അവരെ പഠിപ്പിക്കുകയുള്ളൂ. സമയം അനുവദിച്ചാൽ മാത്രം പാഠങ്ങൾ സ്വീകരിക്കുന്നതിന് തണുപ്പിൽ യാത്ര ചെയ്യേണ്ടതില്ലെന്ന് സ്മിത്ത് സഹോദരങ്ങൾക്ക് തോന്നി. രണ്ടാഴ്ചത്തെ സ്കൂളിൽ ചേർന്നതിനുശേഷം, അവർ പഠനം ഉപേക്ഷിക്കുകയും മാതാപിതാക്കൾ വീട്ടിൽ പഠിപ്പിക്കുകയും ചിലപ്പോൾ സ്വയം പഠിക്കുകയും ചെയ്തു.[4]മൂന്നര മാസത്തെ ഔപചാരിക സ്കൂൾ വിദ്യാഭ്യാസം മാത്രമുള്ള അമാൻഡ, അഞ്ച് കുട്ടികളുള്ള ഒരു വിധവയുടെ സേവകയായി പെൻസിൽവേനിയയിലെ യോർക്കിന് സമീപം ജോലിക്ക് പോയി. അവിടെ ആയിരിക്കുമ്പോൾ, മെത്തഡിസ്റ്റ് എപ്പിസ്കോപ്പൽ പള്ളിയിൽ ഒരു ആത്മീയ ഉണർവു ശുശ്രൂഷയിൽ പങ്കെടുത്തു.

മുതിർന്നവരുടെ ജീവിതം തിരുത്തുക

അമേരിക്കൻ ആഭ്യന്തരയുദ്ധത്തിൽ ഭർത്താവ് കൊല്ലപ്പെട്ടതിനുശേഷം തനിക്കും മകൾക്കുമായി ഒരു പാചകക്കാരിയും വാഷർ വുമണും ആയി അമാൻഡ കഠിനാധ്വാനം ചെയ്തു. സ്മിത്തിന് മുപ്പത്തിരണ്ടുവയസ്സുള്ളപ്പോഴേക്കും രണ്ട് ഭർത്താക്കന്മാരെയും അഞ്ച് മക്കളിൽ നാലുപേരെയും നഷ്ടപ്പെട്ടു. മത ക്യാമ്പ് മീറ്റിംഗുകളിലും ആത്മീയ ഉണർവുകളിലും പങ്കെടുക്കുന്നത് സ്മിത്തിനെ ദുഃഖം പരിഹരിക്കാനും വിഷാദം ഒഴിവാക്കാനും സഹായിച്ചു. ആഫ്രിക്കൻ മെത്തഡിസ്റ്റ് എപ്പിസ്കോപ്പൽ (എഎംഇ) പള്ളിയിൽ അവൾ സ്വയം മുഴുകി.[2]

ചെരിപ്പുകൾ, സഹോദരിമാരുടെ സ്വാതന്ത്ര്യം വാങ്ങാനുള്ള പണം, കുടുംബത്തിന് ഭക്ഷണം എന്നിവയ്ക്കായി ദൈവത്തെ വിശ്വസിച്ചതിനാൽ പ്രാർത്ഥന അവളുടെ ഒരു ജീവിതരീതിയായി മാറി. സുന്ദരമായ ശബ്ദത്തിനും പ്രചോദനാത്മകമായ അദ്ധ്യാപനത്തിനും അവർ പ്രശസ്തയായി. അതിനാൽ, തെക്ക്, പടിഞ്ഞാറ് ഭാഗങ്ങളിൽ സുവിശേഷവത്ക്കരിക്കാനുള്ള അവസരങ്ങൾ അവർക്കായി തുറന്നു. പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ആഫ്രിക്കൻ-അമേരിക്കൻ സ്ത്രീകളിൽ വളരെ ഗൗരവമായി വസ്ത്രം ധരിക്കുകയും മറ്റുള്ളവരും അങ്ങനെ ചെയ്തു. അമാൻഡ പോകുന്നിടത്തെല്ലാം ഒരു പ്ലെയിൻ പോക്ക് ബോണറ്റും ബ്രൗൺ അല്ലെങ്കിൽ ബ്ലാക്ക് ക്വേക്കർ റാപ്പറും ധരിക്കുകയും, അവൾ സ്വന്തമായി ഒരു പരവതാനി ബാഗ് സ്യൂട്ട്കേസ് വഹിക്കുകയും ചെയ്തു.

അവലംബം തിരുത്തുക

  1. "The Final Ministry of Amanda Berry Smith". Illinois Heritage. Retrieved May 18, 2007.
  2. 2.0 2.1 2.2 Johnson, Yvonne (2010). Feminist Frontiers: Women Who Shaped the Midwest. Kirksville, Missouri: Truman State University Press.
  3. Ruth Bogin, and Bert James Loewenberg, "Amanda Berry Smith." Black Women in Nineteenth-Century American Life: Their Words, Their Thoughts, Their Feelings, (University Park: Pennsylvania State University Press, 1976.), 143
  4. Ruth Bogin, and Bert James Loewenberg, "Amanda Berry Smith." Black Women in Nineteenth-Century American Life: Their Words, Their Thoughts, Their Feelings, (University Park: Pennsylvania State University Press, 1976.), 142

പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ തിരുത്തുക

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=അമാൻഡ_സ്മിത്ത്&oldid=3623389" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്