പരസ്പരം ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതും പലപ്പോഴും ഒരു പ്രത്യേക രോഗവുമായോ ക്രമക്കേടുമായോ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതുമായ ഒരു കൂട്ടം മെഡിക്കൽ അടയാളങ്ങളും ലക്ഷണങ്ങളുമാണ് ഒരു സിൻഡ്രോം എന്നത്.[1] "അനുയോജ്യത" എന്ന അർഥം വരുന്ന ഗ്രീക്ക് പദം σύνδρομον -ൽ നിന്നാണ് ഈ വാക്ക് ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്.[2] :1818 ഒരു സിൻഡ്രോം ഒരു നിശ്ചിത കാരണവുമായി ചേരുമ്പോൾ ഒരു രോഗമായി മാറുന്നു.[3] ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ, ഒരു സിൻഡ്രോം ഒരു രോഗകാരിയുമായോ കാരണവുമായോ വളരെ അടുത്ത് ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. സിൻഡ്രോം, രോഗം, ഡിസോർഡർ എന്നീ പദങ്ങൾ പരസ്പരം മാറ്റി ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു. ഈ പദപ്രയോഗം പലപ്പോഴും മെഡിക്കൽ ഡയഗ്നോസിസിന്റെ യാഥാർത്ഥ്യത്തെയും അർത്ഥത്തെയും ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാക്കുന്നു.[3] പാരമ്പര്യ സിൻഡ്രോമുകൾക്ക് ഇത് പ്രത്യേകിച്ചും സത്യമാണ്. ഒഎംഐഎം-ൽ ലിസ്റ്റുചെയ്തിരിക്കുന്ന എല്ലാ ഫിനോടൈപ്പുകളുടെയും മൂന്നിലൊന്ന് ഡിസ്മോർഫിക് എന്ന് വിവരിക്കപ്പെടുന്നു, ഇത് സാധാരണയായി ഫേഷ്യൽ ജെസ്റ്റാൾട്ടിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, ഡൗൺ സിൻഡ്രോം, വുൾഫ്-ഹിർഷ്‌ഹോൺ സിൻഡ്രോം, ആൻഡേഴ്സൺ-തവിൽ സിൻഡ്രോം എന്നിവ അറിയപ്പെടുന്ന രോഗകാരികളുള്ള വൈകല്യങ്ങളാണ്, അതിനാൽ ഓരോന്നും സിൻഡ്രോം എന്ന നാമകരണം ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും ഒരു കൂട്ടം അടയാളങ്ങളും ലക്ഷണങ്ങളും മാത്രമല്ല. മറ്റ് സന്ദർഭങ്ങളിൽ, ഒരു സിൻഡ്രോം ഒരു രോഗത്തിന് മാത്രമുള്ളതല്ല. ഉദാഹരണത്തിന്, ടോക്സിക് ഷോക്ക് സിൻഡ്രോം വിവിധ വിഷവസ്തുക്കളാൽ ഉണ്ടാകാം; വിവിധ മസ്തിഷ്ക ലീഷ്യനുകൾ മൂലം പ്രിമോട്ടർ സിൻഡ്രോം ഉണ്ടാകാം; കൂടാതെ പ്രീമെൻസ്ട്രൽ സിൻഡ്രോം ഒരു രോഗമല്ല, മറിച്ച് ഒരു കൂട്ടം ലക്ഷണങ്ങളാണ്.

ഒരു അടിസ്ഥാന ജനിതക കാരണം സംശയിക്കപ്പെടുകയും എന്നാൽ അറിയാതിരിക്കുകയും ചെയ്താൽ, ഒരു അവസ്ഥയെ ഒരു ജനിറ്റിക്സ് അസോസിയേഷൻ എന്ന് വിളിക്കാം. നിർവചനം അനുസരിച്ച്, ഒരു അസോസിയേഷൻ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്, അടയാളങ്ങളുടെയും ലക്ഷണങ്ങളുടെയും ശേഖരണം ആകസ്മികമായി സംഭവിക്കുന്നതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ തവണ സംയോജിച്ച് സംഭവിക്കുന്നു എന്നാണ്.[2] :167

അത് കണ്ടെത്തിയതോ അല്ലെങ്കിൽ ആദ്യമായി അതിന്റെ പൂർണ്ണമായ ക്ലിനിക്കൽ ചിത്രം വിവരിച്ചതോ ആയ ഫിസിഷ്യന്റെയോ ഫിസിഷ്യൻമാരുടെ ഗ്രൂപ്പിന്റെയോ പേരിലാണ് സിൻഡ്രോമുകൾ പലപ്പോഴും അറിയപ്പെടുന്നത്. ഇത്തരം പേരിട്ടിരിക്കുന്ന സിൻഡ്രോം പേരുകൾ മെഡിക്കൽ പേരുകളുടെ ഉദാഹരണങ്ങളാണ്. ഈയിടെയായി, പേരുനൽകുന്നതിനുപകരം, അവസ്ഥകൾ വിവരണാത്മകമായി (ലക്ഷണങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ അടിസ്ഥാന കാരണത്താൽ) പേരിടുന്നതിലേക്ക് ഒരു മാറ്റം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്, എന്നാൽ വ്യക്തികളുടെ പേരിട്ടിരിക്കുന്ന സിൻഡ്രോം പേരുകൾ പലപ്പോഴും സാധാരണ ഉപയോഗത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നു.

സിൻഡ്രോമുകളുടെ നിർവചനത്തെ ചിലപ്പോൾ സിൻഡ്രോമോളജി എന്ന് വിളിക്കാറുണ്ട്, എന്നാൽ ഇത് സാധാരണയായി നോസോളജിയിൽ നിന്നും ഡിഫറൻഷ്യൽ ഡയഗ്നോസിസിൽ നിന്നും വിഭിന്നമായ ഒരു പ്രത്യേക ശാസ്ത്ര വിഭാഗമല്ല. ടെററ്റോളജി (ഡിസ്‌മോർഫോളജി) അതിന്റെ സ്വഭാവമനുസരിച്ച് ജനന വൈകല്യങ്ങൾ (പാത്തോനാറ്റമി), ഡിസ്‌മെറ്റബോളിസം (പാത്തോഫിസിയോളജി), ന്യൂറോ ഡെവലപ്‌മെന്റൽ ഡിസോർഡേഴ്സ് എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്ന ജന്മനായുള്ള സിൻഡ്രോമുകളുടെ നിർവചനം ഉൾപ്പെടുന്നു.

സബ്സിൻഡ്രോമൽ തിരുത്തുക

ഒരു പ്രത്യേക രോഗത്തെയോ അവസ്ഥയെയോ സൂചിപ്പിക്കുന്ന നിരവധി ലക്ഷണങ്ങൾ ഉണ്ടെങ്കിലും ആ രോഗമോ അവസ്ഥയോ നിർണ്ണയിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന നിർവചിക്കപ്പെട്ട മാനദണ്ഡങ്ങൾ പാലിക്കാത്തപ്പോൾ സബ്സിൻഡ്രോമൽ എന്നു പറയുന്നു. ഇത് അൽപ്പം ആത്മനിഷ്ഠമായേക്കാം, കാരണം ആത്യന്തികമായി രോഗനിർണയം നടത്തേണ്ടത് ക്ലിനിക്കലിയാണ്. ഇത് ലെവലിലേക്ക് മുന്നേറാത്തതിനാലോ ഒരു പരിധി കടന്നുപോയതിനാലോ മറ്റ് പ്രശ്‌നങ്ങൾ മൂലമുണ്ടാകുന്ന സമാന ലക്ഷണങ്ങളോ ആകാം.[4] എന്നാൽ സബ്ക്ലിനിക്കൽ എന്നത് എല്ലായ്പ്പോഴും പരസ്പരം മാറ്റാവുന്നതല്ല, കാരണം ഇതിന് "കണ്ടെത്താനാകാത്തതോ അല്ലെങ്കിൽ, സാധാരണ ക്ലിനിക്കൽ ടെസ്റ്റുകൾ വഴി കണ്ടെത്താനാകാത്ത പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ ഉള്ളവയോ" എന്നും അർത്ഥമാക്കാം.[5]

ഉപയോഗം തിരുത്തുക

ജനറൽ മെഡിസിൻ തിരുത്തുക

വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിൽ, സിൻഡ്രോമിന്റെ വിശാലമായ നിർവചനം ഉപയോഗിക്കുന്നു. അത് പ്രകാരം സിൻഡ്രോം എന്നാൽ തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയുന്ന ഒരു രോഗകാരിയുമായി ബന്ധിപ്പിക്കാതെ തന്നെ രോഗലക്ഷണങ്ങളുടെയും കണ്ടെത്തലുകളുടെയും ഒരു ശേഖരം ആണ്. സാംക്രമിക സിൻഡ്രോമുകളുടെ ഉദാഹരണങ്ങളിൽ എൻസെഫലൈറ്റിസ്, ഹെപ്പറ്റൈറ്റിസ് എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു, ഇവ രണ്ടിനും വ്യത്യസ്ത കാരണങ്ങൾ ഉണ്ടാകാം.[6] മെഡിക്കൽ ജനിതകശാസ്ത്രത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന കൂടുതൽ നിർദ്ദിഷ്ട നിർവചനം എല്ലാ മെഡിക്കൽ സിൻഡ്രോമുകളുടെയും ഒരു ഉപവിഭാഗത്തെ വിവരിക്കുന്നു. 

സൈക്യാട്രിയും സൈക്കോപത്തോളജിയും തിരുത്തുക

സൈക്യാട്രിക് സിൻഡ്രോമുകളെ പലപ്പോഴും സൈക്കോപാത്തോളജിക്കൽ സിൻഡ്രോം എന്ന് വിളിക്കുന്നു (മാനസിക വൈകല്യങ്ങളെ കുറിച്ചും, മാനസിക വൈകല്യങ്ങളുടെ ഉത്ഭവം, രോഗനിർണയം, വികസനം, ചികിത്സ എന്നിവയെക്കുറിച്ചുമുള്ള പഠനം ആണ് സൈക്കോപത്തോളജി). 

റഷ്യയിൽ, ആസ്തെനിക് സിൻഡ്രോം, ഒബ്സസീവ് സിൻഡ്രോം, ഇമോഷണൽ സിൻഡ്രോം (ഉദാഹരണത്തിന്, മാനിക് സിൻഡ്രോം, ഡിപ്രസീവ് സിൻഡ്രോം), കോറ്റാർഡ്സ് സിൻഡ്രോം, കാറ്ററ്റോണിക് സിൻഡ്രോം, ഡില്യൂഷൻ, ഹെബെസ് സിൻഡ്രോം. ഹാലുസിനേറ്ററി സിൻഡ്രോം (ഉദാഹരണത്തിന്, പാരനോയിഡ് സിൻഡ്രോം, പാരനോയിഡ്-ഹാലുസിനേറ്ററി സിൻഡ്രോം, കാൻഡിൻസ്കി - ക്ലെറാമ്പോൾട്ട്സ് സിൻഡ്രോം സിൻഡ്രോം ഓഫ് സൈക്കിക് ഓട്ടോമാറ്റിസം, ഹാലുസിനോസിസ്), പാരാഫ്രെനിക് സിൻഡ്രോം, സൈക്കോപതിക് സിൻഡ്രോം (എല്ലാ വ്യക്തിത്വ വൈകല്യങ്ങളും), ബോധക്ഷയം, അമെൻഷ്യ എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന അമൻഷ്യൽ സിൻഡ്രോം, സ്‌റ്റൺഡ് കോൺഷ്യസ്‌നെസ് സിൻഡ്രോം, വൺഇറോയിഡ് സിൻഡ്രോം), ഹിസ്റ്ററിക് സിൻഡ്രോം, ന്യൂറോട്ടിക് സിൻഡ്രോം, കോർസകോഫ്‌സ് സിൻഡ്രോം, ഹൈപ്പോകോണ്‌ഡ്രിയക്കൽ സിൻഡ്രോം, പാരനോയിക് സിൻഡ്രോം സിൻഡ്രോം എന്നീ സൈക്കോപത്തോളജിക്കൽ സിൻഡ്രോമുകൾ ആധുനിക ക്ലിനിക്കൽ പ്രാക്ടീസിൽ ഉപയോഗിക്കുകയും സൈക്യാട്രിക് സാഹിത്യത്തിൽ വിശദമായി വിവരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.[7][8]

സൈക്കോഓർഗാനിക് സിൻഡ്രോം, ഡിപ്രസീവ് സിൻഡ്രോം, പാരനോയിഡ്-ഹാലുസിനേറ്ററി സിൻഡ്രോം, ഒബ്സസീവ്-കംപൾസീവ് സിൻഡ്രോം, ഓട്ടോണമിക് സിൻഡ്രോം, ഹോസ്റ്റയിലിറ്റി സിൻഡ്രോം, മാനിക് സിൻഡ്രോം, എപ്പത്തി സിൻഡ്രോം എന്നിവയാണ് ആധുനിക ജർമ്മനിയിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന സൈക്കോപാത്തോളജിക്കൽ സിൻഡ്രോമുകളുടെ ചില ഉദാഹരണങ്ങൾ.[9]

മഞ്ചൗസെൻ സിൻഡ്രോം, ഗാൻസർ സിൻഡ്രോം, ന്യൂറോലെപ്റ്റിക്-ഇൻഡ്യൂസ്ഡ് ഡെഫിസിറ്റ് സിൻഡ്രോം, ഓൾഫാക്റ്ററി റഫറൻസ് സിൻഡ്രോം എന്നിവയും അറിയപ്പെടുന്നവയാണ്. 

ചരിത്രം തിരുത്തുക

ജർമ്മൻ സൈക്യാട്രിസ്റ്റ് എമിൽ ക്രെപെലിൻ (1856-1926) ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട സൈക്കോപത്തോളജിക്കൽ സിൻഡ്രോമുകളെ തീവ്രതയുടെ ക്രമത്തിൽ മൂന്ന് ഗ്രൂപ്പുകളായി തരംതിരിച്ചിട്ടുണ്ട്. നേരിയ വൈകല്യങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുന്ന ആദ്യ ഗ്രൂപ്പിൽ ഇമോഷണൽ,പാരനോയിട്, ഹിസ്റ്റീരിയൽ, ഡെലീറിയസ്, ഇംപൾസീവ് എന്നീ അഞ്ച് സിൻഡ്രോമുകൾ ഉൾപ്പെടുന്നു.[10] രണ്ടാമത്തെ, ഇന്റർമീഡിയറ്റ്, ഗ്രൂപ്പിൽ സ്കീസോഫ്രീനിക് സിൻഡ്രോം, സ്പീച്ച്-ഹാലുസിനേറ്ററി സിൻഡ്രോംഎന്നീ രണ്ട് സിൻഡ്രോമുകൾ ഉൾപ്പെടുന്നു.[10] മൂന്നാമത്തേതിൽ ഏറ്റവും കഠിനമായ വൈകല്യങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുന്നു. ഇതിൽ എപ്പിലെപ്റ്റിക്, ഒളിഗോഫ്രീനിക്, ഡിമെൻഷ്യ എന്നീ മൂന്ന് സിൻഡ്രോമുകൾ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.[10] ക്രെപെലിന്റെ കാലഘട്ടത്തിൽ, അപസ്മാരം ഒരു മാനസിക രോഗമായാണ് കണ്ടിരുന്നത്. കാൾ ജാസ്‌പേഴ്‌സ് "യഥാർത്ഥ അപസ്മാരം" ഒരു "സൈക്കോസിസ്" ആയി കണക്കാക്കുകയും "മൂന്ന് പ്രധാന മാനസികാവസ്ഥകളെ" സ്കീസോഫ്രീനിയ, അപസ്മാരം, മാനിക്-ഡിപ്രസീവ് അസുഖം എന്നിങ്ങനെ വിശേഷിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.[11]

മെഡിക്കൽ ജനിതകശാസ്ത്രം തിരുത്തുക

മെഡിക്കൽ ജനിതകശാസ്ത്ര മേഖലയിൽ, "സിൻഡ്രോം" എന്ന പദം പരമ്പരാഗതമായി ഉപയോഗിക്കുന്നത് അടിസ്ഥാന ജനിതക കാരണം അറിയുമ്പോൾ മാത്രമാണ്. ട്രൈസോമി 21 സാധാരണയായി ഡൗൺ സിൻഡ്രോം എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്.

2005 വരെ, CHARGE സിൻഡ്രോമിനെ "CHARGE അസോസിയേഷൻ" എന്ന് ആയിരുന്നു വിളിച്ചിരുന്നത്. ഈ അവസ്ഥയ്ക്ക് പ്രധാന കാരണക്കാരായ ജീൻ (CHD7) കണ്ടെത്തിയപ്പോൾ, പേര് മാറ്റി.[12] VACTERL അസോസിയേഷന്റെ അടിസ്ഥാനപരമായ കാരണം നിർണ്ണയിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല, അതിനാൽ ഇത് സാധാരണയായി "സിൻഡ്രോം" എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നില്ല.[13]

മറ്റ് ഫീൽഡുകൾ തിരുത്തുക

ജീവശാസ്ത്രത്തിൽ, "സിൻഡ്രോം" എന്നത് വിവിധ സന്ദർഭങ്ങളിലെ സ്വഭാവ സവിശേഷതകളെ വിവരിക്കാൻ കൂടുതൽ പൊതുവായ അർത്ഥത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്നു. ഉദാഹരണങ്ങളിൽ ബിഹേവിയറൽ സിൻഡ്രോംസ്, അതുപോലെ പോളിനേഷൻ സിൻഡ്രോം, സീഡ് ഡിസ്പെർസൽ സിൻഡ്രോം എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. 

ഓർബിറ്റൽ മെക്കാനിക്സിലും ജ്യോതിശാസ്ത്രത്തിലും, കെസ്ലർ സിൻഡ്രോം സൂചിപ്പിക്കുന്നത് ലോ എർത്ത് ഓർബിറ്റിലെ (LEO) വസ്തുക്കളുടെ സാന്ദ്രത ഉയർന്നതാണ് എന്നാണ്. ഈ അവസ്ഥയിൽ വസ്തുക്കൾ തമ്മിലുള്ള കൂട്ടിയിടികൾ ഒരു കാസ്കേഡിന് കാരണമാകും, അതിൽ ഓരോ കൂട്ടിയിടിയും ബഹിരാകാശ അവശിഷ്ടങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നു.

ക്വാണ്ടം എറർ കറക്ഷൻ സിദ്ധാന്തത്തിൽ, സിൻഡ്രോം അളവുകൾ ഉപയോഗിച്ച് നിർണ്ണയിച്ചിരിക്കുന്ന കോഡ് പദങ്ങളിലെ പിശകുകളുമായി സിൻഡ്രോമുകൾ പൊരുത്തപ്പെടുന്നു, ഇത് ഒരു പിശക് അവസ്ഥയിൽ മാത്രമേ അവസ്ഥയെ തകർക്കുകയുള്ളൂ, അതിനാൽ കോഡ് വാക്കുകളിൽ സംഭരിച്ചിരിക്കുന്ന ക്വാണ്ടം വിവരങ്ങളെ ബാധിക്കാതെ പിശക് ശരിയാക്കാൻ കഴിയും.

പേരിടൽ തിരുത്തുക

പുതുതായി തിരിച്ചറിഞ്ഞ സിൻഡ്രോമുകൾക്ക് പേരിടുന്നതിന് ഒരു പൊതു കൺവെൻഷൻ നിലവിൽ ഇല്ല. മുൻകാലങ്ങളിൽ, ഒരു പ്രാരംഭ പ്രസിദ്ധീകരണത്തിൽ രോഗാവസ്ഥയെ തിരിച്ചറിയുകയും വിവരിക്കുകയും ചെയ്ത ഫിസിഷ്യന്റെയോ ശാസ്ത്രജ്ഞന്റെയോ പേരിലാണ് സിൻഡ്രോമുകൾക്ക് പലപ്പോഴും പേര് നൽകിയിരുന്നത്, ഇവയെ "എപ്പോന്നിമസ് സിൻഡ്രോം" എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ, തുടക്കത്തിൽ രോഗലക്ഷണങ്ങൾ കാണിക്കുന്ന രോഗിയുടെ പേരിൽ,[14] അല്ലെങ്കിൽ അവരുടെ സ്വന്തം നഗരത്തിന്റെ (സ്റ്റോക്ക്ഹോം സിൻഡ്രോം) പേരിൽ രോഗം അറിയപ്പെടാം. രോഗികൾ അവരുടെ സിൻഡ്രോമുകൾക്ക് അവരുടെ പേരിടാൻ ഉത്സുകരായ ഒറ്റപ്പെട്ട കേസുകളുണ്ട്, അതേസമയം അവരുടെ ഫിസിഷ്യൻമാർ ഇതിന് മടിക്കുന്നു.[15]

ചരിത്രം തിരുത്തുക

ദി കാനൻ ഓഫ് മെഡിസിനിൽ (1025-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്) അവിസെന്ന, പ്രത്യേക രോഗങ്ങളുടെ രോഗനിർണയത്തിൽ ഒരു സിൻഡ്രോം എന്ന ആശയത്തിന് തുടക്കമിട്ടു.diseases.[16] ഒരു മെഡിക്കൽ സിൻഡ്രോം എന്ന ആശയം പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ തോമസ് സിഡെൻഹാം വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു.[17]

അടിസ്ഥാന കാരണം തിരുത്തുക

അറിയപ്പെടുന്ന എറ്റിയോളജി ഇല്ലാത്ത സിൻഡ്രോമുകളിൽ പോലും, സ്ഥിതിവിവരക്കണക്കനുസരിച്ച് അസംഭവ്യമായ പരസ്പര ബന്ധമുള്ള അനുബന്ധ ലക്ഷണങ്ങളുടെ സാന്നിധ്യം, വിവരിച്ച എല്ലാ ലക്ഷണങ്ങൾക്കും അജ്ഞാതമായ ഒരു കാരണമുണ്ടെന്ന് അനുമാനിക്കാൻ ഗവേഷകരെ സാധാരണയായി നയിക്കുന്നു.

ഇതും കാണുക തിരുത്തുക

അവലംബം തിരുത്തുക

  1. The British Medical Association Illustrated Medical Dictionary. London: Dorling Kindersley. 2002. pp. 177, 536. ISBN 9780751333831. OCLC 51643555.
  2. 2.0 2.1 Dorland's Illustrated Medical Dictionary (32nd ed.). Philadelphia, PA: Saunders/Elsevier. 2012. ISBN 9781416062578. OCLC 706780870.
  3. 3.0 3.1 Calvo, F; Karras, BT; Phillips, R; Kimball, AM; Wolf, F (2003). "Diagnoses, Syndromes, and Diseases: A Knowledge Representation Problem". AMIA Annu Symp Proc: 802. PMC 1480257. PMID 14728307.
  4. "subclinical - Wiktionary". en.wiktionary.org. Retrieved 2021-01-29.
  5. "Definition of Subclinical". www.merriam-webster.com (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2021-01-29.
  6. Slack, R. C. B. (2012). "Infective syndromes". In Greenwood, D.; Barer, M.; Slack, R.; Irving, W. (eds.). Medical Microbiology (in ഇംഗ്ലീഷ്) (18th ed.). Churchill Livingstone. pp. 678–688. ISBN 978-0-7020-4089-4.
  7. Дмитриева, Т. Б.; Краснов, В. Н.; Незнанов, Н. Г.; Семке, В. Я.; Тиганов, А. С. (2011). Психиатрия: Национальное руководство [Psychiatry: The National Manual] (in റഷ്യൻ). Moscow: ГЭОТАР-Медиа. pp. 306–330. ISBN 978-5-9704-2030-0.
  8. Сметанников, П. Г. (1995). Психиатрия: Краткое руководство для врачей [Psychiatry: A Brief Guide for Physicians] (in റഷ്യൻ). Saint Petersburg: СПбМАПО. pp. 86–119. ISBN 5-85077-025-9.
  9. P. Pichot (2013). Clinical Psychopathology Nomenclature and Classification. Springer. p. 157. ISBN 978-1-4899-5049-9.
  10. 10.0 10.1 10.2 Cole, S. J. (1922). "The Forms in which Insanity Expresses Itself [Die Erscheinungsformen des Irreseins]. (Arb. für Psychiat., München, Bd. ii, 1921.) Kraepelin, Emil". The British Journal of Psychiatry. Royal College of Psychiatrists. 68 (282): 296. doi:10.1192/bjp.68.282.295. ISSN 0007-1250.
  11. Ghaemi S. N. (2009). "Nosologomania: DSM & Karl Jaspers' critique of Kraepelin". Philosophy, Ethics, and Humanities in Medicine. 4: 10. doi:10.1186/1747-5341-4-10. PMC 2724409. PMID 19627606.{{cite journal}}: CS1 maint: unflagged free DOI (link)
  12. "#214800 - CHARGE Syndrome". Johns Hopkins University. Retrieved 2014-02-15.
  13. "#192350 - VATER Association". Johns Hopkins University. Retrieved 2014-02-15.
  14. McCusick, Victor (1986). Mendelian Inheritance in Man (7th ed.). Baltimore: Johns Hopkins University Press. pp. xxiii–xxv.
  15. Teebi, A. S. (2004). "Naming of a syndrome: The story of "Adam Wright" syndrome". American Journal of Medical Genetics. 125A (3): 329–30. doi:10.1002/ajmg.a.20460. PMID 14994249.
  16. Lenn Evan Goodman (2003), Islamic Humanism, p. 155, Oxford University Press, ISBN 0-19-513580-6.
  17. Natelson, Benjamin H. (1998). Facing and fighting fatigue: a practical approach. New Haven, Conn: Yale University Press. pp. 30. ISBN 0-300-07401-8.

പുറം കണ്ണികൾ തിരുത്തുക

  • Whonamedit.com - മെഡിക്കൽ പേരുകളുടെ ഒരു ശേഖരം
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=സിൻഡ്രോം&oldid=3975213" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്