മരീൽ വെൽഡേൽ ഓൻസ്ലോ
ഇംഗ്ലണ്ടിലെ ബിർമിൻഗമിൽ ജനിച്ച ബ്രിട്ടീഷ് ജൈവരസതന്ത്രജ്ഞയായിരുന്നു മരീൽ വെൽഡേൽ ഓൻസ്ലോ . കൺസെർവേറ്റിവ് രാഷ്ട്രതന്ത്രജ്ഞനായ ഫോർത്ത് ഏൾ ഓഫ് ഓൻസ്ലോയുടെ രണ്ടാമത്തെ പുത്രൻ ജൈവരസതന്ത്രജ്ഞനായ വിക്ടർ അലക്സാണ്ടർ ഹെർബെർട്ട് ഹൂയ ഓൻസ്ലോയെയാണ് മരീൽ വിവാഹം ചെയ്തിരുന്നത്.[1] [2]
മരീൽ വെൽഡേൽ ഓൻസ്ലോ | |
|---|---|
 | |
| ജനനം | 31 മാർച്ച് 1880 |
| മരണം | 19 മേയ് 1932 (പ്രായം 52) |
| കലാലയം | കേംബ്രിഡ്ജ് സർവകലാശാല |
| ശാസ്ത്രീയ ജീവിതം | |
| പ്രവർത്തനതലം | ബയോകെമിക്കൽ ജനിതകശാസ്ത്രം |
പൂക്കളിലെ നിറങ്ങളുടെ ജനിതകപാരമ്പര്യത്തെക്കുറിച്ചാണവർ പഠനം നടത്തിയിരുന്നത്. ജൈവരസതന്ത്ര വർണ്ണവസ്തുവായ ആൻതോസയാനിൻ സസ്യങ്ങൾക്ക് നിറം നൽകുന്നതിനെക്കുറിച്ച് സ്നാപ് ഡ്രാഗണിൽ അവർ പഠനം നടത്തി. കേംബ്രിഡ്ജ് സർവ്വകലാശാലയിലെ പ്രഥമ വനിതാദ്ധ്യാപികയായിരുന്നു അവർ. 1948 വരെ വനിതകൾക്ക് കേംബ്രിഡ്ജ് സർവ്വകലാശാലയിൽ നിന്ന് ബിരുദം നൽകാത്തതിനാൽ മരീൽ വെൽഡേലിന് ബിരുദം ലഭിച്ചിരുന്നില്ല.[3]
മുൻകാല ജീവിതം തിരുത്തുക
ബാരിസ്റ്റർ ആയ ജോൺ വെൽഡേലിന്റെ ഒരേ ഒരു മകളായിരുന്നു ഓൻസ്ലോ. ശാസ്ത്രീയ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന് പേരുകേട്ട ബിർമിൻഗമിലെ കിങ് എഡ്വേർഡ് VI ഹൈസ്ക്കൂളിൽ ഓൻസ്ലോ ചേർന്നു.1900-ൽ കേംബ്രിഡ്ജിലെ ന്യൂഹാം കോളേജിൽ പ്രവേശിക്കുകയും നാച്യുറൽ സയൻസിൽ ക്ലാസ്സെടുക്കുകയും ചെയ്തു. 1903-ൽ കേംബ്രിഡ്ജിലെ വില്യം ബാറ്റ്സ്മാന്റെ ജനറ്റിക് ലാബിൽ ചേർന്നു. സ്നാപ് ഡ്രാഗണിലെ പൂക്കളുടെ ഇതളുകൾക്ക് നിറം കൊടുക്കുന്ന ജനിതകഘടകങ്ങളെക്കുറിച്ച് അവർ പഠനവിധേയമാക്കി. ഇംഗ്ലീഷ് ബയോളജിസ്റ്റായ വില്യം ബാറ്റ്സൺ ഹെറെഡിറ്റിയെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനത്തിൽ ജനറ്റിക്സ് എന്ന വാക്കിനെക്കുറിച്ച് ആദ്യമായി വിശദീകരിച്ച വ്യക്തിയായിരുന്നു. 1900-ൽ ഗ്രിഗർ മെൻഡലിന്റെ തുടർകണ്ടുപിടിത്തങ്ങളിലെ ആശയങ്ങളെ പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതിലെ പ്രധാനിയും ആയിരുന്നു.
1903ലും1910 ബാറ്റ്സണും ഓൻസ്ലോയും ചേർന്ന് വിവിധ സസ്യങ്ങളിലെ പ്രജനനത്തെക്കുറിച്ച് പരീക്ഷണങ്ങൾ നടത്തി. 1906-ൽ സ്നാപ് ഡ്രാഗണിലെ ജനിതകപാരമ്പര്യത്തെക്കുറിച്ച് ധാരാളം വസ്തുതകൾ വെൽഡേലിനു ലഭിച്ചു. 1906-1908 വരെ അവരുടെ സ്വന്തം കോളേജിലെ അസിസ്റ്റന്റ് പ്രൊഫസർ ആയിരുന്നു. 1907-ൽ വെൽഡേൽ വില്യം ബാറ്റ്സൺന്റെ സഹായത്തോടെ എപ്പിസ്റ്റാസിസിലെ നോൺ അല്ലെല്ലോമോർഫിക് ഫാക്ടേഴ്സിന്റെ വ്യത്യസ്തജോഡികളെ തമ്മിൽ ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന പ്രതിഭാസത്തെക്കുറിച്ച് സൂചിപ്പിക്കുന്നു.1909 മുതൽ 1910 വരെ വെൽഡേൽ സ്നാപ് ഡ്രാഗണിലെ പൂക്കളുടെ നിറത്തിലെ ജനിതകപാരമ്പര്യത്തെക്കുറിച്ച് 4 പേപ്പറുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. 1916-ൽ വെൽഡേലിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ വളരെ ഉയരത്തിലെത്തുകയും അവരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ദ ആൻതോസയാനിൻ പിഗ്മെന്റ്സ് ഓഫ് പ്ലാന്റ്സ് എന്ന പേരിൽ ഒരു പുസ്തകമായി പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. [4]
വെൽഡേൽ 1911 മുതൽ 1914 വരെ ജോൺ ഇന്നസ് ഹോർട്ടികൾച്ചറൽ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂഷനിൽ ഒരു വിദ്യാർത്ഥിത്വം വഹിച്ചു. അവിടെ ലബോറട്ടറി ജോലികൾക്ക് പുറമേ, സ്ഥാപനത്തിന്റെ പ്രമുഖ ബൊട്ടാണിക്കൽ ആർട്ടിസ്റ്റായി അവർ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. ഈ സമയത്ത് 1913-ൽ ബയോകെമിക്കൽ ക്ലബ്ബിലേക്ക് തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ആദ്യത്തെ മൂന്ന് വനിതകളിൽ ഒരാളായി (പിന്നീട് ബയോകെമിക്കൽ സൊസൈറ്റി എന്നറിയപ്പെട്ടു). 1911-ൽ ക്ലബ്ബ് സ്ത്രീകളെ ആദ്യം ഒഴിവാക്കിയിരുന്നു.[5]
1914-ൽ ഫ്രെഡറിക് ഗൗലാന്റ് ഹോപ്കിൻസിന്റെ ബയോകെമിസ്ട്രി ലാബിൽ ചേർന്നു. അവിടെ അവർ ദളങ്ങളുടെ നിറത്തിന്റെ ജൈവ രാസ വശങ്ങൾ പഠിച്ചു. ബാറ്റ്സനുമായുള്ള ജോലിയിൽ ജനിതകശാസ്ത്രം വിശദീകരിച്ചു. ജനിതകശാസ്ത്രവും ബയോകെമിസ്ട്രിയും സംയോജിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവർ ആദ്യത്തെ ബയോകെമിക്കൽ ജനിതകശാസ്ത്രജ്ഞരിൽ ഒരാളായി മാറി. എഡ്വേർഡ് ടാറ്റം, ജോർജ്ജ് ബീഡിൽ തുടങ്ങിയ സെമിനൽ ഇൻവെസ്റ്റിഗേറ്റർമാരുടെ പിൽക്കാല വിജയങ്ങൾക്ക് വഴിയൊരുക്കി.
1919-ൽ ഒൻസ്‌ലോയിലെ നാലാമത്തെ ആർലിന്റെ രണ്ടാമത്തെ മകൻ ബയോകെമിസ്റ്റ് വിക്ടർ അലക്സാണ്ടർ ഹെർബർട്ട് ഹുയ ഒൻസ്‌ലോയെ വിവാഹം കഴിച്ചു. അദ്ദേഹം അടുത്തിടെ രാസ ജനിതക മേഖലയിൽ പ്രവേശിച്ചു. അവരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളുമായി അടുത്ത ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു. വിക്ടർ ഓൻസ്ലോ പാരാപ്ലെജിക് ആയിരുന്നു. 1922-ൽ മരിച്ചു. തന്റെ ഭർത്താവിനായുള്ള ഓർമ്മക്കുറിപ്പിൽ, അദ്ദേഹം അതിശയകരമായ ധൈര്യവും മാനസിക ചൈതന്യവും ഉള്ള ആളാണെന്ന് അവർ എഴുതി. കഠിനമായ സമയങ്ങളിൽ ജൈവ രാസവസ്തുക്കളിൽ ജോലി നേടാൻ അദ്ദേഹത്തെ പ്രാപ്തനാക്കി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രവൃത്തി എപ്പോഴും സാക്ഷ്യം വഹിച്ചവർക്ക് പ്രചോദനമായിരുന്നു.
1932 മേയ് 19 ന് കേംബ്രിഡ്ജിലെ വീട്ടിൽ വച്ച് അവൾ മരിച്ചു. [6]
കരിയർ തിരുത്തുക
1904-ൽ ബഥർസ്റ്റ് വിദ്യാർത്ഥിത്വവും 1909 -ൽ തുടങ്ങി 6 വർഷത്തേക്ക് ന്യൂഹാം കോളേജ് ഫെലോഷിപ്പും അവരുടെ പ്രവർത്തനത്തിന് ധനസഹായം നൽകി. [7][6]
1903-ൽ, അവർ കേംബ്രിഡ്ജിലെ വില്യം ബേറ്റ്‌സന്റെ ജനിതക ഗ്രൂപ്പിൽ ചേർന്നു. അവിടെ ആന്റിറിഹിനത്തിലെ (സ്നാപ്ഡ്രാഗൺസ്) ദളത്തിന്റെ നിറത്തിന്റെ പാരമ്പര്യം കേന്ദ്രീകരിച്ച് പഠനം ആരംഭിച്ചു. പാരമ്പര്യ പഠനത്തെ വിവരിക്കാൻ ജനിതകശാസ്ത്രം എന്ന പദം ആദ്യമായി ഉപയോഗിച്ച ഇംഗ്ലീഷ് ബയോളജിസ്റ്റായിരുന്നു വില്യം ബേറ്റ്സൺ. കൂടാതെ 1900 -ൽ ഗ്രിഗർ മെൻഡലിന്റെ പുനർനിർമ്മാണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ആശയങ്ങളുടെ മുഖ്യ ജനപ്രിയനും. 1903 -നും 1910 -നും ഇടയിൽ ന്യൂനാം കോളേജ് ബിരുദധാരികൾ വിവിധ സസ്യ -ജന്തു വർഗ്ഗങ്ങളിൽ ബ്രീഡിംഗ് പരീക്ഷണങ്ങളുടെ ഒരു പരമ്പര നടത്തി. [8]
1906 ആയപ്പോഴേക്കും സ്നാപ്ഡ്രാഗൺ പാരമ്പര്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു അടിസ്ഥാന ഘടക വിശകലനം രൂപപ്പെടുത്താൻ അവർക്ക് മതിയായ ഡാറ്റ ഉണ്ടായിരുന്നു. 1907-ൽ, വ്യത്യസ്ത ജോഡി നോൺഅല്ലെലോമോർഫിക് ഘടകങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള ആധിപത്യം പോലുള്ള ബന്ധത്തിന്റെ പ്രതിഭാസം വീൽഡേൽ എപ്പിസ്റ്റാസിസ് എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു പൂർണ്ണ വിശദീകരണം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. [9] പുഷ്പ വർണ്ണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ജനിതകശാസ്ത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വെൽഡെയ്ലിന്റെ പഠനമാണ് ആത്യന്തികമായി അവർക്ക് ഏറ്റവും അംഗീകാരം നേടിയത്. 1907 -ൽ സ്നാപ്ഡ്രാഗണുകളിൽ പുഷ്പ വർണ്ണ പാരമ്പര്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു പൂർണ്ണ ഘടക വിശകലനവും 1909 മുതൽ 1910 വരെ അവർ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച നാല് പേപ്പറുകളും പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. [7] ആന്തോസയാനിൻ പിഗ്മെന്റുകളുടെ രസതന്ത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അവരുടെ പഠനം 1916 ൽ അവരുടെ ആദ്യ പുസ്തകമായ ദി ആന്തോസയാനിൻ പിഗ്മെന്റ്സ് ഓഫ് പ്ലാന്റുകളുടെ പ്രസിദ്ധീകരണത്തിൽ കലാശിച്ചു. [10] ജനിതക ഡാറ്റ വിശദീകരിക്കുന്നതിനുള്ള രാസ വിശകലനത്തിന്റെ ഈ പ്രയോഗം ഈ രണ്ട് മേഖലകളുടെയും സമന്വയത്തിനുള്ള ആദ്യ ശ്രമങ്ങളിൽ ഒന്നായതിനാൽ അന്താരാഷ്ട്ര അംഗീകാരത്തിലേക്ക് നയിച്ചു. [7]
പുസ്തകങ്ങൾ തിരുത്തുക
- The Anthocyanin Pigments of Plants, 1916, revised in 1925
- Practical Plant Biochemistry, 1920
- Principles of Plant Biochemistry, Volume 1, 1931
അവലംബം തിരുത്തുക
- ↑ The Peerage, entry for 4th Earl of Onslow
- ↑ Onslow, Muriel (1924). Huia Onslow: A Memoir. London: Edward Arnold.
- ↑ At Last a Degree of Honour for 900 Cambridge Women, Suzanna Chambers, 30 May 1998, The Independent, Retrieved July 2016
- ↑ Wheldale, Muriel (1916). The Anthocyanin Pigments of Plants. University Press, Cambridge.
- ↑ Trevor Walworth Goodwin (1987). History of the Biochemical Society : 1911–1986. The Biochemical Society. ISBN 0904498212. OCLC 716632236.
- ↑ 6.0 6.1 Creese, Mary R S (2010). Onslow, Muriel Wheldale (1880–1932). Oxford Dictionary of National Biography.
- ↑ 7.0 7.1 7.2 Stephenson, Marjorie (1932). "Obituary Notice: Muriel Wheldale Onslow. 1880-1932". The Biochemical Journal. 26 (4): 915–916. doi:10.1042/bj0260915. PMC 1260991. PMID 16744946.
- ↑ Richmond, Marsha L. (November 2007). "Opportunities for women in early genetics". Nature Reviews Genetics. 8 (11): 897–902. doi:10.1038/nrg2200. ISSN 1471-0056. PMID 17893692. S2CID 21992183.
- ↑ Wheldale, Muriel (1907). "The Inheritance of Flower Colour in Antirrhinum Majus". Proc. R. Soc. B. 79 (532): 288–304. Bibcode:1907RSPSB..79..288W.
- ↑ Wheldale, Muriel (1916). The Anthocyanin Pigments of Plants. University Press, Cambridge. OL 7120617M.
പുറത്തേയ്ക്കുള്ള കണ്ണികൾ തിരുത്തുക
- Works by or about മരീൽ വെൽഡേൽ ഓൻസ്ലോ at Internet Archive
- "Blooming Snapdragons". The Royal Institution of Great Britain. 14 July 2010. Archived from the original on 2011-07-27. Retrieved 2018-03-02.
- Creese, Mary R. S. (2004). "Onslow, Muriel Wheldale (1880–1932)". Oxford Dictionary of National Biography. doi:10.1093/ref:odnb/46433.
- Gould, Kevin S. (2010-07-26). "Chapter 7 Muriel Wheldale Onslow and the Rediscovery of Anthocyanin Function in Plants". Recent Advances in Polyphenol Research. p. 206. ISBN 978-1-4051-9399-3.
- McDonald, IG (1932). "Obituary Notice: Muriel Wheldale Onslow. 1880—1932". Biochemical Journal. 26 (4): 915–916. PMC 1260991. PMID 16744946.
- Rayner-Canham, Marelene; Rayner-Canham, Geoffrey (2002). "Muriel Wheldale Onslow (1880–1932): pioneer plant biochemist" (PDF). The Biochemist.
- Richmond, Marsha L. (2007). "Muriel Wheldale Onslow and Early Biochemical Genetics". Journal of the History of Biology. 40 (3): 389–426. doi:10.1007/s10739-007-9134-8. PMID 18380053.