വിക്കിപീഡിയ

ഫിലിപ്പീൻ ജേഡ് സംസ്കാരം

2000-1500 ബിസി വരെ പഴക്കമുള്ള, വെള്ളയും പച്ചയും നെഫ്രൈറ്റ് ഉപയോഗിച്ച് നിർമ്മിച്ച ഫിലിപ്പൈൻ ജേഡ് പുരാവസ്തുക്കൾ 1930 മുതൽ ഫിലിപ്പീൻസിൽ നടന്ന നിരവധി പുരാവസ്തു ഗവേഷണങ്ങളിൽ നിന്ന് കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. പുരാവസ്തുക്കൾ, ഉളി പോലുള്ള ഉപകരണങ്ങളും കമ്മലുകൾ, വളകൾ, മുത്തുകൾ തുടങ്ങിയ ആഭരണങ്ങളും ആയിരുന്നു.

ഫിലിപ്പീൻസിൽ നിന്നുള്ള Lingling-o ഡിസൈനുകൾ.
വിയറ്റ്നാമിൽ നിന്നുള്ള Lingling-o ഡിസൈനുകൾ.

കിഴക്കൻ തായ്‌വാനിലെ ആധുനിക ഹുവാലിയൻ നഗരത്തിനടുത്തുള്ള ഒരു നിക്ഷേപത്തിൽ നിന്നാണ് പച്ച നെഫ്രൈറ്റ് കണ്ടെത്തിയത്. വെളുത്ത നെഫ്രൈറ്റിന്റെ ഉറവിടം അജ്ഞാതമാണ്. ജേഡ് ഫിലിപ്പീൻസിൽ, പ്രത്യേകിച്ച് ബറ്റാനെസ്, ലുസോൺ, പലാവാൻ എന്നിവിടങ്ങളിൽ ആഭരണങ്ങളും മറ്റും ഉണ്ടാക്കാൻ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. ചിലത് വിയറ്റ്നാമിലും പ്രോസസ്സ് ചെയ്യപ്പെട്ടു, മലേഷ്യ, ബ്രൂണെ, സിംഗപ്പൂർ, തായ്‌ലൻഡ്, ഇന്തോനേഷ്യ, കംബോഡിയ എന്നിവിടങ്ങളിലെ ജനങ്ങൾ ചരിത്രാതീത ലോകത്തിലെ ഒരൊറ്റ ഭൂഗർഭ വസ്തുവിന്റെ ഏറ്റവും വിപുലമായ സമുദ്രാധിഷ്ഠിത വ്യാപാര ശൃംഖലയാ ജേഡ് ഉത്പന്നങ്ങളുടെ വ്യാപാര ശൃംഖലയിൽ കണ്ണികളായി. കുറഞ്ഞത് 3,000 വർഷമെങ്കിലും ഇത് നിലവിലുണ്ടായിരുന്നു, അവിടെ അതിന്റെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന ഉൽപാദനം, യുറേഷ്യയിലെ മെയിൻലാൻഡിലെ സിൽക്ക് റോഡിനേക്കാളോ മാരിടൈം സിൽക്ക് റോഡിനേക്കാളോ പഴക്കമുള്ളതോ ആയ ബിസി 2000 മുതൽ എഡി 500 വരെയായിരുന്നു. എ ഡി 500 മുതൽ എ ഡി 1000 വരെയുള്ള അവസാന നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ ഇത് ക്ഷയിച്ചു തുടങ്ങി. [1] [2] [3] [4]

ചരിത്രം തിരുത്തുക

 
ഓസ്‌ട്രോണേഷ്യൻ മൈഗ്രേഷൻ ഏരിയ. അവരിൽ ഭൂരിഭാഗവും പുരാതന മാരിടൈം ജേഡ് റോഡിലും പിന്നീട് രണ്ടായിരം വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം മാരിടൈം സിൽക്ക് റോഡിലും ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു. [5]

തായ്‌വാനിലെ ആനിമിസ്റ്റ് തായ്‌വാനീസ് തദ്ദേശീയ ജനതയാണ് ജേഡ് കണ്ടെത്തിയത്, 2000 ബിസിഇ-ൽ ഇത് ഖനനം ചെയ്തു. ഈ സമയത്ത്, തായ്‌വാനിൽ നിന്നുള്ള ഓസ്‌ട്രോണേഷ്യക്കാരുടെ കുടിയേറ്റം തെക്ക് ഫിലിപ്പീൻസിലേക്ക് ആരംഭിച്ചു, ഇത് ഫിലിപ്പൈൻസിൽ നിന്നുള്ള ചില ആനിമിസ്റ്റ് തദ്ദേശീയരായ ആളുകൾ തായ്‌വാനിലേക്ക് മടങ്ങാൻ കാരണമായി. സാങ്കേതിക പുരോഗതി കൈവരിച്ചതിനാൽ തദ്ദേശീയരായ ഫിലിപ്പിനോകൾ താമസിയാതെ തായ്‌വാനിൽ നിന്നുള്ള ജേഡ് വ്യാപാരത്തിനായി സംസ്‌കരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ദ്വീപ് സമൂഹങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള ഈ പ്രാരംഭ വ്യാപാരം മാരിടൈം ജേഡ് റോഡിന്റെ ആദ്യ ഘട്ടം സ്ഥാപിച്ചു. [6] [7] [8] [9]

തദ്ദേശീയരായ ഫിലിപ്പിനോകൾ പ്രചരിപ്പിച്ച കൂടുതൽ സാങ്കേതികവിദ്യകളുടെ വരവോടെ, തായ്‌വാനിൽ നിന്നുള്ള അസംസ്‌കൃത ജേഡ് സംസ്‌കരിക്കുന്നതിന് കൂടുതൽ ശൈലികൾ ഉണ്ടായി. തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യയിലെ പല സ്ഥലങ്ങളിലും ഈ ജേഡ് കരകൗശല വസ്തുക്കൾ തിരയപ്പെട്ടു, ഇത് വിയറ്റ്നാം, മലേഷ്യ, ബ്രൂണെ, സിംഗപ്പൂർ, തായ്‌ലൻഡ്, ഇന്തോനേഷ്യ, കംബോഡിയ എന്നിവിടങ്ങളിലേക്ക് വ്യാപാര ശൃംഖലയുടെ വ്യാപനത്തിലേക്ക് നയിച്ചു. വിയറ്റ്‌നാം പിന്നീട് തായ്‌വാനീസ് അസംസ്‌കൃത ജേഡ് പ്രോസസ്സ് ചെയ്യാൻ പഠിക്കുകയും വ്യാപാര ശൃംഖലയിൽ ആരോഗ്യകരമായ മത്സരം ചേർക്കുകയും ചെയ്തു. ഭൂരിഭാഗം ജേഡ് കരകൗശല വസ്തുക്കളും അപ്പോഴും ഫിലിപ്പീൻസിൽ നിർമ്മിക്കുകയും സംസ്കരിക്കുകയും ചെയ്തു. 500 CE ആയപ്പോഴേക്കും വ്യാപാര ശൃംഖല ദുർബലമാകാൻ തുടങ്ങി, 1000 CE ആയപ്പോഴേക്കും വ്യാപാര റൂട്ടിന്റെ ജേഡ് ഉൽപ്പാദനം ഔപചാരികമായി നിലച്ചു, എന്നിരുന്നാലും മറ്റ് ചരക്കുകളുടെ വ്യാപാരം തുടരുകയും ഇന്ത്യയിലേക്കും ചൈനയിലേക്കും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്തു. ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ, തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യയെ മാരിടൈം സിൽക്ക് റോഡ് സ്വാധീനിച്ചു. അതിന്റെ ചരിത്രത്തിലുടനീളം, മാരിടൈം ജേഡ് റോഡ് മാരിടൈം സിൽക്ക് റോഡിൽ നിന്ന് പൂർണ്ണമായും സ്വതന്ത്രമായിരുന്നു. 3,000 വർഷത്തെ ഉൽപ്പാദന ചരിത്രത്തിൽ (ബിസി 2000 മുതൽ സിഇ 500 വരെ) ആനിമിസ്റ്റുകളുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള മാരിടൈം ജേഡ് റോഡ് ചരിത്രാതീത ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വിപുലമായ സമുദ്ര-അധിഷ്ഠിത വ്യാപാര ശൃംഖലയായി അറിയപ്പെടുന്നു. പ്രദേശത്തെ ആനിമിസ്റ്റ് ജനതയുടെ പ്രധാന നേട്ടങ്ങളിലൊന്ന് കൂടിയാണിത്. [10] [11] [12] [13] മാരിടൈം ജേഡ് റോഡിലൂടെ നിർമ്മിച്ച ആയിരക്കണക്കിന് പുരാവസ്തുക്കൾ ഒന്നിലധികം പുരാവസ്തു സൈറ്റുകളിൽ നിന്ന് കണ്ടെടുത്തിട്ടുണ്ട്. [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] ഇന്ത്യയും ചൈനയും പോലുള്ള തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യയ്ക്ക് പുറത്തുള്ള സംസ്കാരങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള പിൽക്കാല ആക്രമണങ്ങൾ കാരണം ശൃംഗല ക്ഷയിച്ചേക്കാം. സീ ജേഡ് ശൃംഖലയുടെ തുടർച്ചയിൽ സമാധാനം അനിവാര്യമായിരുന്നു. അതിനാൽ 500 ബിസിഇ മുതൽ 1000 സിഇ വരെ ഏകദേശം 1,500 വർഷമെങ്കിലും ദ്വീപുകൾ സമ്പൂർണ്ണ സമാധാനം അനുഭവിച്ചു. [21]

പ്രധാനപ്പെട്ട ജേഡ് കണ്ടെത്തലുകളുടെ സ്ഥലങ്ങൾ തിരുത്തുക

 
ബറ്റാനെസ്, വടക്കൻ ഫിലിപ്പീൻസിലെ ദ്വീപുകളുടെ ഒരു കൂട്ടം. ഇത് മാരിടൈം ജേഡ് റോഡിന്റെ ഒരു പ്രധാന സംസ്കരണ സ്ഥലമായിരുന്നു. ബറ്റാനിലെ പുരാതന വർക്ക്ഷോപ്പുകളിൽ നിന്നാണ് പല ലിംഗ്ലിംഗ്-ഓ ആർട്ടിഫാക്റ്റുകളും ഉത്ഭവിക്കുന്നത്.

മാരിടൈം ജേഡ് റോഡുമായുള്ള ചരിത്രപരമായ ബന്ധങ്ങളുള്ള പ്രധാന സ്ഥലങ്ങൾ ഇനിപ്പറയുന്നവയാണ്. താഴെപ്പറയുന്നവ ഒഴികെയുള്ള മറ്റു പല സ്ഥലങ്ങളും നെറ്റ്‌വർക്കിലൂടെ വ്യാപാരം നടത്തിയിരുന്നു.

  • തിരിച്ചറിഞ്ഞ ഫെങ്‌ഷ്യൻ, ഫെങ്‌ഷ്യൻ ആയിരിക്കാവുന്നതുമായ നെഫ്‌റൈറ്റുകൾ: ഡബ്ലിയുജി. ലിയുഷാൻ, വാംഗൻ ദ്വീപുകൾ; ക്യുഎം, നൻഗാങ്, ക്വിമേ ദ്വീപുകൾ, പെൻഗു ദ്വീപസമൂഹം; ജെ‍എക്സ്‍എൽ, ജിയാലുലാൻ, കിഴക്കൻ തായ്‌വാൻ; എൽഡി, യുഗാങ്, ഗ്വാൻയിൻഡോങ്, ലുഡാവോ ദ്വീപുകൾ; എൽവൈ, ലാൻയു ഹൈസ്കൂൾ സൈറ്റ്, ലാൻയു ദ്വീപുകൾ; എഎൻ, അനാരോ, ഇറ്റ്ബയാത്ത് ദ്വീപുകൾ; എസ്‍ജി, സൺഗെറ്റ്, ബാറ്റൻ ദ്വീപുകൾ; എസ്‍ഡി, സവിദുഗ്, സബ്താങ് ദ്വീപുകൾ; എൻജി‍എസ്, നാഗസബരൻ, കഗയാൻ വാലി; കെഡി, കേ ഡെയിംഗ്, ബറ്റാംഗസ്; ഇഎൻ, ലെറ്റ-ലെറ്റ, ഇല്ലെ ഗുഹകൾ, എൽ നിഡോ, പലവൻ; ടിസി, ടാബോൺ ഗുഹകൾ, പലവൻ; എൻസി, നിയാ കേവ് വെസ്റ്റ് മൗത്ത്, സരവാക്ക്; എബി, ഒരു ബാംഗ്; ജിഎം, ഗോ മുൻ; ഡിഎൽ, ഡൈ ലാങ്; ജിഎംവി, ഗോ മാ വോയി; ബിവൈ, ബിൻ യെൻ (മധ്യ വിയറ്റ്നാമിലെ ക്വാങ് നാം പ്രവിശ്യയിലെ ഈ അഞ്ച് സൈറ്റുകൾ); ജിസിവി, ജിയോങ് കാ വോ, ഹോ ചി മിൻ സിറ്റി; എസ്‍എസ്, സംരോംഗ് സെൻ, കംബോഡിയ; യുടി, യു-തോങ്, സുഫൻബുരി; ബിടിഡിപി, ബാൻ ഡോൺ ടാ ഫെറ്റ്, കാഞ്ചനബുരി; കെഎസ്കെ, ഖാവോ സാം കെയോ, ചുംഫോൺ.
  • തിരിച്ചറിയപ്പെട്ട നോൺ-ഫെങ്ഷ്യൻ നെഫ്റൈറ്റുകൾ: ബിടിജി, ഉഇലാങ് ബന്ദോക്ക്, പില ബടൻഗാസ്; ടികെ, ട്രാങ് കെൻ; വൈബി, യെൻ ബാക്; എംബി, മാൻ ബാക്ക്; ക്യുസി, ക്യു ചു; ജിബി, ഗോ ബോങ്; എക്സ് ആർ ക്സോം റെൻ; ജിഡി, ഗോ ദുവ; ജി എൽ, ജിയോങ് ലോൺ [22]

യുനെസ്കോ തിരുത്തുക

മാരിടൈം ജേഡ് റോഡിനെ മാരിടൈം സിൽക്ക് റോഡാണെന്ന് തെറ്റായി സൂചിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് യുനെസ്കോ ഒരു ലേഖനം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. [23] [24] മാരിടൈം ജേഡ് റോഡിന് മാരിടൈം സിൽക്ക് റോഡിനേക്കാൾ രണ്ടായിരം വർഷത്തിലേറെ പഴക്കമുണ്ട്. [25] [26] [27] [28] മാരിടൈം ജേഡ് റോഡിൽ തായ്‌വാന്റെ പ്രാധാന്യവും ലേഖനത്തിൽ പരാമർശിച്ചിട്ടില്ല. തായ്‌വാനുമായി (ROC) രാഷ്ട്രീയവും ഭൂമിശാസ്ത്രപരവുമായ തർക്കമുള്ള ചൈന (PRC) പ്രവർത്തിപ്പിക്കുകയും പരിപാലിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു പ്ലാറ്റ്‌ഫോമിന് കീഴിലായിരുന്നു ലേഖനം. ചൈനീസ് സർക്കാർ തായ്വാനെ യുനെസ്‌കോയുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ പ്രവേശിക്കുന്നതിനോ പങ്കെടുക്കുന്നതിനോ ആവർത്തിച്ച് തടഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. [29] [30] 2017-ൽ, മാരിടൈം ജേഡ് റോഡിന്റെ സ്വതന്ത്രമായ നിലനിൽപ്പിനെയും തായ്‌വാനുമായുള്ള ബന്ധത്തെയും തുരങ്കം വയ്ക്കുന്നതിനിടയിൽ, യുനെസ്കോയിൽ മാരിടൈം സിൽക്ക് റോഡിന്റെ നാമനിർദ്ദേശത്തിനായി ചൈന ആഹ്വാനം ചെയ്തു. [31] 2020-ൽ, യുനെസ്‌കോയ്‌ക്കെതിരായ ചൈനീസ് (പിആർസി) സമ്മർദ്ദത്താൽ, ശാസ്ത്രജ്ഞരും മറ്റ് പണ്ഡിതന്മാരും ഉൾപ്പെടെയുള്ള തായ്‌വാൻ പൗരന്മാരെ യുനെസ്കോ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ നിന്ന് നിരോധിച്ചു. നിരോധനം വൻ വിമർശനത്തിന് ഇടയാക്കിയിരുന്നു. [32] [33]

ഇതും കാണുക തിരുത്തുക

അവലംബം തിരുത്തുക

  1. ↑ Tsang, Cheng-hwa (2000), "Recent advances in the Iron Age archaeology of Taiwan", Bulletin of the Indo-Pacific Prehistory Association, 20: 153–158, doi:10.7152/bippa.v20i0.11751
  2. ↑ Turton, M. (2021). Notes from central Taiwan: Our brother to the south. Taiwan’s relations with the Philippines date back millenia, so it’s a mystery that it’s not the jewel in the crown of the New Southbound Policy. Taiwan Times.
  3. ↑ Everington, K. (2017). Birthplace of Austronesians is Taiwan, capital was Taitung: Scholar. Taiwan News.
  4. ↑ Bellwood, P., H. Hung, H., Lizuka, Y. (2011). Taiwan Jade in the Philippines: 3,000 Years of Trade and Long-distance Interaction. Semantic Scholar.
  5. ↑ Manguin, Pierre-Yves (2016). "Austronesian Shipping in the Indian Ocean: From Outrigger Boats to Trading Ships". In Campbell, Gwyn (ed.). Early Exchange between Africa and the Wider Indian Ocean World. Palgrave Macmillan. pp. 51–76. ISBN 9783319338224.
  6. ↑ Tsang, Cheng-hwa (2000), "Recent advances in the Iron Age archaeology of Taiwan", Bulletin of the Indo-Pacific Prehistory Association, 20: 153–158, doi:10.7152/bippa.v20i0.11751
  7. ↑ Turton, M. (2021). Notes from central Taiwan: Our brother to the south. Taiwan’s relations with the Philippines date back millenia, so it’s a mystery that it’s not the jewel in the crown of the New Southbound Policy. Taiwan Times.
  8. ↑ Everington, K. (2017). Birthplace of Austronesians is Taiwan, capital was Taitung: Scholar. Taiwan News.
  9. ↑ Bellwood, P., H. Hung, H., Lizuka, Y. (2011). Taiwan Jade in the Philippines: 3,000 Years of Trade and Long-distance Interaction. Semantic Scholar.
  10. ↑ Tsang, Cheng-hwa (2000), "Recent advances in the Iron Age archaeology of Taiwan", Bulletin of the Indo-Pacific Prehistory Association, 20: 153–158, doi:10.7152/bippa.v20i0.11751
  11. ↑ Turton, M. (2021). Notes from central Taiwan: Our brother to the south. Taiwan’s relations with the Philippines date back millenia, so it’s a mystery that it’s not the jewel in the crown of the New Southbound Policy. Taiwan Times.
  12. ↑ Everington, K. (2017). Birthplace of Austronesians is Taiwan, capital was Taitung: Scholar. Taiwan News.
  13. ↑ Bellwood, P., H. Hung, H., Lizuka, Y. (2011). Taiwan Jade in the Philippines: 3,000 Years of Trade and Long-distance Interaction. Semantic Scholar.
  14. ↑ Scott, William (1984). Prehispanic Source Material. p. 17.
  15. ↑ Bellwood, Peter (2011). Pathos of Origin. pp. 31–41.
  16. ↑ Bellwood, P. & Dizon, E. 4000 years of migration and cultural exchange : the archaeology of the Batanes Islands, Northern Philippines / edited by Peter Bellwood and Eusebio Dizon. (2013) Australia:ANU E Press
  17. ↑ Jocano, F. Landa. "Philippine prehistory." Philippine Center for Advanced Studies. Diliman, Quezon City (1975)
  18. ↑ Bellwood ,P. (2011). "Holocene population history in the Pacific region as a model for worldwide food producer dispersals". Current Anthropology Vol. 54 no. S4, The origins of Agriculture: New Data, New Ideas, USA: University of Chicago Press
  19. ↑ Solheim II, W. (1953). "Philippine Archaeology". Archeology Vol. 6, No. 3. pp. 154-158. USA: Archaeological Institute of America
  20. ↑ Iizuka, Yoshiyuki, H. C. Hung, and Peter Bellwood. "A Noninvasive Mineralogical Study of Nephrite Artifacts from the Philippines and Surroundings: The Distribution of Taiwan Nephrite and the Implications for the Island Southeast Asian Archaeology." Scientific Research on the Sculptural Arts of Asia (2007): 12-19.
  21. ↑ Junker, L. L. (1999). Raiding, Trading, and Feasting: The Political Economy of Philippine Chiefdoms. University of Hawaii Press.
  22. ↑ Hsiao-Chun Hung, et al. (2007). Ancient jades map 3,000 years of prehistoric exchange in Southeast Asia. PNAS.
  23. ↑ Cultural Selection: The Early Maritime Silk Roads and the Emergence of Stone Ornament Workshops in Southeast Asian Port Settlements. UNESCO.
  24. ↑ Everington, K. (2017). Taiwanese banned from all UNESCO events. Taiwan Times.
  25. ↑ Tsang, Cheng-hwa (2000), "Recent advances in the Iron Age archaeology of Taiwan", Bulletin of the Indo-Pacific Prehistory Association, 20: 153–158, doi:10.7152/bippa.v20i0.11751
  26. ↑ Turton, M. (2021). Notes from central Taiwan: Our brother to the south. Taiwan’s relations with the Philippines date back millenia, so it’s a mystery that it’s not the jewel in the crown of the New Southbound Policy. Taiwan Times.
  27. ↑ Everington, K. (2017). Birthplace of Austronesians is Taiwan, capital was Taitung: Scholar. Taiwan News.
  28. ↑ Bellwood, P., H. Hung, H., Lizuka, Y. (2011). Taiwan Jade in the Philippines: 3,000 Years of Trade and Long-distance Interaction. Semantic Scholar.
  29. ↑ Cultural Selection: The Early Maritime Silk Roads and the Emergence of Stone Ornament Workshops in Southeast Asian Port Settlements. UNESCO.
  30. ↑ Everington, K. (2017). Taiwanese banned from all UNESCO events. Taiwan Times.
  31. ↑ UNESCO Expert Meeting for the World Heritage Nomination Process of the Maritime Silk Routes. UNESCO. 30-31 May 2017.
  32. ↑ Everington, K. (2017). Taiwanese banned from all UNESCO events. Taiwan Times.
  33. ↑ Smith, N. (2020). Inside Chinas Quiet Campaign Bend International Institutions. The Telegraph.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഫിലിപ്പീൻ_ജേഡ്_സംസ്കാരം&oldid=3689654" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്